جدید‌ترین شیوه‌های تولید خودروی برقی در جهان
در نمایشگاه خودروی پاریس از چه خودروهایی رونمایی کردید؟
خیلی چیزها. شاخص‌ترین و مهم‌ترین‌شان میکراست. این خودرو بسیار مهم است،
یک اتومبیل شاخص برای نیسان. ما تا این زمان بیش از 7 میلیون میکرا در
سراسر جهان فروخته‌ایم که نیمی از آنها در اروپا بوده است. این بخش از
بازار در اروپا به‌شدت رقابتی است.
بنابراین ما با محصولی (به
نمایشگاه) آمدیم که از لحاظ طراحی داخلی بزرگ‌تر، پایین‌تر، عریض‌تر و
روشن‌تر بود. از لحاظ تجهیزات، از تجهیزاتی بسیار سطح بالاتر از معمول در
این بخش بازار برخوردار و سوم، از جنبه ایمنی و رانندگی، خودرویی بسیار
رقابتی است. بنابراین ما فکر می‌کنیم این محصولی قوی از لحاظ بازیابی
جایگاه‌مان در این بخش رقابتی است. این محصول اصلی است که نیسان امروز قصد
عرضه‌اش را دارد.
شما همچنین امکانات تازه‌ای برای رنو Zoe رو کرده‌اید؟
ما از طرف رنو عمدتا دو مورد را به نمایش گذاشتیم. مهم‌ترین مورد در این
رونمایی بالا بردن برد محصول (از لحاظ حداکثر مسافت قابل پیمایش با یک شارژ
باتری) است، ما برای Zoe این برد را به دو برابر رسانده‌ایم. در حال حاضر
این برد بالاتر از 300 کیلومتر (186 مایل) در شرایط رانندگی واقعی، شهری و
برون شهری است.
این خودرو در حال حاضر موجود است، یعنی شما می
توانید خودرو را امروز سفارش بدهید و قبل از پایان سال (میلادی) تحویل
بگیرید. بخش بزرگی از رقابتی که صحبتش می‌شود، مربوط است به اینکه خودرویی
با این برد دو سال دیگر به جاده می‌رسد یا چهار سال دیگر.
نکته
اول اینکه رنو Zoe الان آماده است. نکته دوم، ما یک خودروی کانسپت به نام
Trésor را به نمایش گذاشته‌ایم و Trésor یک پیش نمایش از نسل بعدی خودروهای
رنو است. ما برد محصولات رنو را طی سه یا چهار سال گذشته از نو تعریف کرده
ایم.
در حال حاضر ما در حال وارد شدن به چرخه جدیدی هستیم و این
خودروی مفهومی (کانسپت) نه فقط از نظر طراحی، بلکه از لحاظ ویژگی‌های
فناورانه، نشان‌دهنده آن عناصر اصلی است که قصد داریم نسل بعدی
اتومبیل‌های‌مان را بر مبنای آنها بسازیم.
فکر می‌کنید در رقابت اتومبیل‌های برقی دارای این برد پیشتاز هستید؟
همانطور که می دانید، ائتلاف [رنو-نیسان] پنجاه درصد بازار فروش
اتومبیل‌های برقی در سراسر جهان را درد ست دارد. ما بیش از 350 هزار
اتومبیل برقی فروخته‌ایم، بنابراین ما تا اینجا با تجربه ترین تولیدکننده
اتومبیل‌های برقی محسوب می‌شویم.
ما فکر می‌کنیم برد واقعی 300 کیلومتری Zoe یا برد استاندارد 400 کیلومتری آن، باعث می‌شود که رقابتی‌ترین خودرو از لحاظ برد باشد.
می‌خواهیم جایگاه پیشتازمان در عرصه اتومبیل‌های برقی را حفظ و باز هم
فناوری به این عرصه وارد کنیم. بنابراین بدیهی است تمایلی نداریم در این
مورد بگوییم که سه، چهار یا پنج سال دیگر چه خودرویی به این عرصه می‌آید،
چون ما در حال حاضر در این بازار هستیم.
ما نمی‌خواهیم به موقعیت
فعلی‌مان لطمه بزنیم. به همین دلیل است که می‌شنوید بسیاری از پروژه‌ها در
این رقابت سه یا چهار سال دیگر به مرحله عمل می‌رسند، چون آن خودروسازها در
حال حاضراتومبیل برقی ندارند و نمی‌خواهند به موقعیت فعلی‌شان لطمه‌ای
وارد شود.
منظور شما مثلا فولکس‌واگن است؟
بیشتر آنها را می‌گویم. چون اگر شما امروز آن اتومبیل‌ها را نمی‌فروشید،
می‌توانید تصور (فروش) تعداد زیادی از اتومبیل‌ها را برای آینده داشته
باشید، چون این موضوع به فروش فعلی‌تان لطمه‌ای نمی‌زند. به همین خاطر است
که ما این کار را نمی‌کنیم. تمام توجه ما روی عملکرد فعلی ماست.
موضوع
را عوض کنیم. هفته گذشته خبر همکاری با مایکروسافت را اعلام کردید. چند
ماه پیش نیز شما اعلام کرده بودید قصد به بازار فرستادن 10 خودروی خودران
را تا سال 2020 دارید. لطفا در مورد جدول زمانی بگویید؟
بدیهی است و شما هم می‌دانید که در مورد خودران‌ها باید بسیار مراقب باشیم زیرا در این مورد سطوح مختلفی از خودمختاری وجود دارد.
ما در حال حاضر در ژاپن برای خودران‌ها سیستمی راه‌اندازی کرده‌ایم که در
یک خط بزرگراه خودمختار باشند، ما آن را ProPilot نامیده‌ایم. این فناوری
در حال حاضر موجود است و خیلی هم موفق بوده است، چرا که بسیاری از افرادی
که (نیسان) سرینا سفارش می‌دهند، اکتفا می‌کنند به همین امکانات حتی با
وجود آنکه برای به‌روز کردنش باید هزینه بپردازند.
بنابراین
می‌دانیم خودمختاری چیزی است که در میان مصرف‌کنندگان طرفدار زیاد دارد.
این اولین سنگ بناست، یک خط بزرگراه. مرحله بعدی این است که به بزرگراه چند
خطی برویم و مرحله بعدی رانندگی آنها در سطح شهر است.
تمام این
مراحل به قبل از سال 2020 به سرانجام خواهد رسید. در سال 2020 چیزی خواهیم
داشت که ما آن را خودروی کاملا خودمختار می‌نامیم که امیدوارم کاملا با
مقرراتی که وضع می‌شود، هماهنگ باشند.
اینکه گفتم مقوله‌ای متفاوت
با خودروی بدون راننده است. خودروی بدون راننده یک فناوری کاملا متفاوت
است و ما فکر می کنیم این فناوری خیلی قبل از آنکه قانونگذاران آماده پذیرش
این اتومبیل شوند، آماده خواهد شد. من در مورد خودروهای بدون راننده که در
یک منطقه کوچک محصور حرکت کنند، صحبت نمی‌کنم، در مورد یک خودروی کاملا
بدون راننده صحبت می‌کنم.
سال 2020 زمان تردد خودروهای خودمختار در محیط شهری است و احتمالا سال 2025 نوبت به اتومبیل‌های بدون راننده می‌رسد.
مایکروسافت برای ما بسیار مهم است، چون در همین جاست که شرکت‌های فناوری و
خودروسازها می‌توانند دست به دست هم بدهند و هرکدام کار خود را انجام
دهند. من قصد ندارم که شرکت را به یک شرکت فناوری تبدیل کنم و شرکت فناوری
هم تلاش نمی‌کند خودروساز شود. ما جایگاه خودمان را داریم، نیروهای‌مان را
به هم می‌پیوندیم و تلاش می‌کنیم کاری را که بهتر می‌توانیم انجام دهیم، با
هم مبادله کنیم. هدف از این کار رسیدن به چیزی است که فکر می‌کنیم آینده،
همان است؛ یک خودروی برقی، متصل (دارای امکان برقراری ارتباط با محیط و
خودروهای دیگر) و خودمختار.
مایکروسافت روی خودروی خودران کار نمی‌کند اما دیگر شرکت‌های فناوری در این کار هستند، مانند گوگل، اوبر یا حتی اپل...
مایکروسافت به ما کمک خواهد کرد برخی از بنیادهای فناوری را که لازم داریم، به‌دست بیاوریم، تا بتوانیم خودروی خودمان را بسازیم.
من درک می‌کنم که بسیاری از شرکت های فناوری از این حد فراتر می‌روند. ولی
ما از بابت این ائتلاف با مایکروسافت بسیار خوشحالیم، چون فکر می‌کنیم که
این شرکت منابع و استعدادهای فراوانی دارد.
آنها رویکرد ما را در
مورد خودروی خودمختار و متصل با جدیت بیشتری پیگیری می‌کنند و احتمالا با
تمام دانشی که در اختیار دارند به ما کمک می‌کنند برخی تصمیم‌های مهم را
بگیریم.
آیا این توافق با مایکروسافت نشانه آن است
که شما با شرکت‌های بیشتری همکاری خواهید کرد، یا می‌خواهید در شرکت خودتان
روی برخی از فناوری‌های کلیدی کار کنید؟
ما قصد
داریم با شرکت‌های بیشتری همکاری کنیم. ما فقط یک فناوری را به‌وجود
نمی‌آوریم تا یک فناوری به‌وجود آورده باشیم. وقتی فکر می‌کنیم هیچ فناوری
را به‌وجود نمی‌آورد، آن را می‌سازیم. اما اگر کسی می‌تواند یک فناوری برای
ما ایجاد کند و آن در اتومبیل‌های ما قرار دهد.
در نهایت، ماییم که معمار هستیم. ما معماران قطعات و فناوری هستیم. ما فناوری را سر هم می‌کنیم و قطعات را جمع‌آوری می‌کنیم تا یک محصول را بسازیم. بنابراین مجبور نیستیم تک تک مراحل را خودمان بر عهده بگیریم، لازم نیست که تک تک فناوری‌ها را داشته باشیم. ولی وقتی هیچکس دیگری آنها را کار نمی‌کند، مجبوریم این کار راانجام بدهیم.
این یکی از دلایلی بود که ما وقتی شروع به تولید اتومبیل‌های برقی کردیم، باتری هم ساختیم. در سال 2007 برای ساختن یک خودروی برقی خوب هیچ باتری در بازار وجود نداشت. حالا که همه به اتومبیل‌های برقی باور پیدا کرده‌اند، ما چندین شرکت تولیدکننده باتری داریم. یعنی دیگر لازم نیست روی باتری سرمایه‌گذاری کنیم، چون دیگران روی باتری سرمایه‌گذاری می‌کنند.دیگر شرکت های فناوری، مانند Drivy و BlaBlaCar دارند کاری می‌کنند که به اشتراک گذاشتن اتومبیل‌تان با دیگران آسان شود. آیا فکر می کنید این مساله ممکن است یک خطر باشد و به فروش لطمه بزند؟
شک ندارم به اشتراک گذاشتن اتومبیل در آینده بیشتر خواهد شد. اما آیا این روند غالب خواهد بود؟ گمان نمی کنم. یکی از دلایلی که من در این مورد تردید دارم، پیدایش (فناوری) اتصال به خودرو است، که به نوبه خود سبب می‌شود اتومبیل به یک مکان بسیار صمیمی برای شما تبدیل شود. شما می‌خواهید در یک کنفرانس ویدئویی شرکت کنید، عکس‌های‌تان، فیلم‌های‌تان، اینترنت شما... و می‌دانیم وقتی خودرو به فضای تبدیل می‌شود که در آن کار می‌کنید و به دنیای بیرون مرتبط و متصل می‌شوید، بسیار شخصی می‌شود و شما نمی‌خواهید آن را به اشتراک بگذارید. ما همین مسأله را مثلا در مورد گوشی‌های هوشمند می‌بینیم. بنابراین باید مراقب باشیم، اشتراک اتومبیل در آینده بیشتر خواهد شد. ولی آیا این یک روند تعیین‌کننده خواهد بود؟ شک دارم.
