کد خبر:
۸۰۵۴۹ ۱۵:۱۳
۱۳۹۷/۰۱/۲۸
الزامات ریل محور شدن حمل و نقل برای مهار تلفات جادهای
پدال نیوز- جذب سرمایه بخش خصوصی، حمایت اعتباری از پروژههای ریلی، توسعه مهندسیشده زیرساختهای راهآهن و فراهمسازی مشوق مناسب از سوی دولت برای توجیهپذیرکردن سفر با قطار، از مواردی است که موجب میشود صنعت ریلی در رقابت با مدل حمل و نقل شخصی جادهای، پیشی بگیرد.
به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پدال نیوز به نقل از فارس ، تصادفات رانندگی سالانه جان بیش از 16 هزار نفر انسان را در کشور میگیرد، حادثهای تلخ که در ایران به عنوان یکی از سه عامل مرگ و میر شناخته میشود.
چندی پیش، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی در همایش یادبود قربانیان سوانح رانندگی گفت: از سال 77 تاکنون بیش از 402 هزار و 259 نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادهاند و تا پایان سال 95 نیز بیش از 4 میلیون و 591 هزار و 307 نفر در سوانح جادهای و ترافیکی مجروح، مصدوم و معلول شدهاند.
از سوی دیگر مدیرعامل ستاد دیه کشور نیز در این باره گفته است: طبق آمار منتشر شده در طول هفت سال و 11 ماه دفاع مقدس، تعداد 188 هزار و 15 نفر از رزمندگان در عرصه نبرد با باطل به فیض شهادت رسیدند، این در حالی است که فقط در دهه اخیر 210 هزار و 600 ایرانی در سوانح رانندگی جان خود را از دست داده و دهها برابر همین آمار، ایرانیها در تصادفات مجروح و یا نقص عضو دائم شدهاند.
چنین آماری به نوعی فاجعه محسوب میشود؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز با این مضمون که «من به کشته شدن یک نفر هم راضی نیستم، ...کاری کنیم که مردم عزیز این بخش حادثه خیز جادهها را در زندگی خود نداشته باشند»، بر تلاش برای کاهش سوانح رانندگی تأکید کردهاند.
در دنیای پیشرفته کنونی، حتی یک تصادف منجر به فوت نیز آمار ناخوشایندی محسوب میشود؛ تصادفات علاوه بر اینکه هزینه مالی، جانی و روحی شدیدی برای حادثهدیدگان به دنبال دارد، منجر به گرفتار شدن بخشهای گستردهای در کشور از جمله سازمانهای متولی بهداشت و درمان، سازمانهای قضایی و انتظامی و غیره در روال اداری میشود و هزینهکردهای کلان و کمبود اعتبار و وقت را به آنها تحمیل میکند.
در ایران کارشناسان این حوزه معمولا اختصاص 6 درصد تولید ناخالص ملی را به امر حل مشکلات مربوط به معضل سوانح رانندگی مطرح میکنند و با توجه به اصل «پیشگیری بهتر از درمان» ضروری به نظر میرسد تا متولیان جادهای در صدد اصلاح این وضعیت برآیند.
در این زمینه کارشناسان راهحلهای بسیاری را پیشنهاد میکنند که یکی از آنها لزوم توجه به زیر ساختهای جادهای است، اما راه پیشنهادی قابل توجه دیگر استفاده بیشتر مردم از حمل و نقل ریلی است، مدل حمل و نقلی ایمن، پاک و کممصرف که دنیا نیز در توسعه زیرساختهای حمل و نقل عمومی، مدل ریلی را با فاصله در اولویت میداند.
قطعاً با افزایش استقبال مردم از حمل و نقل ریلی و پیشی گرفتن مدل ریلی بر جادهای در جابهجایی مسافر و البته بار، شاهد کاهش حجم زیاد تصادفات در جادههای کشور خواهیم بود و این غیر از مزیتهایی نظیر کاهش مصرف سوخت (یکهفتم مدل جادهای)، کاهش تولید آلایندههای زیستمحیطی و غیره است.
آمارها نشان میدهد که ایمنی در شبکه ریلی قابل مقایسه با حمل و نقل جادهای نیست و تا 50 برابر بیشتر تخمین زده میشود.
از سوی دیگر عدم توسعه مناسب صنعت حمل و نقل هوایی در شرایط فعلی و همچنین هزینههای گران سفر با هواپیما خصوصاً در ایام پیک تقاضا، میتواند به عنوان مزیت استفاده از حمل و نقل ریلی مطرح باشد.
در این میان موضوعی که مطرح میشود آن است که چرا با وجود مزایای بسیار حمل و نقل ریلی، در مسیرهای موازی، مردم کمتر از راهآهن استفاده میکنند؟ شاید بتوان گفت که با وجود همت همه تلاشگران خطوط راهآهن بابت ایجاد شرایط رفاه مسافران و مشتریان راهآهن، عدم رضایت مردم از خدمات و سرویسهای ارائه شده توسط قطارها باشد.
ضروری به نظر میرسد که سیستم ریلی کشور نسبت به تکمیل و بهبود زیر ساختهای ریلی و بهروزرسانی امکانات خود اقدامات بیشتری انجام دهد.
مقام معظم رهبری هم اغلب ضرورت فراهم آوردن امکان استفاده هر چه بیشتر مردم از شبکه راهآهن را به مسئولان وزارت راه گوشزد میکنند تا مردم و بهویژه اقشار متوسط و ضعیف جامعه بتوانند از امکانات ترابری زمینی کشور به سهولت استفاده کنند و در زمینه ارائه خدمات ترابری به جامعه نیز تأمین نیاز مردم مورد توجه جدی قرار گیرد.
بنابراین گزارش در سایه بیتوجهی ارگانهایی قانونگذار و متولیان امر، در حال حاضر بیش از 30 درصد واگنهای کشور عمر بالای 35 سال دارند و متوسط سن لکوموتیوهای کشور نیز حدود 32 سال است، این درحالی است با وجود تصویب بندهای 24 و 25 قانون برنامه ششم توسعه، متاسفانه همچنان سهم بخش حمل و نقل ریلی و راهآهن نادیده گرفته شده است.
ضرورت دارد دولت و نمایندگان مجلس به عنوان سیاستگذاران این صنعت، با تعامل و همکاری در جهت جذب سرمایههای بخش خصوصی و حمایت اعتباری از پروژههای ریلی، اقداماتی سریع و جدی بابت توسعه حمل و نقل در دستور کار قرار دهند.
«سرمایهگذاری توسط بخش خصوصی برای خرید واگن مسافری، واگن باری و لکوموتیو»، «حمایتهای لازم از سوی دولت برای در اختیار گذاشتن زمین و منابع فاینانس» و «حمایتهای فنی و مالی و نظارتی» از مهمترین نکات در این حوزه به شمار میرود.
باید توجه داشت که بخش ریلی با دستور و سفارش پیشرفت نمیکند و برای برآورده ساختن هدف توسعه ریلی کشور، وجود مکانیزم اقتصادی لازم است.
چندی پیش، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی در همایش یادبود قربانیان سوانح رانندگی گفت: از سال 77 تاکنون بیش از 402 هزار و 259 نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادهاند و تا پایان سال 95 نیز بیش از 4 میلیون و 591 هزار و 307 نفر در سوانح جادهای و ترافیکی مجروح، مصدوم و معلول شدهاند.
از سوی دیگر مدیرعامل ستاد دیه کشور نیز در این باره گفته است: طبق آمار منتشر شده در طول هفت سال و 11 ماه دفاع مقدس، تعداد 188 هزار و 15 نفر از رزمندگان در عرصه نبرد با باطل به فیض شهادت رسیدند، این در حالی است که فقط در دهه اخیر 210 هزار و 600 ایرانی در سوانح رانندگی جان خود را از دست داده و دهها برابر همین آمار، ایرانیها در تصادفات مجروح و یا نقص عضو دائم شدهاند.
چنین آماری به نوعی فاجعه محسوب میشود؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز با این مضمون که «من به کشته شدن یک نفر هم راضی نیستم، ...کاری کنیم که مردم عزیز این بخش حادثه خیز جادهها را در زندگی خود نداشته باشند»، بر تلاش برای کاهش سوانح رانندگی تأکید کردهاند.
در دنیای پیشرفته کنونی، حتی یک تصادف منجر به فوت نیز آمار ناخوشایندی محسوب میشود؛ تصادفات علاوه بر اینکه هزینه مالی، جانی و روحی شدیدی برای حادثهدیدگان به دنبال دارد، منجر به گرفتار شدن بخشهای گستردهای در کشور از جمله سازمانهای متولی بهداشت و درمان، سازمانهای قضایی و انتظامی و غیره در روال اداری میشود و هزینهکردهای کلان و کمبود اعتبار و وقت را به آنها تحمیل میکند.
در ایران کارشناسان این حوزه معمولا اختصاص 6 درصد تولید ناخالص ملی را به امر حل مشکلات مربوط به معضل سوانح رانندگی مطرح میکنند و با توجه به اصل «پیشگیری بهتر از درمان» ضروری به نظر میرسد تا متولیان جادهای در صدد اصلاح این وضعیت برآیند.
در این زمینه کارشناسان راهحلهای بسیاری را پیشنهاد میکنند که یکی از آنها لزوم توجه به زیر ساختهای جادهای است، اما راه پیشنهادی قابل توجه دیگر استفاده بیشتر مردم از حمل و نقل ریلی است، مدل حمل و نقلی ایمن، پاک و کممصرف که دنیا نیز در توسعه زیرساختهای حمل و نقل عمومی، مدل ریلی را با فاصله در اولویت میداند.
قطعاً با افزایش استقبال مردم از حمل و نقل ریلی و پیشی گرفتن مدل ریلی بر جادهای در جابهجایی مسافر و البته بار، شاهد کاهش حجم زیاد تصادفات در جادههای کشور خواهیم بود و این غیر از مزیتهایی نظیر کاهش مصرف سوخت (یکهفتم مدل جادهای)، کاهش تولید آلایندههای زیستمحیطی و غیره است.
آمارها نشان میدهد که ایمنی در شبکه ریلی قابل مقایسه با حمل و نقل جادهای نیست و تا 50 برابر بیشتر تخمین زده میشود.
از سوی دیگر عدم توسعه مناسب صنعت حمل و نقل هوایی در شرایط فعلی و همچنین هزینههای گران سفر با هواپیما خصوصاً در ایام پیک تقاضا، میتواند به عنوان مزیت استفاده از حمل و نقل ریلی مطرح باشد.
در این میان موضوعی که مطرح میشود آن است که چرا با وجود مزایای بسیار حمل و نقل ریلی، در مسیرهای موازی، مردم کمتر از راهآهن استفاده میکنند؟ شاید بتوان گفت که با وجود همت همه تلاشگران خطوط راهآهن بابت ایجاد شرایط رفاه مسافران و مشتریان راهآهن، عدم رضایت مردم از خدمات و سرویسهای ارائه شده توسط قطارها باشد.
ضروری به نظر میرسد که سیستم ریلی کشور نسبت به تکمیل و بهبود زیر ساختهای ریلی و بهروزرسانی امکانات خود اقدامات بیشتری انجام دهد.
مقام معظم رهبری هم اغلب ضرورت فراهم آوردن امکان استفاده هر چه بیشتر مردم از شبکه راهآهن را به مسئولان وزارت راه گوشزد میکنند تا مردم و بهویژه اقشار متوسط و ضعیف جامعه بتوانند از امکانات ترابری زمینی کشور به سهولت استفاده کنند و در زمینه ارائه خدمات ترابری به جامعه نیز تأمین نیاز مردم مورد توجه جدی قرار گیرد.
بنابراین گزارش در سایه بیتوجهی ارگانهایی قانونگذار و متولیان امر، در حال حاضر بیش از 30 درصد واگنهای کشور عمر بالای 35 سال دارند و متوسط سن لکوموتیوهای کشور نیز حدود 32 سال است، این درحالی است با وجود تصویب بندهای 24 و 25 قانون برنامه ششم توسعه، متاسفانه همچنان سهم بخش حمل و نقل ریلی و راهآهن نادیده گرفته شده است.
ضرورت دارد دولت و نمایندگان مجلس به عنوان سیاستگذاران این صنعت، با تعامل و همکاری در جهت جذب سرمایههای بخش خصوصی و حمایت اعتباری از پروژههای ریلی، اقداماتی سریع و جدی بابت توسعه حمل و نقل در دستور کار قرار دهند.
«سرمایهگذاری توسط بخش خصوصی برای خرید واگن مسافری، واگن باری و لکوموتیو»، «حمایتهای لازم از سوی دولت برای در اختیار گذاشتن زمین و منابع فاینانس» و «حمایتهای فنی و مالی و نظارتی» از مهمترین نکات در این حوزه به شمار میرود.
باید توجه داشت که بخش ریلی با دستور و سفارش پیشرفت نمیکند و برای برآورده ساختن هدف توسعه ریلی کشور، وجود مکانیزم اقتصادی لازم است.
گزارش خطا
پسندها: 0
ارسال نظر
آخرین اخبار
تب رانت در بازار خودرو شتاب خودران های چینی در جاده های اروپا رونمایی تسلا از خودروهای برقی ارزان افت فروش مرسدس بنز در چین دو راهی خودروسازان چینی اعلام فهرست خودروهای وارداتی مجاز برای خارج نشینان شرایط فروش نقد و اقساط KMC SR۳ اعلام شد گام بلند پرشیا خودرو برای واگذاری خودروهای جانبازان واگذاری سهام سایپا، ایران خودرو و فولاد مبارکه مشروط شد +سند الزام خودروسازان به درج مهلت تحویل با روز تقویمی در قراردادها بن بست واردات خودرو در سال «ارز محدود» نسخهپیچی برای خصوصی سازی خودرو فراری به سبک منصوری چرا با گذشت زمان همچنان اف ۸ پرومکس همچنان در صدر انتخاب هاست؟ شانس برنده شدن در فروش جدید خودرو سرمایه گذاری جدید استلانتیس در آمریکا خودروهای برقی فورد بدون مشتری ماندند شرایط فروش BMW iX۳ پرشیا خودرو اعلام شد صف میلیونی خرید خودرو انباشت محتاطانه در انبار خودروسازان اسقاط ۱۱۵هزار خودرو فرسوده در ۶ ماه امسال تسلا ایلان ماسک در ایران چهکار میکند؟ مرگ دلخراش یک جوان ۱۹ ساله در سایبرتراک تسلا +عکس آغاز فروش سایبرتراک تسلا در قطر رنو ۳۰۰۰ نفر را اخراج میکند بحران نقدینگی میتواند تولید خودرو را متوقف کند محموله ب ام و پرشیا خودرو در حال ترخیص و آماده تحویل به مشتریان بازگشت خودرو به ریل تولید رکوردشکنی تسلا در تحویل خودرو رکود در بازار خودرو ادامه دارد هشدار درباره خرید قطعات یدکی قاچاق خدمات Quick Service اکستریم در ایران مال رنو و چری چین در مسیر مشارکت احتمالی در آمریکای جنوبی شرایط پیش فروش نقدی و اعتباری اونترا U۷۵ Plus
شرایط فروش
پربازدیدترینها
پربحثترینها