نگاهی به میتسوبیشی اوتلندر پلاگین هیبریدی در آستانه ورود به بازار ایران +تصاویر
طراحی و تفاوت‌های ظاهری
تفاوت‌های ظاهری مابین اوتلندر PHEV و برادر بنزینی‌اش، اندک بوده و باید
تیزبین باشید تا متوجه نوشته‌های PLUG-IN HYBRID EV روی گلگیر‌های جلو و
PHEV روی درب صندوق بار شوید. البته مواردی همچون زیر سپری‌ها و رکاب‌های
جانبی اسپرت و وجود یک درب قرینه با درب باک خودرو در سمت راست (محل اتصال
شارژر) نیز از دیگر تفاوت‌های ظاهری مابین این دو نمونه محسوب می‌شوند.
در درون کابین PHEV، از یک غربیلک فرمان چهارشاخه جدید استفاده شده، لیور
دنده نیز طراحی متفاوت و بسیار زیبایی دارد. ضمن آنکه دورشمار موتور نیز
به رسم خودروهای هایبرید، به جای شماره‌گذاری عددی به سه محدوده charge
،Eco و Power تقسیم‌بندی شده است. علاوه بر این، موارد جزئی‌تری همچون
وجود دکمه ECO Mode در بخش میانی داشبورد نیز مشاهده می‌شود.
مشخصات و توانمندی‌های فنی
قلب تپنده اوتلندر PHEV متشکل از یک پیشرانه 2 لیتری بنزینی و دو عدد
پیشرانه الکتریکی (یکی روی محور جلو و دیگری روی محور عقب) است که این
مجموعه فنی با تولید حداکثر قدرت 200 اسب بخار و حداکثر گشتاور 230
نیوتن‌متر، با اتصال به یک گیربکس اتوماتیک ضریب متغیر (E-CVT)، ضمن مصرف
تنها 5.5 لیتر سوخت در هر 100کیلومتر در سیکل ترکیبی، شتاب صفر تا صد 11
ثانیه و حداکثر سرعت 170 کیلومتر بر ساعت را برای این سامورایی الماس‌نشان
به ارمغان می‌آورد. PHEV در هر کیلومتر پیمایش، تنها 41 گرم دی‌اکسید کربن
وارد هوا می‌کند که برای خودرویی در این سطح، رقمی خیره‌کننده محسوب
می‌شود (در مقام مقایسه، بد نیست بدانید که این رقم برای میتسوبیشی
میراژ که یک هاچ‌بک کوچک شهری است، 99 گرم بر کیلومتر است). باتری‌های
اوتلندر PHEV نیز از نوع لیتیوم یونی با انرژی مصرفی 12 کیلووات ساعت هستند
که علاوه بر شارژ شدن توسط پیشرانه بنزینی خودرو، قابلیت شارژ شدن از طریق
برق شهری را نیز دارا هستند که مدت زمان شارژ‌شدن آنها وابسته به میزان
جریان برق است. با توجه به اینکه اکثر منازل کشور ما از برق 15 آمپر
بهره‌مند هستند، شارژ کامل باتری‌های مذکور حدود 4 ساعت زمان خواهد برد.
البته اگر از شارژر سریع استفاده شود، می‌توان 80 درصد ظرفیت باتری‌ها را
تنها در 25 دقیقه شارژ کرد. 3 حالت رانندگی مختلف نیز در اوتلندر PHEV
وجود دارد که به صورت اتوماتیک انتخاب می‌شوند. حالت EV (تمام برقی)،
هایبرید سری (که خودرو با پیشرانه الکتریکی حرکت کرده اما پیشرانه بنزینی
نیز در نقش ژنراتور عمل می‌کند) و در نهایت، حالت هایبرید موازی
(عملکرد همزمان پیشرانه‌های الکتریکی و بنزینی) که در حالت شارژ کامل
باتری‌ها، PHEV می‌تواند تا مسافت 54 کیلومتر را در حالت EV بپیماید که
برای رفت و آمد‌های روزمره شهری بسیار کارآمد واقع می‌شود.
امکانات رفاهی و ایمنی
روی نمونه‌های فول آپشن اوتلندر PHEV می‌توان تجهیزاتی همچون کیلس
استارتر، تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه، بخاری برقی (با عملکرد مستقل از
پیشرانه خودرو)، دوربین 360 درجه، درب صندوق بار برقی، حالت رانندگی
بهینه(ECO-Mode)، کروز کنترل و لیمیتر سرعت، سیستم هشدار‌دهنده نقاط
کور، سیستم کمکی حرکت در سربالایی (HSA)، سانروف، شیفتر تعویض دنده پشت
فرمان، سنسور نور و باران، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی و کنترل کشش، 7
عدد ایربگ و ... را یافت که لیست نسبتا کاملی بوده و به نظر می‌رسد که آرین
موتور نیز PHEV را در نمونه فول‌آپشن به بازار کشور عرضه کند.
سخن پایانی
میتسوبیشی اوتلندر PHEV، پیشرانه توانمند و در عین حال بسیار کم‌مصرفی
داشته، تجهیزات رفاهی آن کامل و چهره اسپرت و زیبایی نیز دارد. به نظر
می‌رسد که PHEV تمام ابزار‌های موفقیت را به همراه دارد و اگر در شرایط
کنونی بازار که استقبال از خودروهای هایبرید افزایش یافته است، آرین
موتور قیمتی رقابتی برای آن در نظر بگیرد و از نظر خدمات پس از فروش،
اطمینان لازم را به خریداران بدهد، لرزه بر اندام بسیاری از رقبا خواهد
افتاد. پیش‌بینی می‌شود که اوتلندر PHEV در بازار ایران، قیمتی بین 240 تا
250 میلیون تومان داشته باشد.
