این دو خودروی حاضر در دیترویت، از دو نقطه مختلف از دنیا هستند و مانند
تمام دیگر پروژه‌های سینگر، نام شهر خریدارانشان را به همراه دارند. بر این
اساس، خودروی قرمز رنگ زیبا و هاردتاپ از شهر «لندن» میآید و مدل دیگری
که با رنگ آبی تیره‌اش، تضاد خاصی را ایجاد کرده، یک کوپه اهل «موناکو»
است.
به نظر می‌رسد که «موناکو» و «لندن» از نظر مکانیکی کاملاً مشابه یکدیگر
باشند؛ حداقل مطابق چیزی که در شرح مشخصات آنها آمده است. هر کدام از آنها
برای پیشرانه از یک موتور ۴ لیتری تنفس طبیعی و با سیستم خنک‌کننده هوا
بهره می‌برد که توسط شرکت طراح افسانه‌ای موتورها، اِد پینک (Ed Pink)
ساخته شده است. مدیریت انتقال قدرت این موتور برعهده یک گیربکس سرسخت
گِت‌رگ G50 دستی است که از مدل‌های 911 در فاصله سال‌های آخر دهه ۸۰ تا
اواخر دهه ۹۰ میلادی گرفته شده است.
یک سیستم تعلیق پیشرفته «اُهلینز» در زیر تمام چهار گوشه خودرو قرار گرفته و
به یک سیستم ترمز با صفحات بزرگ «برمبو» متصل است. به لطف استفاده از فیبر
کربن در پنل‌های بدنه، وزن کلی خودرو به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است.
در مدل «لندنی»، چرخ‌های مقعر طرح «فاچ» در پوششی از تایرهای چسبان میشلن
پایلوت کمپتیشن پیچیده شده‌اند و این در حالی است که «موناکو» از پوشش
تهاجمی میشلن پایلوت اسپورت PS2 استفاده کرده است.
در داخل کابین هر دوی خودروها از صندلی‌های زیبای چرم و فیبرکربن بهره گرفته شده و جزئیات زیبای زیادی در طراحی داخلی گنجانده شده است. سینگر هر کدام از این نسخه‌های خاص پورشه 911 را مطابق با سلیقه موردنظر مشتری آماده کرده است؛ مدل‌هایی که از خواستنی‌ترین نمونه‌هایی هستند که تاکنون از 911 دیده شده است.
