بازی تاج و تخت ماشین‌بازها +تصاویر
رویارویی زودهنگام کماندوهای آئودی، مک‌لارن و پورشه، به‌عنوان مدعیان همیشگی رهبری در دنیای اسپرت‌ها، رنگ و بویی ترسناک به خود گرفته است. غول‌هایی که با پشت سر گذاشتن نامدارانی چون لامبورگینی هوراکان، جگوار اف.تایپ-آر، مرسدس-ای‌ا‌م‌جی جی‌تی.اس، نیسان جی‌تی‌آر نیسمو و حتی فراری 488 جی‌تی‌بی حالا دیگر رقیب دندان‌گیری جلوی خود نمی‌بینند. آئودی با بهترین ویرایش آر8 پلاس خود بالاترین سطح جنگنده‌سازی خود را به نمایش گذاشته است. مک‌لارن با 570 اس چنان رفتار می‌کند که از سیاره‌ای دیگر آمده است. در انتها پورشه این کهنه‌کار آلمانی با خاص‌ترین نسخه توربو.اس خود قصد دارد مفهوم موشک چهار چرخ را به بقیه تفهیم کند. تقابل این سه خودرو از سویی دیگر نیز قابل تامل است. با بهبود نسبی اوضاع اقتصادی در اروپا، آمریکا و بخشی از آسیا، تمایل به خرید اسپرت‌های مسابقه‌ای گران‌قیمت افزایش پیدا کرده است. در این بین تنها مدل‌هایی موفق خواهند شد که بتوانند نظر مشتریان متمول و البته سخت‌گیر را بهتر برآورده کنند. همان افرادی که برایشان پرداخت 200 هزار دلار چندان سنگین به نظر نمی‌آید.
مک‌لارن 570اس کابوسی به زبان انگلیسی
توفانی که با کوپه رویایی ام‌پی4 آغاز شد، با 650اس رشد کرد و با پی‌یک به کمال رسید، حالا با معرفی 570اس به ساحل آرامش رسیده است. تصور کنید آرامش مک‌لارن این خودرو باشد. مک‌لارن که سال‌ها پیش هنر ابرخودروسازی خود را با معرفی اف یک جادویی به نمایش گذاشته بود، حالا از کارخانه‌ای که بازوکا می‌ساخت، یک مسلسل جمع و جور بیرون کشیده است. شکی نیست که اگر جایزه نوبل به مهندسی خودرو نیز تعلق می‌گرفت، این مک‌لارن حتما نامزد و برنده اصلی می‌بود. 570اس با وزن حدود 1300 کیلوگرمی‌اش یکی از بهترین نسبت‌های قدرت به وزن را به نمایش گذاشته است. به گزارش دنیای اقتصاد، او یکی از معدود اسپرت‌های تاریخ است که توانسته به مصرف میانگین 1/ 11 لیتر در هر 100 کیلومتر دست پیدا کند. رکوردی که حتی یک آسیایی هیبریدی نیز نمی‌تواند آن را ثبت کند. مک‌لارن فوق در هر کیلومتر تنها 258 گرم گاز دی‌اکسید‌کربن تولید می‌کند. این یعنی حتی کمتر از رقبایی که درون سینه‌‌شان پیشرانه 6/ 1 لیتری تعبیه شده است. انگلیسی‌ها چنان طراحی پیچیده‌ای را برای این خودرو در نظر گرفته‌اند که خیالشان به کلی درباره تقلید از آن راحت است. باور کنید حتی نقاشی کردن این کوپه هم با توجه با بازی زیبای زوایا روی بدنه‌اش، کاری فوق‌العاده سخت است چه برسد به ساخت نمونه‌ای مشابه آن.
پورشه 911 توربو.اس استاد بزرگ
53 سال تمام کار روی یک خودرو با یک هدف. این همان نمایش خیره‌کننده‌‌ای است که پورشه از سال 1963 تا امروز با سری رویایی 911 به روی صحنه می‌برد. باید اعتراف کرد که این اسپرت خاطره‌انگیز آلمانی برای خودش یک فرهنگ و سبک است. پس از 6 نسل از تولید این اسپرت بالقوه، اشتوتگارتی‌ها نه‌تنها خسته نشده‌اند، نه‌تنها تکراری نشده‌اند، پیر و کهنه نشده‌اند، بلکه به طرزی اعجاب‌آور هنوز هم بعد از 5 دهه مانند یک دونده جوان المپیکی باانگیزه و شاداب هستند. 911 جدید در حالی پا به میدان گذاشته که حساب ویژه‌ای روی نسخه بهینه‌شده توربو خود یعنی ویرایش S باز کرده است. این یعنی پورشه حتی خودش هم می‌داند که محبوبیت این مدل نسبت به ویرایش‌های اس، جی‌تی‌اس، جی‌تی3 و حتی آن جی‌تی3 آر.اس خیره‌کننده نیز بیشتر است. اینکه خودروی فوق با همه سر جنگ دارد، نشان از ماهیت بی‌تاب آن دارد. غیر از رقبای مطرح‌شده، 911 توربو.اس حتی با شورولت کوروت، آستون‌مارتین ونتیج و حتی دوج چلنجر هم چالش می‌کند. باید دید قهرمان همیشگی دنیای مسابقات سرعت در دنیای واقعی مقابل یک هموطن و یک انگلیسی چه چیز جدید برای عرضه دارد. آیا جعبه‌دنده رمزآلود و آن پیشرانه فوق مهندسی 911 جدید می‌تواند قطار پیروزی‌های او را همچنان روی ریل نگه دارد؟
آئودی آر.8 پلاس در ستایش قدرت
درست 10 سال پیش بود که ارباب حلقه‌ها، یکی از زیباترین اسپرت‌های تاریخ را رونمایی کرد. آئودی که آن ایام مالکیت لامبورگینی را نیز در اختیار داشت با استفاده از پلت‌فرم گالاردوی زیرمجموعه ایتالیایی‌اش و تزریق نبوغ آلمانی خودش، آر.8 را معرفی کرد. یک کوپه خارق‌العاده با شاسی یک‌دست آلومینیومی. آنچه این سوپراسپرت را بیش از پیش در دل‌ها جا می‌کرد، چهره بی‌نظیرش بود. چشمانی کشیده با بدنه‌ای فوق آیرودینامیک. درون سینه آر.8 اولیه یک قلب 2/ 4 لیتری هشت سیلندر Vشکل با قدرت 414 اسب‌بخار گنجانده شده بود. سه سالی که از عرضه نمونه فوق گذشت، شرکت یک نسخه بهینه‌تر با پیشرانه‌ای قوی‌تر را نیز تولید کرد. حالا این‌بار آر.8 را با یک نیروگاه 2/ 5 لیتری 10 سیلندر Vشکل که می‌توانست 525 اسب‌بخار نیرو تولید کند را شاهد بودیم. بیراه نیست اگر بگوییم این آئودی روز به روز محبوبیتش بیشتر می‌شد. تا اینکه نسل دوم آن در سال 2015 با جار و جنجال فراوان روی کار آمد. آر.8 جدید با حفظ همان اصالت طراحی، اکنون فضایی‌تر و مدرن‌تر به چشم می‌آمد. نسل دوم مانند برادر بزرگ‌تر خود روی پلت‌فرم لامبورگینی پیاده‌سازی شده بود. این‌بار هوراکان ایتالیایی‌ها بود که نقش اصلی را ایفا می‌کرد. با اینکه آر.8 جدید به خودی خود از نمونه قبلی قوی‌تر شده بود ولی باز آئودی راضی نشد و با عرضه نسخه پلاس، یکسره کردن کار حریفان را در راس برنامه‌اش قرار داد.
رقـابت سـه‌جانبـه
هیچ می‌دانید، داریم درباره چه خودروهایی صحبت می‌کنیم؟ قرار است آئودی 202 هزار و 750 دلاری مقابل مک‌لارن 219 هزار و 770 دلاری و پورشه 192هزار و 735 دلاری قرار بگیرد. آر8 مجهز به همان قلب 2/ 5 لیتری 10 سیلندر Vشکلی است که می‌تواند به راحتی 610 اسب‌بخار نیرو را در 8250 دور در دقیقه و 559 نیوتن‌متر گشتاور را در 6500 دور در دقیقه فراهم کند. 570اس نیز دارای یک پیشرانه 8/ 3 لیتری هشت سیلندر Vشکل به قدرت 562 اسب‌بخار در 7400 دور در دقیقه و با 600 نیوتن‌متر گشتاور در 5 هزار دور در دقیقه است. دست آخر 911 توربو.اس را می‌بینیم که در قسمت عقب خود از یک پکیج عجیب 8/ 3 لیتری 6 سیلندر خوابیده با قدرت 580 اسب‌بخار در 6750 دور در دقیقه و 750 نیوتن‌متر گشتاور در 2250 دور در دقیقه بهره می‌برد. از این اعداد به وضوح برمی‌آید که رکورد قویترین پیشرانه در دست آئودی و رکورد بالاترین گشتاور در دست پورشه است. این در حالی بوده که پورشه و مک‌لارن از پیشرانه‌های دو توربو استفاده کرده بودند.
توان کششی پیشرانه این غول‌ها هم در جای خود جالب توجه است. موتور آر8 می‌تواند تا دور 8800 دور در دقیقه را نیز تحمل کند. مقام دوم از آن 570اس با 8200 دور در دقیقه است. 911 نیز می‌تواند تا 7200 دور در دقیقه تاب بیاورد. این همان اعدادی است که در صورت رسیدن موتور به آنها، به اصطلاح کات آف می‌شوند و سوخت‌رسانی خود به خود قطع می‌شود. کوپه‌های دو دربی که رکورددار طویل‌ترین مدل را 570اس با طول 4528 میلی‌متری دارد. سپس 911 را با طول 4505 میلی‌متری‌اش می‌بینیم و دست آخر آر8 ریزاندام 4427 میلی‌متری را. عجیب آن است که این آئودی در عوض رکورد عریض‌ترین بدنه را با عرض 1940 میلی‌متر از آن خود کرده است.موتور آر8 می‌تواند تا دور 8800 دور در دقیقه را نیز تحمل کند. مقام دوم از آن 570اس با 8200 دور در دقیقه است. 911 نیز می‌تواند تا 7200 دور در دقیقه تاب بیاورد. این همان اعدادی است که در صورت رسیدن موتور به آنها، به اصطلاح کات آف می‌شوند و سوخت‌رسانی خود به خود قطع می‌شود. کوپه‌های دو دربی که رکورددار طویل‌ترین مدل را 570اس با طول 4528 میلی‌متری دارد. سپس 911 را با طول 4505 میلی‌متری‌اش می‌بینیم و دست آخر آر8 ریزاندام 4427 میلی‌متری را. عجیب آن است که این آئودی در عوض رکورد عریض‌ترین بدنه را با عرض 1940 میلی‌متر از آن خود کرده است.
دو رقیب دیگر عرضی تقریبا 1900 میلی‌متری دارند. در قسمت فضای داخلی پورشه نمی‌تواند محاسبه شود چراکه این خودرو یک کوپه دو درب 4 نفره است. در بین دو رقیب دیگر بیشترین فضا در اختیار آئودی آر8 با حجمی معادل 1529 لیتر است. در حالی‌که مک‌لارن 570اس فضای داخلی معادل 1387 لیتری را در دسترس قرار داده است. حالا جالب آنجاست که در مقایسه قسمت بار این کوپه‌ها، پورشه در مقام اول با رکورد 368 لیتر در همان فضای محدود زیر کاپوت جلو قرار می‌گیرد. سپس آئودی با 226 و در نهایت مک‌لارن با تنها 141 لیتر فضا برای بار و اثاثیه. این سه رقیب تنها در چند گزینه با هم شباهت دارند. اول از همه جعبه‌دنده‌شان است. هر سه از پکیج 7 سرعته اتوماتیک دوکلاچه استفاده می‌کنند. اما شاید ساختار کلی آنها یکی باشد ولی تکنیک و مهندسی ساخت هر گیربکس با دیگری به کلی فرق دارد. شباهت دیگر این سه خودرو، مکانیزم تعلیق آنها است. به‌صورتی که همگی از بازوهای کنترلی با اهرم‌های ضد ضربه در محور جلو و کپسولی بادی-روغنی در کنار فنرلول در محور عقب استفاده می‌کنند. سیستم فنربندی هر سه به‌صورت مستقل و با اتصالات چند پیونده است. به نظر می‌رسد پورشه در قسمت ترمزگیری به نسبت دو رقیب دیگر مسلط‌تر عمل کرده است. این آلمانی با استفاده از دیسک‌های 409 میلی‌متری در محور جلو و 391 میلی‌متر در محور عقب، پایداری بهتری را در توقف‌های ناگهانی به نمایش می‌گذارد. در جایگاه دوم مک‌لارن را می‌بینیم که در محور جلو از دیسک‌های 393 میلی‌متری و در محور عقب از دیسک‌های 381 میلی‌متر بهره برده است. دست آخر آئودی را می‌بینیم که در محور جلویی خود از دیسک‌های 380 میلی‌متری و در محور عقب از نمونه 355 میلی‌متری استفاده کرده است. در قسمت انتخاب تایر، همه‌چیز به سلیقه و سبک اسپرت‌گرایی شرکت‌ها بستگی دارد. مثلا آر8 از لاستیک‌های پیرلی مدل پی زیرو استفاده کرده که در محور جلو 30/ 245 میلی‌متری و در محور عقب 30/ 305 میلی‌متری هر دو جفت 20 اینچی هستند.
570اس از همان لاستیک‌های پیرلی پی زیرو ولی سری کورسا بهره گرفته که در محور جلو 35/ 225میلی‌متری 19 اینچی و در محور عقب 35/ 285 میلی‌متری 20 اینچی است. ابعاد لاستیک‌های 911 توربو.اس درست مانند هموطنش آئودی است. به بحث شتاب می‌رسیم. جایی‌که در قسمت پیمایش صفر تا 50 کیلومتر در ساعت، پورشه با رکورد یک ثانیه در صدر می‌ایستد. مک‌لارن و آئودی به ترتیب رکوردهای 4/ 1 و 2/ 1 ثانیه را ثبت کرده‌اند. پورشه پیمایش صفر تا صد را نیز در دستان خودش نگه داشته است. به‌طوری‌که آن را در 6/ 2 ثانیه طی می‌کند. دو رقیب دیگر این مسیر را در 9/ 2 ثانیه می‌پیمایند. رکوردزنی صفر تا 160 برای پورشه و مک‌لارن یکی است و هر دو عدد 1/ 6 ثانیه را نشان می‌دهد. در حالی‌که آئودی همین مسیر را در 5/ 6 ثانیه طی می‌کند. در پیمایش‌های بالاتر صفر تا 160 کیلومتر در ساعت، 570اس پیشی می‌گیرد و مسیر فوق را در 9/ 13 ثانیه طی می‌کند. سپس 911 توربو.اس با 6/ 14 و آر8 با 6/ 15 ثانیه از خط پایان عبور می‌کنند. رکورد مهم پیمایش یک‌چهارم مایل یا 400 متر که عامل اصلی مسابقات درگ است، نیز به راحتی توسط پورشه کسب می‌شود. اشتوتگارتی‌ها این مسیر را در 6/ 10 ثانیه با سرعت 210 کیلومتر در ساعت تکمیل می‌کنند. مقام دوم در اختیار مک‌لارن با رکورد 7/ 10 ثانیه در سرعت 215 کیلومتر در ساعت است و باز هم آئودی را در جایگاه سوم با رکورد 9/ 10 ثانیه و با سرعت 207 کیلومتر در ساعت می‌بینیم. در قسمت شتاب‌های ثانویه، وزن، جعبه‌دنده، قدرت، گشتاور، آیرودینامیک و ابعاد تایر همگی نقش مهم خود را ایفا می‌کنند. مثلا در شتاب‌گیری بین سرعت 50 تا 80 کیلومتر حالا آئودی است که با رکورد 2/ 2 ثانیه‌ای‌اش فخر می‌فروشد. پورشه با اختلافی ناچیز این شتاب را 3/ 3 ثانیه‌ای می‌پیماید و مک‌لارن با اختلافی فاحش این شتاب را در 2/ 5 ثانیه طی می‌کند. بر اساس قوانین اروپا و آمریکا، هر سه خودرو باید سرعت نهایی‌شان به‌صورت الکترونیکی روی 329 کیلومتر در ساعت محدود شده باشد.
نظر نهایی
از همان اولش هم معلوم بود که پورشه 911 توربو،اس مانند یک قهرمان باسابقه و باتجربه، حرف اصلی را در زمینه اسپرت‌گرایی خواهد زد. نه تنها آئودی آر8 پلاس و مک‌لارن 570اس، بلکه خودروهای دیگر هم هنوز فاصله زیادی برای به زیر کشیدن کامل این محصول دارند. اما پورشه طی این 53 سال هنوز نتوانسته راهکار مناسبی برای رانندگی نرم‌تر این فرزندش ارائه دهد. این در حالی است که مک‌لارن به قدری گوش به فرمان و مطیع است که گویی یک پیرمرد نیز می‌تواند از پس رام کردنش بربیاید. اما ایراد بزرگ این انگلیسی مانند دیگر تولیدات کشورش، حس و حال بی‌روح داخلی و اساسا پیچیدگی بی‌مورد آپشن‌های دیجیتالش است. یعنی راننده این خودرو باید بخش اعظمی از وقت خود را صرف آموزش فقط راه‌اندازی تهویه مطبوع آن کند. داستان آئودی با بقیه فرق دارد. باید اعتراف کرد که در قسمت شتاب تقریبا در همه آیتم‌ها عقب‌تر از همه بود. حداقل آن‌طور که چهره‌اش افسارگسیخته و پرخاشگرانه است، باطنش نیست. اما برای یک راننده حرفه‌ای یکی دو ثانیه آنقدرها هم تفاوت ندارد. در عوض، کیفیت فوق‌العاده متریال داخلی و لذت بی‌نهایت رانندگی با آن، می‌تواند جبران عقب‌ماندگی‌اش باشد.
