چرا ایران باید ۳ میلیون دستگاه خودرو تولید کند؟
حالا یکسال و اندی از آن روزها گذشته و بازار خودرو مدتیست در رکود فرو رفته است. تولید به شدت پایین آمده و انگشت اتهام باز به سوی خودروسازان نشانه رفته که چرا دولت از این صنعت ناقص‌الخلقه حمایت می‌کند!
انگار یادشان رفته که اگر صنعت خودرو نبود ممکن بود اقتصاد کشور در رکود باقی بماند و حال که تقاضا به پایین‌ترین سطح خود در سال‌های گذشته رسیده و تولید کاهش یافته آن را نشانه ناکارآمدی صنعت خودرو ایران می‌دانند.
این در حالیست که بر اساس افق 1404 تولید خودرو در ایران باید به مرز 3 میلیون دستگاه برسد و یک میلیون دستگاه آن نیز به خارج از کشور صادر شود.
سیاستگذار به این نتیجه رسیده که برای نوسازی خودروهای کشورتعداد تولید را بالا ببرد و عمر خودروهای کشور را از 30 سال کنونی به زیر 15 سال برساند. از این رو می توان گفت که تولید 2 میلیون خودرو در کنار 300 هزار دستگاهی که قرار است وارد کشور شود، نیاز بازار خودرو داخلی را به انواع خودرو تامین خواهد کرد.
حال این علامت سوال پیش روی برخی کارشناسان و سیاسستگذاران اقتصادی قرار گرفته که آیا تولید این تعداد توجیه اقتصادی دارد یاخیر و منابع آن از کجا باید تامین شود.
نتیجه رفت و آمدهای گروه‌های مختلف تجاری نشان می‌دهد که آنان تمایل پیدا کرده‌اند تا با سرمایه‌گذاری در نقاط مخلتف ایران و با توجه به زیر ساخت‌های به‌وجود آمده به تولید انواع خودرو در ایران بپردازند و از کشورمان به عنوان پایگاه صادراتی انواع خودرو به کشورهای مختلف استفاده کنند.
به عنوان مثال در این میان ایجاد قطب سوم خودروسازی در چابهار مطرح شده که می‌تواند برندهای قدرتمندی را به سمت خود جلب کند و سبب شود بزرگان خودرو دنیا در ایران گردهم آیند.
ایران استعداد آن را دارد تا به پایگاه تولید خودرو در منطقه تبدیل شود و انواع خودروهای شرقی و غربی را به تولید رسانده و به بازارهای آسیایی، آفریقایی و اروپایی صادر کند.
بنابراین دیگر به مانند گذشته صنعت خودرو ما نیاز به سرمایه‌گذاری دولتی ندارد و به نظر می‌رسد در شرایط پساتحریم و با اجرایی شدن برجام این امکان به وجود خواهد آمد که بخش خصوصی داخلی در کنار بزرگان دنیا قرار گیرند و پایه‌های صنعت نوین خودروسازی با رویکرد صادراتی بنیان‌گذاری کند.
