ارزان‌ترین خودروهای سال 2016 +تصاویر
خودروسازان مدل‌های پایه‌ی خودروهای ارزان را برای جلب‌توجه خریداران پیشنهاد می‌کنند و خریدار با مراجعه به نمایندگی‌ها و دیدن بروشورهای تبلیغاتی و همچنین نوشیدن یک فنجان قهوه تحت تأثیر قرار می‌گیرند و ممکن است که مدل گران‌تری را بخرند!
ساندرو ارزان‌ترین خودروی انگلستان بوده اما سوپرمینی فول سایزی است که بسیاری از خودروهای شهری را پشت سر می‌گذارد. سادگی، راحتی و کاربردی بودن ساندرو موردعلاقه‌ی آن‌هایی است که خودروی بی حاشیه و بدون حیله‌ای را می‌خواهند.
فضای داخلی خودرو جادارتر از بسیاری از رقبای ساندرو است و هزینه‌های رانندگی خودرو هم پایین بوده و مسائل مکانیکی این خودرو نیز کم بوده که نشان می‌دهد ساندرو خودرویی قابل اعتماد است.
ریشه‌های ساندرو به نسل دوم رنو کلیو معرفی شده در سال 1998 بازمی‌گردد. اگرچه که این سخن به معنی شاسی قدیمی خودرو است اما پیشرانه‌ی خودرو از برخی تکنولوژی‌های جدید رنو استفاده می‌کند و باعث می‌شود تا این خودرو بسیار کم‌مصرف و پاک باشد.
آیا توئیزی یک خودرو است؟ این وسیله‌ی نقلیه‌ی دو سرنشینه ی کوچک 4 چرخ، شبیه کانسپت های آینده‌نگرانه است و برای راندن آن نیازمند گواهینامه رانندگی هستید. مدل پایه‌ی این خودرو دومین مدل ارزان‌قیمت بوده و 6895 پوند قیمت دارد.
توئیزی تنها 2.32 متر طول،1.19 متر پهنا و 1.46 متر ارتفاع دارد. توئیزی فاقد درب‌های جانبی است اما می‌توان درهای جانبی و پنجره‌های زیپی را برای آن سفارش داد. فضای بار 31 لیتری آن نیز تنها یک کیف‌دستی را در خود جای می‌دهد. علیرغم همه‌ی این موارد، توئیزی برای اکثر خریداران غیرعملی است.
توئیزی از پیشرانه‌ی الکتریکی 17 اسب بخاری با 57 نیوتون متر گشتاور استفاده می‌کند و سقف سرعت آن به 80 کیلومتر در ساعت می‌رسد. شارژ خودرو با برق خانگی در سه ساعت و نیم صورت می‌گیرد. تریم های Urban،Colour و Technic برای خودرو قابل سفارش هستند و رنو یک نسخه‌ی تجاری از این خودرو را نیز ارائه می‌کند!
نقطه‌ضعف خودرو این است که با این مقدار پرداختی باید از مواردی چون شیشه‌های برقی، رادیو و پشت‌سری‌های عقب چشم‌پوشی کنید مگر اینکه بخواهید به‌صورت آپشن آن‌ها را سفارش دهید. مدل‌های سطح متوسط نیز قیمت زیر 8 هزار پوند دارند و از تجهیزات بیشتری سود می‌برند. مدل فول آپشن لوگان نیز حول‌وحوش 9 هزار پوند قیمت دارد.
علیرغم این معامله‌ی ارزان، لوگان MCV هم شبیه سایر ساخته‌های این خودروساز است. لوگان سواری راحتی دارد و کنترل آن آسان است.
این خودرو از اوایل سال 2015 در بازار حضور دارد و جایگزین هر دو خودروی شهری آلتو و اسپلش شده است. فضای داخلی سلریو بزرگ‌تر از اشکودا سیتی گو بوده و تجهیزات استاندارد بیشتری را نسبت به هیوندای i10 ارائه می‌دهد و هزینه‌های سواری آن از سئات Mii کمتر است. این آغاز خوبی است اما کیفیت و تجربه رانندگی سلریو در مرتبه‌ی پایینی قرار دارد.
قیمت خودرو از زیر 7 هزار پوند آغاز می‌شود و همه‌ی مدل‌ها به رینگ آلیاژی، سیستم تهویه، اتصال بلوتوث و رادیوی DAB مجهزند. با پرداخت مبلغ اضافی می‌توانید تریم SZ4 با شیشه‌های عقب برقی و سیستم صوتی با 4 بلندگو را به دست آورید. کیفیت خودرو در حد رقبای اروپایی نیست اما هیچ خودروی شهری موجود در بازار چنین تجهیزاتی را با این قیمت ارائه نمی‌کند.
پیشرانه‌ی 3 سیلندر بنزینی خودرو هم کم‌مصرف بوده و در هر صد کیلومتر 3.5 لیتر سوخت می‌سوزاند. همان‌طوری که انتظار دارید، پرفورمنس اولویت اصلی خودرو نیست و سلریو برای شهر طراحی شده است.
قلب تپنده‌ی این خودرو پیشرانه‌ی 1.2 لیتری ساخت رنو است و با این قیمت کارایی برجسته‌ای را ارائه می‌دهد. سواری ساوی در اکثر اوقات پذیرفتنی است.
با کابینی جادار و موقعیت رانندگی مناسب، این خودروساز مالزیایی می‌تواند یک برنده باشد. متأسفانه کوچک‌ترین پروتون در جنبه‌های کلیدی‌ای چون کیفیت ساخت ناامیدکننده عمل می‌کند و گیربکس این خودرو نیز یکی از بدترین نمونه‌های آزمایش شده است.
پروتون ساوی ارزان و کاربردی است؛ چیز دیگری وجود ندارد.
