کد خبر:
۱۱۰۳۳۶ ۰۹:۱۲
۱۳۹۸/۰۶/۲۰
رازهای «رنوی پسابرجام» در گفتوگوی مدیر پیشین پروژه؛
چوب خودروسازان لای چرخ رنو/ خودرویی که مال ایران بود، به روسیه رفت/ خودرویی که در ایران قرار بود با نام " آذر " به تولید برسد +تصاویر
پدال نیوز: شریک ژاپنی رنو(میتسوبیشی) اقدام به احداث کارخانه در گلپایگان کرد اما به دلیل تحریم، ساخت آن متوقف شد....
به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز؛ مدیر پیشین پروژه رنو در کشور، پرده از رازهای
قرارداد پسابرجامی رنو با ایران برداشت و از آنهایی گفت که خودروساز
فرانسوی را راندند. بیوک علیمرادلو که سابقه ریاست هیاتمدیره رنوپارس
(شرکت مشترک ایران و رنو در پروژه پلتفرم مشترک X۹۰ )را نیز در کارنامهاش
دارد، در گفتوگو با شبکه اینترنتی اقتصاد ایران (اکوایران) از نقش
خودروسازان داخلی در شکل نگرفتن «رنوی مستقل» گفت. علیمرادلو در این
گفتوگو همچنین از برنامههای خاص رنو برای صنعت و بازار خودرو ایران صحبت
به میان آورد، برنامههایی که به گفته وی بسیار متفاوت از حضور قبلی
خودروساز فرانسوی در کشور بوده است.
پیش از آنکه اظهارات مدیر پیشین پروژه رنو را از قاب تصویر «اکوایران» روی کاغذ بیاوریم، ابتدا نگاهی میاندازیم به اصل ماجرای رنو در پسابرجام، تا مشخص شود چه بر این خودروساز فرانسوی گذشت. رنو تابستان دو سال پیش قرارداد همکاری مشترک خود را با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) امضا کرد و قرار شد اوایل سال ۲۰۱۸ میلادی، طرفین وارد فاز اجرایی و تولید شوند. بر این اساس، رنو و ایدرو یکسری تعهدات را پذیرا شدند که یکی از مهمترین آنها، تامین یک سایت تولیدی در ایران برای آغاز بهکار خودروساز فرانسوی بود. به همین منظور بنا شد سایت بنرو (واقع در شهرستان ساوه و متعلق به سایپا) در اختیار رنوییها قرار گیرد تا آنها نسبت به تجهیز آن اقدام و تولید محصولات جدید خود را کلید بزنند. بنا به گفته مسوولان ایدرو، سایت بنرو باید در عوض بدهی سایپا (به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران) و بهعنوان آورده این سازمان در قرارداد رنو، در اختیار خودروساز فرانسوی گذاشته میشد.
ایران خودرو و سایپا، رنو را نخواستند
اما بشنویم از مدیر پیشین پروژه رنو در ایران که میگوید خودروسازان داخلی تمایلی به مشارکت با رنو (طبق پروژهای که این شرکت در نظر داشت) نشان ندادند. علیمرادلو در ابتدای گفتوگوی خود با «اکوایران»، به قرارداد قبلی رنو اشاره کرده و سپس از انگیزه رنو برای حضور دوباره در ایران میگوید. «در آن قرارداد (پروژه پلتفرم مشترک X۹۰)، عمدتا بحث قطعهسازی مطرح شد، به نحوی که رنو عملا کیفیت را به صنعت قطعه انتقال داد. رنو اما در سال ۲۰۱۶ (پس از توافق هستهای و برجام) در مجمع عمومیاش ایران را به عنوان هاب منطقهای برای تولید محصولات خود انتخاب کرد. رنوییها به وزارت صنعت، معدن و تجارت پیغام دادند که میخواهند در ایران سرمایهگذاری کنند، منتها اینبار در قالب مشارکت (همکاری مشترک). در واقع این رنو بود که تقاضای همکاری و سرمایهگذاری (در ایران) را داد و در ادامه، مذاکرات نیز آغاز شد.» علیمرادلو در ادامه از تغییر روند مذاکرات با رنو به دلیل بیمیلی دو خودروساز بزرگ کشور صحبت بهمیان میآورد، موضوعی که سبب شد وزارت صنعت، معدن و تجارت استراتژی مذاکرات را تغییر دهد.
تصاویری از رنو آرکانا که قرار بود در ایران با نام آذر به تولید برسد




چوب خودروسازان لای چرخ رنو
اگرچه دلیل اصلی رفتن رنو از ایران، تحریم بود، با این حال علیمرادلو میگوید: خودروسازان بزرگ کشور دوست نداشتند این شرکت فرانسوی به صورت مستقل فعالیت کند. «رنو میخواست در ایران حضوری مستقل داشته باشد و مشخص بود ایران خودرو و سایپا با این موضوع مخالف هستند. خیلی ساده است؛ یک رقابت با خودروسازی در اشل جهانی در حال شکل گرفتن بود و طبعا اگر محصولات داخلی کیفیت مناسبی نداشتند و قیمتشان رقابتی نبود، طبعا خودروسازان داخلی به مشکل میخوردند. با این حال در نهایت صنعت خودرو و مصرفکنندگان داخلی منتفع میشدند. حضور مستقل رنو در ایران، درهای صادرات خودرو را به روی ما باز میکرد. به نظر من هر خودروسازی که بتواند حتی یک دستگاه خودرو در بازارهای اروپا وآمریکا بفروشد، میتواند صادرات داشته باشد و رنو این خاصیت را در اروپا داشت. رنو با توجه به مطالعاتی که داشت، از همان ابتدای مذاکرات خواستار در اختیار گرفتن «بنرو» (سایت تولیدی سایپا در ساوه) بود.
با وجود آنکه ما گزینههای دیگری را پیش روی رنو گذاشتیم و حتی اصرار داشتیم کارخانهای را از صفر احداث کند، اما این شرکت روی بنرو اصرار داشت و میگفت اگر دولت ایران نمیتواند یک سایت تولیدی را به من بدهد، چرا باید یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو در این کشور سرمایهگذاری کنم. در واقع رنو انتظار داشت یک قدم کوچک برای این شرکت (در راستای سرمایهگذاری در ایران) برداشته شود که هیچگاه برداشته نشد. جالب اینکه بنرو اصلا کارآیی لازم را هم برای سایپا نداشت و حتی میگفتند خرید آن (از بخش خصوصی) اقدام درستی نبوده است. بنرو در آن مقطع همواره زیان میداد و با وجود آنکه با رنو توافق کردیم این سایت با قیمت خوبی (بین ۶۴۰ تا ۶۸۰ میلیارد تومان) خریداری شود، سایپاییها قبول نکردند. تازه بنرو بیش از این اعداد زیان داشت، اما رنو پذیرفت حتی ۶۰ درصد مبلغ موردنظر را به صورت نقد به ایران بیاورد. دلیل اینکه سایپا بنرو را به رنو نداد این بود که نمیخواست کارخانهاش را به رقیب خود بدهد، آن هم رقیبی قدر با محصولاتی بسیار. به هر حال خودروسازان داخلی را به هیچوجه نباید از نظر قدرتی که دارند به خصوص قدرت اقتصادی، دست کم گرفت.
خودرویی که مال ایران بود، به روسیه رفت
ساخت کارخانه میتسوبیشی در گلپایگان
رنو میخواهد برگردد
علیمرادلو اما در نهایت از قصد رنو برای بازگشت به ایران در صورت لغو تحریمها نیز صحبت به میان آورد. «تا جایی که خبر دارم، رنوییها تا به امروز ۶۰ میلیون یورو برای حضور مستقل در ایران هزینه کردهاند و میدانم که هنوز برنامه آنها در این مورد عوض نشده است. رنوییها میخواهند در صورتی که تحریمها لغو شوند، به ایران برگردند زیرا بازار ما بازار بسیار خوبی برای آنها به شمار میرود و به هر حال صنعت خودروی کشور نیز از زیرساختهای مناسبی برخوردار است.»دنیای اقتصاد
پیش از آنکه اظهارات مدیر پیشین پروژه رنو را از قاب تصویر «اکوایران» روی کاغذ بیاوریم، ابتدا نگاهی میاندازیم به اصل ماجرای رنو در پسابرجام، تا مشخص شود چه بر این خودروساز فرانسوی گذشت. رنو تابستان دو سال پیش قرارداد همکاری مشترک خود را با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) امضا کرد و قرار شد اوایل سال ۲۰۱۸ میلادی، طرفین وارد فاز اجرایی و تولید شوند. بر این اساس، رنو و ایدرو یکسری تعهدات را پذیرا شدند که یکی از مهمترین آنها، تامین یک سایت تولیدی در ایران برای آغاز بهکار خودروساز فرانسوی بود. به همین منظور بنا شد سایت بنرو (واقع در شهرستان ساوه و متعلق به سایپا) در اختیار رنوییها قرار گیرد تا آنها نسبت به تجهیز آن اقدام و تولید محصولات جدید خود را کلید بزنند. بنا به گفته مسوولان ایدرو، سایت بنرو باید در عوض بدهی سایپا (به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران) و بهعنوان آورده این سازمان در قرارداد رنو، در اختیار خودروساز فرانسوی گذاشته میشد.
این
در حالی بود که مسوولان سایپا در همان ابتدا مخالفت خود را با این ماجرا
اعلام و اولین مانع بزرگ بر سر راه اجرایی شدن قرارداد رنو گذاشته شد.
هرچند بعدها رئیس سازمان گسترش در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» خبر از قطعی
شدن واگذاری بنرو به رنو داد و تاکید کرد این پرونده بسته شده است، با این
حال گذشت زمان نشان داد سنگ بزرگ همچنان راه رنو را برای حضوری جدید در
خودروسازی ایران بسته است. در آن مقطع گفته شد که سایپاییها پذیرفتهاند
در ازای تولید دو محصول جدید رنو در خطوط تولید خود، برگه انتقال مالکیت
بنرو را به رنو امضا کنند، اما این اتفاق رخ نداد. البته روایت دیگری نیز
در این مورد شنیده شده که بر پایه مسائل مالی استوار است. بر این اساس،
گفته میشود رنو قرار بوده مبلغی را بابت خرید سایت بنرو، به حساب سایپا
واریز کند، اما خروج آمریکا از برجام تعلیق این واریزی را به همراه داشته
است. هرچه بود، رنو در نهایت مجبور شد به دلیل تحریمهای آمریکا (علیه صنعت
خودرو ایران) چمدانهایش را ببندد و برود و ارتباط خود را با خودروسازان
کشور به صفر برساند.
اما بشنویم از مدیر پیشین پروژه رنو در ایران که میگوید خودروسازان داخلی تمایلی به مشارکت با رنو (طبق پروژهای که این شرکت در نظر داشت) نشان ندادند. علیمرادلو در ابتدای گفتوگوی خود با «اکوایران»، به قرارداد قبلی رنو اشاره کرده و سپس از انگیزه رنو برای حضور دوباره در ایران میگوید. «در آن قرارداد (پروژه پلتفرم مشترک X۹۰)، عمدتا بحث قطعهسازی مطرح شد، به نحوی که رنو عملا کیفیت را به صنعت قطعه انتقال داد. رنو اما در سال ۲۰۱۶ (پس از توافق هستهای و برجام) در مجمع عمومیاش ایران را به عنوان هاب منطقهای برای تولید محصولات خود انتخاب کرد. رنوییها به وزارت صنعت، معدن و تجارت پیغام دادند که میخواهند در ایران سرمایهگذاری کنند، منتها اینبار در قالب مشارکت (همکاری مشترک). در واقع این رنو بود که تقاضای همکاری و سرمایهگذاری (در ایران) را داد و در ادامه، مذاکرات نیز آغاز شد.» علیمرادلو در ادامه از تغییر روند مذاکرات با رنو به دلیل بیمیلی دو خودروساز بزرگ کشور صحبت بهمیان میآورد، موضوعی که سبب شد وزارت صنعت، معدن و تجارت استراتژی مذاکرات را تغییر دهد.
در وهله اول قرار شد
حضور رنو در ایران در قالب مشارکت با خودروسازان داخلی باشد، به نحوی که
وزارت صمت تصمیم گرفت این خودروساز با سایپا وارد مذاکره شود و ایرانخودرو
نیز با پژو پیش برود. مذاکرات با سایپا مدتی جلو رفت، اما چون این شرکت
علاقهای به همکاری با خودروساز فرانسوی نشان نداد و اصلا رنو در
برنامههای توسعهایاش جایی نداشت، مذاکرات روند خوبی را طی نکرد. در آن
مقطع سایپا به دنبال مشارکت با سیتروئن فرانسه و چانگان چین بود و مذاکراتی
نیز با آنها انجام داده بود. البته وزارت صمت تمایلی به مشارکت سایپا و
سیتروئن نداشت، زیرا سیتروئن و پژو عملا گروه PSA (ائتلاف پژو و سیتروئن)
را تشکیل میدانند و بنابراین عملا یک خودروساز با ایران خودرو و سایپا
وارد مشارکت میشد. رنو وقتی متوجه شد سایپا با وجود توافق قبلی مبنی بر
اینکه طرفین (رنو و سایپا) در دوران مذاکرات دوجانبه، با خودروساز دیگری
مذاکره نکنند، به سراغ شرکتهای دیگر نیز رفته، خواستار بازنگری در مدل
مذاکرات شدند. سناریویهای مختلفی نوشته شد و ایرانخودرو و سایپا
پیشنهادهایی را برای مشارکت با رنو دادند که هیچکدام مطلوب این خودروساز
نبود.
تصاویری از رنو آرکانا که قرار بود در ایران با نام آذر به تولید برسد




مثلا
ایرانخودرو پیشنهاد داد همکاری با رنو در قالب تولید یک محصول شکل بگیرد و
سایپا نیز به دنبال مشارکت ۵۰-۵۰ بود، حال آنکه رنو میخواست در ایران
کارخانه خودروسازی راه بیندازد و سهام غالب را در اختیار داشته باشد. در
نهایت قرار شد سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) کار را بهدست
بگیرد و وارد مشارکت با رنو شود و در آینده سهام خود را واگذار کند.
مذاکرات میان ایدرو و رنو جلو رفت و بالاخره در سال ۲۰۱۷ قراردادی سهجانبه
(میان ایدرو، رنو و بخش خصوصی) امضا شد که طبق آن، ۶۰ درصد سهام به رنو
تعلق پیدا کرد و ایدرو و بخش خصوصی نیز هر کدام ۲۰ درصد سهم بردند. حضور
بخش خصوصی (نگین خودرو، نماینده خودروهای وارداتی رنو در ایران) به این
دلیل بود که میخواستیم کل فعالیتهای رنو در ایران اعم از تولید و واردات و
... به صورت متمرکز و یکجا انجام شود.»
اگرچه دلیل اصلی رفتن رنو از ایران، تحریم بود، با این حال علیمرادلو میگوید: خودروسازان بزرگ کشور دوست نداشتند این شرکت فرانسوی به صورت مستقل فعالیت کند. «رنو میخواست در ایران حضوری مستقل داشته باشد و مشخص بود ایران خودرو و سایپا با این موضوع مخالف هستند. خیلی ساده است؛ یک رقابت با خودروسازی در اشل جهانی در حال شکل گرفتن بود و طبعا اگر محصولات داخلی کیفیت مناسبی نداشتند و قیمتشان رقابتی نبود، طبعا خودروسازان داخلی به مشکل میخوردند. با این حال در نهایت صنعت خودرو و مصرفکنندگان داخلی منتفع میشدند. حضور مستقل رنو در ایران، درهای صادرات خودرو را به روی ما باز میکرد. به نظر من هر خودروسازی که بتواند حتی یک دستگاه خودرو در بازارهای اروپا وآمریکا بفروشد، میتواند صادرات داشته باشد و رنو این خاصیت را در اروپا داشت. رنو با توجه به مطالعاتی که داشت، از همان ابتدای مذاکرات خواستار در اختیار گرفتن «بنرو» (سایت تولیدی سایپا در ساوه) بود.
با وجود آنکه ما گزینههای دیگری را پیش روی رنو گذاشتیم و حتی اصرار داشتیم کارخانهای را از صفر احداث کند، اما این شرکت روی بنرو اصرار داشت و میگفت اگر دولت ایران نمیتواند یک سایت تولیدی را به من بدهد، چرا باید یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو در این کشور سرمایهگذاری کنم. در واقع رنو انتظار داشت یک قدم کوچک برای این شرکت (در راستای سرمایهگذاری در ایران) برداشته شود که هیچگاه برداشته نشد. جالب اینکه بنرو اصلا کارآیی لازم را هم برای سایپا نداشت و حتی میگفتند خرید آن (از بخش خصوصی) اقدام درستی نبوده است. بنرو در آن مقطع همواره زیان میداد و با وجود آنکه با رنو توافق کردیم این سایت با قیمت خوبی (بین ۶۴۰ تا ۶۸۰ میلیارد تومان) خریداری شود، سایپاییها قبول نکردند. تازه بنرو بیش از این اعداد زیان داشت، اما رنو پذیرفت حتی ۶۰ درصد مبلغ موردنظر را به صورت نقد به ایران بیاورد. دلیل اینکه سایپا بنرو را به رنو نداد این بود که نمیخواست کارخانهاش را به رقیب خود بدهد، آن هم رقیبی قدر با محصولاتی بسیار. به هر حال خودروسازان داخلی را به هیچوجه نباید از نظر قدرتی که دارند به خصوص قدرت اقتصادی، دست کم گرفت.
حتی نمایندگان مجلس
نیز در این ماجرا پشتیبان ایران خودرو و سایپا بودند. روزی از یکی از
نمایندگان پرسیدم شما صنعت خودروی داخل را ایران خودرو و سایپا میدانید و
از موضع آنها پروژه رنو را نقد میکنید یا از موضع کشور؟ وی در جواب گفت از
موضع کشور، در حالی که تمام پرسشها و حرکات نمایندگان در راستای حمایت از
ایران خودرو و سایپا بود. خودروسازان نیز (در برابر حضور مستقل رنو در
ایران) به اشکال مختلف مقاومت کردند، به خصوص با وقتکشی. مثلا شب قبل از
خروج آمریکا از برجام، اعلام کردند دفتر سهام (واگذاری بنرو به رنو) را
امضا کردهایم؛ البته در حالی که هنوز برگه سهام امضا نشده بود و این موضوع
را به ایدرو اعلام کردند، آن هم درست شب آن روزی که مشخص بود آمریکا از
برجام خارج میشود و رنو نمیتواند در ایران بماند. در نهایت رنو مجبور شد
از ایران برود، چون دولت آمریکا این خودروساز را تهدید کرد در صورت ماندن،
آن را به عنوان الگویی بابت دور زدن تحریم، تنبیه خواهد کرد. آمریکاییها
حتی تهدید کردند شرکای رنو (نیسان و میتسوبیشی) را نیز در لیست تحریم قرار
خواهند داد و در نهایت رنوییها به عکس دوره قبلی تحریم که همچنان حضور
کوچکی در ایران داشتند، این بار سطح فعالیت خود را تقریبا به صفر رساندند.
حضور رنو در ایران میتوانست خودروسازی کشور را از بحران نجات داده و این
صنعت را یک قدم به جلو ببرد، اما به هر حال این اتفاق رخ نداد.»
در
بخشی دیگر از گفتوگوی مدیر پیشین پروژه رنو با «اکوایران»، وی پرده از
برنامههای خودروساز فرانسوی در کشور به خصوص در حوزه تولید محصول
برمیدارد. «ما ابتدا اعلام نکردیم رنو قصد دارد چه محصولاتی را به ایران
بیاورد و بنابراین خیلیها فکر میکردند قرار است دو خودروی قدیمی این شرکت
در کشور به تولید برسد، اما این طور نبود. رنو در حال طراحی محصولات جدیدی
برای تولید (در کارخانه بنرو) بود و اگر کار پیش میرفت و تحریم
نمیشدیم، الان دومین محصول موردنظر این خودروساز در ایران عرضه میشد.
اولین محصول رنو برای کشور، نیو داستر یا داستر جدید بود و دومی که خودرویی
۱۰۰درصد مختص ایران به شمار میرفت، «آذر» نام داشت. آذر در واقع مدلی بود
شبیه مدل X۴ بیامدبلیو که عقب آن بالا کشیده بود. «آذر» در حال حاضر
قرار است با نام «آرکانا» در روسیه به تولید برسد. رنو در کنار طراحی این
محصول برای ایران، صادرات آن را نیز دنبال میکرد و حتی قرار بود مرکز
تحقیقات و مهندسی نیز در کشور احداث کند. همچنین به دنبال این بودیم که
قطعهسازان کشور به سیکل جهانی تامین قطعات گروه رنو-نیسان-میتسوبیشی وارد
شوند و از همین رو قرار بود ۲۰ قطعهساز داخلی برای ورود به این سیکل
انتخاب و مورد آموزش قرار گیرند.»
در
بخش دیگری از گفتوگوی علیمرادلو با «اکوایران» وی از ساخت بیسر و صدای
کارخانهای جدید در کشور توسط شریک رنو گفت. «قرار بود پس از رنو، شرکایش
یعنی نیسان و میتسوبیشی ژاپن نیز راهی کشور شوند. حتی میتسوبیشی مطالعاتی
برای تولید محصول در ایران انجام داد و خیلی بیسر و صدا شروع به ساخت
کارخانهای در گلپایگان کرد. ساخت این کارخانه البته پس از آغاز تحریم و
خروج رنو از ایران، متوقف شده است.»
علیمرادلو اما در نهایت از قصد رنو برای بازگشت به ایران در صورت لغو تحریمها نیز صحبت به میان آورد. «تا جایی که خبر دارم، رنوییها تا به امروز ۶۰ میلیون یورو برای حضور مستقل در ایران هزینه کردهاند و میدانم که هنوز برنامه آنها در این مورد عوض نشده است. رنوییها میخواهند در صورتی که تحریمها لغو شوند، به ایران برگردند زیرا بازار ما بازار بسیار خوبی برای آنها به شمار میرود و به هر حال صنعت خودروی کشور نیز از زیرساختهای مناسبی برخوردار است.»دنیای اقتصاد
گزارش خطا
پسندها: 0
ارسال نظر
آخرین اخبار
عرضه خودرو برقی فایرفلای به تعویق افتاد افزایش تعرفه واردات خودرو مورد تائید مجلس نیست شریکیابی خودرو در عصر پساتحریم هزینه نقل و انتقال خودرو در ۱۴۰۴ مشخص شد سوپر هیبرید چری آغاز فصل جدید در خودروسازی! 10 ها مدل خودرو با تکنولوژی LiDAR در شانگهای رونمایی می شود پرفروشترین کراس اوورها در چین معرفی شدند +جدول «ایلان ماسک» برای ترک دولت ترامپ آماده میشود شیفت کاری بدون تعطیلی پرسنل تسلا در چین تعرفه های ترامپ به پرفروش های بیوک رسید هزینه شارژ خودروهای برقی مشخص شد Chery Himla در نمایشگاه خودرو شانگهای 2025 رونمایی می شود لکسوس ES جدید در Auto Shanghai 2025 رونمایی می کند تعرفه ۱۰۰ درصدی برای خودروهای واردتی منتفی است انحراف خودرو از جاده مصرف تعیین تعرفه شارژ خودروهای برقی روسها به امید بازگشت خودروسازان دپوی 50 هزار خودرو در گمرک کرمان تولید تسلا در آمریکا مختل شد اکستریم VX گزینهای ممتاز برای سفرهای خانوادگی در فصل بهار بهبود کیفیت خدمات و تأمین قطعات، اولویت مدیران خودرو ورود کرمان موتور به بورس در سال ۱۴۰۴ سازمان حمایت در مقابل شورای رقابت برند Rely مجددا توسط چری معرفی شد +جزئیات افزایش داخلی سازی کی ام سی X5 کرمان موتور سوپرکار BYD در Auto Shanghai 2025 رونمایی میشود نمایش فناوریهای نوین ECODA&LUCANO در Auto Shanghai شرایط پیش فروش محصولات کرمان موتور اعلام شد +جدول زمان فروش نسخه فول آپشن ERES HM5 در ایران مشخص شد خودروی وارداتی با دو فرمان قیمتی فروش خودروهای سنگین رونق گرفت تعویق عرضه تسلای «ارزان» انتقال خط تولید آئودی برای فرار از تعرفهها مهمترین ویژگی های Luxeed R7 محصول مشترک هواوی و چری هشدار اتحادیه نمایشگاه داران خودرو به وزیر صمت اخراج ۸۰۰ نفر کارگر آمریکایی از ولوو قوانین جدید چین برای جلوگیری از آتش سوزی باتری خودرو ام وی ام X5 مدیران خودرو برای برتری در بازار کراس اوورها افزایش قیمت خودروهای وارداتی قانونی نیست فورد صادرات خودرو به چین را متوقف کرد شرایط فروش ویژه اسکای ول ET5 اعلام شد +جزئیات فروش اقساطی هیوندای کونا 2025 آغاز شد +جدول سال رکود خودرو الزام تجهیز پمپ بنزینها به جایگاه شارژ واکنش سازمان توسعه تجارت به حقوق ورودی ۱۰۰ درصدی خودرو فراخوان محصولات فورد به دلیل نقص فنی "مازراتی" تعطیل نمیشود توقف هیوندای در ایستگاه تولید سردرگمی خریداران خودرو از یک تصمیم متناقض غیبت شیائومی با مدل YU7 در Auto Shanghai 2025
شرایط فروش
پربازدیدترینها
پربحثترینها
سوپرکار BYD در Auto Shanghai 2025 رونمایی میشود افزایش داخلی سازی کی ام سی X5 کرمان موتور برند Rely مجددا توسط چری معرفی شد +جزئیات سازمان حمایت در مقابل شورای رقابت ورود کرمان موتور به بورس در سال ۱۴۰۴ بهبود کیفیت خدمات و تأمین قطعات، اولویت مدیران خودرو اکستریم VX گزینهای ممتاز برای سفرهای خانوادگی در فصل بهار تعیین تعرفه شارژ خودروهای برقی تولید تسلا در آمریکا مختل شد دپوی 50 هزار خودرو در گمرک کرمان روسها به امید بازگشت خودروسازان انحراف خودرو از جاده مصرف لکسوس ES جدید در Auto Shanghai 2025 رونمایی می کند Chery Himla در نمایشگاه خودرو شانگهای 2025 رونمایی می شود تعرفه ۱۰۰ درصدی برای خودروهای واردتی منتفی است هزینه شارژ خودروهای برقی مشخص شد شیفت کاری بدون تعطیلی پرسنل تسلا در چین پرفروشترین کراس اوورها در چین معرفی شدند +جدول تعرفه های ترامپ به پرفروش های بیوک رسید «ایلان ماسک» برای ترک دولت ترامپ آماده میشود 10 ها مدل خودرو با تکنولوژی LiDAR در شانگهای رونمایی می شود سوپر هیبرید چری آغاز فصل جدید در خودروسازی! هزینه نقل و انتقال خودرو در ۱۴۰۴ مشخص شد شریکیابی خودرو در عصر پساتحریم عرضه خودرو برقی فایرفلای به تعویق افتاد افزایش تعرفه واردات خودرو مورد تائید مجلس نیست