«مک لارن» بخر یا در آن کار کن
«آماندا مک‌لارن»، دختر «بروس مک‌لارن»، راهنمای این بازدید از مرکز فناوری بوده است. «مک‌لارن دختر» تنها ۷ سال داشت که پدرش را از دست داد و درحال‌حاضر به‌عنوان «سفیر نشان(برند) مک‌لارن» فعالیت می‌کند. دانش وی درباره خودروهای فرمول یک و نوآوری‌های مختلف کمپانی و علاقه‌اش به نشان(برند) باعث اشتیاق بیشتر به دانستن اطلاعات درباره صف طولانی خودروهای فرمول یک می‌شود.
ایستگاه بعدی، ساختمان مونتاژ به مساحت ۳۵۰ هزار فوت مربع یا ۳۲ هزار و ۵۱۶ مترمربع است.در این ساختمان، یک بخش مجزا به مساحت حدود ۲۲۰ هزار فوت مربع وجود دارد که در آن تمام خودروهای جاده‌ای«مک‌لارن» مونتاژ می‌شوند. مطابق گفته «آلن فاستر»، مدیر بهره‌برداری « مک‌لارن»، این خودروها همگی با دست در ۳۲ ایستگاه مختلف و با در کنار هم قرار دادن ۱۱ هزار قطعه ساخته می‌شوند. درحال‌حاضر این خط در هر سال ۱۷۰۰ دستگاه سوپرماشین شامل ۶۵۰ کوپه، اسپایدر و ۶۷۵ LT کوپه تولید می‌کند که ساخت هر‌کدام از آنها حدود ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. در همین حال، سال بعد با سرعت بخشیدن به روند تولید این خودروهای اسپرت، خروجی این خط تولید به ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ دستگاه افزایش خواهد یافت. خودروهای میلیون دلاری P۱، P۱ GTR و سری خودروهای آینده «آلتیمیت» نیز در همین سالن و البته در یک خط تولید جداگانه و کوچکتر ساخته می‌شود. طبیعی است این خط تولید، چندان سریع پیش نمی‌رود.روند تولید خودروهایی با رنگ و طراحی بدنه مشابه برای بهره‌وری بیشتر به صورت همزمان دنبال می‌شود. با این حال، مطابق گفته «فاستر» خط تولید همیشه با تغییرات قابل‌توجهی روبه‌رواست. اتاق رنگ‌آمیزی جای دیگری است که با لباس ویژه باید وارد آن شد؛ جایی که ۲ نفر در‌حال اسپری کردن رنگ به‌صورت دستی به بدنه چند LT۶۷۵ هستند. جذابیت این بدنه در زیر نور رنگ‌آمیزی خیره‌کننده‌ای دارد در همین حال، «فاستر» توضیح می‌دهد: وقتی مشتریان به اینجا سر می‌زنند، برخی چیزها را روی خودروهای دیگر می‌بینند و از آنها خوش‌شان می‌آید. ما زمان آماده‌سازی را کاهش داده‌ایم؛ بنابراین اگر یک مشتری چیزی مدنظر داشت، می‌توانیم به‌راحتی مطابق سفارش وی عمل کنیم. این کار، ارزش نشان(برند) قابل‌توجهی برای‌مان به همراه دارد.قبل از اینکه مرکز فناوری ساخته شود، پایگاه «مک‌لارن» در یک ساختمان بسیار معمولی قرار داشته که چند کیلومتر با ساختمان جدید فاصله دارد. البته هنوز هم این پایگاه قدیمی، محل تولید خودروهای مسابقه‌ای با نام «مک‌لارن GT » است. در واقع، کارگاه بزرگی است که در آن مدل‌هایی مانند «اسپرینت» و «GT۳ » از «مک‌لارن» متولد شده‌اند.« مک‌لارن GT» یک کارگاه رویایی برای تیونینگ خودروهاست. جایی که ممکن است به‌راحتی با چیزهایی مانند یک اسپویلر بزرگ فیبرکربنی یا یک غربیلک فرمان ۳۰ هزار دلاری روبه‌رو شوید. البته در اینجا عکسبرداری ممنوع است.
خط پایان «مک لارن»
مقصد نهایی، مرکز عملیات ویژه «مک‌لارن» یا MSO است که در کنار «مک‌لارن GT » قرار دارد و در اینجا هم نمی‌توان دوربین به همراه داشت. در این بخش، «مک‌لارن» برخی تنظیمات منحصر به فرد برای خودروهای مشتریان خاص انجام می‌دهد. تنها کافی است اشاره کنیم که نه‌تنها مدل‌های جدید P۱ و S۶۵۰ برای دریافت ویژگی‌های MSO در این بخش دیده می‌شوند، بلکه برخی مدل‌های F۱ شامل یکی از «F۱ GTR»ها که این خودروساز با آن در مسابقات «لمانز» سال ۱۹۹۲م به روی سکو رفت نیز حضور دارند. حتی مدل تهاجمی «مک‌لارن X۱» که تنها یک نسخه از آن برای مشتری خاص در MSO در سال ۲۰۱۲م ساخته شده، در این مرکز دیده می‌شود که البته برای انجام سرویس است.
تنها راه داخل شدن به مرکز MSO، زمانی است که مشتری MSO باشید؛ یعنی یک سری آپشن‌ها برای خودرو «مک‌لارن» خود سفارش دهید؛ از اِلمان‌های اضافی فیبرکربنی در داخل کابین گرفته تا طرح‌های رنگ‌آمیزی عجیب و غریب.در‌نهایت، چیزی که بیشتر از همه درباره این خودروساز جلب‌توجه می‌کند، اهتمام این کمپانی به ساخت افراطی‌ترین خودروها در پیست و خارج از پیست است. برای دیدار از نزدیک با این ساختمان‌ها در «مک‌لارن»، تنها چند راه وجود دارد. اینکه یک «مک‌لارن» بخرید یا با یک «مک‌لارن» در مسابقات شرکت کنید یا برای «مک‌لارن» کار کنید.
منبع: صمت
