جنگی بر سر کیفیت سیستم صوتی

پدال نیوز: «کامپوننت از کواکسیال بهتر است!»، «اگر صدای خوب می‌خواهی کامپوننت ببند»، «حجم خوب می‌خواهی کواکسیال عالیه!» شاید این جملات ساده بار‌ها به گوشتان خورده باشد و حتی بار‌ها علامت سوالی در ذهنتان به وجود آمده باشد و از خودتان پرسیده باشید....

به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پدال نیوز، «کامپوننت از کواکسیال بهتر است!»، «اگر صدای خوب می‌خواهی کامپوننت ببند»، «حجم خوب می‌خواهی کواکسیال عالیه!» شاید این جملات ساده بار‌ها به گوشتان خورده باشد و حتی بار‌ها علامت سوالی در ذهنتان به وجود آمده باشد و از خودتان پرسیده باشید، «کامپوننت چیست؟ تفاوت کامپوننت با کواکسیال در چیست؟». کامپوننت، بلندگوی تفکیک‌شده‌ای است که تمام اجزای آن به صورت جدا گانه قابل نصب است. شکل ظاهری کامپوننت‌ها عموما گرد بوده و از چند قسمت مختلف تشکیل شده‌اند. کامپوننت‌ها به طور عمده به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ کامپوننت‌های دو‌تکه یا ۲way که از دو قسمت ووفر و تویتر تشکیل شده‌اند و کامپوننت‌های سه‌تکه یا ۳way که دارای ووفر، تویتر و میدرنج هستند. قطعه دیگری که باعث تمایز اصلی بین کامپوننت‌ها و کواکسیال‌ها می‌شود، کراس‌اوور است. کراس اوور، قطعه یا مداری‌ متشکل از خازن، کویل و مقاومت‌های مختلف است که برای محدود‌کردن فرکانس‌های تولیدی و فیلتر‌کردن صداهای اضافی به کار می‌رود.

در ساختار اغلب بلندگوها کراس اوور وجود دارد، با این تفاوت که در کامپوننت‌ها یک مدار جداگانه با رنج فرکانسی محدودشده استفاده شده است و در اکثر مدل‌ها قابلیت تغییر فرکانس توسط میکروسوییچ‌های طراحی شده درکراس اوور وجود دارد که دست مصرف‌کننده را برای رسیدن به صدای دلخواه بازتر می‌کند. اما برای کواکسیال‌ها کراس‌ اوور ساده‌ای در نظر گرفته شده‌ که در بعضی از کواکسیال‌ها در مجاورت مگنت‌ و در مواردی به صورت جداگانه توسط سیم کوتاهی به اسپیکر متصل می‌شود و غیر‌قابل تنظیم است. کراس اوور در کواکسیال، طراحی ساده و پیش‌پا‌افتاده‌ای دارد و عموما برای کنترل بازه فرکانسی تویتر به کار می‌رود.

اما کامپوننت یا کواکسیال و چرا؟!

برای رسیدن به پاسخ این سوال، ابتدا باید هدف خود را از خرید سیستم صوتی مشخص کنیم. در قانون سیستم‌های صوتی، قدرت و کیفیت هیچ وقت در یک راستا قرار نمی‌گیرند و هیچ‌گاه نمی‌توانیم کیفیت را در کنار قدرت به صورت حرفه‌ای با هم داشته باشیم. پس انتخاب کامپوننت و کواکسیال با نوع هدف ما به مرحله نهایی می‌رسد. انتخاب هر کدام دارای معایب و مزایای خاص خود است که با هم مرور می‌کنیم:
1.به علت وجود کراس اوور پیشرفته، کامپوننت صدای باکیفیت‌تری نسبت به کواکسیال دارد. هر چه نوع خازن و قطعات کراس اوور پیشرفته‌تر شود طبیعتا صدای نهایی بهتر خواهد بود.
2.وجود جامپر داخل کراس اوور‌ها برای تنظیم و شدت فرکانس تویتر نقطه قوتی برای کامپوننت بوده است که معدود کواکسیال‌هایی از آن بهره‌مند هستند و اصولا دقت کامپوننت را ندارند.
3.در ساختار کراس اوور کامپوننت‌ها وجود خازن‌هایی به منظور جلوگیری از به هم ریختن صدای تویتر طراحی شده ‌که علاوه بر محدودیت فرکانس‌ها به سلامت تویتر و بالا رفتن عمر آن کمک می‌کند.
4.محل قرار‌گیری و جهت انتشار فرکانس‌ها در کابین اتومبیل یکی از دلایل ایجاد صدای سه‌بعدی و فراگیر است که این وی‍ژگی توسط کامپوننت امکان‌پذیر می‌شود و می‌توان هر قطعه را در جای مناسب خود جایگذاری کرد.
5.کامپوننت‌ها به دلیل کیفیت و تفکیک فرکانسی بالا، مستلزم وجود آمپلی‌فایر هستند، ولی در کواکسیال‌هایی با قدرت پایین‌تر(‌زیر 50‌وات‌) ‌نیازی به خرید آمپلی‌فایر و پرداخت هزینه گزاف نیست.
6.کواکسیال‌ها به علت بزرگ‌بودن ووفر و سایز اجزا، دارای حجم صدای بیشتر و تویتر تیز‌تر و برد صدای بیشتری است که این حجم در هیچ کامپوننتی شنیده نمی‌شود. در واقع شدت پرتاب صدای کواکسیال با کامپوننت قابل قیاس نیست.
7.نکته مهم دیگری که در انتخاب این دو نوع اسپیکر نقش دارد بخش اقتصادی آن است که کامپوننت هزینه نسبتا بالاتری می‌طلبد.
رنج قیمت کامپوننت‌ها نا‌مشخص است و از حدود 120 هزار تومان تا 10 میلیون تومان و حتی بیشتر می‌رسد که چنین ارقامی مختص سیستم‌های خاص هستند.