فراگیری نکات، قبل از امتحان راهنمایی و رانندگی

به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پدال نیوز به نقل از صمت، زمانی می‌توان شما را راننده خطاب کرد که تمام آداب و نکات مربوط به لحظات قبل از رانندگی را رعایت کرده و از امتحان اولیه راهنمایی و رانندگی ـ آن هم بدون حضور هیچ پلیسی ـ برآیید؛ امتحانی که خودمان باید از خودمان بگیریم و به خودمان نمره بدهیم. حالا برای اینکه بدانیم ما چقدر با این آئین‌نامه پیش از نشستن پشت فرمان آشنا هستیم، نکات تازه و بلندی را که در این گزارش آورده‌ایم، بخوانیم و به خود نمره بدهیم. گرچه فکر می‌کنم بسیاری از شما که این نکات را غیرضروری می‌دانید، در این امتحان خودمانی رد می‌شوید. باور کنید برخی از همین نکات با اندکی تغییر در امتحان اصلی آیین‌نامه رانندگی‌تان خواهد آمد.
 
وقتی به سمت اتومبیل‌تان می‌روید...
بهتر است هنگام سوار شدن به اتومبیل از قسمت عقب اتومبیل به سمت در اتومبیل بروید تا رانندگان وسایل نقلیه عبوری زودتر بتوانند شما را ببینند و به هر دلیلی اگر اتومبیل حرکت کند، وقتی از عقب اتومبیل وارد خیابان شوید خطری شما را تهدید نمی‌کند و در ضمن با نزدیک شدن به اتومبیل قسمت جلو و عقب آن را مورد بازدید قرار دهید تا زمانی که از اتومبیل خود دور بودید تصادفی رخ نداده باشد و همچنین با زیر نظر گرفتن لاستیک‌ها از پنچر نبودن و پر باد بودن آنها مطمئن شوید و در ضمن فاصله عقب و جلوی اتومبیل خود با وسایل نقلیه پارک شده را موردتوجه قرار دهید تا با خیالی آسوده از پارک خارج شوید.
حالا بهتر است با نحوه صحیح باز کردن در اتومبیل و سوار شدن آشنا شوید.
کلید را با دست راست درون قفل قرار داده و با دست چپ دستگیره را گرفته و با چرخاندن کلید قفل و با دستگیره، در را با توجه به عرض خیابان و تردد وسایل نقلیه عبوری و جثه راننده باز کنید و برای سوار شدن ابتدا پای راست را داخل اتومبیل گذاشته و زانو را از زیر فرمان عبور داده و بعد قسمت بالاتنه بدن را داخل کرده و در نهایت پای سمت چپ را داخل اتومبیل گذاشته و در را با دست چپ ببندید و اگر ماشین دزدگیر داشت، با دست راست شاسی دزدگیر را فشار داده و بعد از باز شدن قفل‌ها با دست چپ در را با توجه به عرض خیابان و تردد وسایل نقلیه عبوری (و جثه راننده) باز کنید.
 
دوستی با صندلی اتومبیل
درباره صندلی‌ها نکات پیش پاافتاده‌ای ـ اما مهم ـ را باید همیشه مد نظر داشته باشید و خاطرتان باشد که صندلی اتومبیل‌های پراید قدیمی از 3 قسمت قابل تنظیم شکل گرفته: الف ـ کل صندلی، ب ـ پشتی صندلی، ج ـ پشت سری‌صندلی.
اتومبیل‌های پراید جدید از همین 3 قسمت به اضافه کفی صندلی (قسمت نشیمنگاه) شکل‌گرفته است. حال به توضیح این قسمت‌ها می‌پردازیم:
اول‌ـ کل صندلی در اتومبیل‌های قدیمی توسط ضامنی که در سمت چپ کنار صندلی قرار دارد، تنظیم می‌شود؛ با دست چپ آن را بالا کشیده و با دست راست بالای فرمان را گرفته و با کمک پاها که کف اتومبیل قرار دارد، صندلی را به‌صورت ریلی به سمت عقب یا جلو حرکت داده تا پاها به‌صورت زاویه 90 درجه روی پدال‌ها قرار گیرد، به‌طوری‌که به کلاج ترمز و گاز تسلط کافی داشته باشید ولی در اتومبیل‌های پراید جدید ضامن در سمت راست قسمت زیر کفی (نشیمنگاه) قرار دارد که با دست راست سر ضامن را به طرف بالا کشیده و با دست چپ بالای فرمان را گرفته و با کمک پاها صندلی را به‌صورت ریلی به جلو یا عقب حرکت داده تا پاها به‌صورت زاویه 90 درجه روی پدال‌ها قرار گیرد، به‌طوری‌که به پدال‌ها تسلط کافی داشته باشید.
 
دوم ـ پشتی صندلی در اتومبیل‌های قدیمی و جدید به‌وسیله اهرمی که در کنار سمت چپ صندلی قرار دارد تنظیم می‌شود. باکشیدن اهرم به طرف بالا و فشار دادن با پشت به پشتی صندلی تا اندازه‌ای که پشتی با کفی صندلی از 90 درجه کمی بزرگتر باشد و اگر خواسته باشیم در جایی برای مدت کمی استراحت کنیم، می‌توانیم پشتی صندلی را کامل به عقب بخوابانیم و بعد از استراحت ضامن را گرفته و با دست راست کمک می‌کنیم تا پشتی به بالا برگردانده شود و دوباره آن را تنظیم می‌کنیم.
سوم- پشت سری صندلی باید طوری تنظیم شود که گوش‌های ما وسط پشت‌سری صندلی قرار گیرد، درضمن پشت سری برای تکیه دادن سر نیست بلکه برای جلوگیری از آسیب رسیدن به گردن هنگام بروز تصادف است و اگر درست تنظیم نشود، هنگام تصادف احتمال شکستگی گردن زیاد است. (این نکته‌ای است که تاکنون به آن فکر نکرده بودید).
 
دنده و یکدندگی نکردن
کلاچ را با پای چپ تا ته فشار داده و با دست راست دنده را به وسط هدایت می‌کنیم تا در محوطه خلاصی قرار گیرد و برای اطمینان از خلاصی دنده آن را با دست راست گرفته و باید راحت از کنار صندلی تا صندلی دیگر حرکت کند و هنگام شروع، روشن کردن و راهنما زدن از مهم‌ترین حرکات است که خیلی اوقات موجب رد شدن ما در بیشتر آزمایش‌های‌مان می‌شود. برای روشن کردن هم به سوئیچ مراجعه می‌کنیم.
سوئیچ به‌طور کلی 4 مرحله دارد که به این 4 مرحله روشن شدن می‌گویند:
الف- قفل فرمان با علامت LOCK روی سوئیچ مشخص شده و به این صورت باز می‌شود که با دست چپ فرمان را گرفته و به سمت خلاصی فرمان چرخانده و همزمان سوئیچ را با دست راست به سمت راست می‌چرخانیم و قفل باز می‌شود.
ب‌ـ برق اولیه با علامت ACC روی سوئیچ مشخص شده و با چرخاندن سوئیچ یکبار دیگر به سمت راست می‌توانید از رادیو ضبط و غیره استفاده کنید.
ج ـ برق ثانویه با علامت ON روی سوئیچ مشخص شده و با چرخاندن یکبار دیگر سوئیچ به سمت راست برق به پشت آمپر آمده و علائم پشت‌آمپر روشن شده و موتور آماده روشن شدن است و توجه داشته باشید که سوئیچ را در حالت برق ثانویه نباید زیاد نگه داشت.
د- آخرین مرحله استارت است که با همین علامت مشخص شده که سوئیچ را به سمت راست چرخانده تا استارت شروع به کار کند و پس از در گیر شدن همزمان کمی گاز دهید. البته در اتومبیل‌های کاربراتوری(در اتومبیل‌های انژکتوری نیاز به گاز دادن همزمان نیست) تا اتومبیل روشن شود و در این لحظه باید سوئیچ را رها کنیم تا به حالت قبل برگردد. البته توجه داشته باشید در موقع روشن کردن اتومبیل کلاچ را با پای چپ پایین نگه دارید؛ بعد استارت بزنید. به 2دلیل:
1- اگر موقع استارت زدن بنا به دلایلی فراموش کردیم دنده را خلاص کنیم اتومبیل به جلو پرت نشود و به جایی برخورد کند.
2- اتومبیل راحت‌تر استارت می‌خورد، به ویژه در فصل زمستان که هوا سرد است، اتومبیل و روغن سرد است و فشار کمتری به باتری وارد می‌شود.
 
ماجرای «آرش»خان
راهنمای موردنظر را می‌زنیم. به‌طور کلی راهنما زدن در حرکت به سمت جلو از حالت ایستاده و گردش به سمت چپ(میدان ـ تقاطع ـ دوربرگردان و داخل شدن به کوچه سمت چپ) باید دسته راهنما را به سمت پایین(چپ) بزنیم و در پارک کردن ماشین سمت راست خیابان و گردش به راست (میدان ـ تقاطع و داخل شدن به کوچه سمت راست) و دنده عقب باید دسته راهنما را به سمت بالا(راست)بزنیم و توجه داشته باشید که در هر جا خواستید گردش به چپ یا راست داشته باشید یا پارک یا حرکت کنید، کلمه «آرش» را فراموش نکنید که «آرش» مخفف کلمات آینه، راهنما و شکست (چرخاندن) فرمان است، یعنی ابتدا آینه را نگاه کرده، بعد راهنما زده و در نهایت گردش به راست یا چپ کنید.
 
آماده شدن برای حرکت
دسته دنده را در دنده مربوط (دنده یک یا عقب) قرار می‌دهیم و آینه‌ها را نگاه و 4 طرف اتومبیل را کنترل می‌کنیم و با حرکت به سمت موردنظر دوباره توقف کرده و نقاط کور آینه را با چرخش سر به آن سمت نگاه کرده تا خطری ما را تهدید نکند و بعد از اطمینان کامل حرکت می‌کنیم.
 
ترمز دستی
ترمزدستی با علامت P روی پشت آمپر مشخص شده است. در این حالت باید انتقال ترمز انجام شود؛ بدین ترتیب که پدال ترمز را با پای راست فشار می‌دهیم و با دست راست دسته ترمز دستی را کمی بالا کشیده و همزمان با انگشت شصت دست راست ضامن سر دسته را فشار داده و ترمز دستی را پایین می‌بریم تا لامپ مربوط خاموش شود، بدین ترتیب آماده حرکت هستیم. توجه داشته باشید هیچ‌گونه لامپی روی صفحه کیلومتر نباید روشن باشد، اگر لامپی روشن بود باید ببینید مربوط چه قسمتی است و ایراد را برطرف کنید.
 
آینه‌ها
در علم رانندگی به آینه‌ها چشمان اضافی راننده می‌گویند و باید یادمان باشد که با این چشمان اضافی که روی اتومبیل‌مان نصب است، اطراف‌مان را خوب زیرنظر داشته باشیم وگرنه...
آینه‌های یک اتومبیل شامل یک آینه وسط در بالای سر و 2 آینه بغل در 2 طرف اتومبیل که نحوه تنظیم آنها بدین صورت است که در آینه وسط سر رو به جلو و بدن ثابت و به حالت رانندگی باشد، با گوشه چشم به آینه نگاه کرده و انگشت شصت راست زیر گوشه سمت راست قرار می‌گیرد و بقیه انگشتان بالای آینه قرار می‌گیرند. به‌طوری‌که تمام فضای آینه را نگیرد، آینه را به بالا و پایین و چپ و راست حرکت داده تا شیشه بزرگ عقب با آینه وسط یکی شود. در ضمن ضامن زیر آینه وسط برای سهولت دید در شب است، به این طریق که وقتی نور چراغ اتومبیل‌های پشت سر در شب باعث ناراحتی چشم‌های ما می‌شود، کافی است ضامن را به سمت پایین بکشیم تا موجب تغییر زاویه آینه شده و نور شدید عقب به‌صورت مات دیده شود و دیگر چشم‌های ما اذیت نخواهد شد و بعد از اینکه حالت عادی شد دوباره ضامن را به حالت اول برگردانید. آینه بغل نیز باید دستگیره در عقب و مسیر جاده در قسمت عقب را نشان دهد.