آینده بدون راننده
تا چندی پیش، اتومبیل‌های بدون راننده فقط در فیلم‌های علمی-تخیلی دیده
می‌شد، اما خیلی زود و به محض اینکه جاده‌ها زیرساخت‌های ورود این فناوری
را داشته باشند، شاهد به حرکت درآمدن خودران‌ها خواهیم بود.
داوینچی اولین خودران را ساخت
تسلا بر این باور است که خودران‌های کامل این شرکت می‌تواند تا پیش از
پایان سال آینده میلادی به بازار عرضه شود. شاید این طرح به‌نظر متعلق به
آینده باشد، اما نخستین بار حوالی سال1900میلادی بود که طرح مفهومی چنین
خودرویی مورد آزمایش قرار گرفت. لئوناردو داوینچی دانشمند- مخترع و هنرمند
بزرگ ایتالیایی- چنین وسیله‌ای را طراحی کرده بود. یک خودران ابتدایی که
البته در آن زمان نیاز چندانی به رعایت موارد احتیاطی هم نداشت. به این
خودران که شبیه خودروهای کارتینگ بود می‌توان نخستین روبات جهان لقب داد؛
وسیله‌ای که بدون کشیدن یا هل‌دادن، راه خود را پیدا می‌کرد که این چندان
به خودروهای آینده ما نیز بی‌شباهت نبود. در سال1933، توسعه سیستم خلبان
خودکار باعث شد تا در پروازهای طولانی، خلبان‌ها، کنترل هواپیما را به آن
بسپارند.
«اسپری گیروسکوپ» شرکتی بود که سیستم خلبان خودکار یا همان
اتوپایلوت را ساخت و هنوز هم در صنایع حمل‌ونقل حضور گسترده‌ای دارد.
مهم‌ترین گام به سمت رانندگی ایمن‌تر در سال1987برداشته شد؛ زمانی که یک
مهندس آلمانی به نام ارنست دیکمانز، دوربین‌ها و 60حسگر مختلف را در یک
خودرو کار گذاشت تا موانع مختلف بر سر راه حرکت وسیله نقلیه را تشخیص دهد.
این دوربین‌ها و حسگرها در جلو و عقب خودرو مورد استفاده قرار گرفتند و
به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شدند که تنها روی موضوع‌های مربوطه متمرکز شوند.
خودران‌ها از چنین تجهیزاتی برای جلوگیری از برخورد با نقاط خطرناک استفاده
می‌کنند. زمانی که در سال2018، یک عابر پیاده بر اثر تصادف
با یک تاکسی اوبر خودران جان خود را از دست داد، پرسش‌هایی درخصوص ایمن
بودن این فناوری هم مطرح شد. خودران‌ها توانایی پیشگیری از تصادف‌هایی که
با خطای انسانی رخ می‌دهد را دارند. با این حال اگر یک خودروی معمولی و یک
خودران به‌طور همزمان در یک جاده حرکت کنند، احتمال بالایی وجود دارد که
یکی از آنها حرکتی انجام دهد که دیگری اصلا انتظارش را ندارد و این
می‌تواند خطر تصادف را افزایش دهد.
فعلا فقط اتوپایلوت
درحال حاضر تنها چیزی که می‌توان با آن وضعیت خودروهای آینده را مورد
آزمایش قرار داد، سامانه‌ای است به نام اتوپایلوت که شرکت تسلا از سال2015
روی برخی مدلهای خود نصب کرده است؛ چیزی بین خودران و خودروهای معمولی که
در قالب یک نرم‌افزار «هندز فری» در اختیار رانندگان قرار می‌گیرد. با این
روش، مشتری‌ها می‌توانند گوشه‌ای از توانمندی‌ها و کارایی‌های یک اتومبیل
خودران را احساس کنند.
ایمن یا خطرناک؟
زمانی که در سال2018، یک عابر پیاده بر اثر تصادف
با یک تاکسی اوبر خودران جان خود را از دست داد، پرسش‌هایی درخصوص ایمن
بودن این فناوری هم مطرح شد. خودران‌ها توانایی پیشگیری از تصادف‌هایی که
با خطای انسانی رخ می‌دهد را دارند
وداع با ترافیک
خداحافظی با رانندگان به معنی خداحافظی با ترافیک سنگین است. خودران‌ها
می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و عکس‌العمل‌های سریع‌تری هنگام
راندن نسبت به انسان نشان دهند. هرکسی می‌تواند تنها با فشار دادن پدال
ترمز و توقف بیجا، ترافیک سنگینی ایجاد کند. دانشمندان نشان داده‌اند که
خودران‌ها می‌توانند با مدیریت سوخت و زمان، 35درصد کارایی خودرو را بالاتر
ببرند. با اینکه تنها چند نمونه اتومبیل بدون راننده تاکنون به دنیا معرفی
شده، اما همین موضوع باعث 2برابر شدن میانگین سرعت خودروهای اطراف شده
است. برخی بر این باورند که ابتدا باید درصد خودران‌ها در خیابان بیشتر شود
تا بتوان تأثیر آنها بر ترافیک را مشاهده کرد.
پیک‌های روباتیک
پیشرفت‌های اخیر در حوزه خودروهای بدون راننده می‌تواند به این معنی باشد که در آینده‌ای نه‌چندان دور، سفارش‌های شما به‌وسیله روبات‌ها تحویل داده شود؛ ضمن اینکه میانگین زمان فرایند تحویل اجناس یا غذا به شما با این روش، کاهش پیدا می‌کند. شرکت استارتاپی نئولیکس چین با ساختن یک روبو ون، چنین رؤیایی را به حقیقت بدل کرده است. بیش از 100دستگاه از این روبو ون‌ها در سراسر چین به‌صورت 24ساعته مشغول خدمات‌رسانی به مشتریان هستند و مردم می‌توانند با استفاده از یک اپلیکیشن به آنها دسترسی داشته باشند. این وسایل، ون‌های کوچکی هستند که قیمت‌شان نیز مانند یک خودروی معمولی است. تنها معضلی که شرکت آن را مورد بررسی قرار داده، ارسال کالا به مکانی است که کسی برای تحویل گرفتن آن حضور ندارد.
موتورسیکلت خودران
پارسال بود که بی‌ام‌و موتورسیکلت خودران خود را به‌نمایش گذاشت؛ موتوری که می‌تواند بدون راکب حرکت کند! نرم‌افزار ویژه طراحی‌شده برای این موتورسیکلت امکانات مختلفی را در اختیار آن قرار می‌دهد. این وسیله نقلیه می‌تواند به موتورسواران در راندن وسیله نقلیه‌شان کمک ویژه‌ای کند.
قطعات حیاتی یک خودران
هر بخش از خودروهای بدون راننده نقشی بسیار مهم و حیاتی در راندن و ایمنی بازی می‌کند؛ وظایفی که در رانندگی برعهده انسان است.
یک خودران چگونه می‌بیند؟
خودران‌ها نه‌تنها می‌بینند بلکه سازندگان مدعی شده‌اند که این وسایل بهتر از انسان می‌توانند محیط اطراف را رصد کنند.
راهبر
هر ثانیه میلیون‌ها پالس سبک به اطراف ارسال می‌کند و موقعیت اجسام در اطراف خودرو را دریافت می‌کند. راهبر می‌تواند شکل اجسام را حتی در شب نیز تشخیص دهد.
رادار
این وسیله می‌تواند اطراف خودران را تا شعاع چندصدمتری ببیند. امواج رادیویی ارسال‌شده توسط رادار پس از برخورد به اجسام بازمی‌گردد و اطلاعاتی درخصوص حجم و فاصله در اختیار وسیله نقلیه قرار می‌دهد.
دوربین
خطوط روی خیابان را تشخیص می‌دهد و می‌خواند. دوربین‌ها تنها قادر به دیدن اجسامی هستند که توسط نور روز یا نور چراغ‌ها روشن شده باشد.
مراحل تبدیل به سیستم خودران
مرحله صفر
کاملا دستی
همانند تمامی خودروهایی که اکنون در خیابان‌ها حضور دارند، در این مرحله نیاز است که یک نفر، فرمان خودرو را در دست بگیرد.
مرحله1
دستیار راننده
در این مرحله تنها یکی از فرایندهای عملیاتی رانندگی به‌صورت خودکار انجام می‌شود؛ مثلا فرمان، سرعت یا ترمز.
مرحله 2
فرمان و سرعت
در این مرحله وسیله نقلیه به‌صورت خودکار حرکت می‌کند، اما با این حال لازم است که یک نفر، بر امور نظارت داشته باشد.
مرحله 3
تشخیص محیط
خودرو تشخیص محیط اطراف را آغاز می‌کند، اما کنترل انسانی در این مرحله همچنان مورد نیاز است.
مرحله 4
اتوماسیون بالا
توانایی عمل در زمانی که مشکلی پیش می‌آید وجود دارد. خودروی مرحله4 می‌تواند وظایف رانندگی را به‌صورت کامل انجام دهد. اما کنترل انسانی لازم است.
مرحله 5
کاملا خودکار
دیگر نیازی به حضور انسان پشت فرمان نیست و وسیله نقلیه می‌تواند تمام امور مربوط به رانندگی را در هر شرایطی به‌صورت خودکار به انجام برساند.
