فراموش شدگان بازار خودروهای لوکس +تصاویر
استون مارتین
شاید مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین برند این لیست، استون مارتین باشد؛ برندی
انگلیسی که بیش از یک قرن است به ساخت خودروهای اسپرت لوکس مشغول است و
برخلاف اصلی‌ترین رقیبش یعنی جگوار، در ایران هیچ‌گاه به اندازه کافی مطرح
نبوده است. اولین سرنخ حضور استون مارتین در ایران به ورود حداقل یک دستگاه
مدل DB4 بازمی‌گردد. علاوه بر این ورود مدل‌هایی همانند DB5 و V8 نیز به
طور رسمی مطرح شده است. از وضعیت استون مارتین‌های باقی‌مانده در ایران
اطلاعات چندانی در دست نیست. به جز اینکه ادعا می‌شود هنوز هم یک نمونه V8
از نوع ونتیج در ایران باقی مانده است.
آلویس
آلویس را باید برندی دانست که دقیقا بین استون مارتین و بنتلی قرار داشت؛
به این معنا که از نظر لوکس‌بودن اندکی از استون مارتین برتر بود، در عوض
از نظر اسپرت‌بودن از محصولات بنتلی اندکی وضعیت بهتری داشت. با این حال
این برند باسابقه بریتانیایی امروزه دیگر در میان ما نیست و به همین دلیل
کمتر کسی در کشورمان به ورود چند نمونه از آن اطلاع دارد. اسناد موثقی در
مورد ورود این خودروها در دست نیست، با این حال آلویس در میان برخی افراد
علاقه‌مند به خودروهای انگلیسی شناخته شده است و گفته‌هایی مبنی بر ورود
مدل‌های TD21 و TE21 وجود دارد.
ایزو
این خودروساز ایتالیایی که کارش را در دهه 50 و با ساخت خودرو مینیاتوری
ایزتا آغاز کرد، در دهه 60 به ساخت کوپه‌های لوکس گروید و تا اواسط دهه 70
به فعالیت خود ادامه داد. گفته‌های زیادی در مورد ورود چند دستگاه از
محصولات ایزو از جمله Lele، به ایران وجود دارد که صحت بیشتر آنها هنوز
قابل تایید نیستند. خصوصا اینکه در آن زمان برندهای دیگری همانند فراری و
لامبورگینی و مازراتی در ایران بیشتر شناخته‌شده بودند و کمتر کسی به سراغ
برندی ناشناخته همانند ایزو می‌رفت. با این حال به جز بیزارینی 5300GT
نقره‌ای موجود در موزه خودروهای تاریخی تهران، هنوز تصاویری از سایر
نمونه‌ها در دست نیست.
GAZ
در این لیست شاید کمتر کسی انتظار وجود خودروهای روسی را داشته باشد، اما
یکی از مشهورترین برندهای اتحاد جماهیر شوروی که اتفاقا در ایران نیز حاضر
بوده، GAZ است. در میان محصولات این برند، امروزه ون‌های غزال (GAZelle) در
ایران شناخته‌شده هستند. اما در دهه‌های 30 و 40 شمسی، تعدادی از محصولات
لوکس این برند نیز به ایران وارد شدند و خصوصا در شمال و شمال‌غرب ایران
تردد داشتند و حتی به تهران نیز رسیدند. یکی از این محصولات ولگا بود که
تصاویری از معابر ایران با حضور این خودرو در آرشیوهای متعددی دیده می‌شود.
دیگر خودرو اما چایکاست که گفته‌های زیادی مبنی بر ورود چند نمونه برای
استفاده در سفارت‌های اتحاد جماهیر شوروی وجود دارد که متاسفانه قابل تایید
نیستند.
دوزنبرگ
دوزنبرگ را باید یکی از برترین خودروسازان جهان در دهه 30 میلادی دانست؛
برندی آمریکایی که برخی از محصولاتش برتر از تولیدات رولزرویس بودند و از
بسیاری جهات ایده‌آل و استثنایی تلقی می‌شدند. دوزنبرگ اما با وجود آنکه در
دهه 30 میلادی نماد اشرافیت در آمریکای شمالی بود، در مقیاسی بسیار محدود
به ایران وارد شد و تبلیغات ورود محصولات این برند باقی مانده است. اما
متاسفانه هیچ اثری از دوزنبرگ‌های وارد‌شده به ایران دیده نمی‌شود. به نظر
می‌رسد همان چندین نمونه وارد شده نیز سرنوشت چندان خوبی را تجربه نکرده
باشند.
مونته‌وردی
برند سوئیسی مونته‌وردی که در دهه‌های 60 تا 80 میلادی به طور جدی فعالیت
داشت، محصولات لوکسی تولید کرد که امروزه اکثرا کلاسیک‌های ارزشمندی هستند.
در این میان اما ورود این برند به طور محدود به بازار ایران بسیار قابل
توجه است. چند دستگاه مونته‌وردی سافاری در دهه 50 شمسی به ایران وارد شدند
و به نظر می‌رسد که هنوز هم در کشورمان باقی مانده‌اند. این خودرو لوکس که
در حقیقت براساس پلت‌فرم تغییریافته اینترنشنال اسکات طراحی شده، در زمان
خود یکی از معدود رقبا جدی رنجروور محسوب می‌شد. علاوه بر این، گفته‌هایی
مبنی بر ورود یک نمونه 375 که کوپه لوکسی بوده نیز به ایران شنیده شده که
قابل تایید نیستند.
فاسل‌وگا
یکی از معدود خودروسازان فرانسوی که در دهه 50 به ساخت خودروهای لوکس
اشتغال داشت، فاسل‌وگا‌ست که به لطف متعلقات فنی کرایسلر، خودروهایی سریع و
خاص تولید می‌کرد. در این میان تاریخچه این برند به لطف خرید حداقل یک
دستگاه از آن توسط پهلوی دوم، به نوعی با تاریخ معاصر ایران گره خورده است.
این نمونه سورمه‌ای رنگ هرگز به ایران وارد نشد و در فرانسه مورد استفاده
قرار گرفت. اما به جز این مورد، حداقل چند دستگاه دیگر نیز به ایران وارد
شده که به جز یک نمونه که وضع چندان مناسبی ندارد، از سرنوشت باقی نمونه‌ها
اطلاعات چندانی در دست نیست.
پاکارد
پاکارد یکی از برندهای شناخته‌شده آمریکایی در دوران طلایی خودروسازی
آمریکا بود که به دست فراموشی سپرده شده است. این خودروساز در کنار برند
استودبیکر برای مدتی محصولاتی خاص و با طراحی ویژه تولید می‌کرد و مورد
توجه جهانیان قرار گرفت. در ایران هم محصولات این برند با تیراژی نسبتا
محدود وارد شدند. با آنکه تصاویر زیادی متعلق به دهه‌های 20 و 30 و حتی
اوایل دهه 40 شمسی با حضور محصولات پاکارد وجود دارد، اما امروزه کمتر
نمونه‌ای از محصولات این برند باقی‌مانده و حتی علاقه‌مندان خودروهای
آمریکایی نیز از سرنوشت بیشتر نمونه‌ها بی‌اطلاعند.
