اولین سفر پساتحریمی روحانی چه دستاوردی را برای صنعت خودرو دارد؟
وی افزود: «در مورد خودروسازان مهم‌ترین نکته‌ای که وجود دارد، به خصوص برای خودروسازان ایتالیایی، این است که خودروسازی دولتی و نیمه‌دولتی ایران شرایطی را مهیا نمی‌کند که آنها اگر خواستند، به طور مستقیم فعالیت کنند و این موضوع شرایطی را مهیا نمی‌کند که تجارت‌شان غیرتجاری شود و سرمایه‌شان به خطر بیفتد.»
این کارشناس صنعت خودرو تصریح کرد: «البته اقدامات در حد حرف کفایت نمی‌کند و تبعا باید نمونه‌های عملی و آثار عملی داشته باشد و در درون وزارت صنعت تغییراتی ایجاد شود که این حرف‌ها قابل پذیرش و باور باشد.»
زاوه عنوان کرد: «مهم‌ترین موضوع، ایجاد فضای امن و جذاب سرمایه‌گذاری هم برای قطعه‌سازان و هم خودروسازان است که وارد بازار ایران شود و در انتخاب شرکای تجاری خود، به آنها فهمانده شود که کاملا آزاد هستند و به هیچ عنوان نیازی نیست که متن دیکته شده‌ای را در داخل ایران دنبال کنند. به عبارتی، خودشان مجاز هستند که چه به صورت مستقیم و چه به صورت شراکتی با هر مرجعی که خواستند، کار کنند و این تصمیم‌گیری‌ها برای آنها تبعات جانبی نخواهد داشت.»
وی ادامه داد: «برای نمونه، اگر تصمیم گرفتند با ایران‌خودرو و سایپا کار نکنند، این موضوع منجر به این نشود که فعالیتشان در ایران متوقف شود.»
این کارشناس صنعت خودرو تصریح کرد: «اگر بنا باشد که همان رویه‌ای که در گذشته دنبال شده و مدیریت دستوری بازار و قراردادها ادامه پیدا کند، مطمئن باشید چه شرکت‌های خودروسازی فرانسوی، چه ایتالیایی و چه بعدها آلمانی‌ها و... تماما دنبال این خواهند بود که سهمی از این بازار انحصاری را در قالب چانه‌زنی و معامله با دولت به دست آورند.»
زاوه متذکر شد: «آنها وقتی می‌بینند در بالاترین رده هیات مدیره شرکت‌ها، معاونینی از وزرا وجود دارد، انگیزه‌شان را برای سرمایه‌گذاری از دست می‌دهند و سعی می‌کنند به صورت چانه‌زنی مبلغی را برای سرمایه‌گذاری پیشنهاد دهند که طرف مقابل فقط خوشش بیاید و دنبال این‌که بازار را سه قطبی، چهار قطبی و چند قطبی کنند، نخواهند رفت، چون بالاخره این نگرانی وجود دارد.»
وی یادآور شد: «برای مثال، رنو، امتحانی برای نحوه نگرش دولت به صنعت خودروسازی ایران است. مطمئنا خودروسازان دنیا دقت می‌کنند که ببینند چه رفتاری را دولت ایران در خصوص صنعت خودرو نشان می‌دهد.»
این کارشناس صنعت خودرو افزود: «تصمیمی که در قبال رنو گرفته می‌شود و نحوه اجرای آن، آینده بازار خودرو ایران را مشخص می‌کند. در صورتی که در داخل وزارت صنعت این اصرار وجود دارد که قراردادها نهایتا در قالب مشارکت با سایپا اتفاق بیفتد و نه یک شرکت کاملا مستقل رقیب.
زاوه عنوان کرد: «اگر این رویه را دنبال کنند، بقیه خودروسازان نیز راهی غیر از این را نمی‌روند و نهایتا تلاش می‌کنند یک سهمی از ایران‌خودرو یا سایپا را به دست آورند و نه سهم واقعی از بازار.»
وی تاکید کرد: «این در حالی است که اگر درست عمل شود، مطمئن باشید که چند اتفاق می‌افتد. یکی این‌که موج سرمایه‌گذاری در صنعت خودرو به راه می‌افتد و خودبه‌خود سرمایه می‌آید. از سوی دیگر، بازار به شدت رقابتی می‌شود و مردم از این موضوع انتفاع می‌برند؛ یعنی قیمت‌ها تعدیل، کیفیت بهتر و محصولات به روز می‌شود.»
این کارشناس صنعت خودرو خاطرنشان کرد: «من فکر می‌کنم سفر آقای روحانی اهمیت بسیاری برای صنعت خودروسازی دارد؛ نه‌تنها برای پژو، بلکه در رابطه با بحث‌هایی که درباره رنو شنیدیم.»
