از تغییر نام شرکت جنرال موتور به پارس خودرو تا تولید همزمان سانتانا در دو شرکت ایرانی

به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، از آن جا که فعالیت شرکت های خودروسازی ایرانی به طور کامل وابسته به قطعاتی بود که از شرکت های مادر خارجی وارد می شد، تولید در برخی از این شرکت ها متوقف شد. شرکت جنرال موتورز به دلیل این که مالک 45 درصد شرکت مصادره شده جنرال موتور ایران بود، از ارسال قطعات به ایران خودداری کرد و پس از اتمام قطعات موجود در انبار، در عمل خط تولید متوقف شد.

 در آن شرایط جو حاکم بر جامعه انقلابی ایران به گونه ای بود که اگر جنرال موتورز تمایل به همکاری داشت هم این امکان برای آن فراهم نبود چرا که تولیدات این شرکت آمریکایی نمادی از تجمل گرایی و طاغوتی بودن محسوب می شد.

اما شرکت تالبوت که به مالکیت شرکت کرایسلر درآمده بود همچنان به ایران قطعه ارسال می کرد و تولید پیکان ادامه یافت. شرکت سایپا نیز به تولید رنو 5 ادامه داد هرچند که مشکلاتی در روند تولید به وجود آمده بود.

نام شرکت جنرال موتور ایران به پارس خودرو تغییر کرد با توجه به قطع ارتباط این شرکت با جنرال موتورز در عمل این کارخانه تعطیل شده بودند و مسئولان جدید این شرکت سخت به دنبال خودرویی بودند که بتوانند با آن خط تولید را راه اندازی کنند.

شرکت هندی ماهیندرا مانند پارس خودرو از سال ها پیش محصولات جیپ را در هند تولید می کرد و توانسته بود جیپ ولیز را در داخل هند بومی سازی کند و حتی موتور مشهور هاریکن که بر روی خودروهای جیپ استفاده می شد را در داخل هند تولید می کرد. آغاز تولید محصولات ماهیندرا در پارس خودرو با سال های اولیه جنگ ایران و عراق آغاز شد و مسئولان پارس خودرو به دنبال عرضه جیپ های ماهیندرا به نیروهای مسلح برای استفاده در جبهه بودند.

مسئولان پیشتیبانی جنگ و سپاه ترجیح می دادند که از خودروهای وارداتی تویوتا در جبهه استفاده کنند این خودروها دوام بالاتری داشتند و هزینه نگهداری آن ها پایین بود اما به دلیل محدودیت های ارزی مدیران وزارت صنایع سنگین سخت به دنبال تولید خودرویی بودند که بخشی از نیازهای موتوری جبهه را تامین کند.

بعد از قطع ارتباط با شرکت امریکن موتور که سازنده خودروهای جیپ بود گزینه بعدی مسئولان وزارت صنایع سنگین شرکت انگلیسی روور بود که خودروی لندروور آن از مدت ها قبل از انقلاب در شرکت مرتب تولید می شد اما قیمت سی کی دی آن بالا بود و تولید آن از واردات گران تر تمام می شد.

به همین دلیل ارتباط ایران با این شرکت قطع و تولید لندروور در ایران متوقف شد و در این شرایط ایرانی ها به سراغ شرکت سانتاناموتوروز رفتند. سانتانا یک شرکت اسپانیایی بود که مانند شرکت مرتب محصولات لندروور را در اسپانیا تولید می کرد اما کم کم توانسته بود ارتباط خود را با شرکت مادر کم کند و اتومبیل جدیدی به نام سانتانا 2500 تولید می کرد که بسیار شبیه لندرور بود اما بخش زیادی از قطعات از جمله موتور توسط شرکت سانتانا ساخته می شد.

سانتانا 2500 کیفیت بالایی داشت و مسئولان ایرانی توانستند با قیمت مناسبی با این شرکت قرارداد منعقد کنند جالب اینجاست که به غیر از شرکت مرتب، پارس خودرو هم تولید سانتانا 2500 را آغاز کرد و این خودرو همزمان در دو شرکت ایرانی تولید می شد.

در سال 1359 مدت زمان 25 ساله ای که کره جنوبی برای اجرای سیاست های حمایتی از صنعت خودرو تعیین کرده بود به پایان رسید. بر اساس این سیاست ها کره جنوبی واردات خودرو را به مدت 25 سال ممنوع کرد تا صنایع خودروسازی در این کشور رشد کند و حالا این زمان به پایان رسیده بود و دولت کره بر اساس قانون باید واردات را آزاد می کرد اما شرکت های خودروساز شرایط مطلوبی نداشتنند و نتوانسته بودند بحران به وجود آمده پس از شوک نفتی سال 1357 را مدیریت کنند به همین دلیل ممنوعیت واردات خودرو برای سه سال دیگر تمدید شد.

دولت کره جنوبی حتی برای تنظیم بازار مجوز تولید خودروی سواری در شرکت کیاموتورز را لغو کرد و از این شرکت خواست تا تنها بر روی تولید پیکاپ و کامیونت تمرکز کند.

سال 1360 برای خودروسازی کره سال مهمی بود در این سال هلدینگ صنعتی دوو شرکت ساهان موتور یا همان جنرال موتور کره را خرید و نام آن را به دوو موتور تغییر داد. هلدینگ دووتا پیش از آن در زمینه ساختمان سازی و کشتی سازیی فعالیت می کرد و حال می خواست تجربه هیوندایی را برای ورود به بازار خودرو تکرار کند البته دوو در ابتدا دست به ساختار شرکت ساهان موتور نزد و تنها نام دوو را جایگزین نام ساهان کرد و به تولید دوو رویال و دوو ماپسی که در حقیقت خودروهای متعلق به جنرال موتور بودند ادامه داد.

شرکت هیوندایی در این سال استلا را معرفی کرد هیوندایی این خودرو را بر مبنای پلتفرم فورد کورتینا ساخت. طراحی آن توسط شرکت ایتال دیزایت انجام و از قوای محرکه میتسوبیشی در آن استفاده شد.

هیوندایی همچنان به دنبال ورود به بازار آمریکا بود و هیوندایی پانی با وجود صادرات به چندین کشور نتوانسته بود استانداردهای لازم را برای بازار آمریکا کسب کند به همین دلیل هیوندایی نسل بهبود یافته ای از آن را به نام پانی 2 به بازار عرضه کرد اما این خودرو نیز در کسب مجوز ورود به بازار آمریکا ناموفق بود اما کانادا با ورود این خودرو موافقت کرد و سال 1361 فروش پانی 2 در بازار کانادا آغاز شد.

این خودرو به دلیل قیمت پایین توانست فروش خوبی در کانادا داشته باشد و نام هیوندایی را به نام خودروسازی نوظهور در شرق آسیا مطرح کرد در این سال هیوندایی توانست یک میلیون دستگاه خودرو تولید کند که رکورد جدیدی در تاریخ خودروسازی کره جنوبی بود.

خودروکار