تب خرید کراس اوور‌های قد و نیم قد در بازار ایران +تصاویر

 

بدین ترتیب کلاس کراس‌اوور‌ها یا CUV‌ها که در ابتدا بدان‌ها Soft Roader هم گفته می‌شد شکل گرفت و تحلیل‌گران بازار نیز این کلاس را SUV‌هایی که تظاهر به آف‌رود بودن می‌کنند، نام نهادند. پس از مدت کوتاهی کراس‌اوور‌ها به سه بخش سایز بزرگ همانند لکسس RX، سایز متوسط همانند لکسس NX و سایز کوچک همانند تویوتا CH-R یا نیسان جوک تقسیم شدند، اما بازهم تب شاسی‌بلند سواری آنچنان داغ بود که خودروسازان را مجبور به خلق کلاس کوچک‌تری از کراس‌اوور‌های سایز کوچک کرد کلاسی که درواقع به یک هاچ‌بک مرتفع شده بیشتر شبیه است تا یک کراس‌اوور سایز کوچک! 

 

بازار کشورمان نیز چندسالی است تجربه موفقی را در این کلاس تجربه می‌کند. جایی‌که رنو ساندرو استپ وی، لیفان X۵۰، ام‌وی‌ام X۲۲ و حتی دانگ‌فنگ H۳۰ کراس حضور دارد. اما کدام را بخریم؟ انتخاب میان گزینه‌های مطرح شده به سلیقه و نوع کاربری شما بستگی دارد چراکه هرکدام از معایب و مزایای مختص به خود برخوردار هستند. طی این مقاله سعی می‌کنیم هرچهارخودرو را مورد بررسی قرار دهیم تا گزینه موردنظر خود را راحت‌تر انتخاب کنید.

 

 

لیفان X۵۰ اولین محصول در این رده بود که دو سال پیش توسط کرمان موتور وارد بازار شد و به همین دلیل و صد البته به لطف شباهت فراوانی که با آلفا‌رومئو جولیتا در نمای عقب داشت، توانست فروش خوبی را تجربه کند، این شباهت تا حدی بود که برخی از کارشناسان اقبال مردم برای خرید آلفا جولیتا را به دو بخش قبل و بعد از معرفی لیفان X۵۰ تقسیم می‌کنند. اما رقبا زمان زیادی عرصه را برای X۵۰ خالی نگذاشتند و به فاصله کوتاهی ساندرو استپ‌وی، H۳۰ کراس و ام‌وی‌ام X۲۲ به بازار معرفی شد. 

 

لیفان X۵۰ با قد ۱۵۴۰ میلی‌متری، از موتور ۱.۵ لیتری ۱۰۲ اسب‌بخاری با گیربکس CVT بهره می‌برد و با این ترکیب از موتور و گیربکس، مصرفی معادل ۶.۵ لیتر را ثبت می‌کند. رقبا نیز اگرچه از مشخصات موتوری تقریبا یکسانی با X۵۰ برخوردار هستند، اما در شتاب‌گیری‌ها بهتر از آن عمل می‌کنند که باید گیربکس کند CVT چینی را مقصر ماجرا دانست با این حال و با توجه به طراحی بیرونی زیبا، طراحی نسبتا چشم‌نواز کابین، ارتفاع مناسب آن که ارزان‌تر از ام‌وی‌ام X۲۲ است، می‌تواند نظر برخی خریداران را جلب کند. 

 

 

اما اگر صرفا شاسی بلندسواری با کمترین بودجه ممکن اولویت شما است باید گفت ام‌وی‌ام X۲۲ گزینه موردنظر شما خواهد بود چراکه با ارتفاع ۱۷۵۰ میلی‌متری در حالی که رقبایش همگی ارتفاعی حدوداً ۱۵۰۰ میلی‌متری دارند، بلندترین در بین این هاچ‌بک‌های قدکشیده است.

 

طراحی زیبای X۲۲ که حالا از یک شخصیت مشخص متعلق به محصولات ام‌وی‌ام (چری) برخوردار شده است، می‌تواند برگ برنده دیگر این خودرو باشد موتور ۱.۵ لیتری ۱۰۵ اسب‌بخاری آن با مصرف ۵.۹ لیتر یکی از کم‌مصرف‌ترین‌ها در این رده است و می‌تواند خریدار را در انتخاب خود دچار تردید کند.

 

گزینه بعدی دانگ‌فنگ H۳۰ کراس است که در سبد محصولات ایران خودرو جای دارد. ایران خودرو تا قبل از این و با توجه به توقف تولید ۲۰۶ و ۲۰۷ اتوماتیک، هیچ گزینه ارزان ی با گیربکس اتوماتیک را در بین محصولات خود نمی‌دید و به همین دلیل هم به سرعت و با توجه به شراکت پژو و دانگ فنگ، مدل H۳۰ کراس را با گیربکس اتوماتیک انتخاب نمود و روانه بازار کرد. 

 

H۳۰ کراس در واقع با ارتفاع ۱۵۲۸ میلی‌متری خود، هاچ‌بک‌ترین خودروی این رده بوده و حتی شاید بتوان ادعا کرد که تنها یدک کشیدن نام کراس دلیل اصلی برای قرار دادن آن در این رده بوده باشد! موتور H۳۰ کراس ۱.۶ لیتری همان پیشرانه نام آشنای TU۵ پژو با مصرف ۷.۱ لیتر است که مصرف‌کننده ایرانی سال‌ها است با آن آشنا بوده و همین می‌تواند نقطه قوت آن به جهت تعمیر و دسترسی آسان به قطعات یدکی محسوب گردد. 

 

 

اما مزیت دیگر آن گیربکس چهارسرعته اتوماتیکی است که ساخت Aisin ژاپن بوده و به خوبی با رفتار‌های موتور سینک می‌شود و قادر است سواری نرم و نسبتا سریعی را فراهم سازد. (کمپانی Aisin همان کمپانی است که گیربکس عموم محصولات تویوتا را تامین می‌کند).

 

ظاهر H۳۰ کراس اگرچه با طرح حداقلی و با کمترین میزان بهره‌گیری از زوایا طرحی عامه‌پسند است، اما همانطور که اشاره شد به زحمت می‌توان آن را یک کراس‌اوور کوچک شده قلمداد نمود. اما با تمام این اوصاف رقابتی، مشخصات فنی نسبتا مناسب و بهره‌گیری از خدمات گسترده ایران‌خودرو، می‌تواند برگ برنده H۳۰ کراس باشد. ناگفته نماند که نمونه سدان یا صندوق دار این خودرو نیز هم‌اکنون مراحل تست فنی در ایران خودرو را پشت‌سر می‌گذارد.

 

اما تنها گزینه غیرچینی این رقابت رنو ساندرو استپ‌وی است که با ارتفاع ۱۵۸۴ میلی‌متری بعد از X۲۲ مرتفع‌ترین عضو گروه است. موتور ۱.۶ لیتری آن ۱۰۵ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند و گیربکس چهارسرعته خودکار قابل اعتماد آن هم سبب می‌شود تا بتواند به شتاب صفرتاصد ۱۱.۳ ثانیه دست یابد و این در حالی است که رقبا همگی به بیش از ۱۲ ثانیه برای رسیدن به تندی ۱۰۰ کیلومتر در ساعت نیاز دارند. 

 

 

استپ‌وی البته با گیربکس ۵ سرعته دستی نیز به بازار عرضه می‌شود، اما نمونه اتوماتیک آن از همان گیربکس ۴ سرعته نسبتا قدیمی رنو بهره می‌برد که به تازگی بر روی ال ۹۰ هم نصب می‌شود. اگر واقع‌بین باشیم باوجود آن که طراحی مینیمالیستی ساندرو استپ وی را نمی‌توان زیبا نامید، اما اطلاق صفت زشت نیز برای آن دور از انصاف است.

 

به هرحال بهره‌گیری از پلت‌فرم ال ۹۰ (لوگان)، سابقه کم استهلاک و کم خرج بودن این خودرو و بازار دست دوم تضمین شده موجب شده است تا ساندرو علی‌رغم چهره نه چندان جذابش یکی از محبوب‌ترین خودرو‌ها باشد. اما این نکته را فراموش نکنید که بزرگترین ایراد نسخه استپ‌وی آن که تنها ۴۰ میلی‌متر افزایش قد داشته است، قیمت گزاف آن می‌باشد که به واسطه حضور دلالان برای آن رقم خورده است. ناگفته نماند که موتور استپ وی پرمصرف‌ترین موتور این گروه لقب می‌گیرد.