مروری بر خودروهای فراموش شده بازار ایرانٰ +تصاویر
به گزارش پدال نیوز، وقتی صحبت از خودرو ملی به میان می‌آید، ناخودآگاه اذهان به سمت سمند و شعارهای تبلیغاتی ایران‌خودرو برای این خودرو و نسل‌های بعدی آن می‌رود اما اگر معنای این عبارت را صرفا خودرویی با برند و مالکیت معنوی یک خودروساز ایرانی بدانیم(از آنجا که بخش قابل توجهی از فرآیند طراحی و مهندسی سمند به‌عنوان سمبل و نماد این عبارت با همکاری شرکت‌ها و مشاوران خارجی به سرانجام رسیده)،در نتیجه شاید بتوان خودروهای دیگری را نیز در تاریخ صنعت خودرو کشورمان پیدا کرد که پتانسیل و شایستگی اطلاق چنین عنوانی را داشته باشند و بدون شک یکی از آنها را باید خودرو"سیناد"دانست.
مروری بر پیش از این در هفته‌نامه خودروامروز و در قالب مطالبی گوناگون بطور مفصل به داستان و تاریخچه سیناد، نسخه‌های مختلف آن(از سیناد پیکاپ و کوپه گرفته تا سیناد ویک و آکسون)و سازنده آن یعنی کیش‌خودرو پرداخته شده است لذا در این قسمت از سلسله مطالب"از یادرفته"صرفا بر روی تنها محصول کیش‌خودرو که در ابعادی نسبتا قابل‌توجه تولید و به بازار عرضه شد یعنی سیناد
(و نسخه فیس‌لیفت آن یعنی سیناد2)که البته در نهایت توفیقی نیز کسب نکرد،تمرکز خواهیم کرد.
برای یافتن هویت و ریشه شکل‌گیری سیناد، باید سوار ماشین زمان شده و به
اواخر دهه هشتاد میلادی و اتوشو فرانکفورت 1987سفر کنیم؛ جایی که استودیو
طراحی I.A.D انگلستان از یک شاسی‌بلند جمع و جور مفهومی به نام Interstate
پرده برداشت که بر روی پلتفرم فورد سیه‌را XR 4×4 توسعه یافته بود و در
نمای ظاهری طراحی عجیب، متمایز و تا حدودی ساختارشکن آن بسیار جلب‌توجه
می‌کرد. بعدها همین طرح و نمونه مفهومی توسط کیش‌خودرو (که در سال1374و در
منطقه آزاد کیش تاسیس شده بود) و همچنین پلتفرم خودروهای شاسی‌بلند و
آفرودی ریکمن رنجرز از شرکت BMS خریداری شده و تبدیل به پایه و اساسی برای
شکل‌گیری سیناد می‌شود. البته برخی از المان‌های ظاهری متفاوت و عجیب نمونه
مفهومی مذکور کمی مورد بازبینی قرار می‌گیرد و با المان های متعادل‌تر و
معمول‌تر جایگزین می‌شود تا چهره سیناد برای مشتری ایرانی و بازار محدود آن
زمان، قابل هضم باشد.ضمن اینکه ارتفاع کلی خودرو نیز نسبت به نمونه مفهومی
کاهش می‌یابد تا سیناد در خوشبینانه‌ترین حالت و با ارفاق بسیار، یک
کراس‌اوور جمع و جور لقب بگیرد.در قسمت مشخصات و قوای فنی،کیش خودرو در بخش
تامین سامانه تعلیق، اکسل و قوای محرکه با رنو به توافق می‌رسد که حاصل آن
بهره‌گیری سیناد از پیشرانه 4سیلندر 8سوپاپ 1.6لیتری K7Mرنو (از
پیشرانه‌های مورد استفاده در
نسل‌اول رنو مگان) با حدود 90 اسب‌بخار
قدرت است. البته اشترکات سیناد با خودروهای دیگر(به سبب کاهش هزینه‌های
طراحی و تولید) به همین جا ختم نمی‌شود و این خودرو در قسمت قطعات ظاهری،
تزییناتی و متعلقات فنی با خودروهایی همچون پراید، رنو21، دوو سی‌یلو، پژو 405
و... نیز اشتراکاتی دارد. مواردی همچون تهویه مطبوع دستی، فرمان هیدرولیک،
بالابر برقی شیشه‌ها، قفل مرکزی و رینگ آلومینیومی نیز از جمله تجهیزات
سیناد به شمار می‌آمدند.دیگر نکته جالب در مورد سیناد را باید بکارگیری نوع
خاصی از فایبرگلاس (فرآیند VISP) برای ساخت بدنه خودرو برشمرد. سیناد در
نمایشگاه خودرو تهران سال 1378رونمایی شده، مدتی بعد پیش فروش آن آغاز و
بطور رسمی از سال 1379وارد بازار می‌شود. در اوایل دهه 80 شمسی اما نسخه
فیس‌لیفت سیناد با نام سیناد2 معرفی شد که در آن معدود المان‌های متمایز،
عجیب و جنجالی به‌یادگار مانده از کانسپت Interstate نظیر فرم متفاوت و
دارای فرورفتگی گلگیر جلو و فرم خاص دماغه خودرو همراه با دو چراغ مه‌شکن
دایره‌ای شکل بزرگ، جای خود را به المان‌های ساده‌تر و متداول‌تری دادند و
تغییراتی در سپرها، جلوپنجره و برخی جزئیات کابین نیز اعمال شد.
اما
چرا سیناد با وجود بهره‌مندی از قوای فنی ساخت رنو و برخی شاخصه‌های ظاهری و
ویژگی‌های منحصربه‌فردش (نسبت به معدود خودروهای دیگر حاضر در بازار)
نتوانست سهمی قابل اعتنا از بازار محدود و به شدت کم‌تنوع آن دوران را نصیب
کیش‌خودرو کند؟ جدا از اینکه طبیعتا برند نوپا و ناشناخته‌ای مثل
کیش‌خودرو و سیناد برای مطرح‌شدن و اثبات اعتبار و قابلیت اطمینان‌پذیری به
بازار و جلب اعتماد مشتریان، نیازمند پروسه‌ای چندین ساله و اقداماتی
هوشمندانه در بحث فروش، قیمت‌گذاری و خدمات پس از فروش بود یکی از
اصلی‌ترین مشکلاتی که سیناد با آن دست و پنجه نرم می‌کرد این بود که کسی
نمیدانست این خودرو را دقیقا باید در چه رده‌ای قرار داد و آن را متعلق به
کدام کلاس خودرویی دانست؛ چرا که سیناد علاوه بر طراحی ظاهری متفاوت، خاص و
نسبتا عجیب، محصولی سردرگم میان کلاس‌های هاچ‌بک،کراس‌اوور و مینی‌ون بود و
2 در بودن آن نیز نه تنها این سردرگمی را دوچندان می‌کرد، بلکه باعث می‌شد
تا بسیاری از مشتریان بازار خودرو
کشورمان (که تجربه نشان داده اکثرا علاقه چندانی به خرید و استفاده از
خودروهای 2در، آن هم در این کلاس و محدوده قیمتی، ندارند) عطای سیناد را به
لقایش ببخشند.
در ششمین دوره نمایشگاه بین‌المللی خودرو تهران در
سال1383،کیش خودرو از نسخه 4 در (یا به‌طور صحیح تر، 5 در) سیناد با
نام"سیناد آکسون"رونمایی کرد که البته هرگز به تولید انبوه نرسید. شاید اگر
سیناد از همان ابتدا در نسخه 5در عرضه می‌شد، مشتریان بیشتری به خرید آن
ترغیب شده و موفقیت بیشتری را از آن خود می‌کرد.
در زمان عرضه،عملکرد
فنی و توانایی‌های حرکتی سیناد در سطحی قابل‌قبول و پذیرفتنی ارزیابی
می‌شد، مصرف‌سوخت آن بهینه بوده و حتی هندلینگ مناسب آن نیز فراتر از
انتظارات اولیه بسیاری از مشتریان و کارشناسان بود اما وجود نقاط کور
فراوان در کابین، ایرادات‌کیفی و ضعف‌های مونتاژی در کابین خودرو
(و بعضا در قسمت‌هایی از بدنه) و ایزولاسیون و عایق‌بندی ضعیف کابین از جمله نقاط ضعف آن به شمار می‌رفتند.
نهایتا در سال1384تولید سیناد برای همیشه خاتمه یافت و تمامی نسخه‌های بعدی آن نظیر کوپه و پیکاپ نیز به تاریخ پیوستند. روایات مختلفی از آمار و ارقام کلی تولید این خودرو موجود است اما بنابر آنچه که از این آمار متناقض برمی‌آید، به احتمال بسیار زیاد کمتر از 2500دستگاه انواع سیناد خط تولید کیش‌خودرو را ترک گفته‌اند. در حال حاضر بازار دست‌دوم سیناد بسیار نامطلوب و اوضاع تامین قطعات یدکی آن (به استثناء قطعات ظاهری و فنی مشابه یا مشترکی که با دیگر خودروهای پرفروش و شناخته شده بازار ایران دارد) به هیچ وجه مساعد نیست.
نویسنده: علی کریمی
