کوییک اتوماتیک را بشناسید +تصاویر
از آن‌جاییکه معرفی کوییک مدتی پس از عرضه ساینا به بازار صورت گرفت، می‌توان آن را نسخه هاچ‌بک ساینا دانست که با اندکی تغییر به عنوان محصولی مجزا به بازار معرفی شده است. طراحی ظاهری کوییک به گونه‌ای است که نمی‌توان آن را نه زیبا دانست نه زشت، زیرا ظاهر این خودرو در مقایسه با سایر خودروهای داخلی از چهره بهتری برخوردار است، اما با این حال این سبک از طراحی چندان مورد استقبال خریداران قرار نمی‌گیرد.
کوییک خودرویی است که در دسته هاچ‌بک‌ها قرار دارد، اما باتوجه به موفقیت این روز‌های هاچ‌بک کراس‌ها در بازار، طراحان سایپا با به کارگیری از المان‌های طراحی این دسته از خودرو‌ها توانسته‌اند ظاهری شبیه به کراس را برای این خودرو رقم بزنند که همین موضوع می‌تواند چراغ سبزی از خریداران را برای این محصول جدید دریافت کند.
در نمای جلوی کوییک اصلی‌ترین مشخصه‌ای که توجه را به خود جلب می‌کند، سپر عضلانی و حجیم شده‌ای است که محفظه ورودی هوای بزرگی را در دل خود جا داده است. این موضوع در بحث طراحی بسیار حائز اهمیت است، اما در این خودرو عدم هماهنگی جلوپنجره و سایر ادوات نصب شده روی سپر، سبب شده تا ظاهری ناهماهنگ بوجود آید. از طرفی نصب دی‌لایت در کنار چراغ‌ها مه‌شکن باعث شده تا ظاهری بروز و مدرن برای این خودروی داخلی ایجاد شود. همچنین نصب دیفیوزر نقره‌ای رنگ در قسمت زیرین سپر یکی از همان المان‌هایی است که سبب شده ظاهری اسپرت و کراس مانند برای کوییک شکل بگیرد.
هنگامی که از نمای جانبی به این خودرو نگاه می‌کنید، طرحی جدید و منحصر بفرد را پیش روی خود نمی‌بینید، زیرا طرح کلی در‌ها و پنجره‌های جانبی شباهت زیادی با تیبا ۲ یا همان تیبای هاچ‌بک دارد. اما اصلی‌ترین مشخصه در نمای جانبی به نصب روف‌ریل و زه پلاستیکی دور گلگیر‌ها اختصاص داشته که توانسته تاثیر اندکی در بزرگ‌تر نشان دادن ابعاد کلی خودرو داشته باشد.
با بررسی نمای عقب این خودرو می‌توان متوجه کپی‌کاری ناشیانه‌ای از چراغ‌های ب‌ام‌و شد که نه‌تن‌ها ظاهری زیبا را برای این خودرو بوجود نیاورده، بلکه سبب شده فضای نسبتاً زیادی از درب صندوق و گلگیر‌ها اشغال شود. همچنین طرح نامنظم هندسی که برای چراغ‌های مه‌شکن درنظر گرفته شده است، یکی دیگر از نکاتی است که چندان خوشانید به‌نظر نمی‌رسد. البته این موضوع کماکان امری سلیقه‌ای است و شاید مشتریانی با این نوع طراحی در نمای عقب مشکلی نداشته باشند و آن را به اندازه کافی کامل بدانند. اما نصب دیفیوزر نقره‌ای رنگ در قسمت پایینی سپر، نمایی جوان‌پسند و اسپرت را برای کوییک پدید آورده است.
درون کابین کوییک جایی است که بیشترین انتقادات را از سوی کارشناسان و البته خریداران به خود می‌بیند. با یک نگاه اجمالی به درون کابین می‌توان تغییرات طراحی فضای کابین کوییک را نسبت به سایر تولیدات سایپا به خوبی مشاهده کرد، البته گفتنی است که کابین کوییک در واقع نسخه ارتقا یافته کابین ساینا است که با اضافه شدن برخی از تجهیزات رفاهی، شکل و شمایلی تازه به خود گرفته است. یکی از مشکلاتی که گریبان‌گیر بسیاری از خودروهای تولید داخل است، کیفیت بسیار پایین متریال مصرفی در کابین خودروهاست. به‌طوری که در همان لحظات ابتدایی حس ناخوشایندی را به سرنشینان منتقل می‌کند، همچنین استفاده از پلاستیک خشک و فشرده موجب بروز صدا‌های آزاردهنده از جای‌جای کابین می‌شود.
اما یکی از بخش‌های عجیب و نه‌چندان زیبا در کابین کوییک، کنسول میانی داشبورد بوده که با رنگی عجیب و ناموزون تضاد غیر قابل تصوری را ایجاد کرده است. گفتنی است رنگ قرمز تیره‌ای که برای کنسول و دستگیره در‌ها و برخی از قسمت‌های تریم درنظر گرفته شده، اگرچه خوش‌رنگ، اما هیچ‌گونه هماهنگی با سایر بخش‌های کابین ندارد. از طرفی با بکارگیری از تودوزی پارچه‌ای قرمز و مشکی که از جنس پارچه نامرغوب استفاده شده، سعی بر ایجاد هماهنگی میان تریم داخلی و تودوزی شده است.
یکی دیگر از نقاط ضعف درون کابین کوییک، دقت مونتاژ پایین قطعات است، به‌طوری که فاصله و درز میان ادوات نصب شده روی داشبورد و تودری‌ها به قدری است که به راحتی می‌توان در نگاه اول متوجه آن شد. طراحی دستگیره‌های داخلی در و همچنین نمای کلی درب از درون کابین نیز مانند کنسول و داشبورد، درست شبیه ساینا طراحی شده و هیچ نوآوری نیز در آن‌ها نمی‌توان مشاهده کرد. تنها رنگ قرمز دستگیره در تفاوتی است که میان رودری کوییک و ساینا است.
فضای کابین مناسب یکی از ویژگی‌های این خودروست که باوجود ابعاد کلی نه چندان بزرگ، فضای پای کافی برای سرنشینان جلو و عقب مشاهده می‌شود، اما ارتفاع سقف در قسمت عقب کابین شاید برای افراد بلندقامت چندان مناسب نباشد و با عبور خودرو از مسیر‌های ناهموار، دچار برخورد از ناحیه سر با سقف خودرو بشوند. همچنین فضای قسمت بار نیز برای یک خانواده کم جمعیت مناسب است.
نمایشگر تمام لمسی ۷ اینچی که در بالاترین نقطه کنسول جا گرفته است، وظیفه نمایش اطلاعات مربوط به سیستم ناوبری و رهیاب و همچنین سیستم صوتی را برعهده دارد. اما یکی از مسائلی که در چینش ادوات مرکزی داشبورد چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد، فشردگی کلید‌های مربوط به سیستم تهویه هوا و سیستم صوتی و دریچه‌های ورودی هوا به کابین است، زیرا با تغییرات انجام شده روی کنسول ساینا، سعی بر جا دادن نمایشگر شده است، که اگر از ابتدا یک کنسول منحصر به فرد برای کوییک طراحی و ساخته می‌شد شاید نمایی زیباتر درون کابین ایجاد می‌شد.
سایپا کوییک را با سه تیپ پایه، فول و پلاس راهی بازار کرده که تفاوت این سه تیپ تنها در امکانات رفاهی و نوع گیربکس خلاصه می‌شود. مدل پایه که از کمترین امکانات رفاهی بهره می‌برد، دارای گیربکس ۵ سرعته دستی است که اصلی‌ترین تفاوتش با دو تیپ دیگر به‌شمار می‌رود. از امکانات تیپ پایه می‌توان به مواردی از قبیل: سوئیچ تاشو، ریموت کنترل، نمایشگر دمای محیط خارج از خودرو، فرمان هیدرولیک، سیستم تهویه مطبوع دستی با تنظیمات برقی، آیینه‌های جانبی با قابلیت تنظیم برقی، چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب، چراغ‌های جلویی با قابلیت تنظیم ارتفاع، سیستم صوتی با قابلیت پخش رادیو و CD مجهز به ۴ بلندگوی جداگانه، سنسور کمکی دنده عقب و سیستم هشدار نبستن کمربند ایمنی اشاره کرد.
تیپ فول از سطح تجهیزات بالاتری نسبت به نسخه پایه بهره می‌برد، همچنین اصلی‌ترین تفاوت آن، بهره‌گیری از دریچه گاز برقی، فرمان برقی و گیربکس اتوماتیک CVT است. امکانات رفاهی موجود در تیپ فول، علاوه بر آپشن‌های یاد شده در نسخه پایه، عبارت است از سیستم کروز کنترل، سیستم هشدار سرقت با استفاده از بوق خودرو، قفل شدن خودکار درب‌ها در سرعت‌های بیش از ۱۰ کیلومتر در ساعت، کامپیوتر سفری، فرمان برقی، شیشه‌های دودی کابین عقب، چراغ‌های روشنایی در روز، چراغ‌های همراهی تا در منزل و سیستم کنترل صوتی و کروز کنترل با استفاده از کنترلر‌های تعبیه شده روی غربیلک فرمان.
اما کوییک پلاس که به عنوان تیپ فول آپشن شناخته می‌شود، علاوه بر امکانات رفاهی موجود در دو تیپ قبلی، دارای مواردی از جمله سیستم نمایش فشار باد تایر‌ها یا TPMS، سیستم ورود و خروج بدون کلید، سیستم استارت خودرو بدون نیاز به کلید و با استفاده از دکمه، سیستم صوتی مجهز به نمایشگر ۷ اینچی لمسی رنگی، سیستم ناوبری ماهواره‌ای با استفاده از جی‌پی‌اس، سیستم اتصال موبایل از طریق بلوتوث و دوربین دنده عقب است.
درست است که تا به حال بسیاری از این آپشن‌ها روی خودروهای داخلی نصب نشده، اما ذکر بسیاری از این موارد در دنیای امروزی شاید مضحک به‌نظر برسد، زیرا تمامی این موارد از ملزومات تولید خودرو در کمپانی‌های تراز اول جهانی به‌شمار می‌رود که همین موضوع باعث شده هیچ‌یک از کمپانی‌های مطرح و نام‌آشنا در کاتالوگ معرفی محصولات خود از سوییچ تاشو و امثال آن به عنوان آپشن یاد کنند. اما با این حال جای امیدواری دارد که پس از سال‌ها همکاری با خودروسازان اروپایی و آسیایی بالاخره پای برخی از آپشن‌های ابتدایی به خودروهای داخلی رسیده است.
گروه خودروسازی سایپا از همان پیشرانه قبلی خود که در خودرو‌هایی همچون تیبا، تیبا ۲ و ساینا مورد استفاده قرار گرفته است، برای هر سه تیپ کوییک در نظر گرفته، بنابراین باز هم نمی‌توان کوییک را خودرویی جدید دانست، زیرا با بهره‌گیری از پلتفرم ساینا و پیشرانه‌ای قدیمی پا به عرصه رقابت گذاشته است. به هر حال باید گفت که پیشرانه چهار سیلندر خطی با حجم دقیق ۱۵۰۳ سی‌سی وظیفه تامین نیروی پیشرانه این هاچ‌بک ۱۱۰۵ کیلوگرمی (۱۰۶۵ کیلوگرم در نسخه پایه) را بر عهده دارد. حداکثر توان خروجی این موتور ۸۷ اسب‌بخار در ۵۳۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور آن ۱۲۸ نیوتون متر در ۴۰۰۰ دور در دقیقه است. همانطور که گفته شد، وظیفه انتقال نیرو در نسخه پایه به عهده گیربکس ۵ سرعته دستی و در دو نسخه فول و پلاس گیربکس اتوماتیک CVT نیروی تولید شده موتور را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند.
