حقایقی از دنیای موتورسیکلت‌های هارلی دیویدسون +تصاویر
شرکتی که بنیانگذار کلاسی خاص در این صنعت است تا دیگر سازنده‌های معروف دنیا نیز اقدام به عرضه موتورسیکلت‌هایی در این کلاس کنند و مهم‌ترین ویژگی آن نیز، صدای خاص موتورسیکلت‌هایش است به نحوی که تقلید این صدا به معنی زیرپا گذاشتن قانون کپی رایت خواهد بود!
1- در سال 1929 و در حالی که نزدیک به یک دهه از پایان جنگ اول جهانی
می‌گذشت، با گسترده شدن فروش خودروها و بروز مشکلات اقتصادی در آمریکا و در
نتیجه ایجاد یک فاصله طبقاتی، افسردگی شدیدی جامعه را در برگرفت. در این
بین شرکت‌های زیادی سعی در کاهش این افسردگی کردند که در این میان دو شرکت
موتورسیکلت سازی هارلی دیویدسون و ایندیاناسیکلت از بقیه موفق‌تر بودند.
2- اولین موتورسیکلت هارلی دیویدسون در سال 1903 و با استفاده گسترده از
قطعات چوبی ساخته شد. این موتورسیکلت که حتی از یک دوچرخه نیز کوچکتر بود و
موتور ضعیفی نیز داشت تا دو سال رونمایی نشد تا بالاخره نسخه اصلی با کمی
تغییرات در سال 1905 به نمایش عمومی درآمد.
3- هرچند که هارلی دیویدسون
معروف‌ترین شرکت موتورسیکلت سازی آمریکا و از نمادهای صنعت موتوری این
کشور محسوب می‌شود اما بد نیست بدانیم که این شرکت در کنار 4 سایت تولیدی
در آمریکا، در برزیل، تایلند و هند نیز کارخانه تولیدی دارد.
4- برای
اولین بار پلیس لوس آنجلس از هارلی دیویدسون در یگان موتوری خود استفاده
کرد. این اتفاق در سال 1907 رخ دادکه دلیل این انتخاب نیز ساختار قوی این
موتورسیکلت بود. بیش از یک قرن است که پلیس این کشور از هارلی دیویدسون
استفاده می‌کند.
5- انگلیسی‌ها با موتورسیکلت تریومف H به عنوان اولین
استفاده کنندگان موتور در جنگ جهانی اول شناخته می‌شوند. هارلی دیدیوسون
نیز به سرعت اقدام به تأمین موتور برای سربازان ایالات متحده کرد. سفارش 15
هزار دستگاهی ارتش به این شرکت، باعث جهش ناگهانی تولید هارلی دیویدسون
شد. هرچند که بسیاری از آن‌ها در جنگ استفاده نشدند.
6- هارلی دیدیوسن
در برهه‌ای کوتاه در سال 1917به ساخت دوچرخه برای کودکان و نواجوانان نیز
اقدام کرد. این حرکت هارلی دیویدسون اصلاً موفق نبود و تولید به قدری اندک
بود که امروزه دوچرخه‌های عتیقه این شرکت بسیار نایاب هستند.
7- در سال
1914 شرکت با یک راننده حرفه‌ای به نام اوتو واکر قرارداد بست. این راننده
به تازگی از بند مصدومیت رها شده بود و با هارلی در یک مسابقه 300 مایلی
در کالیفرنیا شرکت کرد. در این مسابقه وی رکورد سرعت متوسط بالای 160
کیلومتر در ساعت داشت که بالاترین سرعت یک موتورسیکلت تا آن زمان بود.
8- هارلی تا به حال توانسته دوبار جایزه Army-Navy ‘E’ ارتش آمریکا را که
به بهترین اختراعات استفاده شده در جنگ اختصاص دارد، به دست آورد. این
افتخار در سال‌های 1943 و 1945 به دست آمد.
9- تقلید صدای هارلی
دیویدسون توسط شرکت‌های دیگر طبق قانون کپی رایت جرم است. اما این صدا در
نتیجه یک طراحی خاص به دست آمده است. موتورهای دو سیلندر خورجینی اولیه
هارلی دارای یک شمع برای هر سیلندر بودند که به خاطر نداشتن دلکو برای
تنظیم زمان جرقه زنی، هر دو شمع با هم و بدون در نظر گرفتن زمان مناسب،
جرقه می‌زدند و به این صورت، مقداری از سوخت نسوخته در حین خروج از موتور،
منفجر می‌شد که تولید صدای خاصی برای هارلی می‌کرد.
10- هارلی
دیویدسون به همه مشتریانش این اطمینان را می‌دهد که تمام قطعات به کار رفته
در بخش‌های مختلف موتور و هم چنین آلایندگی آن، کاملاً با استاندارد های
EPA آمریکا مطابقت داشته باشد و هر ایرادی در این موتورسیکلت‌ها را به طور
رایگان رفع کند. این نحوه خدمات پس از فروش در ابتدای قرن جاری تصویب شد.
11- هارلی در سال 1942 و به خواست ارتش آمریکا، موتورسیکلت BMW R71 را به
طور کلی کپی برداری کرد و محصول خود را تحت سری XA به بازار فرستاد.
12- در سال 1928 یک راننده حرفه‌ای اهل چک که از هارلی سوارهای معروف نیز
بود ازدواج کرد که در جشن ازدواج آن‌ها، شصت نفر از دوستان هارلی سوار او
نیز شرکت کردند. آن‌ها تصمیم گرفتند که ملاقات‌های خود را بیشتر از گذشته
کنند و به همین ترتیب اولین باشگاه هارلی سواران دنیا در شهر پراگ را تأسیس
کردند که قدیمی‌ترین کلوپ این موتورسیکلت ساز به شمار می‌رود.
13-
هارلی دیویدسون برای اولین بار روی سری XA خود که آن را برای ارتش آماده
می‌کرد، اقداماتی انجام داد که بعدها نیز آن را در دیگر مدل‌هایش به کار
گرفت. در این موتور برای اولین بار از یک شاسی جوشکاری شده به همراه سیستم
انتقال قدرت گاردانی بهره برد. این موتور به تعداد هزار دستگاه تولید شد
چرا که در برابر جیپ‌های ارتش شانسی نداشت.
14- موزه هارلی از بعضی
جهات بسیار خاص است. در بین انبوهی از موتوسیکلت و قطعات آن‌ها که در این
موزه دیده می‌شود، امکان لمس کردن و حتی سوار شدن برخی از موتورها نیز
مهیاست.
15- بعد از جنگ جهانی دوم، بسیاری از افرادی که تجربه
موتورسواری را در جنگ به دست آورده بودند، به سمت استفاده از موتور، فروش
قطعات دست دوم و تعمیر آن‌ها رفتند. در این میان بسیاری به سمت هارلی کشیده
شدند. اما هارلی ها در آن زمان دارای قطعات اضافه زیادی در بدنه خود
بودند که کم کم توسط تعمیرکاران حذف و یا کوچک شدند. این کار به سرعت در
خود کارخانه دنبال شد و برخی تولیدات این شرکت با کمترین قطعات اضافه در
بدنه عرضه می‌شوند.
*نوشته : علیرضا داودی
