مقایسه دو سدان کوچک فرانسوی در بازار ایران +تصاویر
اگر گزینه هایی مانند سراتو سایپا و چینی های موجود را کنار گذاشته و به دنبال یک انتخاب اروپایی باشیم، بی شک بر سر یکی از متفاوت ترین دوراهی های بازار قرار میگیریم. پرسش این است: رنو سیمبل بخریم یا پژو 301؟
این محافظه کارهای مظلوم
تمایلات بازار خودروی کشور ما کاملا با بازاری چون اروپا متفاوت است. از
این رو بسیاری از محصولات اروپایی خصوصا از نوع اقتصادی چندان با سلیقه ما
ایرانی ها که همواره به دنبال پیشرانه های پرحجم و امکانات متعدد هستیم
(ویژگی هایی که ممکن است در زندگی روزمره حتی نیمی از آن کاربردی نداشته
باشد) سازگار نیست. این مسئله را می توان در نحوه برخورد بازار با
خودروهایی چون سیمبل و 301 لمس کرد، خودروهایی که صرفا بر اساس منطق طراحی
شده و از هر چیزی به مقدار لازم و کافی در آنها تعبیه شده است، نه بیشتر.
شاید با توجه به مبلغ بالایی که در شرایط فعلی کشور باید برای چنین تیپ
خودروهایی پرداخت کرد، سادگی و بی آلایشی آنها آزار دهنده باشد اما حقیقتا
در این رنج قیمتی خودروهای چندان مجهزتری هم به چشم نمی خورند ضمن آنکه
عملا تنها گزینههای صفر کیلومتر اروپایی هستند. حال میان این دو انتخاب
اروپایی این پرسش همیشگی مشتری ایرانی وجود دارد، رنو یا پژو؟
دو رقیب در مقابل هم
ابتدا با پژو 301 آغاز می کنیم. پژو 301 به نوعی متولد شدن خود را مدیون
لوگان است، هنگامی که رنو به خوبی با فرمول لوگان به موفقیت رسید و
بازارهای توسعه نیافته و در حال توسعه را در دست گرفت، سایر خودروسازانی
چون فیات، هیوندای و پژو نیز به فکر الگو برداری افتادند. نتیجه الگوبرداری
پژو، مدل 301 بود. خودرویی که نوعی سنت شکنی در سیستم نامگذاری پژو نیز
محسوب میشود (شاید به خاطر کمبود ارقام!)، چرا که این خودرو نام نخستین نسل
سری 30X پژو را یدک می کشد که در سال 1932 عرضه شد. پژو 301 بر اساس
پلتفرم PF1 گروه PSA شکل گرفته، پلتفرمی که با 206 در سال 1998 متولد شد و
شکل دهنده خودروهای بسیاری در جهان است.
در سوی دیگر رنو لوگان نسل دو
قرار دارد که همزمان با 301 در سال 2012 معرفی شد. نسل دو لوگان که پیشرفت
بزرگی نسبت به نسل اول آن محسوب می شد و نواقص فراوانی را رفع کرده بود،
ادامه یافتن موفقیت خانواده لوگان را به خوبی تضمین کرد. لوگان نسل دو به
دلیل استمرار حضور نسل اول آن در کشورمان، توسط نگین خودرو با نام سیمبل
عرضه می شود (نام سیمبل در حقیقت متعلق به مدل صندوقدار کلیو در بازار
ترکیه است).
301 عرضه شده به بازار کشورمان توسط ایکاپ (تا کنون)، مدل
فیس لیفت نشده با چهره متعلق به سال 2012 است که با قرار دادن آن در برابر
سیمبل، پی می بریم از لحاظ محافظه کاری دست کمی از رقیب خود ندارد. چهره هر
دو خودرو کاملا منطقی، ساده و بی آلایش است و البته از حیث ابعاد نیز
اختلاف فاحشی ندارند. در این زمینه می توان انتخاب میان یکی از این دو را
کاملا سلیق های دانست. البته این احتمال وجود دارد که نسخه فیس لیفت هر دو
خودرو به بازار عرضه شود که شرایط ظاهری به مراتب بهتری دارند.
فضای داخلی
شرایط در فضای کابین نیز به همین صورت پیش می رود. فضای کابین هر دو خودرو
کاملا بر اساس المان های محصولات اقتصادی شکل گرفته که در این میان کابین
سیمبل به لطف ترکیب دو رنگ در کابین و استفاده وسیع از رنگ کرم نسبت به
کابین تماما تیره 301 به مراتب شادتر و بزرگتر احساس می شود. صندلی ها در
هر دو خودرو راحتی یکسانی دارند اما صندلی های عقب سیمبل به مراتب نیمکت
گونه تر هستند ضمن آنکه برخلاف پژو امکان خواباندن آنها مهیا نیست.
بنابراین علیرغم یکسان بودن فضای حدود 500 لیتری صندوق بار در هر دو خودرو،
301 به لطف قابلیت تا شدن ردیف عقب تا 1300 لیتر گنجایش حمل وسایل دارد و
سیمبل از آن محروم است.
از حیث ارگونومی و راحتی کار با تجهیزات رنو
سیمبل نسبت به 301 شرایط بهتری دارد، در 301 محل قرارگیری برخی از کلیدها
غیرعادی بوده و عادت کردن به نحوه کار برخی تجهیزات نظیر سیستم صوتی زمانبر
است. در سیمبل چیدمان اجزا منطقی تر بوده و البته شاهد چیدمان غیر عادی
لوگان نسل اول (تندر90 خودمان) نیستیم و کار با تجهیزاتی نظیر نمایشگر
مالتی مدیا و پنل تهویه اتوماتیک ساده و خوشایند است.
سطح تجهیزات
لیست تجهیزات و امکانات هر دو خودرو نسبتا مشابه است، البته سیمبل در سه
تیپ PE، SE و LE عرضه میشود که نمونه PE ساده ترین مدل (فاقد گیربکس
اتوماتیک، رینگ آلومینیومی و حتی شیشه بالابر ردیف عقب!) است و مدل LE
مجهزترین نمونه محسوب می شود. در مقابل پژو 301 تا کنون تنها در یک تیپ
عرضه شده که شاید به نوعی هم یک مزیت و هم یک ایراد برای آن باشد.
دو
کیسه هوا و پیش کشنده های کمربند جلو، آلارم هوشمند کمربندها، فرمان
هیدرولیک با تنظیم ارتفاع، مه شکن های جلو و عقب، کامپیوتر سفری، رادیوپخش
CD با 4 بلندگو، چراغ های هالوژنی با تنظیم ارتفاع و دی لایت، پایههای
صندلی ایزوفیکس، ایموبلایزر با قفل مرکزی و ریموت و تنظیم دستی صندلی های
جلو با تنظیم ارتفاع راننده از امکاناتی هستند که در هر دو خودرو به صورت
یکسان به چشم می خورند.
در مقابل رنو سیمبل در تیپ SE خود گیربکس
اتوماتیک، صفحه نمایش لمسی رنگی 7 اینچی با نویگیشن و دوربین دنده عقب،
آینه های جانبی و شیشه های برقی عقب، تهویه مطبوع اتوماتیک، کنترلرهای
سیستم صوتی بر روی فرمان، سنسورهای فاصله سنج عقب و کروز کنترل و لیمیتر را
اضافه کرده و در تیپ LE به شیشه بالابرهای اتوماتیک، سنسور هشدار فشار باد
تایر و رینگ های آلومینیومی مجهز می شود. پژو 301 چهار شیشه برقی، رینگ
های آلومینیومی، سنسور فاصله سنج عقب و گیربکس اتوماتیک را به صورت
استاندارد دارد اما همانند سیمبل به مانیتور لمسی مالتی مدیا، دوربین دید
عقب و تهویه اتوماتیک مجهز نیست.
البته بسیاری از مالکین سیمبل اظهار
می دارند که دوربین دنده عقب در نمونه های تحویلی غیر فعال و نیازمند نصب
یک تبدیل جهت فعال شدن بوده است.
همچنین سیمبل بر خلاف لوگان نسل اول،
به سیستم مالتی پلکس مجهز شده و امکان کنترل و راه اندازی بسیاری از قابلیت
ها را در کامپیوتر مرکزی خود به وسیله دیاگ دارد که توسط نمایندگی انجام
می شود، موردی که البته هنوز در خصوص 301 فعلا توسط کاربران و نمایندگی
مورد بررسی قرار نگرفته است. در زمینه ایمنی نیز 301 دو ایربگ نسبت به
سیمبل بیشتر داشته (ایربگ های جانبی سیمبل در مدل ایران حذف شده است) و به
ESP مجهز است اما سیمبل EBA را ارائه میکند که در 301 به چشم نمی خورد.
البته ترمزهای هر دو مدل در جلو دیسکی خنک شونده و در محور عقب کاسه ای است
و هر دو از موسسه انکاپ 3 ستاره ایمنی دریافت کرده اند.
مشخصات فنی
رنو سیمبل به پیشرانه آشنای K4M A690 با حداکثر قدرت 105 اسب بخار و
بیشینه گشتاور 148 نیوتن متر مجهز است که در تیپ PE به گیربکس 5 سرعته دستی
JH3 و در مدل های SE و LE به گیربکس 4 سرعته AL4 DP2 متصل است. در مقابل
پژو 301 از نسخه به روز رسانی شده پیشرانه TU5 به نام EC5F بهره می برد که
به لطف تغییرات حاصل شده در سر سیلندر و سیستم سوخت رسانی 114 اسب بخار
قدرت دارد و حداکثر گشتاور آن به 150 نیوتن متر می رسد. این مجموعه فنی در
کمال تعجب با گیربکس 6 سرعته اتوماتیک آیسین EAT6 نسخه فیس لیفت 301 عرضه
شده و کاملا نسبت به گیربکس سیمبل برتری دارد. 301 در حرکت به خوبی از پس
سیمبل اتوماتیک 4 دنده برمیآید و جالب اینجاست که در کاتالوگ سیمبل زمان
دستیابی از سکون تا 100 کیلومتر 10.1 ثانیه اعلام شده که اغراق شده به نظر
می رسد و پژو 301 عملا با شتاب 12 ثانیهای به سیمبل برتری دارد هرچند در
خصوص برتری آن به سیمبل دستی نمی توان نظری داد. از حیث مصرف سوخت نیز
سیمبل با مصرف ترکیبی 5.8 لیتر بر 100 کیلومتر نسبت به 301 با میانگین مصرف
6.6 کم اشتهاتر به نظر میرسد.
سیستم تعلیق هر دو خودرو نیز از نوع مک
فرسون در محور جلو و تورشن بیم در محور عقب است که می توان گفت سیمبل در
مجموع سواری نرمتر و بیصداتری را ارائه می کند اما در مقابل 301 همانند
سایر پژوها حس کنترل پذیری بهتری دارد که البته در بیشتر مواقع حس کاذبی
بوده و در مانورها دچار ناپایداری میشود .فقدان ESP در سیمبل قابل لمس است،
در سطح جهانی این خودرو با ESP نیز عرضه شده اما در خصوص نمونه های وارد
شده به نظر می رسد از نظر نرم افزاری این سیستم غیر فعال است.
جمع بندی
رنو سیمبل و پژو 301 رقبایی بسیار نزدیک به هم با قیمتی کاملا مشابه در
مرز 100 میلیون تومان هستند که انتخاب میان یکی از این دو موضوعی کاملا
سلیقه ای است. از حیث مشخصات فنی، پژو 301 را به لطف گیربکس مدرنتر خود می
توان برتر دانست و در مقابل سیمبل خودروی مجهزتر با کیفیت رانندگی بهتری
است ضمن آنکه در تیپ های مختلف نیز عرضه می شود. بنابراین اگر پیش از این
تجربه خودروهایی چون خانواده تندر را داشته اید و عملکرد فنی خودرو و بازار
دست دوم برای شما اولیت دارد، شاید پژو 301 انتخاب بهتر و متفاوت تری باشد
و در مقابل اگر به دنبال تجهیزات نسبتا بیشتر، قطعات در دسترس تر و برند
مقبول تری هستید سیمبل انتخابی بهتر است. در حال حاضر هیچ یک از این دو
خودرو به صورت صفر شرکتی با شرایط فروش موجود نبوده و در بازار آزاد عمدتا
از نوع 2016 موجود هستند که چندان بازار فروش دست دوم مطلوبی ندارند. در
این میان افت قیمت بیشتری نیز نصیب سیمبل شده و نمونه های کارکرده 2016 و
معدود مدلهای 2017 آن از 75 تا 90 میلیون تومان قیمت می خورند در حالیکه
اکثر 301های 2016 تحویلی به صورت صفر کیلومتر باقی مانده و از 95 تا 105
میلیون تومان قیمت خورده اند.
* نوشته: عارف منظری
