قرار بود کشته‌های جاده‌ای به 5 هزارنفر کاهش یابد

به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پدال نیوز، اگرچه سوانح هوایی در ایران هر چند سال یک بار رخ می دهد و جان تعدادی از هموطنانمان را می گیرد اما در طول چهار دولت اخیر از دولت نهم تا دوازدهم (84 تا کنون) تعداد کشته های سوانح هوایی بیش از 500 نفر بوده است این در حالی است که تعداد کشته های سوانح جاده ای در این مدت بیش از 219 هزار نفر بوده است که نشان می دهد این دو شاخص در حوزه حمل و نقل با یکدیگر قابل مقایسه نیست.
 
از سوی دیگر میزان جابه جایی مسافر در ایران 92 درصد در اختیار حمل و نقل جاده ای و زمینی است 6 درصد به حمل و نقل ریلی و تنها 2 درصد به مسافرت های هوایی اختصاص دارد. بنابراین دو شاخص مهم حمل و نقلی نشان می دهد متولیان سفرهای برون شهری باید بیشترین اهتمام را به بخش جاده ای داشته باشند. به خصوص که اصلاح وضع موجود در بخش جاده ای با هزینه هایی کمتر از خرید ناوگان مدرن هوایی بوده و با توجه به اینکه تکنولوژی، دانش، نیروی انسانی و صنایع خودروسازی و راهسازی نیز کاملا بومی هستند، هم از خروج ارز از کشور جلوگیری می کند هم اشتغالزایی بالایی دارد.
 
این در حالی است که وزارت راه و شهرسازی تمام تلاش خود را برای توسعه ریلی مسافری به کار می بندد که با توجه به میزان سرمایه گذاری لازم برای توسعه زیرساخت های ریلی از یک سو و تخصیص انواع یارانه های مستقیم و پنهان به حمل و نقل ریلی مسافری از سوی دیگر و نیز عدم استقبال مردم از سفر با قطار به دلیل کندی سرعت آن و طولانی بودن پروسه توسعه قطارهای سریع السیر در کشور، در مجموع روز به روز از سهم ریل از جابه جایی مسافر کاسته شده و با توجه به محدودیت ناوگان هوایی و زیرساخت های فرودگاهی کشور، به سهم جاده و علی الخصوص خودروی شخصی از سفر افزوده می شود.
 
سونامی کشته های جاده ای در راه است؟
 
همه این اتفاقات نشان می دهد در صورتی که وزارت راه و شهرسازی برنامه مدونی برای اصلاح زیرساخت های جاده ای نداشته باشد، با سونامی مرگ در جاده ها در سال های پیش رو مواجه خواهیم بود. ضمن اینکه علاوه بر وزارت راه، وزارت صنعت در بخش نظارت بر ارتقای کیفیت خودروهای تولید داخل و پلیس راهور در بخش آموزش و ترویج فرهنگ صحیح رانندگی و همزمان اعمال جدی تر قانون و برخورد با خودروهای حادثه ساز در جاده ها هم نیاز داریم.
 
وزیر اسبق راه: شاخص نشان دهنده تعداد واقعی کشته های جاده ای را تغییر داده اند
 
احمد خرم وزیر اسبق راه و ترابری در گفت وگو با خبرنگار مهر درباره نحوه کاهش میزان تلفات جانی سوانح رانندگی اظهار داشت: عوامل مختلفی در سال های اخیر در کاهش آمار تلفات جاده ای نقش داشته است. از جمله اینها توسعه آزادراه ها و بزرگراه ها، بهبود نسبی کیفیت خودروهای تولید داخل که البته با وضع ایده آل فاصله زیادی دارد و همچنین بهبود وضعیت اطلاع رسانی وضعیت راه ها و اوضاع جوی می توان اشاره کرد.
 
وی با بیان اینکه من در زمان وزارتم بالاترین آمار کشته های جاده ای را با سالی 25 هزار کشته داشته ام افزود: در دوره ای که من وزیر راه و ترابری بودم، سانحه دیدگان حوادث جاده ای در صورت فوت تا یک سال پس حادثه، در آمار کشته های جاده ای وارد می شدند اما در حال حاضر این شاخص به کمتر از یک ماه رسیده است و اگر سانحه دیده، تا یک ماه پس از حادثه فوت کند، جزء متوفیان سوانح جاده ای محسوب می شود.
 
به گفته وزیر راه دولت های هشتم و نهم، کاهش زمان محاسبه کشته های در اثر تصادف از یک سال به یک ماه، یک نُرم جهانی است و این شاخص را در داخل کشور تولید نمی کنند. مانند شاخص اشتغال که در تمام دنیا ثابت است و در سال های اخیر از دو روز فعالیت درآمدزا در هفته به دو ساعت فعالیت درآمدزا در هفته تغییر کرده است. اما آنچه مهم است این است که باید میان آمار کشته های تصادفات جاده ای در سال های قبل با کشته های فعلی جاده ها مقایسه آماری داشته باشیم تا میزان واقعی تغییر تلفات سوانح جاده ای را صحیح تر دریابیم.
 
خرم خاطرنشان کرد: قرار بود در یک برنامه 15 ساله تعداد کشته های جاده ای به کمتر از 5 هزار نفر در سال برسد که در حال حاضر این اتفاق رخ نداده و از برنامه عقب هستیم.
 
وزیر اسبق راه و ترابری ادامه داد: در سال های گذشته 4 هزار نقطه حادثه خیز داشتیم که باید اصلاح می شد ولی همچنان 3 هزار نقطه حادثه خیز باقی مانده است که شامل تقاطع های همسطح و فرعی به اصلی است. در ورودیه های اصلی به فرعی باید 150 تا 200 متر باند فرعی مستقل از باند اصلی وجود داشته باشد که در طول 200 متر به اصلی می پیوندد که متأسفانه چنین سطوحی بسیار کم است؛ این در حالی است در شبکه راه های کشور از این دست نقاط حادثه خیز فراوان داریم. حدود 5 هزار نفر از تلفات سالانه جاده ها مربوط به این نقاط حادثه خیز است.
 
نصب نیوجرسی در دنیا منسوخ شده است
 
وی درباره ایمنی راه ها نیز تصریح کرد: در دنیا دیگر از گاردریل و نیوجرسی استفاده نمی شود چون خودرو وقتی با سرعت بالا به نیوجرسی برخورد می کند، آن را پرتاب می کند. در حال حاضر دنیا به دنبال حفاظ کابلی است.