کدام خودروهای داتسون شانس بیشتری در بازار ایران دارند؟

برند داتسون یا داتسان (Datsun - با تلفظ ژاپنی داتوسان) یکی از خودروسازان قدیمی ژاپنی است که از سال 1931 به تولید خودرو مشغول بود. این برند که از سال 1934 میلادی از زیرمجموعه های اقتصادی تر نیسان ژاپن است بین سال های 1958 تا 1986 جایگزین نام نیسان در بازارهای صادراتی بود. اما نیسان در سال 1986 نام داتسون را از چرخه تولید خارج کرد و همه محصولات در بازار جهانی از آن پس تا پیش از سال 2013 و بازگشت مجدد برند داتسون، تنها با نام نیسان به فروش می رسید. در سال 2013 نیسان برند داتسون را احیا کرد تا با تعریف انحصاری "برند تولید کننده خودروهای ارزان قیمت بازارهای نوپا جهانی" انجام وظیفه کند.

این برند در کشور ایران نیز حضور کم رنگ اما پرخاطره ای داشت. داتسون در برخی موارد به موازات محصولات کمپانی نیسان به کشور وارد شد اما بدون شک تمامی محصولاتی که با نام داتسون به کشور وارد شدند به مراتب ارزان تر و اقتصادی تر از نمونه های تولیدی نیسان بودند. محصولات این برند شامل وانت سری 720 و سدان های J160 و B180 مربوط به دهه 1970 میلادی بود که هیچ یک به اندازه 240Z نتوانست نام داتسون را در ایران جاودانه کند. 240Z داتسون یا در حقیقت همان نیسان 240Z، خودرویی اسپرت کوپه مجهز به پیشرانه شش سیلندر خطی و به نوعی دیگر جد پدری نیسان 350Z و 370Z امروزی بود. خودرویی که از دیدگاه طراحی و عملکرد ابتدای کار نیسان به شمار می آمد و آن زمان برای بازار کشور خودرویی توانمند و در عین حال ارزان قیمت بود.

اکنون خبر از عقد قرارداد میان آبی های جاده مخصوص و این برند ارزان قیمت ژاپنی به گوش می رسد این به معنای آغاز تولید حداقل یکی از مدل های داتسون در کشور ایران در آینده نزدیک خواهد بود. اما کدام خودروهای داتسون شانس بیشتری در بازار ایران خواهند داشت؟

خط تولید فعلی داتسون پنج مدل متنوع GO (هاچ بک 5 در)، GO+ (MPV  پنج تا 7 نفره 5 در) redi-GO (هاچ بک 5 در)، ON-DO (سدان 4 در) و MI-DO (هاچ بک 5 در ON-DO) را در بر می گیرد که همه آن ها به واسطه استفاده از پیشرانه های اقتصادی کم حجم از 0.8 و 1.0 لیتر تا 1.2 و 1.6 لیتر با قوانین بازار خودرو کشور مشکل ندارند و به واسطه داشتن حداقل سطح آپشن ها و سادگی طراحی و تولید می توانند به گزینه های مناسب بازار ایران بدل شوند.

اما در این میان دو مدل ON-DO و MI-DO با پیشرانه های 1.6 لیتری ویژه بازار روسیه ساخته شده اند که در این کشور با نام تجاری لادا کالینا و تحت برند آتو واز (Auto VAZ) به فروش می رسند و از این رو احتمالا تولید این دو مدل در کشور، از سوی ایران خودرو کمی بعید به نظر می رسد. به ویژه اینکه چندی پیش خبر فعالیت مستقل اتو واز در ایران منتشر شد.

در میان سه مدل باقی مانده که ویژه بازار هندوستان هستند، GO+ یک MPV  پنج تا هفت نفره است که با وجود کاربردی بودن تجربه ثابت کرده است یک MPV در بازار ایران بدون شک محکوم به شکست است و تولید آن به هیچ وجه توجیه منطقی ندارد. 

دو مدل GO و redi-GO پتانسیل به مراتب بهتری برای تولید در کشور دارند. هر دو هاچ بک شهری با ابعادی در حد پژو 206 و MVM 110 با پیشرانه اقتصادی، مصرف سوخت بسیار کم و از برندی ژاپنی هستند. این دست ویژگی ها می تواند خریداران ایرانی خودروهای ارازن قیمت را به سمت خود بکشاند و از سوی دیگر به رقیب خوبی برای محصولات چینی هم کلاس تولیدی در بازار کشور بدل شوند.

قیمت دو مدل GO و redi-GO با تبدیل به واحد دلار آمریکا برابر 5060 دلار و 3741 دلار خواهد بود. با در نظر گرفتن قیمت دلار برابر با 3860 تومان، مدل GO در حدود 19.5 میلیون تومان و مدل redi-GO در حدود 14.5 میلیون تومان قیمت خالص خواهند داشت. با در نظر گرفتن هزینه هایی جانبی تولید و راه اندازی خطوط و ده ها هزینه دیگر می توان گفت که این دو خودرو در خانه پر، در بازه قیمتی زیر 35 میلیون تومان خواهند گنجید که در این صورت به بهترین گزینه های موجود در سگمنت زیر 40 میلیون و رقبای سر سخت محصولات گروه سایپا بدل خواهند شد. با این حال بعید به نظر می رسد که ایران خودرو بتواند و یا بخواهد که قیمت تمام شده و نهایی این خودروها را در این رنج قیمتی نگه دارد.

منبع: خودروکار