خانه گردی نوروزی در پایتخت +تصاویر
پا
به خانه‌های قدیمی با خاطرات قدیمی بگذارید تا دمی از دود و دم پایتخت در
امان باشید، گویی که در تالارهای خاطره قدم می‌زنید. خانه‌های تاریخی
محله‌های شمیرانات پیشنهاد یکی از روزهای به یادماندنی عید شماست.
بوی بهار در اتاق بنفشه
اتاق بنفشه، بوی بهاران می‌دهد، دیوارهایش رنگ بنفش دارند و نفس می‌کشند در خاطرات سال‌های دوری که دکتر محمود حسابی و همسر و فرزندانش در این خانه روزگار می‌گذراندند. اتاق مهمانان اما سبز است با چیدمان تهرانی‌های قدیم، بزرگان بسیاری در آن گرد آمده‌اند و بر صندلی‌های آن نشسته‌اند. روزگاری که تهران کوچه باغ‌های تهران حال و هوایی خوش داشت و انبوه سبز درختانش در بهار شکوفه‌باران می‌شد.
شما می‌توانید یک روز صبح با مترو یا ماشین شخصی (در روزهای بی‌ترافیک و استثنایی تهران) یا با پای پیاده اگر از هر جای تهران خودتان را به خیابان ولیعصر برسانید، به سمت تجریش بروید. در بازار تجریش چرخی بزنید و بعد برای اینکه در خاطرات پدر فیزیک ایران قدم بزنید، از خیابان مقصود بیگی وارد خیابان دکتر حسابی شوید، پلاک 47 را پیدا کنید. خانه‌ای که در بزرگ سبز رنگ دارد و به روی مهمانان همیشه باز است. وارد خانه که می‌شوید، زمان به عقب بر می‌گردد، حیاط پر از گلدان و گل و پرنده غافلگیرتان می‌کند. خانه بوی عشق می‌دهد، هر چه در آن می‌بینید، دکتر برای زندگی با همسر کم بینایش طراحی کرده، خانه‌ای که جوی‌های آب در آن روان است. حالا 80 سال از قدمت خانه می‌گذرد.
طبقه سوم آن، آثار و وسایل، این مرد بزرگ به نمایش درآمده. قدم گذاشتن به این خانه یعنی همراه شدن با مردی که زندگی پر فراز نشیبی داشته. سال‌ها دور از وطن بوده. سال‌های سختی را پیش از آنکه راهی فرانسه شود و در سوربن فیزیک و ریاضیات و ستاره شناسی بخواند، گذرانده و هنگام بازگشت به وطن، در این خانه زندگی کرده.
قدم در خانه باغ علاء
بعد دیدار از خانه دکتر حسابی، با فاصله کوتاهی که شاید به ده دقیقه هم نمی‌رسد، به سمت دزاشیب، فرمانیه، بلوار اندرزگو، انتهای خیابان سلیمی، شماره 147 بروید. آن‌جا در دامنه کوه البرز، وارد تالار خاطره‌های یکی از سیاستمداران ایران می‌شوید. باغ علاء این روزها خانه انجمن خوشنویسان شده و گالری دارد و کافه باغ و رستوران. می‌توانید ناهار را در فضای یادآور «گاردن پارتی‌های» تهران بخورید و در حیاط آن قدم بزنید و مسیر خانه‌گردی را همچنان ادامه دهید.
با خاطرات آقای بازیگر
در مسیر خانه‌گردی، وقتی در بلوار اندرزگو هستید، به دیدار خانه - موزه استاد عزت‌الله انتظامی بروید. این خانه در خیابان «احمدی» منطقه «قیطریه» قرار دارد. خانه موزه انتظامی، مساحتی ۴۵۱ مترمربع دارد با سالن تاتر، کافی‌شاپ در پشت‌بام، شهر فرنگ، اتاق آینه، تماشاخانه، گالری و تابلوی ثبت امضاء و یادگاری ویژه هنرمندان صاحب نام.
در این خانه می‌توانید دمی جان تازه و خستگی از تن به در کنید. در تالارهای خاطره بازیگر فیلم گاو و اجاره نشین‌های مهرجویی، هزاردستان علی حاتمی و آقای دبیری هامون قدم بزنید. اگر برنامه اجرای تئاترهای آن را از قبل داشته باشید. می‌توانید این خانه را در آخرین مقصد بعد از تماشاگه راز قرار دهید و به تماشای تئاتر در آخرین ساعات روز خانه‌گردی بنشینید.
تماشاگه زمان در بهار
بهار، زمان تجدید عهد و پیمان با زمان است. رفتن به موزه تماشاگه زمان، بعد از خانه علاء یا خانه انتظامی، خانه‌گردی شما را جالب‌تر می‌کند. این موزه در خیابان ولیعصر، خیابان سرلشگر فلاحی (زعفرانیه)، نبش چهارراه پرزین بغدادی قرار دارد.
موزه تماشاگه زمان، دیرزمانی خانه قدیمی «حسین خداداد» بوده است. شما با رفتن به این خانه در تالارهای خانه یکی از ثروتمندان ایران قدم می‌زنید. بنایی قاجاری که خداداد آن را سال ۱۳۴۲ خرید و بر طبقه اول طبقه‌ای دیگر بنا کرد. چرخیدن در میان گچبری‌های آن خاطراتی دیگرگونه برای شما به جا می‌گذارند. چرا که بهترین استادکاران هنر طراحی و گچبری در ایران، دوازده سال روی گچبری‌های آن کار کرده‌اند. موزه ساعت اما سال 1378 راه‌اندازی شده.
تماشاگه زمان، موزه‌ای است، نمایش دهنده، تلاش چندین هزار ساله بشری برای ساخت ابزارهای سنجش زمان. در این موزه شاید بتوانید به سوال همیشگی «زمان» چیست، فکر کنید و احیانا پاسخ‌هایی هم برای آن پیدا کنید. مفهوم زمان، دیدگاه اقوام و ملل مختلف و نگرش آنها نسبت به زمان و چگونگی تکامل صنعت ساعت و ساعت‌سازی را نشان می‌دهد.
در این موزه ساعت‌های آفتابی، آبی، شنی، سوختی و آبی مکانیکی به شکل ماکت ساخته شده‌اند و دیدار از ساعت‌های قدیمی شاهینی، آونگی، رومیزی، دیواری و ایستاده و ...دیدنی است.
