این مرد آهن را به الماس تبدیل می‌کند +تصاویر
استیو سلین یک سال بعد از جنگ جهانی دوم به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش در دهه 50 میلادی مصادف شد با دوران اوج طراحی خودرو در آمریکا. دورانی که همه جهان این صنعت را با ماشین‌های کشیده و دارای طراحی فضایی آمریکایی می‌شناختند. او نیز مانند هزاران و شاید میلیون‌ها کودک دیگر شیفته این ماشین‌ها شد. پدرش او را به بازی کارت سواری یا همان کارتینگ می‌برد و از همین جا بود که علاقه او به رانندگی خودش را نشان داد.
به گزارش ایران جیب، استیو جوان در اواخر دهه
60 میلادی کارش را در اتومبیلرانی آماتور آغاز کرد. او خودش را نشان داد و
توانست وارد دنیای حرفه‌ای‌ها شود. چند سبک را تجربه کرد. ایندی کار،
کارتینگ بزرگسالان و حتی مسابقات بزرگ ناسکار را. اما برخلاف ورزش
آماتوری، در دنیای حرفه‌ای‌ها کسی استیو سلین را جدی نگرفت. یعنی او
نتوانست جایی میان بزرگان این ورزش در آمریکا برای خودش پیدا کند. نتیجه
این شد که زودتر از بقیه همرده‌هایش از اتومبیلرانی کنار کشید؛ اما از
اتومبیل نه. در اوایل دهه 80 میلادی شرکت سلین اتوموتیو را تاسیس کرد.
هدفش هم تیونینگ خودرو بود. الگویی که او برای کارش در نظر گرفته بود همان
راهی بود که شرکت شلبی دو دهه قبل آن را رفته بود. شلبی نیز مانند سلین
اتوموتیو توسط یک راننده یعنی کارول شلبی برای تیونینگ خودروها تاسیس شده
بود. تمرکز سلین روی خودروهای عضلانی به‌ویژه فورد موستانگ بود. تا اینجا
همه چیز مانند شلبی است. اما سلین برخلاف شلبی تصمیم گرفت از خودروی ارزان
قیمت موستانگ یک خودرو میلیون دلاری بسازد.
تیونینگی که تیم سلین انجام می‌دهد تقریبا همه بخش‌های موستانگ را تغییر می‌دهد. قطعات فنی موتور با بهترین قطعات دست ساز تیتانیومی تعویض می‌شوند و زیر پوسته موستانگ یک ابرخودرو گران‌قیمت قرار می‌گیرد. کار سلین به تیونینگ ختم نمی‌شود و او اقدام به ساخت خودروی اختصاصی خود کرد. در سال 2000 میلادی این خودرو با نام سلین S7 عرضه شد. خودرویی که بیش از یک میلیون دلار قیمت داشته و یک ابرماشین به تمام معنا است. سلین S7 به‌صورت تیراژ محدود تولید می‌شود و طراحی آن برگرفته از سوپراسپرت‌های دهه 90 ایتالیایی است. سلین از شاسی لوله‌ای معروف به اسپیس فریم برای این خودرو استفاده کرد که موجب می‌شود وزن آن به نسبت خودروهای همرده‌اش سبک‌تر باشد. موتور آن یک موتور 7 هزار سی‌سی است که توسط شرکت فورد ساخته شده اما در شرکت سلین تقویت شده است.
سلین با این خودرو در مسابقات 24 ساعته لمان نیز شرکت کرد. هر چند نتوانست مقامی کسب کند، اما پا به پای بزرگان این صنعت پیش آمد. آن هم در شرایطی که شرکت او تنها 80 نفر پرسنل داشت. استیو سلین اگر چه در اتومبیلرانی به آرزوهای خود نرسید، اما توانست در دنیای تیونینگ شهرتی را که به دنبال آن بود پیدا کند.
