کد خبر:
۱۵۲۶۰۶ ۰۸:۵۱
۱۴۰۱/۱۲/۰۱
برنامه شریک خارجی خودروسازان چیست؟
فرجام تولید خودروی چینی
آیا سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین می‌تواند منشأ تحولات در صنعت خودروی کشور باشد؟ این سوال از این رو مطرح است که ظاهرا چینی‌ها بعد از لغو برجام به واسطه خروج فرانسوی‌ها از خودروسازی ایران، چندان تمایلی به اخذ جایگاه پژو و رنو در ایران ندارند....
به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پدال نیوز؛ آیا سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین می‌تواند منشأ تحولات در صنعت خودروی کشور باشد؟ این سوال از این رو مطرح است که ظاهرا چینی‌ها بعد از لغو برجام به واسطه خروج فرانسوی‌ها از خودروسازی ایران، چندان تمایلی به اخذ جایگاه پژو و رنو در ایران ندارند. دلیل این امر نیز نپذیرفتن ریسک سرمایه‌گذاری در ایران است. با این حال اما دولت در سفر اخیر خود به استناد سند جامع همکاری دو کشور، عقد چندین قرارداد و عملیاتی شدن آنها را مورد تاکید قرار داده است. این در شرایطی است که خودروسازی چین، سال‌ها پیش پیغام روشن خود برای ادامه همکاری با صنعت خودروی ایران را ارسال کرده بود.
آیا سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین می‌تواند منشاء تحولات در صنعت خودروی کشور باشد؟ این سوال در شرایطی مطرح است که معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت خارجه یکی از دستاوردهای سفر اخیر رئیسی به چین را عقد چندین قرارداد و همچنین طرح انتقال تکنولوژی و همکاریهای مشترک در حوزه خودرو خوانده است. هرچند از قراردادها و همچنین طرح‌های انتقال تکنولوژی که در چین مورد موافقت دو طرف قرار گرفته، هنوز در کشور رونمایی نشده، با این حال اگر چینی‌ها قدم واقعی و اساسی در راستای همکاری با خودروسازی کشور برداشته باشند (به استناد اظهارات برخی از همراهان رئیسی به چین) می‌توان انتظار داشت این همکاری منشاء بسیاری از تغییرات در صنعت خودروی کشورمان باشد.
همکاری واقعی و جدی را از این منظر عنوان کردیم که در شهریورماه سال جاری نیز دولت خبر از عقد ۱۲ تفاهم‌نامه همکاری بین شرکت‌های خودروساز و قطعه‌ساز ایرانی و روسی به مبلغ ۷۰۰میلیون یورو داد؛ این در شرایطی است که به گفته برخی از قطعه‌سازان و فعالان صنعت خودروی کشورمان، هنوز خبری از همکاری جدی و قطعی دو کشور نیست. حالا با سفر رئیس‌جمهور به چین، باز هم به نظر می‌رسد همکاری خودرویی ایران و چین بزرگنمایی شده و مشارکت‌ها در حد نشست‌ها و گفت‌و‌گوهای طرفین باقی بماند. توافق ایران و چین به سال ۹۵ بازمی‌گردد. در این سال دو کشور بیانیه مشترک جامع راهبردی صادر کردند و برای انعقاد یک برنامه همکاری جامع به توافق رسیدند. اما جزئیاتی از این برنامه به بیرون درز نکرد. بر اساس اخبار منتشرشده، پیش‌نویس این سند نیز در تیر ۹۹ در دولت روحانی بررسی و تایید شد و وزیر امور خارجه ماموریت یافت با انجام مذاکرات نهایی، بر اساس منافع متقابل بلندمدت، این برنامه را به امضای طرفین برساند که این اتفاق در ۷ فروردین ۱۴۰۰ افتاد.
بر این اساس در ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۰ نیز حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، در سفر به کشور چین اعلام کرد اجرای سند همکاری ۲۵ساله ایران و چین از همان روز ۲۴ دی شروع شده است و این روز به عنوان روز اجرای توافق جامع همکاریهای راهبردی دو کشور خوانده شد. حالا اما بیش از یک سال از «روز اجرای قرارداد ۲۵ساله» می‌گذرد؛ این در شرایطی است که در سالگرد روز اجرای قرارداد، باز هم اخباری مبنی بر تحول صنعت خودرو با مشارکت و همراهی چینی‌ها و همچنین اجرای واقعی قرارداد ۲۵ساله به گوش می‌رسد. آنچه مشخص است توافق ایران و چین مسیر ۶سالهای را طی کرده است. این در شرایطی است که لااقل در حوزه خودرو، هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است. اگر همکاری خودرویی طبق مفاد قرارداد ۲۵ساله، از همان دی‌ماه سال گذشته که به عنوان روز اجرایی سند نامیده شد، اتفاق می‌افتاد شاید شاهد این همه نابسامانی در صنعت خودرو نبودیم.
اما اجرای توافق ۲۵ساله ایران و چین، سوالات زیادی را در باب آینده صنعت خودرو ایران مطرح کرد. اینکه خودروسازی ایران با پشت کردن به فرانسه، آیا روابط جدیدی با خودروسازان چینی آغاز خواهد کرد یا چین به عنوان قطب سوم خودروسازی می‌تواند انحصار خودرو در ایران را بشکند؟ و سوال دیگر اینکه، این کشور می‌تواند منشأ تغییر و تحول در خودروسازی کشورمان شود؟
اما تاکنون هیچ‌یک از مفاد این سند اجرایی نشده و همکاری چینی‌ها در ایران محدود به مونتاژ برخی از محصولات و عرضه آنها با قیمت‌هایی خارج از عرف بازار کشورمان شده است. آنچه چینی‌ها را از همکاری واقعی با خودروسازی ایران بر حذر داشته، اولا تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران و واهمه از مجازات آمریکاست. این مساله بیشتر حول شرکت‌های خودروسازی است که با کشورهای غربی و آمریکا همکاری جدی دارند؛ به همین دلیل از بازار ایران چشم‌پوشی کردند. دومین دلیل هم به سیاست سنتی «بی‌طرفی فعال» کشور چین در مقابل هجمه کشورهای غربی به ایران برمی‌گردد.
فارغ از سفر رئیس‌جمهور به کشور چین و امضای چندین تفاهم‌نامه و قرارداد به‌خصوص در حوزه خودرو، آنچه به عنوان واقعیات همکاری دوجانبه مطرح می‌شود، عدم‌تمایل چینی‌ها به سرمایه‌گذاری در ایران است. مقصر نیز سرمایه‌گذار چینی یا دولت این کشور نیست، بلکه مقصر اصلی سیاست‌هایی است که ریسک سرمایه‌گذاری در ایران را افزایش داده است. در صورت تداوم این سیاست‌ها، چشم‌اندازی نیز برای اجرای سند ۲۵ساله قابل‌تصور نیست. اگرچه خودروسازان ما اذعان دارند که چین همکار استراتژیک آنها در سالهای آتی خواهد بود اما آنچه مشخص است، تجربه یک دهه همکاری با چینی‌ها نشان داده این شرکت‌ها نیز فعالیت خود در ایران را مشروط کردند و حاضر به پذیرش ریسک حضور و سرمایه‌گذاری در ایران نیستند.
آیا سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین می‌تواند منشاء تحولات در صنعت خودروی کشور باشد؟ این سوال در شرایطی مطرح است که معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت خارجه یکی از دستاوردهای سفر اخیر رئیسی به چین را عقد چندین قرارداد و همچنین طرح انتقال تکنولوژی و همکاریهای مشترک در حوزه خودرو خوانده است. هرچند از قراردادها و همچنین طرح‌های انتقال تکنولوژی که در چین مورد موافقت دو طرف قرار گرفته، هنوز در کشور رونمایی نشده، با این حال اگر چینی‌ها قدم واقعی و اساسی در راستای همکاری با خودروسازی کشور برداشته باشند (به استناد اظهارات برخی از همراهان رئیسی به چین) می‌توان انتظار داشت این همکاری منشاء بسیاری از تغییرات در صنعت خودروی کشورمان باشد.
همکاری واقعی و جدی را از این منظر عنوان کردیم که در شهریورماه سال جاری نیز دولت خبر از عقد ۱۲ تفاهم‌نامه همکاری بین شرکت‌های خودروساز و قطعه‌ساز ایرانی و روسی به مبلغ ۷۰۰میلیون یورو داد؛ این در شرایطی است که به گفته برخی از قطعه‌سازان و فعالان صنعت خودروی کشورمان، هنوز خبری از همکاری جدی و قطعی دو کشور نیست. حالا با سفر رئیس‌جمهور به چین، باز هم به نظر می‌رسد همکاری خودرویی ایران و چین بزرگنمایی شده و مشارکت‌ها در حد نشست‌ها و گفت‌و‌گوهای طرفین باقی بماند. توافق ایران و چین به سال ۹۵ بازمی‌گردد. در این سال دو کشور بیانیه مشترک جامع راهبردی صادر کردند و برای انعقاد یک برنامه همکاری جامع به توافق رسیدند. اما جزئیاتی از این برنامه به بیرون درز نکرد. بر اساس اخبار منتشرشده، پیش‌نویس این سند نیز در تیر ۹۹ در دولت روحانی بررسی و تایید شد و وزیر امور خارجه ماموریت یافت با انجام مذاکرات نهایی، بر اساس منافع متقابل بلندمدت، این برنامه را به امضای طرفین برساند که این اتفاق در ۷ فروردین ۱۴۰۰ افتاد.
بر این اساس در ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۰ نیز حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، در سفر به کشور چین اعلام کرد اجرای سند همکاری ۲۵ساله ایران و چین از همان روز ۲۴ دی شروع شده است و این روز به عنوان روز اجرای توافق جامع همکاریهای راهبردی دو کشور خوانده شد. حالا اما بیش از یک سال از «روز اجرای قرارداد ۲۵ساله» می‌گذرد؛ این در شرایطی است که در سالگرد روز اجرای قرارداد، باز هم اخباری مبنی بر تحول صنعت خودرو با مشارکت و همراهی چینی‌ها و همچنین اجرای واقعی قرارداد ۲۵ساله به گوش می‌رسد. آنچه مشخص است توافق ایران و چین مسیر ۶سالهای را طی کرده است. این در شرایطی است که لااقل در حوزه خودرو، هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است. اگر همکاری خودرویی طبق مفاد قرارداد ۲۵ساله، از همان دی‌ماه سال گذشته که به عنوان روز اجرایی سند نامیده شد، اتفاق می‌افتاد شاید شاهد این همه نابسامانی در صنعت خودرو نبودیم.
اما اجرای توافق ۲۵ساله ایران و چین، سوالات زیادی را در باب آینده صنعت خودرو ایران مطرح کرد. اینکه خودروسازی ایران با پشت کردن به فرانسه، آیا روابط جدیدی با خودروسازان چینی آغاز خواهد کرد یا چین به عنوان قطب سوم خودروسازی می‌تواند انحصار خودرو در ایران را بشکند؟ و سوال دیگر اینکه، این کشور می‌تواند منشأ تغییر و تحول در خودروسازی کشورمان شود؟
با نگاهی به سند جامع همکاری ایران و چین چنین استباط می‌شد که با اجرای این سند، خودروسازی چین می‌تواند منشأ بسیاری از تغییرات در صنعت خودروی کشورمان باشد. براساس این سند جامع همکاری، دو خودروساز بزرگ ایران، یعنی ایران‌خودرو و سایپا، موظف به همکاری با خودروسازان چینی در زمینه انتقال دانش، فناوری و تکنولوژی خواهند بود. همکاری بین شرکت‌های خودروساز دو کشور به منظور انتقال فناوری و تولید مشترک برای عرضه در بازار دو کشور و کشورهای ثالث، مشارکت شرکت‌های خودرویی چینی با دو خودروساز ایرانی از قبیل اشتراک‌گذاری دانش‌‌‌های فنی در زمینه ایجاد پلت‌فرم‌‌‌های مشترک و در نهایت طراحی شهرک صنعتی تولید خودرو و صنایع مرتبط با تمرکز بر استفاده از فناوری انرژی تجدید‌پذیر از مفاد مهم خودرویی در سند ۲۵ساله ایران و چین است. به گفته بسیاری از کارشناسان، اگر این مفاد در درازمدت اجرایی شوند، می‌تواند مزایای فراوانی برای صنعت خودروی ایران داشته باشد، به شرط آنکه ضمانت اجرایی محکمی در پی این قرارداد باشد.
اما تاکنون هیچ‌یک از مفاد این سند اجرایی نشده و همکاری چینی‌ها در ایران محدود به مونتاژ برخی از محصولات و عرضه آنها با قیمت‌هایی خارج از عرف بازار کشورمان شده است. آنچه چینی‌ها را از همکاری واقعی با خودروسازی ایران بر حذر داشته، اولا تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران و واهمه از مجازات آمریکاست. این مساله بیشتر حول شرکت‌های خودروسازی است که با کشورهای غربی و آمریکا همکاری جدی دارند؛ به همین دلیل از بازار ایران چشم‌پوشی کردند. دومین دلیل هم به سیاست سنتی «بی‌طرفی فعال» کشور چین در مقابل هجمه کشورهای غربی به ایران برمی‌گردد.
فارغ از سفر رئیس‌جمهور به کشور چین و امضای چندین تفاهم‌نامه و قرارداد به‌خصوص در حوزه خودرو، آنچه به عنوان واقعیات همکاری دوجانبه مطرح می‌شود، عدم‌تمایل چینی‌ها به سرمایه‌گذاری در ایران است. مقصر نیز سرمایه‌گذار چینی یا دولت این کشور نیست، بلکه مقصر اصلی سیاست‌هایی است که ریسک سرمایه‌گذاری در ایران را افزایش داده است. در صورت تداوم این سیاست‌ها، چشم‌اندازی نیز برای اجرای سند ۲۵ساله قابل‌تصور نیست. اگرچه خودروسازان ما اذعان دارند که چین همکار استراتژیک آنها در سالهای آتی خواهد بود اما آنچه مشخص است، تجربه یک دهه همکاری با چینی‌ها نشان داده این شرکت‌ها نیز فعالیت خود در ایران را مشروط کردند و حاضر به پذیرش ریسک حضور و سرمایه‌گذاری در ایران نیستند.
ظاهرا این پیغام چینی‌ها از مدت‌ها پیش به خودروسازی کشور ما ارسال شده، چرا‌که در سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین، تعداد محدودی از مدیران حوزه خودرو در این سفر حضور داشتند که به گفته برخی از منابع آگاه آن هم بیشتر برای گفت‌و‌گو برای واردات برخی برندها به این کشور عزیمت کردند. بار دیگر به سوالی برمی‌گردیم که در ابتدای گزارش مطرح شد مبنی بر اینکه آیا سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین می‌تواند منشاء تحول در صنعت خودروی کشور باشد؟ تجربه حضور چینی‌ها در ایران نشان داده خودروسازان این کشور اگر چه به دنبال بازار بکری همچون ایران برای عرضه محصولاتشان هستند، اما ترجیح آنها بر این است که در کشورهایی فعالیت کنند که ریسک سرمایه‌گذاری در آنها کمتر است.
دنیای اقتصاد
گزارش خطا
پسندها: 0
ارسال نظر
آخرین اخبار
JAC T9 رهبر جدید بازار پیکاپ ها در روسیه صادرکنندگان خودروی اروپا به آمریکا مردد ماندند بازار خودروهای برقی ناخوش شد واردات ۲۴ هزار خودرو در ۴ ماه ورود اولین محموله هیوندای النترا ۲۰۲۵ شرکت KTL به گمرک تحریک ارزی قیمت وارداتی‌ها؟ نسل تازه شاسی‌بلند GLC به بازار می‌آید فروش محصولات کرمان موتور به همراه سرویس‌های دوره‌ای رایگان انتقاد قطعه سازان به نحوه قیمت گذاری خودرو تامین ارز صنعت خودرو، اولویت وزارت صمت کاهش ۵۰ درصدی قیمت خودروهای برقی با طرح فورد عرضه خودروهای وارداتی در بورس کالا چه زمانی خواهد بود؟ کاهش فروش تسلا در اروپا با وجود رونق بازار خودروهای برقی وارداتی ها در دو مسیر قیمت گذاری صعود و افول تولید خودروسازان خصوصی رونمایی از «رضوانی رترو» معرفی برنامه شخصی‌سازی بوگاتی مرسدس بنز EQE 500 بلندقامت لوکس تمام برقی راسا موتور معرفی شد +تصاویر دومین مرحله پیش فروش وویا فری ۲۰۲۵ با قیمت قطعی آغاز شد رئیس جدید جگوار همه شکست‌ها را گردن ترامپ انداخت جزئیات ورود خودروهای مناطق آزاد به سرزمین اصلی و دریافت پلاک ملی اعلام شد چرا سایپا هنوز منتظر واگذاری است؟ نتایج قرعه کشی خودروهای وارداتی اعلام شد قطعی برق، راهکار یا تهدیدی برای محیط زیست؟ خریداران سهام سایپا پا پس کشیدند پایان سوخت رسانی «رانت خودرو» افت تولید و فروش خودرو و قطعات هشدار رئیس دادگستری تهران به خودروسازان راه سخت پیکاپ‌های آمریکایی به اروپا و ژاپن تکذیب تغییر در روند تخصیص ارز ثبت سفارشات خودرو جانبازان تسلا فروشنده برق می‌شود خودروسازان برتر کم آوردند پذیرش ۵ مدل خودروی وارداتی در بورس کالا خودروی بورسی در پیچ رکود افت تولید خودروهای تجاری امکان دریافت پلاک ملی برای خودروهای مناطق آزاد کیا؛ زیر ذره‌بین مرکز تحقیقات ایمنی آمریکا کاهش رشد فروش خودرو در چین امکان خرید خودرو با سرمایه‌های خرد فراهم شد بوته نقد وعده‌های خودرویی واژه‌سازی در واردات خودرو شوک تقاضا به بازار خودروهای داخلی و خارجی ترخیص ۲۲۵۰ خودروی نوی وارداتی تعویق عرضه خودروهای فورد تا ۲۰۲۸ تویوتا برگ جدید رو کرد فراخوان مسابقه طراحی eVTOL کرمان موتور زیان تسلا در بزرگترین بازار‌های خودروی اروپا زمان کاهش تعرفه‌های خودرو معلوم نیست اولین کراس اوور الکتریکی سایز متوسط مزدا تولید شد دلایل عدم استقبال از خودروهای وارداتی!
شرایط فروش
