کد خبر:
۱۱۸۷۸۲ ۰۹:۴۶
۱۳۹۸/۱۱/۱۹
مواد شیمیایی سرطان زا روی صندلی خودروها
پدال نیوز- پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی دریافتند هر چه زمان رفت و آمد با خودرو بیشتر باشد، امکان قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سرطانزا نیز بیشتر خواهد بود.
به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پدال نیوز به نقل از ایسنا ، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید" (UC Riverside) انجام شده، نشان میدهد هر چه زمان رفت و آمد با خودرو طولانیتر باشد، مسافران بیشتر در معرض ابتلا به مواد شیمیایی سرطانزا خواهند بود.
اگرچه بیشتر پژوهشهای مرتبط با آلودگی خودرو، بر آلایندههای خارجی تمرکز دارند که به داخل وسیله نقلیه نفوذ میکنند اما این پژوهش نشان میدهد مواد شیمیایی که از داخل خودرو سرچشمه میگیرند نیز میتوانند عاملی برای نگرانی باشند.
"دیوید ولز" (David Volz)، استادیار دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید گفت: نتایج این پژوهش، غیرمنتظره بودند. من در این مورد تردید داشتم زیرا تصور نمیکردم که در یک بازه کوتاه زمانی، به نتایج قابل توجهی دست پیدا کنیم.
ولز طی دهه گذشته، به بررسی مواد شیمیایی گوناگونی پرداخت که بر مسیر ابتدایی گسترش بیماری اثر میگذارند. او از سال 2011 توانست با استفاده از سلولهای گورخرماهی و سلولهای انسان در آزمایشگاه، به بررسی میزان سمی بودن گروهی از مواد شیمیایی موسوم به "ارگانوفسفات" (Organophosphate) بپردازد.
ولز با بررسی گورخرماهی دریافت که گروهی از ارگانوفسفاتها موسوم به "تریس (1٫3دی کلرو-2-پروپیل) فسفات" (TDCIPP)، از رشد عادی جنین پیشگیری میکنند. پژوهشهای دیگر نشان دادند که ارتباطی قوی میان این گروه از ارگانوفسفاتها و ناباروری زنان وجود دارد.
ولز به بررسی این موضوع پرداخت که آیا میزان تماس فرد با این مواد شیمیایی، براساس میزان رفت و آمد آنها با خودرو افزایش مییابد یا خیر. او برای بررسی این موضوع، از دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید استفاده کرد.
شرکتکنندگان که حدود 90 دانشجو بودند، طی زمانهای گوناگون بین 15 دقیقه تا دو ساعت به رفت و آمد با خودرو پرداختند و یک مچبند سیلیکونی را نیز به مدت پنج روز در دست داشتند.
ساختار مولکولی سیلیکون، آن را به ابزار ایدهآلی برای جذب آلودگی هوا تبدیل میکند. آزمایشها، از ارتباط قوی میان میزان رفت و آمد با خودرو و تماس با آلودگی خبر دادند. "آلخیا ردام" (Aalekyha Reddam)، از دانشجویان آزمایشگاه ولز گفت: هر چه بیشتر در وسیله نقلیه خود باشید، امکان تماس شما با TDCIPP بیشتر است.
اگرچه ولز و گروهش برای تایید انتقال مواد شیمیایی داخل خودرو به بدن انسان، نمونه ادرار شرکتکنندگان را جمعآوری نکردند اما باور دارند که این نتایج درست هستند.
این گروه پژوهشی در نظر دارند تا آزمایش خود را با گروه بزرگتری از شرکتکنندگان که در سنین گوناگونی هستند، تکرار کنند. هدف آنها این است که نهایتا راهی برای محافظت از سرنشینان وسایل نقلیه در برابر این ترکیبات سمی بیابند.
این پژوهش، در مجله "Environment International" به چاپ رسید.
اگرچه بیشتر پژوهشهای مرتبط با آلودگی خودرو، بر آلایندههای خارجی تمرکز دارند که به داخل وسیله نقلیه نفوذ میکنند اما این پژوهش نشان میدهد مواد شیمیایی که از داخل خودرو سرچشمه میگیرند نیز میتوانند عاملی برای نگرانی باشند.
"دیوید ولز" (David Volz)، استادیار دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید گفت: نتایج این پژوهش، غیرمنتظره بودند. من در این مورد تردید داشتم زیرا تصور نمیکردم که در یک بازه کوتاه زمانی، به نتایج قابل توجهی دست پیدا کنیم.
ولز طی دهه گذشته، به بررسی مواد شیمیایی گوناگونی پرداخت که بر مسیر ابتدایی گسترش بیماری اثر میگذارند. او از سال 2011 توانست با استفاده از سلولهای گورخرماهی و سلولهای انسان در آزمایشگاه، به بررسی میزان سمی بودن گروهی از مواد شیمیایی موسوم به "ارگانوفسفات" (Organophosphate) بپردازد.
ولز با بررسی گورخرماهی دریافت که گروهی از ارگانوفسفاتها موسوم به "تریس (1٫3دی کلرو-2-پروپیل) فسفات" (TDCIPP)، از رشد عادی جنین پیشگیری میکنند. پژوهشهای دیگر نشان دادند که ارتباطی قوی میان این گروه از ارگانوفسفاتها و ناباروری زنان وجود دارد.
ولز به بررسی این موضوع پرداخت که آیا میزان تماس فرد با این مواد شیمیایی، براساس میزان رفت و آمد آنها با خودرو افزایش مییابد یا خیر. او برای بررسی این موضوع، از دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید استفاده کرد.
شرکتکنندگان که حدود 90 دانشجو بودند، طی زمانهای گوناگون بین 15 دقیقه تا دو ساعت به رفت و آمد با خودرو پرداختند و یک مچبند سیلیکونی را نیز به مدت پنج روز در دست داشتند.
ساختار مولکولی سیلیکون، آن را به ابزار ایدهآلی برای جذب آلودگی هوا تبدیل میکند. آزمایشها، از ارتباط قوی میان میزان رفت و آمد با خودرو و تماس با آلودگی خبر دادند. "آلخیا ردام" (Aalekyha Reddam)، از دانشجویان آزمایشگاه ولز گفت: هر چه بیشتر در وسیله نقلیه خود باشید، امکان تماس شما با TDCIPP بیشتر است.
اگرچه ولز و گروهش برای تایید انتقال مواد شیمیایی داخل خودرو به بدن انسان، نمونه ادرار شرکتکنندگان را جمعآوری نکردند اما باور دارند که این نتایج درست هستند.
این گروه پژوهشی در نظر دارند تا آزمایش خود را با گروه بزرگتری از شرکتکنندگان که در سنین گوناگونی هستند، تکرار کنند. هدف آنها این است که نهایتا راهی برای محافظت از سرنشینان وسایل نقلیه در برابر این ترکیبات سمی بیابند.
این پژوهش، در مجله "Environment International" به چاپ رسید.
گزارش خطا
پسندها: 0
ارسال نظر
آخرین اخبار
«نه» بانکها به قطعه سازان حذف سهمیه بنزین هم ترمز تقاضا را نکشید درخواست ۲۰هزار نفر برای جایگزینی موتورسیکلت دنده عقب سرمایه گذاری فولکس واگن تا ۲۰۳۰ چرا ترمز برقیها کشیده شد؟ مونتاژیها روی ریل افزایش قیمت مجوز ورود ۵۰ خودروی خارجی به ناوگان وزارت خارجه احتمال حذف تعرفه خودروهای چینی فولکس واگن عرضه تسلای ارزانقیمت در اروپا KMC Eagle اولین سدان هیبرید ملی در یک قدمی بازار چرا چینی ها در خودروسازی ایران سرمایه گذاری نمی کنند؟ کاهش شتاب تورم خودرو در بازار توضیح سازمان حمایت در مورد قیمت گذاری مونتاژیها بانک ها «مکلف» به پرداخت تسهیلات خودروسازان نشدهاند چرخش استلانتیس به سمت هیبریدیها التهابات قیمتی بازار خودرو کاهش فروش خودروهای برقی در آمریکا تشکیل کمیتههای تخصصی برای بهبود کیفیت خودرو هجوم خودروهای مازاد چین به بازارهای نوظهور ورودی خودروها ۶ برابر خروجی فرسودهها واردات خودرو در پیچ پرخطر ازدحام مراکز شماره گذاری پس از مصوبه بنزینی هشدار وزیر صمت به مونتاژکاران حمایت از واردات کممصرفها در دستور کار دولت سبدی خالی از سوخت پاک خودرو تسهیلات ۴۰ همتی به بن بست خورد؟ عرضه اولین خودروی برقی بزرگترین خودروساز مالزی BYD فراخوان داد
شرایط فروش