ردپای یک بنیاد صهیونیستی در بازار خودرو ایران

به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز؛ سال 2013 کارمند واحد آموزش یکی از شرکت های وارد کننده خودرویی بودم. طبق روال سازمان برای دریافت و انتقال آموزش ها به یکی از کشور های آسیای شرقی مسافرت می کردم. این آخرین باری بود که به پایتخت آن کشور سفر کردم.
 
در آخرین شام کاری با حضور مدیران ارشد کمپانی مادر من کنار دست مدیر گارانتی یکی از بزرگترین خودروسازان جهان نشسته بودم و از بابت به خودم می بالیدم. سعی کردم سر صحبت را باز کنم که با استقبال وی روبرو شدم، از شدت هیجان در پوست خود نمی گنجیدم.
 
خودرویی ها خوب می دانند واحد گارانتی بعد از واحد فروش خودرو و قطعات بیشترین تراکنشات مالی را با کمپانی های مادر دارد و برای نمایندگی ها و سازمان شریان حیاتی درآمد زایی به حساب می آید از این حیث که نه تنها روی فروش قطعات میان نمایندگی و کمپانی مادر تاثیر گذار است که روی دریافت دستمزد نفر ساعت نیز از کمپانی مادر تاثیر گذار است.
 
در پایان شام آقای مدیر کل گارانتی کمپانی من را به کناری کشید و از نگرانی اش در خصوص مشتریان شان در ایران صحبت کرد. تحریم ها جابجایی پول را بین شرکت ایرانی و کمپانی مادر تحت تاثیر قرار داده بود و ایشان به این نتیجه رسیده بود که لازم است تا مقداری از پول ها به صورت چمدانی و از طریق سفارتخانه جابجا شود تا مشتری ها از این حیث آسیب نبینند.
 
این روند ادامه داشت تا روزی که در یکی از همایش هایی که برای نمایندگان داخل ایران برگزار کرده بودیم یکی از مدیران ارشد سازمان به ما و همه حضار اعلام کرد که شرکت ما توسط "بنیاد صهیونیستی سوروس" مورد پایش قرار گرفته و نقل و انتقالات مالی با کمپانی مادر به کل تحت شعاع قرار گرفته است.
 
هرگز متوجه نشدم راه کار سازمان برای برون رفت از این مشکل به کجا ختم شد. اما تا روزی که در آن سازمان کار می کردم، ارایه خدمات به مشتریان ادامه داشت، روش های جایگزین، کم کردن عمر گارنتی خودروهای وارداتی و از این دست اقدامات روش هایی بود که سازمان را زنده نگه داشت تا اینکه برجام امضا شد و قرار دادها با وجود تمام مشکلات آهسته آهسته به شکل گذشته خود بازگشت.
 
اکنون نیز در شرایط حساس کنونی بارها به مشکل عدم ارایه خدمات مناسب از سمت شرکت های وارد کننده در خصوص شرکت های وارد کننده مواجه شده ام. لازم است تا سیاست های کلی دولتی به سمتی برود تا این رویه یک طرفه که ما نیازمند واردات از کمپانی مادر هستیم پایان یابد.
 
لازم است تا بخشی از تولید داخلی را ملزم کنیم تا در قبال واردات دسته کم بخشی از نیاز های قطعات مصرفی را در داخل تولید کنیم تا هزینه های واردات کاهش یافته و همینطور بتوانیم به سمت صادرات آن ها نیز گام برداریم تا کمپانی های مادر به دلیل احساس نیاز خودشان به تولیدات ایران نتوانند قرار دادها را به طور یکطرفه ابطلال نموده و حقوق مصرف کننده ایرانی را نادیده بگیرند.
 
بی ربط نیست از حدود صدها هزار خودرو وارد شده طی ده سال گذشته توسط شرکت های وارد کننده خودرو، اکثریت آن ها با مشکل لاستیک تولید داخل مواجه هستند. کالایی که به راحتی و با تکنولوژی های نسبتا روز دنیا در داخل تولید می شود اما مصرف کننده ایرانی ناچار است تا از بازار لاستیک درجه چند تولید چین را تهیه کند. ضرورت مبارزه با قاچاق، الزام وارد کننده به تولید بخشی از نیاز های اساسی در داخل و الزام برخی تولید کننده به تمکین واردکنندگان از راه کار هایی است که در این بحران حساس کنونی میتواند راهگشای بسیار از مشکلات ملی و مصرفکنندگان داخل باشد در کنار این تولید ملی را نیز رونق خواهد بخشید. خط بازار
 
انتهای پیام