مدیریت بهینه بدبختی با بنزین
پدال نیوز- یک تحلیلگر اقتصادی در یادداشتی در تحلیل اصلاح قیمت بنزین با توجه به شرایط اقتصادی کشور، با بیان اینکه تداوم سیاستهای اقتصادی موجود سبب افت تدریجی و پیوسته رفاه مردم ایران میشود، نوشت: اگر نمیخواهیم به این مرگ تدریجی تن بدهیم، باید به جراحی تن بدهیم. روشن است که جراحی، درد و خونریزی دارد اما منفعت هر بیماری از جمله اقتصاد بیمار ایران در جراحی اقتصادی است نه نادیده گرفتن، خود را به نادانستن زدن یا به جادو و جنبل متوسل شدن!
به گزارش "پدال نیوز" به گزارش پدال نیوز به نقل از ایسنا، در یادداشت علی سرزعیم آمده است:
اول؛ من احتمالا مفصلترین کتاب در نقد سیاستهای دولتهای محمود احمدینژاد را با عنوان «پوپولیسم ایرانی» نوشتهام. سر سازگاری با پوپولیستها ندارم اما در همان کتاب نوشتم که سیاست پرداخت نقدی، ایده درستی بود که محمود احمدینژاد به یکی از بدترین شکلهای ممکن اجراء کرد، اما همان اجرای نصفه - نیمه و بد نیز بعداً نشان داد که تا اندازهای در کاهش فقر و کاهش نابرابری مؤثر بوده است.
دوم؛ اقتصاد ایران بیمار است و سیاستهای گذشته بر شدت بیماری افزودهاند. جراحی ناگزیر شده است، اما جراحی باید بر بستر یک بسته سیاستی منسجم صورت گیرد که اصلاح قیمت حاملها را هم شامل میشود.
سوم؛ افزایش قیمت بنزین به روشی که انجام شد، بهترین طرح افزایش قیمت و بازتوزیع منابع نیست. روشهای بسیار بهتری نیز وجود داشت ولی اکنون باید به سیاست فعلی پرداخت.
من در متن «مدیریت بهینه بدبختی» توضیح دادم که کیک اقتصاد به واسطه رشد منفی کوچک شده و تورم بالا قدرت خرید خانوارهای ایرانی را کاهش داده و بدبختی در اقتصاد ایران به وجود آورده است. هنر سیاستگذاری در وهله اول (میانمدت و بلندمدت) افزایش رشد و مهار تورم و در کوتاهمدت (مهار فقر فزاینده) است. فقرزدایی زمانی با تخصیص بهتر منابع دولت به سمت فقراست اما در شرایط تحریم که دولت به زحمت حقوق و دستمزد میدهد و با کسری بودجه بزرگ مواجه است، دیگر توزیع بهتر منابع دولتی موجود ممکن نیست.
تداوم وضع موجود یعنی، بدبختی بیشتر بر روی بخش ضعیف جامعه منتقل شود که تبعات سنگینی خواهد داشت. تنها راه موجود بازتوزیع است. مقصود از بازتوزیع یعنی با مالیات یا افزایش قیمت برخی کالاها یا خدمات مثل بنزین، رفاه طبقات بالا و متوسط کاسته شود تا از منابع حاصله پرداخت به اقشار پایینتر صورت گیرد. این دقیقا همان مدیریت بهینه بدبختی است!
کمتر از نیمی از خانوارهای ایرانی خودرو دارند که دقیقا 5 دهک بالای جامعه را تشکیل میدهند. این اقشار در کوتاهمدت به واسطه افزایش قیمت بنزین بازنده هستند و پنج دهک پایین جامعه که فاقد خودرو هستند از بازتوزیع، بیش از پیامدهای منفی و غیرمستقیم افزایش قیمت بنزین منتفع میشوند.
بنابراین مسئله این است که سیاستمدار رضایت کدام قشر را دنبال کند. اگر سیاستمدار به کوتاهمدت سیاسی خود نگاه کند (یعنی عدم افت محبوبیت یا عدم تشدید افت محبوبیت)، باید رضایت پنج دهک بالا را دنبال کند اما اگر مصلحت کوتاهمدت و بلندمدت اقتصاد را نگاه کند باید از خیر محبوبیت بگذرد.
پنج دهک بالای جامعه ایران صدای بلندتری در رسانههای رسمی (روزنامهها، سایتها و ...) و رسانههای غیررسمی (تلگرام و ...) و حتی بیشتر دستگاههای دولتی و حتی مراجع تصمیمگیری دارند و بیشتر و موفقتر از پنج دهک ضعیف میتوانند به مسئولان فشار وارد کنند و آنها را به سمت سیاستهای ناظر بر منافع خود سوق دهند.
پنج دهک پایینتر چون در استانهای دورتر از مرکز هستند و به رسانههای جمعی و دستگاههای حاکمیتی دسترسی کمتری دارند، فشار سیاسی کمتری وارد میکنند تا سیاستهای معطوف به فقرزدایی و منافع آنها در دستور کار قرار گیرد. این مسئله یکی از دلایل اصلی عدم اصلاحات اقتصادی در ایران است.
تردید نکنیم که تداوم سیاستهای اقتصادی موجود، سبب افت تدریجی و پیوسته رفاه مردم ایران میشود. اگر نمیخواهیم به این مرگ تدریجی تن بدهیم باید به جراحی تن بدهیم. روشن است که جراحی درد و خونریزی دارد اما منفعت هر بیماری از جمله اقتصاد بیمار ایران در جراحی اقتصادی است نه نادیده گرفتن، خود را به نادانستن زدن یا به جادو و جنبل متوسل شدن.
روشن است که این اصلاحات اقتصادی در بستر اصلاحات اقتصاد سیاسی موفق میشود. یعنی نظام حکمرانی کشور باید همزمان اصلاح شود تا سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی برای همراهی با این اصلاحات اقتصادی سخت دوباره ایجاد شود.
همراهی جامعه با اصلاحات اقتصادی مستلزم همراهی نهادهای حکمرانی با اصلاحات بنیادین در نظام حکمرانی است. تنها دست در دست هم میتوان از یک فرجام بد به یک فرجام خوب منتقل شد. فراموش نکنیم که تقدیر ما و هیچ کشوری لزوما انحطاط تدریجی نیست بلکه تدبیر جمعی است که مسیر آینده ما را مشخص میکند.
اصلاحاتی لازم است که راه بدبختی را ناگزیر نسازند تا مجبور به «مدیریت بهینه بدبختی» نشویم.
اول؛ من احتمالا مفصلترین کتاب در نقد سیاستهای دولتهای محمود احمدینژاد را با عنوان «پوپولیسم ایرانی» نوشتهام. سر سازگاری با پوپولیستها ندارم اما در همان کتاب نوشتم که سیاست پرداخت نقدی، ایده درستی بود که محمود احمدینژاد به یکی از بدترین شکلهای ممکن اجراء کرد، اما همان اجرای نصفه - نیمه و بد نیز بعداً نشان داد که تا اندازهای در کاهش فقر و کاهش نابرابری مؤثر بوده است.
دوم؛ اقتصاد ایران بیمار است و سیاستهای گذشته بر شدت بیماری افزودهاند. جراحی ناگزیر شده است، اما جراحی باید بر بستر یک بسته سیاستی منسجم صورت گیرد که اصلاح قیمت حاملها را هم شامل میشود.
سوم؛ افزایش قیمت بنزین به روشی که انجام شد، بهترین طرح افزایش قیمت و بازتوزیع منابع نیست. روشهای بسیار بهتری نیز وجود داشت ولی اکنون باید به سیاست فعلی پرداخت.
من در متن «مدیریت بهینه بدبختی» توضیح دادم که کیک اقتصاد به واسطه رشد منفی کوچک شده و تورم بالا قدرت خرید خانوارهای ایرانی را کاهش داده و بدبختی در اقتصاد ایران به وجود آورده است. هنر سیاستگذاری در وهله اول (میانمدت و بلندمدت) افزایش رشد و مهار تورم و در کوتاهمدت (مهار فقر فزاینده) است. فقرزدایی زمانی با تخصیص بهتر منابع دولت به سمت فقراست اما در شرایط تحریم که دولت به زحمت حقوق و دستمزد میدهد و با کسری بودجه بزرگ مواجه است، دیگر توزیع بهتر منابع دولتی موجود ممکن نیست.
تداوم وضع موجود یعنی، بدبختی بیشتر بر روی بخش ضعیف جامعه منتقل شود که تبعات سنگینی خواهد داشت. تنها راه موجود بازتوزیع است. مقصود از بازتوزیع یعنی با مالیات یا افزایش قیمت برخی کالاها یا خدمات مثل بنزین، رفاه طبقات بالا و متوسط کاسته شود تا از منابع حاصله پرداخت به اقشار پایینتر صورت گیرد. این دقیقا همان مدیریت بهینه بدبختی است!
کمتر از نیمی از خانوارهای ایرانی خودرو دارند که دقیقا 5 دهک بالای جامعه را تشکیل میدهند. این اقشار در کوتاهمدت به واسطه افزایش قیمت بنزین بازنده هستند و پنج دهک پایین جامعه که فاقد خودرو هستند از بازتوزیع، بیش از پیامدهای منفی و غیرمستقیم افزایش قیمت بنزین منتفع میشوند.
بنابراین مسئله این است که سیاستمدار رضایت کدام قشر را دنبال کند. اگر سیاستمدار به کوتاهمدت سیاسی خود نگاه کند (یعنی عدم افت محبوبیت یا عدم تشدید افت محبوبیت)، باید رضایت پنج دهک بالا را دنبال کند اما اگر مصلحت کوتاهمدت و بلندمدت اقتصاد را نگاه کند باید از خیر محبوبیت بگذرد.
پنج دهک بالای جامعه ایران صدای بلندتری در رسانههای رسمی (روزنامهها، سایتها و ...) و رسانههای غیررسمی (تلگرام و ...) و حتی بیشتر دستگاههای دولتی و حتی مراجع تصمیمگیری دارند و بیشتر و موفقتر از پنج دهک ضعیف میتوانند به مسئولان فشار وارد کنند و آنها را به سمت سیاستهای ناظر بر منافع خود سوق دهند.
پنج دهک پایینتر چون در استانهای دورتر از مرکز هستند و به رسانههای جمعی و دستگاههای حاکمیتی دسترسی کمتری دارند، فشار سیاسی کمتری وارد میکنند تا سیاستهای معطوف به فقرزدایی و منافع آنها در دستور کار قرار گیرد. این مسئله یکی از دلایل اصلی عدم اصلاحات اقتصادی در ایران است.
تردید نکنیم که تداوم سیاستهای اقتصادی موجود، سبب افت تدریجی و پیوسته رفاه مردم ایران میشود. اگر نمیخواهیم به این مرگ تدریجی تن بدهیم باید به جراحی تن بدهیم. روشن است که جراحی درد و خونریزی دارد اما منفعت هر بیماری از جمله اقتصاد بیمار ایران در جراحی اقتصادی است نه نادیده گرفتن، خود را به نادانستن زدن یا به جادو و جنبل متوسل شدن.
روشن است که این اصلاحات اقتصادی در بستر اصلاحات اقتصاد سیاسی موفق میشود. یعنی نظام حکمرانی کشور باید همزمان اصلاح شود تا سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی برای همراهی با این اصلاحات اقتصادی سخت دوباره ایجاد شود.
همراهی جامعه با اصلاحات اقتصادی مستلزم همراهی نهادهای حکمرانی با اصلاحات بنیادین در نظام حکمرانی است. تنها دست در دست هم میتوان از یک فرجام بد به یک فرجام خوب منتقل شد. فراموش نکنیم که تقدیر ما و هیچ کشوری لزوما انحطاط تدریجی نیست بلکه تدبیر جمعی است که مسیر آینده ما را مشخص میکند.
اصلاحاتی لازم است که راه بدبختی را ناگزیر نسازند تا مجبور به «مدیریت بهینه بدبختی» نشویم.
گزارش خطا
پسندها: 0
ارسال نظر
آخرین اخبار
دومینوی سقوط تسلا ادامهدار شد افزایش قیمت جدید محصولات مدیران خودرو اعمال شد شکست مقاومت خودرو در برابر دلار سبقت تورم نگهداری خودرو از خرید ابلاغ تعرفه 20 درصدی خودروهای اقتصادی به گمرک حمله سایبری کارخانه «جگوار لندرور» را فلج کرد یانگ وانگ رکوردشکنی کرد رونمایی ولوو از اولین هیبرید-الکتریکی چالش دستمزد در هیوندای موتور لشکر ب ام و های iX1 پرشیا خودرو آماده تحویل به مشتریان +تصاویر انحصار واردات خودروهای بالای ۲۵۰۰ سی سی شکسته شد شاسی بلند لوکس فونیکس با ۷ سال گارانتی رادارهای ADAS چیست و چگونه به افزایش ایمنی خودرو کمک میکنند؟ آغاز دورانی جدید در نظارت بر کاتالیستهای خودرو و کاهش آلودگی هوا ۳ سناریوی خودرویی در سایه مکانیسم ماشه سنجش درآمدزایی خودروسازان تحویل خودروهاى رنو کولئوس ۲۰۲۵ به جانبازان کشور کمپین MSH؛ تجربهای نزدیک با فناوری هیبریدی آینده فونیکس استانداردهای بین المللی در مورد ایمنی امویام ایکس ۵ چه میگویند؟ ارتقای استانداردهای خدمات پس از فروش مدیران خودرو با چهارمین مسابقه مهارت فنی XTRIM تضمین کیفیت در همه شرایط اف ۹ تمام چرخ محرک؛ پرچمدار لوکس و ایمن فونیکس نکات طلایی نگهداری خودرو در تابستان فونیکس، تجربه گارانتی جامع و کامل گسترش فعالیتهای سبز فونیکس در سراسر کشور افت بیوایدی به کام رقیبان شد ۱۲۰۰ دستگاه اتوبوس برون شهری با تسهیلات ویژه نوسازی میشوند امکان واردات خودرو توسط سرمایه گذاران خارجی فراهم شد عواقب جنگ قیمتی به خودروسازان بزرگ رسید واردات اتوبوس شتاب میگیرد رانندگی در حالت مستی ۱۵ میلیون جریمه دارد تسلا در سرزمین برقیها اول شد استفاده دستگاههای دولتی از خودروهای فرسوده ممنوع شد رکود تولید در جاده مخصوص استانداردهای خودرویی به ۱۲۲مورد افزایش یافت شرایط ورود تجاریهای مستعمل ابلاغ شد مسیر آزمونهای تخصصی برای ارتقاء کیفیت و ایمنی در صنعت کاتالیست نارضایتی مردم از پیش فروش خودرو خودروهای وارد شده به کشور با ارز قدیم عرضه میشوند قطعه سازان علیه حکم تعزیرات هشدار دادند فلزات نفیس: قلب کاتالیستها و امید بشریت برای هوای پاک سهام تودلی سایپا باید زودتر واگذار شود استانداردهای اجباری خودرو به ۱۲۲ مورد افزایش یافت بانک مرکزی و وزارت صمت موظف به اجرای آیین نامه جدید واردات خودرو شدند ضرب الاجل خودرویی دولت به بانک مرکزی جدایی تاریخی خودرو از دلار واردات خودرو در ازای سرمایه گذاری ۳۰۰ هزار دلاری کلید خورد راز عطش خریداران سایپا همه از ورود خودروی خارج نشینها بهرهمند میشوند قرارداد فولکس واگن با آمازون تمدید شد
شرایط فروش
پربازدیدترینها
پربحثترینها