چه کسانی از تخریب دو قطعه ساز عظام و کروز سود می برند؟

به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، اخیرا در فضای رسانه ای کشور شاهد شکل گیری جریان تخریبی علیه صنعت قطعه سازی کشور هستیم. جریانی به طور هدایت شده و یا غیرهدایت شده به دنبال القای این موضوع است که اولا مشکلات کنونی صنعت خودرو ناشی از صنعت قطعه سازی کشور است و نه سوءمدیریت خودروسازان و دوما مسبب تمامی تنش های اخیر نزاع بین دو قطعه ساز اصلی کشور یعنی عظام و کروز است.
 
این جریان که به صورت جزیره ای در حال شکل گیری است سعی دارد تحلیل ها و انتقادات وارده به صنعت خودروسازی کشور را از سطح مدیران خودروسازی به مدیران قطعه سازی تقیلیل دهد و با بخشی نگری مشکلات کلان را به حاشیه بکشاند.
 
در اینکه کروزه و عظام به عنوان دو قطعه ساز قدیمی همواره با یکدیگر رقابت جدی داشته اند، شکی نیست ولی اینکه آیا هجمه های تخریبی که اخیرا علیه این دو قطعه ساز به راه افتاده با مدیریت خود این دو شرکت است و یا القای گروه های دیگر می باشد، جای تامل جدی است.
 
بررسی های میدانی نشان می دهد که هر دو قطعه ساز علی رغم تمامی هجمه ها و مشکلات فیمابین شان با شرکت های خودروسازی ولی وضعیت فعلی تولید و میزان اشتغالزایی خود حفظ نموده اند و به خوبی به این موضوع واقف هستند شرایط کنونی که صنعت خودروسازی و قطعه سازی با تحریم های خارجی مواجه است، زمان مناسبی برای تسویه حساب های شخصی نمی باشد. لذا اینکه برخی مدعی می باشند تخریب ها علیه هر کدام از این دو قطعه ساز با مدیریت طرف مقابل است، بعید به نظر می رسد. از این رو باید احتمالات دیگر را مورد بررسی قرار داد.
 
نزاع بین دو قطعه ساز عظام و کروز بیش از آنکه که منجر به ترقی خود قطعه ساز گردد، ورود به یک دور باطل است که جز به هدر رفتن منابع و سرمایه عایدی دیگری به همراه ندارد. حال سوال مطرح است که چه کسی و یا چه جریانی به دنبال تشنج در صنعت قطعه سازی است و اصطلاحا آلوده کردن این آب است. به عبارت دیگر چه کسانی با تخریب به دنبال ماهی گیری از این آب گل آلود هستند؟
 
در پاسخ به این سوال دو احتمال وجود دارد. احتمال اول متوجه خودروسازان است. در ماه های اخیر میزان انتقادات به عملکرد شرکت های خودروسازی افزایش قابل ملاحظه ای یافته است. عدم توان مدیریت بحران، عملکرد غیرشفاف در هزینه ها، انتصابات سیاسی و امنیتی از جمله موضوعاتی بوده که مدیران شرکت های خودروسازی را با چالش های جدی روبرو کرده است. از این رو انداختن توپ به زمین قطعه سازان یکی از راه هایی است که می تواند فشار را از روی خودروسازان بردارد. و لذا قطعا برخی از خودروسازان بدشان نمی آید که ذهن ها را از خود دور به سمت قطعه سازان جلب نمایند. طرفداران این فرضیه معتقدند که ایجاد تنش بین دو قطعه ساز اصلی کشور می تواند سوءمدیریت خودروسازان را کم رنگ تر کند و به اصطلاح زمین بازی را عوض نماید.
 
در مقابل این احتمال، فرضیه دومی نیز مطرح است. رفتار خودروسازان در عقد قرارداد با شرکت های قطعه سازی نشان می دهد که قطب سوم دیگری در صنعت خودروسازی کشور در حال رشد و نمو است که این قطب سوم از پشتوانه سیاسی نیز برخوردار می باشد. روند عقد قرارداد شرکت های خودروسازی با قطعه ساز " الف.لام" که از حامیان یکی از نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری آتی می باشد، این فرضیه را جدی می کند که بدنه مدیریتی در خودروسازی در حال شکل دادن روابط اقتصادی و سیاسی با جریان دیگری از دو قطعه ساز اصلی کشور است. در چند ماه اخیر قراردادهای چند صد میلیاردی با قطعه ساز "الف.لام" بسته شده که پیش از این یکی از شرکت  کروز و عظام تامین کننده آن بوده اند.
 
اینکه کدام یک از این دو احتمال صحیح است و آیا احتمال سوم دیگری مطرح می باشد، نیاز به بررسی بیشتر دارد ولی آنچه که مسلم است این می باشد که:
 
کسانی که به دنبال تخریب صنعت قطعه سازی کشور هستند، یقینا دلسوز صنعت، تولید ملی و اشتغالزایی نمی باشند.
 
القای تشدید نزاع ها بین دو قطعه ساز اصلی کشور، بهترین فرصت برای پوشش سوءمدیریت خودروسازان است.(آن هم در شرایطی که انتقادهای جدی به عملکرد خودروسازان کشور وارد است.)
 
صنعت قطعه سازی به عنوان موتور محرک صنعت خودروسازی، نیازمند همدلی بین قطعه سازان است.
 
و تا زمانی که صنعت خودروسازی کشور به طور ساختاری اصلاح نشود، نمی توان انتظار رشد در صنعت قطعه سازی کشور را داشت چرا که قطعه سازان تابعی از تصمیمات خودروسازان می باشند.