چرا سوخت‌ زیستی در دسترس نیست؟

به گزارش پدال نیوز به نقل از ایسنا ، دکتر «مصطفی خوشحال‌سرمست» اظهار کرد: بر روی دیواره خارجی اندامک میتوکندی که یک اندامک تولید کننده انرژی در تمامی سلول‌های زنده است، کانال‌های پروتئینی وجود دارد که به عنوان معبرهای تنظیم ورود و خروج مواد است که VDAC یا کانال های آنیونی وابسته به ولتاژ نام دارند.
 
وی ادامه داد: یکی از اصلی‌ترین وظایف این ژن انتقال متابولیت‌های در حد چند نانومتر و ATP تولید شده در میتوکندری به سیتوپلاسم برای انجام تمام فعالیت‌های نیازمند انرژی در سلول موجودات زنده است که در نتیجه اختلال در کار این ژن تمامی فرایندهای رشد و نمو موجودات را مختل می‌کند.
 
این محقق، خاطرنشان کرد: سوخت‌های زیستی سوخت‌های تجدید پذیر با منشاء زیستی هستند که با استفاده از روش های بیوشیمیایی و ترموشیمیایی به سوخت تبدیل می شوند و از طرفی روغن‌های گیاهی از تری اسیل گلیسرول تشکیل شده اند که یکی از غنی ترین فرم های دارای انرژی و کربن احیاء در طبیعت هستند.
 
خوشحال‌سرمست افزود: بذر گیاهان منبع اولیه این روغن ها است که حجم کمی از بیومس کل گیاه را تشکیل می‌دهد که ما در بلند مدت به دنبال تولید این ماده در تمام بافت های گیاه هستیم اما به دلیل شباهت بالا بین ساختار شیمیایی تری‌اسیل‌گلیسرول گیاهی و سوخت های فسیلی و دوست دار طبیعت بودن، سوخت‌های زیستی می‌توانند یک جایگزین ایده‌ال و قابل استفاده برای سوخت‌های بر پایه نفت باشند که به تدریج در حال اتمام است.
 
وی یادآور شد: مهمترین مزیت سوخت‌های زیستی، کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی تجدید ناپذیر است اما تولید این سوخت در بافت‌های سبزینه‌ای گیاه نیاز به استحصال و خالص‌سازی دارد و یا با منابع غذایی انسان یا حیوان مغایرت داشته باشد که استفاده از گیاهان سریع الرشد و تولید اسیدهای چرب در تمام بافت های رویشی گیاه تا حدودی از این تداخل کم می کند.
 
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان افزود: گیاهان دی اکسید کربن را به واسطه نور خورشید جذب و این انرژی را به فرم قند، نشاسته و چربی در گیاه ذخیره می کنند و پس از اینکه زیست توده گیاه تبدیل به بیودیزل و برای تولید انرژی و به حرکت درآوردن یک موتور سوزانده شد، دوباره این کربن به فرم دی اکسید کربن آزاد می‌شود که مهمترین گاز گلخانه ای کره زمین است.
 
خوشحال‌سرمست تصریح کرد: سوخت های زیستی تولید شده از روغن آفتابگردان و کلزا 45 تا 65 درصد گاز گلخانه ای کمتری نسبت به سوخت های بر پایه نفت تولید می کنند که استفاده از اسیدهای چرب گیاهی میزان تولید این گازهای گلخانه ای را به 85 درصد کاهش می‌دهد بنابراین استفاده از این سوخت ها از آلودگی هوای تولید شده توسط سوخت‌های فسیلی دارای دی اکسید کربن و دیگر ترکیبات سمی را کاهش می‌دهد.
 
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با اشاره به موانع توسعه سوخت‌های فسیلی در کشور، اظهار کرد: در رابطه با بیواتانول و تولید سوخت از جلبک کارهایی در داخل کشور انجام شده اما موانع اصلی سوخت‌های زیستی، تکنولوژی تولید این سوخت ها و تجهیزات آن است.
 
خوشحال‌سرمست بیان کرد: کشورهای آمریکا، برزیل، چین و کانادا عمده تولید کننده سوخت زیستی اند که کشور ما به دلیل محدودیت های موجود شاید در آینده نزدیک قادر نباشد با کشورهای تولیدکننده این تکنولوژی رقابت کند اما با توجه به حمایت‌های مقامات ایران در رابطه شرکت های دانش بیان و اقتصاد مقاومتی قادر به انجام کارهایی در این زمینه خواهد بود.
 
وی خاطرنشان کرد: با وجود منابع سوخت‌های فسیلی در کشور، جلوی پیشرفت این بخش از تکنولوژی در کشور گرفت شده اما استفاده از سوخت‌های زیستی از ضررهای اقتصادی ایجاد شده به واسطه آلودگی محیط زیست و هزینه ای که به دلیل کاهش سطح سلامت و گازهای گلخانه ای به وجود خواهد آمد، می‌کاهد و همچنین منبع تجدپذیری سوخت برای آیندگان فراهم خواهد شد.
 
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، تاکید کرد: نتیجه پژوهش‌های ما در مراحل ابتدایی و شناخت نقش این ژن در بهبود تولید تری اسیل گلیسرول و تبدیل نشاسته به روغن در بافت‌های رویشی است و در این زمینه طی یک همکاری مشترک با دانشگاه ریورساید کالیفرنیا در حال آشکار کردن نقش این ژن در گیاهان هستیم.
 
خوشحال‌سرمست در پایان گفت: متاسفانه بودجه و منابع مالی و تجهیزات ضروری برای پژوهش و تحقیق در اختیار ما قرار ندارد و از طرفی تحریم تجهیزات تا حد زیادی تحقیقات ما را دچار اختلال کرده است اما اهداف خود را با همکاری دانشگاهای داخلی و خارجی دنبال می‌کنیم.