چری تیگو 7 را بشناسید +تصاویر

خودروسازی چری، در شهر ووهو استان آنهوی (Wuhu, Anhui Province) کشور چین فعالیت می‌کند. این شرکت در سال ۱۹۹۹ بنیان نهاده شد و از سال ۲۰۰۳ با تولید انواع خودرو‌های سواری آغاز به کار کرد و هم‌اکنون رتبه دهم ساخت و مونتاژ خودرو در چین را با تیراژ ۶۰۰ هزار دستگاه در سال به خود اختصاص داده است. چری علاوه بر تولیدات خود، برای شرکت‌های مطرح دنیا، خصوصا جگوار و لندروور، خودرو مونتاژ می‌کند و در مجموع نزدیک به یک‌چهارم کل تولیدات این شرکت، به خارج از چین صادر می‌شود. محصولات چری علاوه بر چین و ایران، در کشور‌های ترکیه، مراکش، مصر، برزیل، شیلی و آفریقای جنوبی عرضه می‌شوند، درحالی‌که حضور محدودی هم در روسیه دارند. از سویی دیگر، هرچند برند‌های چینی متعددی در بازار استرالیا فعالیت می‌کنند، خبری از کراس‌اور‌های چری در این کشور نیست.

فراموش نکنیم که خودرو‌های برند MVM هم زیرمجموعه شرکت چری هستند و در کشور چین و دیگر نمایندگی‌های این برند، با همان نام چری شناخته می‌شوند. به نظر می‌رسد نام و لوگوی MVM صرفا به درخواست نماینده‌ی فروش این شرکت در ایران، روی بعضی خودرو‌های چری گذاشته شده و در خود شرکت چری، MVM صرفا لقبی برای خودروی QQ۳ است که ما در ایران با نام MVM۱۱۰ می‌شناسیم.

با توجه به مالیات‌های سنگین وارد بر خودرو‌های وارداتی، محصولات چینی تنها گزینه‌ی قابل خرید برای افراد با درآمد متوسط در جامعه‌ی ایران هستند. شرکت چری که در ابتدا با نام MVM در کشورمان حضور یافت، حالا باسابقه‌ترین برند چینی در بازار ایران محسوب می‌شود و پس از فروش موفق مدل X۳۳، چند کراس‌اور دیگر شامل تیگو ۵ و X۲۲ را در یک سال اخیر عرضه کرده است.

طراحی ظاهری و بدنه

شاید در ظاهر و تصاویر منتشرشده از تیگو ۷، این خودرو کوچک‌تر از تیگو ۵ به نظر رسد، اما چنین نیست و حالا این مدل، پرچم‌دار برند چری و خصوصا کلاس کراس‌اور‌های این شرکت محسوب می‌شود. چری سرمایه‌گذاری سنگینی روی طراحی و تولید این خودرو داشته است و تلاش می‌کند تا به عنوان گروهی مستقل از دیگر خودروسازان دنیا، فعالیت کند.

در نمای روبه‌رو، حالت اسپرت و جوان‌پسند تیگو ۷، بیننده را جذب خود می‌کند. چراغ‌های مثلثی، حس آیرودینامیک جالبی دارند، درحالی‌که تهاجمی و مدرن جلوه می‌کنند. جلو پنجره همراه با لوگوی کوچک چری در وسط، جایگاه مناسبی دارد، ضمن اینکه استفاده از یک نوار کروم، به‌خوبی یکنواختی جلوپنجره را کاهش داده است و محدوده‌ی زیر چراغ‌ها را به هم متصل می‌کند تا نمای روبه‌رو، به دو بخش بالا و پایین تقسیم شود. علاوه بر این، خطوط مورب و متقارن جلوپنجره، چشم را به سمت لوگوی چری می‌برد. سپر تیگو ۷، کمی شلوغ و دارای قطعات مختلف است که شامل جایگاه لوزی‌شکل مه‌شکن‌ها، دو مجرای عبور هوا در وسط و ادوات فلزی نقره‌ای رنگ در قسمت پایین است. بهره‌گیری از چنین شیوه‌ی مدرنی در سبک طراحی، نشانه‌ی پیشرفت چری در صنعت خودروسازی جهان محسوب می‌شود، هرچند که پختگی برند‌های ژاپنی را در اختیار ندارد، قابل قبول و مورد پسند عامه‌ی مردم خواهد بود.

از نمای جانبی، طراحی هنرمندانه و خوش‌استیل تیگو ۷، فراتر از انتظار است. زه‌کشی کروم، بخشی از شیشه‌ها را فراگرفته است، درحالی‌که ریل‌های باربند و رکاب هم، نقره‌ای رنگ و چشم‌نواز به نظر می‌رسند. طبق معمول کلاس کراس‌اور‌های میان رده، فریم گلگیر‌ها از پلاستیک سیاه تشکیل شده است و سپر‌های جلو و عقب را از طریق زیر رکاب، به هم متصل می‌کند. مهم‌ترین عنصر در طراحی نمای کناری تیگو ۷، خط حجم‌دهنده‌ای است که از گوشه‌ی چراغ جلو و روی گلگیر عقب، در امتداد دستگیره‌ها کشیده می‌شود.

هرچند از نمای جانبی و روبه‌رو، می‌توان نمره‌ی بالایی به طراحی تیگو ۷ داد، انتظارات از عقب این خودرو برآورده نمی‌شود و حتی باور اینکه بخش جلو و پشت این خودرو توسط یک گروه طراحی شده باشد، مشکل است. از سویی دیگر، شباهت زیادی بین این قسمت و نمای عقب محصولات لیفان دیده می‌شود که خود، نوعی نمونه‌برداری از مدل‌های کره‌ای به نظر می‌رسد. شیشه‌ی عقب، نسبتا کوچک است و دید چندان مناسبی به بیرون نخواهد داشت، ضمن اینکه فضای خالی آزاردهنده‌ای روی کاپوت عقب دیده می‌شود. سپر عقب تیگو ۷، کاملا پلاستیکی است و با چراغ‌های باریک در کنار قطعه‌ای نقره‌ای رنگ، طراحی سردرگمی دارد. حضور بالچه در انتهای سقف و بالای شیشه، از معدود نکات مثبت در طراحی عقب تیگو ۷ است.

در مجموع، با توجه به اهمیت طراحی نمای روبه‌رو در ظاهر یک خودرو، می‌توان به محصول جدید چری، نمره‌ی بسیار خوبی داد و آن را فراتر از انتظار بازار جهانی از یک خودروی چینی دانست. ابعاد تیگو ۷ شامل ۴.۵ متر، عرض ۱.۸۳۷ متر همراه با ارتفاع سقف ۱.۶۷۰ متر است که با فاصله محور‌های ۲.۶۷۰ متر ارائه می‌شود. ارتفاع استاندارد کف خودرو تا سطح زمین، ۲۱ سانتیمتر است.

فضای داخلی و کابین

به محض ورود به تیگو ۷، با نکات مثبت و منفی جالب آن آشنا می‌شوید. بخش مثبت و جذاب این خودرو، شامل صندلی‌های لوکس و خوش‌فرم، خصوصا برای سرنشینان جلو می‌شود که به‌ندرت در یک کراس‌اور چینی دیده‌ایم، اما داشبورد پلاستیکی و کاملا ساده‌ی آن، چیزی فراتر از یک خودروی معمولی با نمایشگر میانی به نظر نمی‌رسد.

طراحی داخل در، بسیار خوب است و جایگاه مناسبی برای آرنج دارد. فرمان تیگو ۷ به تبعیت از داشبورد آن، از پلاستیک خشک ساخته شده است، ولی در بخش‌های پیرامون که با دست راننده ارتباط دارد، با چرم مصنوعی ارائه می‌شود. استفاده از قطعه‌ای فلزی و براق در فرمان تیگو ۷، جلوه‌ای لوکس در مقابل راننده می‌گذارد که همراه پنل دیجیتال پشت فرمان، مدرن‌تر و جذاب‌تر از دیگر خودرو‌های چینی است. نمایشگر ۴.۸ اینچ TFT، میان عقربه‌های سرعت و دور موتور دیده می‌شود که تفاوت کابین تیگو ۷ با دیگر کراس‌اور‌های هم‌وطن خود را افزایش می‌دهد. دکمه‌های روی فرمان، برای کنترل کروز کنترل، فرمان‌دهی به پخش صوت و تعدادی از ادوات فنی خودرو کاربرد خواهند داشت.

نمایشگر اصلی با سایز ۹ اینچی ارائه می‌شود که مشخص نیست در نسخه‌های ورودی به ایران هم وجود دارد یا با نمونه‌ای کوچک‌تر جایگزین خواهد شد. این نمایشگر برای پخش سرگرمی‌های چندرسانه‌ای، کنترل سیستم تهویه‌ی مطبوع، پخش تصویر دوربین عقب و بعضی تجهیزات فنی تیگو ۷ کاربرد خواهد داشت. دو درگاه USB برای شارژ و ارتباط تیگو ۷ با تلفن‌های همراه در نظر گرفته شده است، ضمن اینکه امکان اتصال از طریق بلوتوث و مکالمه‌ی تلفنی هم برای سرنشینان وجود دارد.

سانروف تیگو ۷، با حالت پانورامیک ارائه می‌شود و حدود ۱ متر طول دارد، هرچند که باز هم نمی‌توان درباره‌ی نسخه‌ی ورودی به ایران و حضور چنین تجهیزاتی در آن، پیش‌داوری کرد. از نکات مثبت این خودرو، باید به فضای مناسب آن برای سرنشینان عقب اشاره کرد که با فاصله‌ی ۷۲ تا ۹۷ سانتیمتر بین صندلی عقب و ردیف جلو (بسته به جایگاه صندلی‌های جلو) برای افراد بلندقد هم رضایت‌بخش خواهد بود. صندوق بار تیگو ۷ با حجم خالص ۴۱۴ لیتر ارائه می‌شود که در صورت جمع کردن صندلی‌های ردیف دوم، به ۱۱۰۰ لیتر افزایش پیدا خواهد کرد.

پیشرانه و قوای فنی

سه نسخه از تیگو ۷ در بازار چین وجود دارند که شامل مدل ۲ لیتری تنفس طبیعی و دو نمونه‌ی ۱.۵ لیتری توربوشارژ است. هرچند قرار نیست چری از پیشرانه‌های ۲ لیتری، برای محصولات وارداتی خود به ایران استفاده کند؛ در ادامه‌ی مطلب به بررسی هر سه مدل می‌پردازیم.

ضعیف‌ترین نسخه‌ی تیگو ۷ که اتفاقا برای ورود به ایران هم انتخاب نشده، دارای پیشرانه‌ی ۲ لیتری تنفس طبیعی به قدرت ۱۲۰ اسب بخار است که در دور موتور ۵۵۰۰ دور بر دقیقه، حاصل می‌شود. بالاترین گشتاور این مدل، ۱۸۰ نیوتن‌متر خواهد بود که از دور موتور ۴۰۰۰ دور بر دقیقه، در اختیار راننده است. زمان دقیق رسیدن این خودرو از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت مشخص نیست، اما با توجه به وزن خالص ۱۴۳۲ کیلوگرم، می‌توان زمانی بین ۱۱ تا ۱۳ ثانیه برای آن پیش‌بینی کرد. نهایت سرعت تیگو ۷ با پیشرانه‌ی ۲ لیتر، ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است که با میانگین مصرف سوخت ۷ تا ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، ارائه می‌شود. جعبه‌دنده‌ی ۷ سرعته‌ی خودکار از نوع CVT، پیش‌فرض این خودرو در چین است، اما ممکن است با نمونه‌ی ۶ سرعته‌ی خودکار و دوکلاچه‌ی ساخت ایسین ژاپن هم عرضه شود.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، نمونه‌ی ۱.۵ لیتری توربوشارژ از تیگو ۷، در دو مدل عرضه می‌شود. نمونه‌ی ارزان‌تر که اتفاقا به دلیل استفاده از جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی، ارزان‌تر از نسخه‌ی ۲ لیتری است، با کد SQRE۴T۱۵ شناخته می‌شود. قدرت این خودرو ۱۵۰ اسب بخار و نهایت گشتاور آن ۲۰۵ نیوتن‌متر است که از دور موتور ۲۰۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شود. نهایت سرعت این نمونه، ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت خواهد بود و میانگین مصرف سوخت ۶.۷ لیتر، برای آن اعلام شده است.

گران‌ترین مدل چری تیگو ۷، از پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری توربوشارژ استفاده می‌کند، اما قدرت بیشتری نسبت به نمونه‌ی دنده دستی دارد. این خودرو با کد SQRE۴T۱۵B، حدود ۱۴۴ اسب بخار قدرت و ۲۱۰ نیوتن‌متر گشتاور دارد که از دور موتور ۱۷۵۰ دور بر دقیقه، در اختیار خواهد بود. با توجه به گشتاور بالاتر در دور موتور پائین، می‌توان پیش‌بینی کرد که این نسخه از تیگو ۷، در زمانی کمتر از ۱۰ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد، درحالی‌که نهایت سرعت آن، ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت با میانگین مصرف سوخت، ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر عنوان شده است.

تمامی نسخه‌های تیگو ۷، فارغ از نوع پیشرانه، صرفا به صورت دیفرانسیل جلو عرضه می‌شوند و نسخه‌ی دو دیفرانسیل، برای هیچ‌کدام از آن‌ها، قابل سفارش نیست. این خودرو‌ها درچهار سطح از آپشن‌های پایه، الایت، دلوکس و پریم عرضه می‌شوند که قیمت بازار چین آن‌ها، از طریق جدول زیر قابل مشاهده و بررسی است.

آپشن‌ها و امکانات رفاهی

تیگو ۷، هرچند از نظر قدرت پیشرانه حرف زیادی برای گفتن ندارد، با آپشن‌های نسبتا کاملی در بازار چین ارائه می‌شود که در مدل‌های مختلف پایه، الایت، دلوکس و پریم دیده می‌شوند. از امکانات استاندارد این خودرو می‌توان به چراغ‌های اصلی اشاره کرد که ترکیبی از نوار LED برای روشنایی روز و لامپ‌های پرقدرت زنون هستند. این موضوع باعث می‌شود، هم در نمای روبه‌رو و هم قسمت عقب، جلوه‌ی خودرو به هنگام شب افزایش یابد.

از دیدگاه فنی، شاسی و فنربندی اسپرت که در قسمت عقب از نوع مولتی لینک است، در همه‌ی مدل‌ها وجود دارد. از سویی دیگر، جعبه‌دنده‌ی دستی ساخت ایسن ژاپن یا نوع دوکلاچه‌ی خشک در نسخه‌ی اتوماتیک، آپشن‌های ارزشمندی برای تیگو ۷ هستند.

از آپشن‌های رفاهی این خودرو، می‌توان به فناوری دید پرنده یا دوربین ۳۶۰ درجه اشاره کرد که به هنگام حرکت یا پارک خودرو در مسیر‌های سخت، مفید خواهد بود. چری ادعا می‌کند با استفاده از ۸ سنسور مختلف که در پیرامون تیگو ۷ قرار گرفته‌اند، فاصله‌ی مجاز خودرو با اجسام، از هر جهت اندازه‌گیری می‌شود و با اعلام هشدار به راننده، از حوادث گوناگون جلوگیری خواهد شد. چراغ‌های مه‌شکن، در مدل‌های با آپشن بالا؛ قابلیت چرخش دارند و می‌توانند در صورت گردش خودرو، سمت داخل پیچ را روشن کنند.

سقف پانورامیک، سیستم استارت بدون کلید، گرم‌کن و جمع‌کننده‌ی الکتریکی آینه بغل، تقریبا در همه‌ی نسخه‌های تیگو ۷ موجود خواهند بود. سنسور باران، بالابر الکتریکی در صندوق عقب، مود‌های رانندگی اقتصادی و اسپرت، بازتاب لوگوی تیگو روی سطح زمین به هنگام ورود و خروج سرنشینان (Door Welcome Lights)، صندلی‌های تمام چرم و نواردوزی چرم روی داشبورد، در نسخه‌های فول‌آپشن قابل استفاده هستند.

تست تصادف و آپشن‌های ایمنی

همانند چری تیگو ۵، مدل تیگو ۷ هم به دلایل مختلف، از جمله نداشتن استاندارد‌های اتحادیه‌ی اروپا، در کشور‌های جهان اول حضور ندارد. به همین دلیل مؤسسات معتبر آزمایش ایمنی، مثل بنیاد ایمنی خودروی اروپا (Euro NCAP) و سازمان بیمه‌ی خودرو‌های آمریکا (IIHS)، تست تصادفی از تیگو ۷ نگرفته‌اند. با این اوصاف، تنها می‌توان به C-NCAP اکتفا کرد که مؤسسه‌ای مشابه Euro NCAP در چین است. چری ادعا می‌کند بنیاد ایمنی خودروی چین (C-NCAP) به مدل تیگو ۷، پنج ستاره‌ی ایمنی داده است.

هرچند که فیلم مربوط به تست تصادف تیگو ۷، در دسترس نیست و حتی در سایت C-NCAP هم نمی‌توان اطلاعات دقیقی از نتیجه‌ی آزمایشات تیگو ۷ به دست آورد، آپشن‌های ایمنی این خودرو جالب توجه هستند. ۶ کیسه‌ی هوا در تیگو ۷ وجود دارد که شامل ۴ مورد برای صندلی‌های جلو و ۲ کیسه‌ی هوای پرده‌ای می‌شود. در طراحی بدنه‌ی این خودرو، ۶ قطعه‌ی فولادی در نقاط حساس در‌ها و ستون وسط در نظر گرفته شده است که استقامت در شرایط سخت را ۶۰ درصد افزایش می‌شود.

ترمز‌های تیگو ۷، ساخت بوش آلمان هستند و در همه‌ی نسخه‌ها، از سیستم‌های ABS, EBD و TCS پشتیبانی می‌کنند تا لغزش و حفظ تعدل خودرو در شرایط مختلف، مدیریت شود. چری ادعا می‌کند به لطف استفاده از این سیستم ترمز، تیگو ۷ در مسافتی کمتر از ۴۰ متر، از سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت به سکون کامل می‌رسد که نشان‌دهنده‌ی قدرت ترمزگیری بسیار خوب، برای خودرویی با وزن تقریبی ۱.۵ تن است. این خودرو همچنین از سنسور کنترل فشار باد لاستیک‌ها و سامانه‌ی نگهدارنده‌ی خودرو در شیب جاده (HHC) استفاده می‌کند.

تست فنی و آزمایش رانندگی

نشستن پشت فرمان تیگو ۷، تجربه‌ی جالبی خواهد بود. صندلی‌های راحت و سرشار از چرم این خودرو، مثل مدل‌های اسپرت اروپایی با لبه‌های زانو و پشت کتف، به‌خوبی بدن را در بر می‌گیرند و قابل مقایسه با دیگر خودرو‌های چینی واردشده به ایران نیست. این موضوع نه‌تن‌ها لذت رانندگی با تیگو ۷ را افزایش می‌دهد، بلکه بوی ناراحت‌کننده‌ی ناشی از پلاستیک و مواد بازیافتی که در بعضی خودرو‌های چینی قدیمی دیده‌ایم، همراه نخواهد داشت.

در بحث رانندگی و تست جاده، باید توجه داشت که کراس‌اوری مجهز به پیشرانه‌ی ۱۵۰ اسب بخار، قرار نیست شتاب‌گیری اسپرتی داشته باشد و فراتر از هاچبک‌های تولید داخل عمل کند. این خودرو، خصوصا در نمونه‌ی مجهز به جعبه‌دنده‌ی خودکار، آرام رفتار می‌کند و برای سبقت گرفتن، به زمان زیادی احتیاج خواهد داشت. فراموش نکنیم بر اساس شواهد به دست آمده از مدل‌های مختلف این خودرو در دیگر کشور‌های جهان، نسخه‌ی اتوماتیک تیگو ۷، از جعبه‌دنده‌ی CVT ساخت چری استفاده خواهد کرد، درحالی‌که مدل دنده دستی (به شرط ورود به ایران) شتاب‌گیری بهتری خواهد داشت و از جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی ساخت ایسن ژاپن، بهره‌مند است.

از نکات منفی این مدل، می‌توان به کمبود فناوری ترمز خودکار اشاره کرد، که لازمه‌ی خودرو‌های امروزی است. از سویی دیگر، فقدان سیستم دو دیفرانسیل، توانایی تیگو ۷ برای حرکت در مسیر‌های خارج جاده را کاهش می‌دهد، هرچند که زاویه‌ی بسیار خوب لبه‌ی سپر با سطح تایر‌ها که در سمت مقابل نزدیک به ۲۵ درجه و در پشت حدود ۳۰ درجه است، تپه‌نوردی با تیگو ۷ را ممکن خواهد کرد. علاوه بر این، ارتفاع کف تیگو ۷ با سطح زمین در حالت استاندارد، ۲۱ سانتیمتر است که در این کلاس بدنه، قابل قبول به نظر می‌رسد.

با توجه به اتاق خوش‌استیل و جادار تیگو ۷، می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که با خودرویی مناسب حمل ۴ سرنشین در مسیر‌های شهری روبه‌رو هستیم. شتاب‌گیری معمولی، در کنار مصرف سوخت متعادل، تیگو ۷ را مناسب خانواده‌ها و افراد علاقه‌مند به کراس‌اور‌های ارزان‌قیمت نشان می‌دهد، از سویی دیگر، صندوق بار بسیار خوب، کابین کم‌صدا، فنربندی نرم و آپشن‌های نسبتا کامل (در سطح یک خودروی چینی)، نکات مثبت تیگو ۷ هستند؛ درحالی‌که خریدار احتمالی، نباید از پیشرانه‌ی ۱۵۰ اسب بخار توقع زیادی داشته باشد.