بوق های ممتد بدرقه چراغ قرمز بی انصاف

به گزارش پدال نیوز، پس همه می دانیم پشت چراغ قرمز صبر کردن قدر مسلم برای هیچ یک از رانندگان خوشایند نیست. مادامی که با سرعت، خود را به چراغ سبز می رسانیم تا احیانا گرفتار چراغ قرمز های گاه بی پایان چهار راه های تهران نشویم و وای بر آن لحظه ای که لحظه آخر یحتمل به تور یک راننده بی تحرک بخوریم؛ محکم به فرمان می کوبیم و یک بخشکی شانس نثار خودمان.
این درحالیست که البته ناسزایی به سوی ارگانی یا شخصی روانه نشود! واقعیت اما این است که وجود جریمه، چراغ قرمز، سرعت گیر و مامور در شرایط کنونی اجباری به نظر می رسد و البته مساله ای که کماکان باید از آن استقبال کنیم حضور مستمر مامور راهنمایی پای چراغ راهنمایی و رانندگی و کنترل کردن آن است.
باید پذیرفت هنوز تا زمانی که عادت کرده ایم چراغ زرد چشمک زن را «مجوز عبور» خود بپنداریم باید مامورین راهنمایی و رانندگی و البته دوربین بالای سر که گاه زیرکانه و بی انصافانه ما را جریمه می کنند قبول کنیم.
چه آنجا که برخی چراغ های راهنمایی بدون ثانیه شمار و چشمک زن یکباره زرد و به سرعت قرمز می شوند و رانندگانی که حکما پا را تا انتها روی پدال گاز فشار داده اند تا مبادا به چراغ قرمز گاه 300 ثانیه ای برخورد کنند را غافلگیر می کنند. رانندگان حتما می دانند اصطلاح PO که روی ثانیه شمارها نقش می بندد همانا نشانه دهنده کنترل کردن چراغ راهنمایی توسط مامور پلیس است.
از دگر سو تصور غالب این است که قرمز نگاه داشتن بیش از حد چراغ راهنمایی خود موجب کم شدن تحمل رانندگان می شود. رانندگان بارها پشت چراغ قرمزهای طولانی مدت برخی چهار راه ها اعتراض های شدیدی داشته اند و همین می شود که رانندگان تاب پشت چراغ قرمز ماندن را ندارند و به محض دیدن چراغ سبز چشمک زن تلاش سرسام آوری می کنند برای رد شدن از آن که خود می تواند عامل تصادفات با عابران و دیگر خودروها باشد.
در این میان ظاهرا سیستم هوشمند دقیقی وجود ندارد. آنچه مسلم است اگر رانندگان بدانند در برخی ساعات روز باید زمان «مشخص و تعیین شده ای» را پشت چراغ بایستند آستانه تحمل خود را بالاتر می برند و این گونه بی محابا سرعت خود را در خیابان های شلوغ شهر بالا نمی برند.
وظیفه نصب چراغ های راهنمایی و رانندگی به عهده شهرداری است و به نظر می رسد چنانچه این دستگاه ها با مدل های جدید تر آن جایگزین شوند بخش اعظم خطرات ناشی از «دستی بودن» زمان سبز و قرمز شدن چراغ های راهنمایی برطرف شود.
در این رابطه البته داشتن تعامل بین رانندگان و ماموران پلیس امری اجتناب ناپذیر است و باید در این خصوص فرهنگ سازی های گسترده صورت بگیرد که ماموران سر جنگ با رانندگان ندارند.
البته باید پذیرفت موقعی که زمان قرمز بودن چراغ ها از حد می گذرد این صدای بوق ممتد و بی رحم رانندگان است که فضای ملتهب چهار راه ها را آشفته از پیش می کند.
 
* محمد گلچین زاده