هات هچ (Hot Hatch) چیست؟ +تصاویر

استفاده از این عبارت اولین با در دهه ۱۹۸۰ میلادی در اروپا رایج شد. این اصطلاح در جراید آمریکایی رایج نبوده و نمونه‌های کلاس بدنه هاچ بک، کوپه و سدان کوچک در دسته خودروهای اسپرت کوچک (Compact Sport) طبقه بندی می‌شوند.

خصوصیات خودروهای هات هچ

به طور کلی به خودرویی در کلاس بدنه هاچ بک که موتور آن در بخش جلویی واقع شده و نیروی تولیدی پیشرانه که معمولا از یک موتور ۴ سیلندر خطی تامین می‌شود و به چرخ‌های جلویی و یا هر چهار چرخ منتقل می‌گردد، هات هچ می‌گویند. البته بسیاری نیز عقیده دارند که نمونه‌های هاچ بک دیفرانسیل عقب و یا مجهز به پیشرانه ۶ سیلندر نیز توانایی قرار گرفتن در این دسته بندی را دارند.

این گونه از خودروهای اسپرت بر پایه خودروهای عادی شهری ساخته شده و تنها با ایجاد تغییراتی در موتور و سیستم فنربندی و در مواردی اضافه کردن قطعات تزئینی در بدنه برای افزودن چاشنی هیجان به ظاهر خودرو، به نمونه‌هایی قدرتمند با قابلیت شرکت در مسابقات تبدیل می‌شوند. در مجموع می‌توان گفت که سه فاکتور اصلی وزن کم، قیمت پایین و لذت رانندگی، شاخصه‌های اصلی این گونه از خودروها به حساب می‌آیند.

تاریخچه

اتومبیل‌های هاچ بک اسپرت سال‌ها پیش از ابداع این نام و در دهه ۱۹۵۰ و با ورود نمونه‌هایی مانند مینی (خودروی بسیار کوچکی که که در ایران با نام مینی ماینر شناخته می‌شد) پا به بازارهای جهانی گذاشتند.

رانندگان حرفه‌ای و طالب لذت رانندگی نیز با انتخاب نمونه‌هایی مانند فورد کاپری (Ford Capri) و یا ام جی بی (MGB) نیاز خود به سرعت و شتاب را برآورده می‌کردند و هنوز دلیل برای ساخت خودروهای کوچک شهری با قدرت بالا احساس نمی شد.

در ادامه به معرفی ۱۰ نمونه از بهترین هات هچ های جهان در دهه‌ها و ادوار مختلف صنعت خودرو پرداخته و به مروری خواهیم داشت بر تاریخچه این کلاس جذاب، کوچک و قدرتمند از خودروهای موجود در بازار.

سیمکا ۱۱۰۰TI (سال ۱۹۷۳ میلادی)

سیمکا ۱۱۰۰TI (سال ۱۹۷۳ میلادی)سیمکا ۱۱۰۰ TI محصولی از شرکت فرانسوی سیمکا بود که در سال ۱۹۷۳ میلادی بر پایه مدل استاندارد این خودرو راهی بازارهای جهانی شد.این خودروی کوچک و سبک وزن ۹۸۴ کیلوگرمی، از یک موتور ۴ سیلندر ۱.۳ لیتری به حجم دقیق ۱.۲۴۸ سی سی نیرو می‌گرفت که توانایی تولید نیرویی در حدود ۸۲ اسب بخار و حداکثر گشتاور تولیدی در حدود ۷۷ پاوند بر فوت (معادل ۱۰۴ نیوتون متر) را داشت.

شاید از عدد در مقایسه با قدرت خودروهای امروزی رقم چشمگیری به حساب نیاید، اما در دهه ۱۹۷۰ میلادی و با شتاب اولیه‌ای کمتر از ۱۲ ثانیه و حداکثر سرعتی در حدود ۱۰۵ مایل در ساعت (معادل ۱۶۹ کیلومتر در ساعت) سیمکا ۱۱۰۰TI در رده اولین خودروهای هات هچ جهان قرار می‌گرفت.

رنو ۵ گوردینی یا رنو ۵ آلپاین (سال ۱۹۷۶ میلادی)

رنو ۵ گوردینی در سال ۱۹۷۶ میلادی و بر پایه خودروی مشهور فراتسوی رنو ۵ موجود در ایران طراحی و تولید گردد. این خودرو سبک وزن ۸۵۰ کیلوگرمی، با نام رنو آلپاین (Alpine) نیز شناخته شده و در کنار فولکس واگن گلف GTI یکی از اولین و بهترین خودروهای هاچ بک با عملکرد بالای تاریخ به حساب می‌آید.

رنو ۵ گوردینی از یک موتور ۴ سیلندر ۱.۴ لیتری استفاده می‌کرد که با حجم دقیق ۱.۳۹۷ سی سی، توانایی تولید نیرویی در حدود ۹۲ اسب بخار و حداکثر گشتاور تولیدی در حدود ۸۴ پاوند بر فوت (معادل ۱۱۴ نیوتون متر) را داشت. این موتور رنو ۵ گوردینی را در زمانی در حدود ۹.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت و در نهایت به حداکثر سرعتی در حدود ۱۰۵ مایل در ساعت (معادل ۱۶۹ کیلومتر در ساعت) می‌رساند.

فولکس واگن گلف GTI MK1 (سال ۱۹۷۶ میلادی)

فولکس واگن گلف GTI MK1 (سال ۱۹۷۶ میلادی)در سال ۱۹۷۶ میلادی و همزمان با عرضه جهانی رنو ۵ گوردینی، شرکت آلمانی فولکس واگن خودروی افسانه‌ای گلف GTI MK1 را راهی بازارهای جهانی نمود که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، پدر خودروهای هات هچ امروزی به حساب می‌آید.

فولکس واگن گلف GTI MK1 از یک موتور ۴ سیلندر ۱.۶ لیتری با حجم دقیق ۱.۵۸۸ سی سی استفاده می‌کرد که توانایی تولید نیرویی در حدود ۱۰۹ اسب بخار و حداکثر گشتاوری در حدود ۱۰۳ پاوند بر فوت (معادل ۱۴۰ نیوتون متر) را داشت. این موتور فولکس واگن گلف نسل اول را در زمانی در حدود ۹.۱ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر می‌رساند. حداکثر سرعت این خودروی ۸۴۰ کیلوگرمی نیز در حدود ۱۱۳ مایل در ساعت (معادل ۱۸۲ کیلومتر در ساعت) بود.

پژو ۲۰۵ GTI (سال ۱۹۸۴ میلادی)

شرکت فرانسوی پژو در سال ۱۹۸۴ هات هچ مشهور خود را به بازار عرضه نمود. این خودروی سبک وزن ۸۵۰ کیلوگرمی ۳ در با توجه به قابلیت‌های حرکتی خود به یکی از نمونه‌های مناسب برای مسابقات اتومبیل رانی و رالی تبدیل گردید.

پژو ۲۰۵ GTI از یک موتور ۴ سیلندر ۱.۶ لیتری با حجم دقیق ۱.۵۸۰ سی سی استفاده می‌کرد. این موتور توانایی تولید نیرویی در حدود ۱۰۴ اسب بخار و حداکثر گشتاوری در حدود ۹۸ پاوند بر فوت (معادل ۱۳۴ نیوتون متر) را داشت. پژو ۲۰۵ GTI به زمانی در حدود ۹ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر نیاز داشت و توانایی رسیدن به حداکثر سرعتی در حدود ۱۱۸ مایل در ساعت (معادل ۱۹۰ کیلومتر در ساعت) را داشت.

لانچیا دلتا اینتگرال (سال ۱۹۹۱ میلادی)

لانچیا دلتا اینتگرال (Lancia Delta Integrale) یک خودروی هاچ بک ۵ در چهار چرخ متحرک بود که توسط شرکت ایتالیایی لانچیا در سال ۱۹۹۱ میلادی راهی بازار شد و توانست مسیر و نگاه عمومی به اتومبیل‌های کلاس هات هچ را تغییر دهد. این خودرو یکی از اتومبیل‌های موفق در مسابقات رالی جهانی نیز نام گرفت.

این خودرو با استفاده از موتور ۴ سیلندر خطی ۲.۰ لیتری خود به حجم دقیق ۱.۹۹۵ سی سی، توانایی تولید نیرویی در حدود ۲۰۷ اسب بخار و حداکثر گشتاوری در حدود ۲۲۰ پاوند بر فوت (معادل ۲۹۸ نیوتون متر) را با استفاده از سیستم توربوشارژر داشت. لانچیا دلتا اینتگرال برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت تنها به زمانی در حدود ۶ ثانیه نیاز داشت و حداکثر سرعت آن نیز در حدود ۱۳۴ مایل در ساعت (معادل ۲۱۶ کیلومتر در ساعت) بود.

دایهاتسو TR-XX Avanzato R (سال ۱۹۹۷ میلادی)

خودروسازان ژاپنی تعبیر خاص خود از خودروهای موجود در این کلاس بدنه ویژه را داشتند. این شرکت‌ها به جای بهینه سازی خودروهای هاچ بک کوچک، تمرکز خود را بر روی ساخت خودروهای فوق کوچک با موتورهای بسیار کم حجم بدون عوارض و مالیات قرار دادند که دایهاتسو TR-XX Avanzato R با سیستم انتقال قدرت به هر چهار چرخ یکی از آن نمونه‌ها بود.

دایهاتسو TR-XX Avanzato R از یک موتور مینیاتوری ۴ سیلندر ۰.۷ لیتری به حجم دقیق ۶۵۹ سی سی استفاده می‌کرد که توانایی تولید نیرویی در حدود ۶۴ اسب بخار و حداکثر گشتاوری در حدود ۷۴ پاوند بر فوت (معادل ۱۰۰ نیوتون متر) را با استفاده از سیستم توربوشارژر داشت. این خودروی سبک وزن ۷۴۰ کیلوگرمی به زمانی در حدود ۸.۵ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت نیاز داشت و توانایی رسیدن به حداکثر سرعتی در حدود ۱۰۰ مایل در ساعت (معادل ۱۶۰ کیلومتر در ساعت) را داشت.

دایهاتسو TR-XX Avanzato R در بازی کامپیوتری Grand Turismo 6 نیز حضور داشت و توانست به عنوان یکی از نمونه‌های پرشمار حاضر در این بازی مخصوص کنسول پلی استیشن ۳ به رقابت با حریفان بپردازد.

فورد فوکاس RS (سال ۲۰۰۲ میلادی)

فورد فوکاس RS در سال ۲۰۰۲ بر پایه مدل اصلی فورد فوکاس طراحی و راهی بازار خودروهای هاچ بک گردید. این خودرو با تکیه بر قابلیت‌های فنی بالا و لذت رانندگی توانست به موفقیت قابل توجهی در این کلاس بدنه از خودروها دست پیدا نماید. در این سال‌ها با توجه به استفاده از سیستم‌های کمکی مختلف وزن خودروها کوچک افزایش پیدا کرده و فورد فوکاس RS با وزنی در حدود ۱.۲۸۰ کیلوگرم، یک نمونه سبک وزن به حساب می آمد.

فورد فوکاس RS با استفاده از موتور ۴ سیلندر ۲.۰ لیتری توربو خود به حجم دقیق ۱.۹۸۸ سی سی، توانایی تولید نیرویی در حدود ۲۱۲ اسب بخار را داشت و حداکثر گشتاور تولیدی آن نیز برابر با ۲۲۸ پاوند بر فوت (معادل ۳۱۰ نیوتون متر) بود. این خودرو به زمانی در حدود ۶.۷ ثانیه برای رسیدن از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت نیاز داشت و حداکثر سرعت آن نیز در حدود ۱۴۴ مایل در ساعت (معادل ۲۳۲ کیلومتر در ساعت) بود.

رنو مگان R26.R (سال ۲۰۰۸ میلادی)

رنو مگان R26.R در سال ۲۰۰۸ میلادی بر پایه رنو مگان RS نسل دوم ساخته شد. این خودروی هات هچ قدرتمند، زیبا و اسپرت با توانایی‌های دینامیکی و حرکتی بسیار بالا، مورد استفاده تیم رنو در مسابقات اتومبی رانی و رالی نیز قرار گرفت و توانست به یکی از بهترین خودروهای هاچ بک پرقدرت زمان خود تبدیل شود.

رنو مگان R26.R از یک موتور ۴ سیلندر ۲.۰ لیتری مجهز به سیستم توربوشارژر استفاده می‌کرد. این موتور قدرتمند با حجم دقیق ۱.۹۹۸ سی سی نیرویی در حدود ۲۲۷ اسب بخار و حداکثر گشتاوری در حدود ۲۲۸ پاوند بر فوت (معادل ۳۱۰ نیوتون متر) را تولید نموده که این خودروی اسپرت کوچک و ۱.۲۳۰ کیلوگرمی را در زمانی در حدود ۶ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت و حداکثر سرعت ۱۴۷ مایل در ساعت (معادل ۲۳۷ کیلومتر در ساعت) می‌ رساند.

آئودی A1 کواترو (سال ۲۰۱۱ میلادی)

خودروسازان آلمانی در طول تاریخ این صنعت به عنوان یکی از تولید کنندگان محصولات با کیفیت بالا شناخته می‌ شوند. آئودی A1 کواترو نیز یکی از این نمونه ها بوده که با تیراژ ۳۳۳ نمونه، در رده خودروهای کلاس هات هچ قرار می گرفت. تنها نکته منفی این خودرو، قیمت بالای ۴۰.۰۰۰ دلاری (معادل ۱۶۸ میلیون تومان با احتساب دلار ۴.۲۰۰ تومانی در زمان نگارش) بود که یکی از فاکتورهای لازم برای قرار گرفتن در رده خودروهای هاچ بک با عملکرد بالا را از آن سلب می‌نمود.

آئودی A1 کواترو از یک پیشرانه ۴ سیلندر ۲.۰ لیتری مجهز به سیستم توربوشارژر استفاده می کرد که با تولید نیرویی برابر با ۲۵۲ اسب بخار و حداکثر گشتاور تولیدی در حدود ۲۵۸ پاوند بر فوت (معادل ۳۵۰ نیوتون متر)، در زمانی در حدود ۵.۷ ثانیه، از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد. حداکثر سرعت این خودروی ۱.۴۶۵ کیلوگرمی نیز در حدود ۱۵۲ مایل در ساعت (معادل ۲۴۵ کیلومتر در ساعت) بود.

رنو کلیو RS 200 (سال ۲۰۱۳ میلادی)

رنو کلیو یکی از نمونه‌هایی است که مدل‌های مختلف آن مانند رنو کلیو RS 220 شایستگی حضور در فهرست بهترین هات هچ های دنیا را دارند. اما در این نوشته به مدل RS 200 این شرکت اشاره می کنیم که در سال ۲۰۱۳ میلادی راهی بازارهای جهانی گردید.

رنو کلیو RS 200 با استفاده از موتور ۴ سیلندر ۱.۶ لیتری مجهز به سیستم توربوشارژر، توانایی تولید نیرویی در حدود ۱۹۷ اسب بخار و حداکثر گشتاور تولیدی در حدود ۱۷۷ پاوند بر فوت (معادل ۲۴۰ نیوتون متر) را از موتور ۱.۶۱۸ سی سی خود را داشت. این خودروی ۱.۲۰۰ کیلوگرمی برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت از حالت سکون به زمانی کمتر از ۶.۸ ثانیه نیاز داشته و حداکثر سرعت آن نیز در حدود ۱۴۳ مایل در ساعت (معادل ۲۳۰ کیلومتر در ساعت) بود.