قرارداد ایدرو- رنو برای همیشه به تاریخ خواهد پیوست؟

به گزارش پدال نیوز، بیست و چهارم تیرماه سالگرد پنجاه و یکمین سالگرد ایدرو  است. سازمانی که همواره مسئولیت توسعه و نوسازی صنایع را بر عهده داشته و پس از برجام نیز قول هایی برای توسعه صنایع  به ویژه صنعت خودروسازی داده است. از جمله قول های ایدرو به صنعت خودرو، به ثمر رساندن قرارداد ایدرو- رنو از جمله اولین قراردادهای جوینت ونچر بود. همان قراردادی که ایدرو آن را برای صنعت خودرو ایران موفقیت آمیز عنوان کرد.
 
سال گذشته در مراسم پنجاهمین سالگرد تاسیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، اعلام شد که امسال (سال 96) تولید محصول مشترک ایدرو- رنو آغاز می شود و برنامه تولید در فاز نخست به روزانه 11 خودرو در روز خواهد رسید.
 
در همان روز منصور معظمی- رییس هیئت عامل ایدرو- با تاکید بر تولید خودروی صادرات محور در قرارداد جدید رنو گفت که در این قرارداد آمده است که اگر خودروی تولیدی نتواند بازار صادراتی مناسبی بدست آورد، از تولید سال آینده آن به همان میزان کاسته خواهد شد. همچنین کیفیت و در کنار آن ارائه خدمات پس از فروش مناسب از دیگر بندهای این قرارداد است که ما با جدیت آن را دنبال خواهیم کرد.
 
البته او در سال گذشته با اشاره به دلیل طولانی شدن اجرای قرارداد رنو بیان کرده بود که توجه به جزییات و حساسیت در اجرای صحیح قانون و نفع کشور دلیل تاخیر در نهایی شدن قرارداد رنو تا کنون بوده است؛ همچنین  مدیریت در اجرای این پروژه بدست رنو خواهد بود اما در اساسنامه طوری طراحی شده است که هم از لحاظ قانونی مشکلی ایجاد نشود و هم نظارت کامل به عهده طرف ایرانی باشد.
 
اما با اعلام تصمیم ترامپ مبنی بر خروجش از برجام و تحریم صنعت خودروسازی ایران، ورق صنعت خودروسازی ایران برگشت. از خردادماه امسال تاکنون که ترامپ تصمیم نهایی خود برای خروج از برجام را اعلام کرد، ناگهان سر و صدای شرکای تجاری ایران نیز بلند شد. دراین میان شریک فرانسوی ایران در صنعت خودروسازی به عنوان اولین شرکت اعلام کرد که از مردادماه و با آغاز دور جدید تحریم ها در ایران نخواهد ماند؛ البته این دومین باری بود که پژو این چنین با صنعت خودروسازی ایران رفتارکرد. اما بلافاصله پس از پژو، رنو به عنوان دیگر شریک فرانسوی ایران در صنعت خودروسازی خبر ماندنش در ایران را منتشر کرد.
 
با این حال بازهم ایران و شرکای تجاری همچنان منتظر 30جولای هستند تا امریکا خروجش از برجام را برای ایران اجرایی کند تا ماندن و رفتن شرکای تجاری ایران در صنعت خودروسازی نیز تعیین تکلیف شوند.
 
ممکن است با نزدیک شدن به پایان تیرماه و روزشماری برای اجرای دور جدید تحریم های سرسختانه علیه ایران، مواضع مختلفی از سوی شرکت های خارجی به گوش برسد تا ایران نیز درخواست های خود از شرکایش را عنوان کند.
 
به تازگی نیز وزیر دارایی فرانسه اعلام کرده است که دولت ایالات‌متحده آمریکا با درخواست این کشور مبنی‌بر معافیت شرکت‌های فرانسوی از تحریم‌ها برای ادامه فعالیت در ایران، مخالفت کرد؛ با این حساب، عملا ادامه حضور خودروسازان فرانسوی در ایران به ویژه پژوسیتروئن، منتفی است و آنها تا کمتر از یک ماه دیگر از خودروسازی کشور خواهند رفت. همچنین رونو له مایر، وزیر دارایی فرانسه گفته، آمریکا درخواست فرانسه برای معافیت شرکت‌های این کشور از تحریم‌ها علیه ایران را رد کرده است. به گفته وی، فرانسه اخیرا پاسخ منفی استیو منوچین، وزیر خزانه‌داری آمریکا را درباره معافیت شرکت‌های فرانسوی از تحریم‌ها علیه ایران، دریافت کرده است.
 
با این حال به نظر می رسد حتی اگر رنو هم بخواهد و بازار ایران را انتخاب کند، فشارهای آمریکا توان حضور رنو در ایران را خواهد گرفت. اما یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این باره گفته است که اگر شرکت های خودروسازی اروپایی به ویژه رنو و پژو سیتروئن در صورتی که قراردادها را فسخ و ایران را ترک کنند، باید به ایران غرامت بپردازند.چرا که شرکت های خودروسازی خارجی موظفند براساس تعهداتی که به سازمان گسترش و نوسازی ایران یا شرکتهای سایپا و ایران‌خودرو  دارند، عمل کنند و در صورتی که این خودورسازان یک‌جانبه، اجباری یا اختیاری ایران را ترک کنند، به منزله فسخ قراردادهای دو جانبه یا چند جانبه است و از نظر حقوقی در دادگاه‌های بین‌المللی برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد حق کرده و شرکتهای خودروسازی خارجی ملزم به پرداخت غرامت یا خسارت یا جبران خسارت به هر شیوه ممکن هستند.
 
با وجود اینکه ایدرو قول تولید محصول مشترکش با رنو تا پایان سال گذشته را داده بود و امسال نیز این امکان فراهم نشد، اکنون دست اندازهای بیشتری نسبت به سال گذشته بر سر راه نهایی شدن این قرارداد است. از طرفی دیگر پرسشی مطرح است که آیا ایدرو توان نهایی شدن این قرارداد و مقابله با فشارهای امریکایی برای قرارداد فرانسوی را دارد یا قرارداد ایدرو- رنو برای همیشه به تاریخ خواهد پیوست؟
 
 
انتهای پیام/