چاله های عمیق تصمیمات لحظه ای زیر چرخ های خودرو

به گزارش پدال نیوز به نقل از خودروکار، روزهای پایانی سال نوش داروی دیر هنگامی به بازار و پیکر نیمه جان واردکنندگان خودرو و البته سرمایه های روی هوا و اشتغال قابل ذکر این بخش تزریق شد و با باز شدن پنجره واردات خودرو دوباره نفس به کالبد در حال مرگ ۱۰ درصد بازار خودرو رسید اما دوباره و با شروع سال جدید زمزمه های تغییر تعرفه ها و اختصاص ارز برای واردات چاله ای دیگر بر سر راه این صنعت گذاشت.
 
چاله ای که مجلس هم برای پر کردنش آنقدر دست دست کرد تا بحث ترامپ و تحریم های احتمالی آمریکا در پایان مردادماه، تابستان بی آب امسال را داغ تر کرد.
 
همه چیز از یک شب تلخ و داراماتیک شروع شد، شبی که ترامپ صراحتا اعلام کرد آمریکا از برجام خارج می شود و زیر گفته های خود را امضا کرد، امضایی که مانند ضربان قلبش تند تند و سینوسی بود.
 
اما این رمان غم انگیز چند نکته قابل تامل دارد که دقت نکردن به آن از سوی مدیران با تجربه و کارکشته وزارت صنعت و دیگر مسئولان دولتی خیلی بعید بود، چرا که ترامپ از اولین روزهای راهیابی خود به کاخ سفید بر تبل روسیاهی برجام برای آمریکا کوبیده بود و انتظار می رفت پیش بینی همچین رویدادی خیلی زودتر از اینها توسط مدیران دولتی و به خصوص وزارت صنعتی ها انجام می شد.
 
این نبود آینده نگری هم در بخشنامه جدید معاون اول رییس جمهور در برگشت ارزهای صادراتی توسط شرکتهای صادر کننده نهایتا ظرف مدت ۲ ماه کاملا نمود داشت چرا که چند هفته قبل یک بخشنامه مشابه از سوی معاون اول رییس جمهور یه دستگاه های مربوطه ارسال شد که این مدت در آن ۶ ماه لحاظ شده بود و این نشان می دهد مدیران دولتی نه برنامه ریزی دقیقی برای تامین ارز مورد نیاز کشور داشته اند و نه آینده نگری دقیقی از مسائل دارند.
 
در مورد مشابه دیگر تعرفه واردات خودرو بر خلاف قوانین قبلی به جای کمتر شدن، افرایش نامتعارفی پیدا می کند و چند ماه بعد تا مدت نا معلومی واردات خودرو دوباره به کل ممنوع می شود.
 
مشابه این تصمیمات را می توان در تعیین معیار خودروهای لوکس و اسقاط خودرو توسط خودروسازان یافت کرد که همه اینها نشان از تصمیمات لحظه و غیر کارشناسی ای دارد که ذره ذره پیکر یخ زده خودرو را آب می کند.
 
حالا از یک سو مشتریان خودروهای وارداتی در التهاب بازاری هستند که اکنون ورم کرده و از سوی دیگر خودروسازانی که با وجود واردات اندک تقلایی برای افزایش کیفیت می کردند و اکنون دیگر انگیزه ای برای افزایش کیفیت نخواهند داشت.
 
حال سوال اساسی اینجاست که ممنوعیت واردات خودرو چقدر در تامین ارز مورد نیاز کشور تاثیر می گذارد و آیا تاثیر آن بیشتر از تبعات اخراج و تعدیل نیرو شدید شرکتهای فعال در این حوزه خواهد بود یا خیر.
 

 
انتهای پیام/