پدال نیوز- صنعت خودروی آذربایجان به رغم حرکت لاک پشتی آن، ظرفیت های زیرساختی و انسانی مناسبی دارد که به فعل رساندن آن برای همگامی با واحدهای خودروساز قدیمی کشور و ایجاد قطب جدید خودروسازی در تبریز، نیازمند کیفی سازی تولید از طریق ارتقای فناوری است.
به گزارش پدال نیوز به نقل از ایرنا، نزدیک به دو دهه است که بخش های صنعتی آذربایجان شرقی بخصوص قطعه سازان و مجموعه سازان درصدد ایجاد قطب خودروسازی در استان هستند، اما به دلایل مختلف تاکنون موفق نشده اند به این مهم دست یابند.
این در حالی است که وزیر صنعت، معدن و تجارت کشور آبان ماه سال گذشته در نشستی با فعالان بخش قطعه سازی، مجموعه سازی و خودروسازی آذربایجان شرقی با اشاره به اینکه صنعت خودروسازی در کشور انحصاری نیست، از بخش خصوصی استان، ایجاد قطب سوم خودروسازی را خواستار شد.
استاندار آذربایجان شرقی هم اسفند ماه پارسال در بازدید از چند واحد خودروساز با اشاره به ظرفیت های استان در زمینه قطعه سازی، اظهار امیدواری کرد افراد متخصصی که اهلیت ایجاد این صنعت را در استان دارند، با مشارکت و هم افزایی بتوانند به خواست دیرینه صنعتگران استان پاسخ دهند.
مجید خدابخش تاکید کرد: واحدهای خودروساز آذربایجان شرقی در کنار افزایش ظرفیت تولید، باید تنوع تولیدات خود را هم افزایش دهند تا بتوانیم حمایتهای لازم را در این صنعت جذب کنیم.
در این میان در کنار ظرفیت های قطعه سازی آذربایجان شرقی، فعالیت گروه صنعتی تراکتورسازی و ماشین سازی تبریز و گروه های 'اسنا' و 'آذهایتکس'، نشانه ظرفیت های بالای تولید خودروهای سنگین در استان است.
هر چند پیش از این با آغاز فعالیت 'ایران خودروی تبریز' در شهریور ماه سال 1386 زنگ تولید خودروی سواری در استان به صدا درآمد، اما آرزوی صنعتگران تبریزی برای ایجاد واحد خودروسازی همسنگ با واحدهای قدیمی و شناخته شده کشور تا به امروز برآورده نشده است.
البته ناگفته نماند شرکت 'ایران خودروی تبریز' سال گذشته با تولید 100 هزار دستگاه در سال سهم مهمی در تولید خودروی سواری کشور به خود اختصاص داد.
'گروه صنعت خودروی آذربایجان' هم در سال 1389 به عنوان بزرگترین کارخانه تولید کننده خودروهای سواری در شمال غرب ایران با ظرفیت تولید بیش از 200 هزار دستگاه انواع خودروی سواری به مجموعه های خودروسازی استان اضافه شد.
راه اندازی خط تولید خودروهای پیکاپ در گروه صنعتی 'آمیکو' با حضور رییس جمهوری در نخستین روزهای اردیبهشت ماه امسال و بازگشت شرکت خودروسازی 'رخش خودرو دیزل' به چرخه تولید، پس از چهار سال تعطیلی، از دیگر نشانه های خیز صنعت خودروسازی آذربایجان شرقی برای بالندگی در مسیر پرفراز و نشیب است.
به هر حال صنعت خودروی آذربایجان به عنوان یکی از شاخه های صنعتی اشتغال زا می تواند نقش مهمی در رونق تولید و افزایش اشتغال استان ایفا کند.
اما آنچه مسلم است بدون بهره گیری از فناوری های نوین روز و تنها با رویکرد مونتاژ در صنعت خودرو ره به جایی نخواهیم برد.
معاون امور اقتصادی استانداری آذربایجان شرقی با اشاره به اینکه مرداد ماه سال گذشته با هماهنگی دبیرخانه شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری (عتف)، قرارداد همکاری با موسسه فناوری اتریش (AIT) در راستای توسعه نظام نوآوری قطعه سازی خودرو، امضا شد، می گوید: این طرح مشترک میان موسسه فناوری اتریش (AIT)، منطقه ویژه علم و فناوری ربع رشیدی تبریز و انجمن مدیریت تکنولوژی ایران در حوزه قطعه سازی خودرو آذربایجان شرقی اجرا میشود.
علی جهانگیری این همکاری را نقطه عطفی در صنعت خودروی استان می داند و اظهار امیدواری می کند با تکیه بر دانش روز سطح تولیدات ارتقا و سهم استان از بازار داخلی افزایش یابد.
معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی هم با اشاره به اشتغال زایی 15 هزار نفری صنعت در استان، می گوید: تعیین استاندارد یا الزامات فنی اجباری بدون در نظر گرفتن وضعیت تکنولوژی و بازار داخلی باعث می شود تا اغلب تولیدکنندگان با مشکل فروش و عرضه مواجه شوند.
سید اصغر حسینی معتقد است کمبود نقدینگی، توقف طرح نوسازی ناوگان حمل و نقل، سود بالای بانکی و نبود تنوع در محصولات داخلی از جمله عواملی می باشد که رونق این صنعت را با چالش جدی موجه کرده است.
وی اضافه می کند: بازبینی راهبرد تولید خودرو در آذربایجان شرقی، ارزیابی تجاری ظرفیت بازارهای هدف خودرو و سرمایه گذاری های مشترک با خودروسازهای بزرگ می تواند راهکارهای اساسی برای حل معضلات این صنعت باشد.
وی ارتقای فناوری واحدهای قطعه سازی، سوق دادن واحدهای قطعه ساز به سمت مجموعه سازی، تزریق نقدینگی، ترغیب خودروسازان به استفاده از قطعات داخلی، ایجاد و شناسایی بازارهای جدید و احصای ظرفیت خالی بازارهای آینده را برای رونق این صنعت ضروری دانست.
نکته دیگر در ارتباط با حرکت لاک پشتی صنعت خودروسازی آذربایجان، محروم بودن آن از سرمایه گذاری های کلان شرکت های خودروسازی ملی و تلاش برای راه اندازی این صنعت در استان با تکیه بر سرمایه های بخش خصوصی است.
فعالان بخش صنعت آذربایجان شرقی از اینکه آنان در غیاب شرکت های خودروسازی ملی برای ایجاد شعبه های بزرگ و کارآمد خود در این خطه، ناگزیر از تکیه بر سرمایه های محلی هستند، گله دارند.
از سوی دیگر هر چند در سال های اخیر وعده هایی مبنی بر راه اندازی یک کارخانه خودروسازی توسط شرکت های معتبر اروپایی در تبریز، توسط مسوولان ارشد آذربایجان شرقی داده شده است، اما به نظر می رسد تا تحقق آن راه زیادی در پیش است.
در این میان نباید سایه سنگین انحصار خودروسازی در کشور بر دوش واحدهای خودروسازی نوپای آذربایجان شرقی را نادیده گرفت، هر چند که دولت تدبیر و امید با باور به ضرورت متنوع کردن تولیدات صنعت خودرو برای تحقق این مهم می کوشد.