رویای بزرگ سیدجلال حسینی که به حقیقت پیوست

به گزارش پدال نیوز، هر چند وظیفه سیدجلال سنگین تر شد اما بستن بازوبند و لذت دیگری برایش داشت. بخصوص که برای اولین بار در آغاز بازی چنین اتفاقی رخ می داد. با مدافع تیم ملی گپ زدیم. از ژاپن تا نفت تهران.

_ مقابل ژاپن برای اولین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو بستی؟
بله. برای اولین بار این افتخار مصیبم شد.

_ از حست بگو. اینکه پیشاپیش همه بازیکنان به زمین بیایی حتما لذتبخش بوده.
وقتی یک بازیکن بازوبند کاپیتانی تیم ملی اش را بر بازو می بنند به یکی از بزرگترین رویاهای فوتبالش دست پیدا می کند. من هم از این قاعده مستثنی نبودم. واقعا یک آرزو برایم بود که مقابل ژاپن و در ورزشگاه آزادی به آن دست یافتم. خدا را شکر می کنم. چون یکی از بهترین روزهای فوتبالم رقم خورد و از این بابت خیلی خوشحال بودم.

_ کاپیتانی برای هر بازیکنی آرزو است اما وظیفه را در زمین سنگینتر می کند. اینطور نیست؟
مطمئنا همینطور است. کاپیتانی وظیفه هر بازیکنی را سنگینتر از قبل می کند. شما اگر بازوبند نبسته باشی فقط باید حواست به بازی خودت باشد اما وقتی کاپیتان می شوی باید نماینده کادر فنی در زمین باشی و تمرکزت را روی همه تیم بگذاری. این سختی البته یک لذت هم کنار خود دارد. همین که کاپیتان می شوی خودش یک افتخار است. بخصوص از نوع ملی اش.

_ مقابل ژاپن چه شد که به تساوی رسیدیم؟ اصلا می توانستیم آنها را ببریم؟
خیلی خوب بازی کردیم و می توانستیم ژاپن را ببریم. خودتان می دانید که این بازی جدال دو تیم مطرح آسیا بود. ما که برترین تیم آسیا در رده بندی فیفا هستیم و ژاپن که همه از قدرتش خبر دارند. ژاپن یک رقیب محکم و قوی برای ما بود و به همین دلیل این بازی دیگر شکل دوستانه نداشت. هم از نظر فنی و هم بدنی دو تیم در شرایط فوق العاده ای قرار داشتند. هر دو تیم می خواستند ببرند و حریف را شکست بدهند. ما بازی را خوب شروع کردیم و موقعیت هایی هم برای کسب برد داشتیم اما از آنها استفاده نکردیم. البته همین نتیجه هم چیزی از ارزش های تیم ملی، کادر فنی و بازیکنان کم نمی کند.

_ به نفت برسیم. نمی خواهید اولین برد را بدست بیاورید؟
ما تلاش می کنیم اما بدشانسی دست از سرمان برنمی دارد.

_ بدشانسی؟
متاسفانه مصدوم های زیادی داریم. بازیکنان امیدمان هم دیر رسیدند و نتوانستند همراه ما باشند. بیرانوند هم که فعلا کنار تیم نیست. ر طول بازی مقابل گسترش فولاد، کارلوس سانوتس را هم از دست دادیم. اسم اینها را باید گذاشت بدشانسی. به همین دلیل شرایط کمی به هم ریخته است اما آقای منصوریان تلاشش را می کند تا تیم به دوران اوج برگردد.

_ اینکه منصوریان و شما بازیکنان تلاش می کنید بر هیچ کس پوشیده نیست اما چرا اوضاع روبراه نمی شود؟
نیاز به حمایت داریم. من فکر می کنم بار تیم روی دوش منصوریان افتاده و کسی حمایتش نمی کند. بازیکنان مشکلات بسیاری دارند اما کسی نمی آید تا این مشکلات را برطرف کند. بچه ها می آیند، تلاش می کنند و می جنگند اما نتیجه نمی دهد، چون حمایتی نمی شود.

_ پولتان را از باشگاه گرفته اید؟
نه من بلکه هیچ بازیکنی پول نگرفته!

_ تو هم نگرفته ای؟
من هم نگرفته ام. حتی یک ریال!