گل به خودی وزارت صنعت به صنعت خودروسازی کشور

به گزارش پدال نیوز، روز گذشته محسن صالحی نیا، معاون امور صنایع وزیر صنعت، معدن و تجارت، در نشست خبری خود مبنی بر آخرین وضعیت قرارداد های خودرویی ایران با سایر کشورها گفت: فولکس واگن و ماموت با اینکه مذاکرات را برای شروع تولید با ۳۰ درصد ساخت داخل آغاز کردند اما دیدگاه فولکس واگن این بود که ابتدا برای شناسایی بازار واردات صورت بگیرد. اما ایرادات پیش آمده در ثبتارش موجب تغییر دیدگاه فولکس واگن شد چرا که آنها فکر کردند با این تصمیمات شاید در بازار ایران با چالش مواجه شوند.
 
پر واضح است که با بسته شدن ناگهانی و بدون دلیل ثبتارش، فولکس واگن که قصد داشت ابتدا از طریق واردات محصول در ایران جا باز کند، از اعمال تغییرات ناگهانی و اوضاع ناپایدار اقتصادی ایران احساس عدم امنیت کرد و حداقل بصورت موقت از قرارداد با ماموت پا پس کشیده است. این درحالی است که از ابتدای کار قرار بود فولکس واگن در ایران سرمایه گذاری ارزی و تکنولوژیک داشته باشد.
 
پیش از این امیرحسین قناتی، مدیرکل دفتر صنایع خودرو و نیرومحرکه وزارت صنعت درباره آخرین وضعیت قرارداد فولکس واگن و ماموت بود: «این قرارداد فعلا قرار است با سرمایه گذاری کامل از سوی ماموت در ایران اجرایی شود و فعلا فولکس برنامه ای برای سرمایه گذار ندارد.» او در حالی این صحبت ها را بیان کرد که پیش از این قرار بود قرارداد تولید این دو شرکت در ایران با سرمایه گذاری مشترک انجام شود و حالا مشخص می شود که چرا فولکس واگن به عنوان یکی از بزرگترین خودروسازان جهان که حاضر شده سرمایه خود را به الجزایر که از نظر زیرساختی بسیار پایینتر از ایران قراردارد، ببرد اما در ایران سرمایه گذاری نکند.
 
اکنون چند موضوع قابل بررسی است، نخست اینکه فراری دادن خودروساز طراز اول جهانی در شرایط نابسامان صنعت خودرو آن هم با اعمال تصمیمات کارشناسی نشده و ناگهانی چه تبعات سنگینی می تواند برای کشور و صنعت خودرو به همراه داشته باشد؟ نکته بعدی اینکه  فولکس واگن که حاضر شد در کشوری چون الجزایر با حداقل های صنعت خودرو سرمایه گذاری کرده و خط تولید راه بی اندازد چگونه توانست بر اساس سیاست گذاری های اشتباه وزارت صنعت، معدن و تجارت، از خیر بازار پرسود ایران بگذرد؟
 
حسن کریمی سنجری، کارشناس صنعت خودرو در خصوص تبعات رفتارهایی اینچنین بر صنعت خودرو کشور و کاهش میزان جذب سرمایه خارجی می گوید: «سرمایه گذار جایی که احساس خطر کند حضور پیدا نمی کند. یکی از شاخص های نامساعد بودن فضای کار همین ناپایداری قوانین است. اینکه شخص یا گروه و تیمی بنا به هر دلیل تحت عنوان کنترل نرخ ارز، اقتصاد مقاومتی یا هر چیز دیگری محدودیت ناگهانی و دفعتی در قوانین ایجاد می کنند بدون شک به ضرر توسعه اقتصاد و صنعت خودروسازی تمام می شود.»
 
او ادامه می دهد: »نمی دانم که این دلیل واقعا دلیل پا پس کشیدن فولکس واگن بوده است یا خیر، اما زمانی که شرکت و سرمایه گذار خارجی می بیند که در ایران یک شخص یا گروه به سادگی با تصمیمی بدون پشتوانه منطقی در آمد و شد سرمایه اختلال ایجاد می کند، بدون شک احساس خطر کرده و عقب نشینی می کند.»
 
سنجری در پرسش به این که با حضور برندی چون فولکس واگن چه تاثیری بر اقتصاد و صنعت خودرو کشور دارد می گوید: «حضور فولکس واگن در ایران، به عنوان خودروساز رده اول دنیا با محصولاتی معقول تر و رقابتی تر از تویوتا از دیدگاه قیمتی بسیار خوشایند است و از این رو باید شرایطی ترتیب دهیم که برندهایی چون فولکس واگن در کشور به حضوری پایدار دست یابند.»
 
او در ادامه تاکید می کند: «پیش تر هم بیان شد که حضور یک سرمایه گذار خارجی در صنعت خودرو به سه ویژگی مهم وابسته است. اول آن که باید سرمایه گذاری نقدی کند چرا که از این طریق ضمن حل کردن مشکلات مالی صنعت خودرو کشور، ضامنی بر حضور سرمایه گذار خارجی در بازار کشور نیز خواهد بود است. دوم اینکه شرکت مورد نظر باید صاحب برند باشد و از این رو چه برندی بهتر از فولکس واگن. در آخر نیز آن شرکت سرمایه گذار باید صاحب بازار باشد به این معنا که در بازارهای مطرح جهانی دارای سهم فروش باشد. فولکس واگن در بیشتر بازارهای مختلف دنیا حضور پایدار و مستمری دارد که می تواند به رشد و توسعه صنعت خودرو کشور کمک کند.»
 
سنجری ادامه می دهد: «حضور شرکت های خودروساز باید تحت شرایط منطقی صورت گیرد. این شرکت ها باید در زمینه انتقال تکنولوژی پلتفورم، قوای محرکه، طراحی خودرو و تولید ماژول های اصلی خودرو سرمایه گذاری و بخشی از تولیدات خود را به بازارهای منطقه صادراتی خود ارسال کنند. اگر این شروط در قرادادها لحاظ شود می توانیم از طریق این شرکت های بزرگ و صاحب نام، خود مسیر توسعه را پیدا کنیم.»

خودروکار