۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۲
- لوکانو از کمپین جدید خود رونمایی کرد
- هنوز جزئیات کاهش تعرفه واردات خودرو مشخص نشده است
- ارز واردات خودرو به ۳ میلیارد یورو افزایش می‌یابد
- پیکار ام‌وی‌ام ایکس 55 پرو با کویر ریگ جن
- مرحله دوم فروش پیکاپ کرهای موسو گرند-خان آغاز شد +جدول
- خودروسازی ایلیا موفق به کسب نشان عالی مسئولیت اجتماعی شد
- یادآوری آخرین فرصت تکمیل وجه متقاضیان موسو گرند- خان
- توسعه شبکه نمایندگان خودروسازی ایلیا همزمان با توسعه سبد محصولات جدید
- آخرین فرصت پیش فروش پیکاپ کرهای را از دست ندهید
- فروش پیکاپ موسو گرند خان خودروسازی ایلیا آغاز شد +جدول
پدال نیوز: از آنجایی که مدل ماندگار 246GT تحت برند دینو تولید شد، فراری 365GT4 BB را می توان به عنوان اولین محصول جاده ای موتور وسط فراری برشمرد.
به گزارش پدال نیوز به نقل از هفته
نامه خودرو امروز: از آنجایی که مدل ماندگار 246GT تحت برند دینو تولید
شد، فراری 365GT4 BB را می توان به عنوان اولین محصول جاده ای موتور وسط
فراری برشمرد. با آغاز دهه 1970، فراری تحت فشار موفقیت غیرقابل تصور
لامبورگینی با مدل موتور وسط میورا بود و این برای برندی که همواره مشهور
به پیشروی در تکنولوژی و عملکرد است، امری مهلک محسوب می شد. 
ترکیب موتور وسط امری عادی در سوپراسپرت های امروزی است، ولی انزو فراری علی رغم تشنگی بازار برای چنین محصولی، با تولید برلینتا باکسر مخالفت می کرد! او معتقد بود فراری ها موتور وسط مناسب استفاده شهری نیستند و در درازمدت مشکلات زیادی را برای مالک به وجود می آورند، با این وجود 365GT4 BB در سال 1971 برای رقابت با لامبورگینی میورا و مدل جدید کانتاش، که به زودی راهی بازار می شد، طراحی و در اتوشو تورین رونمایی شد. برلینتا باکسر با آغاز سال 1973 در نمایشگاه اتومبیل ژنو به عنوان جانشین مدل موفق دایتونا روی خط تولید قرار گرفت و خط مشی طراحی بسیاری از مدل های نمادین فراری تا سال 1990 را تعیین کرد.
در 1976، این مدل با مجموعه ای از بهسازی ها و افزایش حجم پیشرانه، تحت نام جدید 512BB با وجود اینکه هرگز به بازار داخلی آمریکا صادر نشد، توانست با توانایی دستیابی به حداکثر سرعت بیش از 300 کیلومتر بر ساعت، تا پایان تولیدش در سال 1985 به خوبی از پس رقبای خود بربیاید.
شاسی و سیستم انتقال قدرت
شاسی لوله ای مونوکوک استیل در دل خود پیشرانه ای 12 سیلندر تخت با 4 کاربراتور وبر به حجم دقیق 4390 سی سی را جای داده است که حداکثر قدرت 360 اسب بخار را تولید می کند. به علت ارتفاع بسیار کم پیشرانه، گیربکس 5 سرعته دستی نیز در زیر آن قرار گرفته که اگرچه باعث صرفه جویی در فضا می شود، اما روی هندلینگ آن تاثیر منفی گذاشته است. قرارگیری پیشرانه به صورت طولی، مزایایی مانند صداگیری بهتر کابین و دسترسی بهتر در هنگام تعمیرات و سرویس های دوره ای را به همراه داشت. 
حداکثر سرعت قابل دستیابی برای 512BB و 365GT4 BB به ترتیب 302 و 281 کیلومتر بر ساعت و شتاب صفر تا صد آنها 5.4 ثانیه است. مدل جدیدتر 512BB در بحث فنی، از پیشرانه مشترک با 365GT4 BB بهره می برد که با افزایش حجم تا 4943 سی سی رو به رو شده و نیروی تولیدی آن همان 360 اسب بخار معمول است که با افزایش گشتاور به رهگیری از صفحه کلاچ دوبل عملکرد بهتری از خود به نمایش می گذارد. 
شاسی در 512BB فاقد هرگونه تغییر جدیدی بود و تنها محور عقب به واسطه استفاده از تایرهای پهن تر، 63 میلی متر عریض تر شد. سال 1981، فراری با معرفی 512i، این خودور را با مجموعه ای از تغییرات مانند سیستم متریک برای اندازه رینگ و تایرها، چراغ های کوچک رانندگی در روز، مه شکن های جدید در قسمت عقب و سیستم تزریق سوخت انژکتوری ساخت بوش آلمان، که منجر به عملکرد بهتر پیشرانه و کاهش قابل توجه آلایندگی ها می شد، به بازار فرستاد. 512i تا آغاز سال 1984 روی خط تولید باقی ماند تا جای خود را به مدل جدید تستاروسا بدهد.
بدنه
طراحی بدنه برلینتا باکسر از خطوط بدنه کانسپت P6 پینین فارینا که در سال 1968 از آن رونمایی شد، پیروی می کند. 365GT4 BB برخلاف لامبورگینی کانتاش، سادگی را مبنای طراحی خود قرار داده است. بدنه به طور کامل از استیل تشکیل شده است. البته درها، محفظه موتور و کاپوت به منظور کاهش وزن بیشتر آلومینیومی هستند. 
اولین مشخصه ظاهری برلینتا باکسر در نمای جلو، چراغ های ثابت با قاب نارنجی یا سفید است، موردی که تمایز دادن آن از دیگر فراری ها را تا میزان زیادی آسان می کند. کمی بالاتر شاهد حضور چراغ های مخفی شونده هستیم. قسمت دماغه با مکانیسمی مشابه لامبورگینی میورا بالا آمده و دسترسی به لاستیک زاپاس را فراهم می کند.
با نگاهی به نمای کناری، رینگ ها با طرح ستاره ای و دولچکی که در عقب و جلو، شیشه ها را محاصره کرده اند، توجه را به سوی خود جلب می کنند. نمای عقب در 365GT4 BB و 512BB دارای تفاوت های کوچکی مانند اختلاف تعداد چراغ ها و خروجی های اگزوز است که در 512BB به دو عدد در هر طرف کاهش یافته اند. دسترسی به پیشرانه دو گیربکس نیز با بالارفتن کلی قسمت عقب امکان پذیر می باشد.
فضای داخلی
درست همانند طراحی بیرونی، با ورود به کابین برلینتا باکسر نیز رگه هایی از خط مشی مدل های پس از آن مانند 288GTO و تستاروسا را خواهید یافت. داشبورد بسیار ساده با احجام مستطیل شکل، فرمان سه شاخه فلزی با دوردوزی چرم و نشان دهنده های گرد، دارای پس زمینه مشکی و اعداد نارنجی که خواندن اطلاعات روی آن را بسیار آسان می کند. 
نحوه قرارگیری بلندگوهای سیستم صوتی در گوشه های داشبورد و دریچه های تهویه هوا در زیر شیشه جلو، جالب و نوآورانه است. کنسول وسط مجموعه ای از سوییچ های تنظیمات را در خود جای دادهاست و شیفتر تعویض دنده کلاسیک، با قاب نقره ای رنگ، دقیقا در کنار پای راننده جا خوش می کند! صندلی ها با اصیل ترین چرم ایتالیایی روکش شده اند و در میانه ها دارای شیارها و سوراخ های کوچکی برای تهویه هوا هستند. رودری ها فاقد هرگونه خلاقیت بوده و تنها دستگیره در و یک جفت بلندگوی دایره ای شکل را در بر می گیرند. کیفیت مواد اولیه و راحتی فضای داخلی یک فراری کلاسیک شاید آن چیزی نباشد که از یک مرسدس بنز یا آستون مارتین انتظار دارید، زیرا تمامی تمرکز این دست از خودروها، روی عملکرد فنی خلاصه شده است و این تخصص ایتالیایی هاست.
جایگاه امروزی
برطبق آمار سال های اخیر، قسمت عمده ای از ارزشمندترین و موفق ترین خودروهای کلاسیک در زمینه فروش در حراجی های جهانی را محصولات ایتالیایی و علی الخصوص فراری ها تشکیل می دهند. بنابراین شکی در آن نیست که خرید یک فراری کلاسیک، آن هم از گونه های 12 سیلندر یک سرمایه گذاری مناسب و سودده به شمار می آید.
با آمار تولید بیش از 2300 دستگاهی برای نمونه های مختلف و نقش بسیار کلیدی این مدل در تاریخ فراری، نمونه های سالم و کم کارکرد آن امروزه با مبالغ 100 تا 500 هزار دلار خرید و فروش می شوند. با وجود اینکه این میزان برای یک فراری کلاسیک، رقم زیادی به شمار نمی رود، آیا حاضر هستید ریسک تعمیرات و نگهداری دشوار این زیبای ایتالیایی را پذیرفته و آن را در کلکسیون خود قرار دهید؟
ترکیب موتور وسط امری عادی در سوپراسپرت های امروزی است، ولی انزو فراری علی رغم تشنگی بازار برای چنین محصولی، با تولید برلینتا باکسر مخالفت می کرد! او معتقد بود فراری ها موتور وسط مناسب استفاده شهری نیستند و در درازمدت مشکلات زیادی را برای مالک به وجود می آورند، با این وجود 365GT4 BB در سال 1971 برای رقابت با لامبورگینی میورا و مدل جدید کانتاش، که به زودی راهی بازار می شد، طراحی و در اتوشو تورین رونمایی شد. برلینتا باکسر با آغاز سال 1973 در نمایشگاه اتومبیل ژنو به عنوان جانشین مدل موفق دایتونا روی خط تولید قرار گرفت و خط مشی طراحی بسیاری از مدل های نمادین فراری تا سال 1990 را تعیین کرد.
در 1976، این مدل با مجموعه ای از بهسازی ها و افزایش حجم پیشرانه، تحت نام جدید 512BB با وجود اینکه هرگز به بازار داخلی آمریکا صادر نشد، توانست با توانایی دستیابی به حداکثر سرعت بیش از 300 کیلومتر بر ساعت، تا پایان تولیدش در سال 1985 به خوبی از پس رقبای خود بربیاید.
شاسی و سیستم انتقال قدرت
شاسی لوله ای مونوکوک استیل در دل خود پیشرانه ای 12 سیلندر تخت با 4 کاربراتور وبر به حجم دقیق 4390 سی سی را جای داده است که حداکثر قدرت 360 اسب بخار را تولید می کند. به علت ارتفاع بسیار کم پیشرانه، گیربکس 5 سرعته دستی نیز در زیر آن قرار گرفته که اگرچه باعث صرفه جویی در فضا می شود، اما روی هندلینگ آن تاثیر منفی گذاشته است. قرارگیری پیشرانه به صورت طولی، مزایایی مانند صداگیری بهتر کابین و دسترسی بهتر در هنگام تعمیرات و سرویس های دوره ای را به همراه داشت.
حداکثر سرعت قابل دستیابی برای 512BB و 365GT4 BB به ترتیب 302 و 281 کیلومتر بر ساعت و شتاب صفر تا صد آنها 5.4 ثانیه است. مدل جدیدتر 512BB در بحث فنی، از پیشرانه مشترک با 365GT4 BB بهره می برد که با افزایش حجم تا 4943 سی سی رو به رو شده و نیروی تولیدی آن همان 360 اسب بخار معمول است که با افزایش گشتاور به رهگیری از صفحه کلاچ دوبل عملکرد بهتری از خود به نمایش می گذارد.
شاسی در 512BB فاقد هرگونه تغییر جدیدی بود و تنها محور عقب به واسطه استفاده از تایرهای پهن تر، 63 میلی متر عریض تر شد. سال 1981، فراری با معرفی 512i، این خودور را با مجموعه ای از تغییرات مانند سیستم متریک برای اندازه رینگ و تایرها، چراغ های کوچک رانندگی در روز، مه شکن های جدید در قسمت عقب و سیستم تزریق سوخت انژکتوری ساخت بوش آلمان، که منجر به عملکرد بهتر پیشرانه و کاهش قابل توجه آلایندگی ها می شد، به بازار فرستاد. 512i تا آغاز سال 1984 روی خط تولید باقی ماند تا جای خود را به مدل جدید تستاروسا بدهد.
بدنه
طراحی بدنه برلینتا باکسر از خطوط بدنه کانسپت P6 پینین فارینا که در سال 1968 از آن رونمایی شد، پیروی می کند. 365GT4 BB برخلاف لامبورگینی کانتاش، سادگی را مبنای طراحی خود قرار داده است. بدنه به طور کامل از استیل تشکیل شده است. البته درها، محفظه موتور و کاپوت به منظور کاهش وزن بیشتر آلومینیومی هستند.
اولین مشخصه ظاهری برلینتا باکسر در نمای جلو، چراغ های ثابت با قاب نارنجی یا سفید است، موردی که تمایز دادن آن از دیگر فراری ها را تا میزان زیادی آسان می کند. کمی بالاتر شاهد حضور چراغ های مخفی شونده هستیم. قسمت دماغه با مکانیسمی مشابه لامبورگینی میورا بالا آمده و دسترسی به لاستیک زاپاس را فراهم می کند.
با نگاهی به نمای کناری، رینگ ها با طرح ستاره ای و دولچکی که در عقب و جلو، شیشه ها را محاصره کرده اند، توجه را به سوی خود جلب می کنند. نمای عقب در 365GT4 BB و 512BB دارای تفاوت های کوچکی مانند اختلاف تعداد چراغ ها و خروجی های اگزوز است که در 512BB به دو عدد در هر طرف کاهش یافته اند. دسترسی به پیشرانه دو گیربکس نیز با بالارفتن کلی قسمت عقب امکان پذیر می باشد.
فضای داخلی
درست همانند طراحی بیرونی، با ورود به کابین برلینتا باکسر نیز رگه هایی از خط مشی مدل های پس از آن مانند 288GTO و تستاروسا را خواهید یافت. داشبورد بسیار ساده با احجام مستطیل شکل، فرمان سه شاخه فلزی با دوردوزی چرم و نشان دهنده های گرد، دارای پس زمینه مشکی و اعداد نارنجی که خواندن اطلاعات روی آن را بسیار آسان می کند.
نحوه قرارگیری بلندگوهای سیستم صوتی در گوشه های داشبورد و دریچه های تهویه هوا در زیر شیشه جلو، جالب و نوآورانه است. کنسول وسط مجموعه ای از سوییچ های تنظیمات را در خود جای دادهاست و شیفتر تعویض دنده کلاسیک، با قاب نقره ای رنگ، دقیقا در کنار پای راننده جا خوش می کند! صندلی ها با اصیل ترین چرم ایتالیایی روکش شده اند و در میانه ها دارای شیارها و سوراخ های کوچکی برای تهویه هوا هستند. رودری ها فاقد هرگونه خلاقیت بوده و تنها دستگیره در و یک جفت بلندگوی دایره ای شکل را در بر می گیرند. کیفیت مواد اولیه و راحتی فضای داخلی یک فراری کلاسیک شاید آن چیزی نباشد که از یک مرسدس بنز یا آستون مارتین انتظار دارید، زیرا تمامی تمرکز این دست از خودروها، روی عملکرد فنی خلاصه شده است و این تخصص ایتالیایی هاست.
جایگاه امروزی
برطبق آمار سال های اخیر، قسمت عمده ای از ارزشمندترین و موفق ترین خودروهای کلاسیک در زمینه فروش در حراجی های جهانی را محصولات ایتالیایی و علی الخصوص فراری ها تشکیل می دهند. بنابراین شکی در آن نیست که خرید یک فراری کلاسیک، آن هم از گونه های 12 سیلندر یک سرمایه گذاری مناسب و سودده به شمار می آید.
با آمار تولید بیش از 2300 دستگاهی برای نمونه های مختلف و نقش بسیار کلیدی این مدل در تاریخ فراری، نمونه های سالم و کم کارکرد آن امروزه با مبالغ 100 تا 500 هزار دلار خرید و فروش می شوند. با وجود اینکه این میزان برای یک فراری کلاسیک، رقم زیادی به شمار نمی رود، آیا حاضر هستید ریسک تعمیرات و نگهداری دشوار این زیبای ایتالیایی را پذیرفته و آن را در کلکسیون خود قرار دهید؟
خبر فارسی
تازه های سایت
