دو عدد از هشت دستگاه حفاری تونل که در این پروژه به کار گرفته شدهاند، ساخت آلمان هستند. هر یک از این دستگاهها نزدیک به ۱۱ میلیون یورو قیمت دارند. کندن هر ۱۰۰ متر تونل زیر رودخانه تیمز لندن حدود یک هفته طول میکشد. برای هر دستگاه حفاری ۲۰ کارگر به خدمت گرفته شدهاند که ۲۴ ساعته مشغول به کار هستند.
نمایندگان ۵۰ شهر و سازمان از پروژه "کراس ریل" بازدید کردند. جدا از مسائل اقتصادی، این پروژه بهخصوص از نظر مهندسی دارای جذابیتهای فراوانی است. ایستگاه جدید استپنی گرین در شرق لندن تنها چند متر از یک زمین فوتبال محلی پرطرفدار در این منطقه فاصله دارد.
بنابر گزارش دویچهوله، هزینه ساخت خط جدید حدود ۱۶ میلیارد یورو بوده است. عملیات ساخت در سال ۲۰۰۹ آغاز شد. از این پروژه در حال حاضر به عنوان بزرگترین پروژه زیرساختی در اروپا یاد میشود. این خط مترو شامل ۴۰ ایستگاه است که ۱۰ ایستگاه آن جدید هستند.
مهندسان دو سال تمام برای طراحی بهترین مسیرهای تونل زیرزمینی وقت گذاشتند. بدین منظور میبایست در ۲۶ نقطه در بالا یا زیر مسیر حمل و نقل عمومی لندن تونل زده میشد.
در مجموع ۴۲ کیلومتر تونل جدید به شبکه حمل و نقل اضافه شده است که قطر هر یک هفت متر است.
خط جدید "الیزابت" نام میگیرد. قرار است بخشهایی از این خط در مه ۲۰۱۸ افتتاح شود. در دسامبر همان سال خط به طور کامل به بهرهبرداری خواهد رسید. هزینه ساخت این خط از ترکیب درآمدهای مالیاتی، فروش بلیت و همچنین بخش خصوصی تأمین شده است.
واگنهای قطار در خط جدید حدود ۲۰۰ متر طول دارند که دو برابر واگنهای کنونی متروی لندن خواهد بود. هر واگن ظرفیت حمل ۱۵۰۰ مسافر را دارد. واگنهای کنونی ظرفیت حمل ۸۰۰ مسافر را دارند.
طبق برآوردها سالانه ۲۰۰ میلیون مسافر توسط خط جدید جابهجا خواهند شد. ایستگاه کنریوارف نخستین ایستگاهی بود که ساخت آن به اتمام رسید. طی مسیر میان این ایستگاه در شرق لندن تا فرودگاه هیثرو در غرب شهر ۴۰ دقیقه به طول خواهد انجامید. در حال حاضر طی این مسیر ۶۷ دقیقه طول میکشد.
دورتادور ایستگاه جدید کنریوارف را آب احاطه کرده است. سقف چوبی ایستگاه ۳۱۰ متر ارتفاع دارد و روی آن یک فضای سبز طراحی شده است.
در حال حاضر سالانه حدود ۴۰ میلیون نفر از ایستگاه کنریوارف جابهجا میشوند. پیشبینی میشود که خط جدید الیزابت به شکل چشمگیری از بار ترافیکی حمل و نقل عمومی لندن بکاهد.