آینده رنو در ایران چه می شود؟

به گزارش پدال نیوز، سایت بن رو که بدون اطلاع مالک اصلی اش یعنی سایپا از سوی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) به عنوان طلب برداشته و در اختیار جوینت ونچر مشترک ایدرو و رنو به عنوان آورده ایدرو لحاظ شد، پس از چندین ماه کش و قوس در اختیار رنویی ها برای تولید خودرو و اجرایی شدن بزرگترین قرارداد سرمایه گذاری خارجی صنعت خودرو، قرار نگرفت تا این قرارداد پسابرجامی قربانی زورآزمایی های داخلی شود.
 
از همان ابتدا که ایدرو سایت بن رو را به عنوان آورده خود مطرح کرد، انتقادات بسیاری به این اقدام وارد شد و در دفاع از تمام این انتقادات مطرح شد که ایدرو به عنوان سهامدار سایپا از این شرکت مطالبه داشته و این سایت تولیدی به عنوان وصول این مطالبات برداشته شده است. اما هیچ روند قانونی برای این ادعا شکل نگرفت و در مقابل سایپایی ها براساس قانون این حق را داشتند که سایت بن رو را به رنویی ها تحویل ندهند، اتفاقی که با وجود امضای قرارداد نهایی رخ داد و اینگونه ایدرو و رنو ناچار به بازبینی قرارداد رنو شدند.
 
این اقدام در حقیقت یک معنا بیشتر ندارد و آن هم خلف وعده طرف ایرانی در اجرای بندهای قرارداد است. اکنون با اتفاق رخ داده این پرسش مطرح است که چنین اتفاقی چه پیامدی بر جذب سرمایه گذاری خارجی در صنعت خودروی ایران دارد؟
 
فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو در پاسخ به این پرسش می گوید: اولین پیامی که این اتفاق برای سرمایه گذاران خارجی مخابره می کند این است که دو خودروساز بزرگ ایران قدرت زیادی دارند و شرکت های خارجی در صورت همکاری نکردن با آنها در بازار ایران روزگار سختی را خواهند داشت. با وجود اینکه رنو حدود ۱۲ سال است در ایران حضور دارد اما این اتفاق نشان داد که ارتباطات و توانش در حدی نیست که بتواند با این دو شرکت مقابله کند.
 
آینده رنو در ایران چه می شود؟
 
اگر به طور واقعی به ماجرا نگاه کنیم، قرارداد رنو تاکنون قربانی زورآزمایی مدیران صنعت خودروی ایران شده است اما از این پس چه سرنوشتی در انتظار این خووروساز فرانسوی خواهد بود؟
 
زاوه در این زمینه معتقد است: رنو تاکنون نشان داده که می خواهد استقلال خود را حفظ کند. این شرکت در عین حال که مراوداتش با دو خودروساز بزرگ ایران را دارد می خواهد به صورت مستقل در بازار ایران فعالیت کند.
 
او با بیان اینکه سرنوشت رنو قابل پیش بینی نیست، تصریح می کند: رنو تلاشش را خواهد کرد تا تیراژ را در کنترل خود درآورد چرا که تاکنون این شرکت به دلیل اینکه فروش را در اختیار نداشته نتوانسته تیراژ محصولات خود را در ایران بالا ببرد و چه بسا اگر مثلا فروش ساندرو در اختیار رنو بود اکنون به تیراژ بالایی رسیده و اتاق جدید این محصول در کشور تولید می شد.
 
آنچه که شرایط پیش آمده برای قرارداد رنو نشان می دهد، فضای کسب و کار ایران با وجود پشت سر گذاشتن مانع تحریم های یک جانبه، هنوز هم دستخوش موانعی است که فضایی غیر حرفه ای را رقم زده اند، موانعی که برطرف نشدن آنها می تواند سرنوشت سرمایه گذاران خارجی در ایران را دستخوش تغییر کند.

خودروکار