معادل‌های ستاره‌های اکشن سینما در دنیای خودروها +تصاویر

به گزارش پدال نیوز، انفجار، درگیری‌های مسلحانه و تیراندازی، از جمله مشخصه‌های یک فیلم اکشن هستند. در همین حال، ستاره‌های فیلم‌های اکشن که باعث جذابیت این نوع فیلم‌ها می‌شوند، بیشتر از همه دوست‌داشتنی هستند. تاکنون به این منظور فکر کرده‌اید که هر یک از این ستاره‌های اکشن در دنیای اتومبیل‌ها چه مصداقی می‌توانند داشته باشند؟ یا به عبارت دیگر اگر این ستاره‌ها، یک تراک یا خودرو می‌بودند، در قالب کدامیک‌ از مدل‌های کنونی در صنعت خودرو ظاهر می‌شدند؟ در پاسخ به این سؤال، در ادامه برخی از شناخته‌شده‌ترین ستاره‌های اواخر قرن بیستم را بررسی کرده‌ایم.

ال پاچینو: آلفا رومئو 155 تورینگ کار
ال پاچینو خودش را به عنوان یک بازیگر سریع و با سرعت بالا در حرف‌زدن ثابت کرده است. البته ممکن است که یک نقش آرام و سرد را در سه‌گانه «پدرخوانده» از او به یاد داشته باشیم، ولی این عملکرد در فیلم‌هایی مانند «صورت‌زخمی»، «بعدازظهر سگی»، «و عدالت برای همه …» و مخصوصاً در یک مونولوگ بی‌نظیر در پایان «گلن‌گری گلن‌ راس» همراه برای حرکت در اطراف اتاق و فریاد بر سر رئیسش جبران شده است.

155 یک خودروی اهل مبارزه و جنگجو است؛ خودروی‌ مسابقه‌ای بی‌رحم با یک موتور V-6 که در دوره خودش (۱۹۹۵) به اندازه یک V-12 قدرت تولید می‌کرد. این خودرو به راحتی به حرکت می‌افتاد و موتور با دور موتور بالایش شرایطی شبیه به یک «موشک» ایجاد می‌کرد. بنابراین 155، «ال‌ پاچینوی» دنیای اتومبیل‌هاست.
دنیل کریگ: آستون مارتین
احتمالاً این عنوان کاملاً بدیهی به نظر برسد؛ حتی اگر «جیمز باند» تنها نقطه شهرت دنیل کریگ در دنیای سینما باشد. چرا که با یک شخصیت کاریزماتیک و نزدیک به ۵۰ ساله، در عین حال با هزینه بالا برای استخدام و با عضلاتی قدرتمند روبرو هستیم. کریگ برای این کار ساخته شده است.
اگر به خاطر کریگ و شخصیت «جیمز باند» نبود، این کمپانی خودروسازی ممکن بود پس از اکران فیلم «روزی دیگر بمیر»، در بیش از یک دهه قبل، به کارش خاتمه دهد.

مت دیمون: تسلا مدل S P85D
دیمون بازیگری باهوش است که در پوشش نقش‌های اخیرش در سری فیلم‌های «بورن» پنهان شده است. در همین حال، وی با حضور در فیلم‌هایی مانند «مریخی» به کارگردانی ریدلی اسکات سعی کرده تا از گذشته خود در فیلم‌های حادثه‌ای فاصله بگیرد.

مت دیمون به خاطر رویکردهای زیست‌‌محیطی‌اش شناخته شده است و محصولات تسلا نیز خودروهایی هستند که از دریچه خروجی اگزوز خود، زمین را آلوده نمی‌کنند. بنابراین، دیمون، یک «تسلا» است؛ البته با کسب اجازه از هواداران «بورن».

آرنولد شوراتزنگر: هامر H1
با اینکه شایعات مربوطه هیچ‌وقت تأیید نشد، ولی باورها بر این است که «آرنولد» خودش به کمپانی AM جنرال، ساخت یک نسخه برای استفاده‌های شهری را از «هام‌وی» پیشنهاد کرده است. همچنین وی در این اخبار تأیید نشده گفته بود که خودش آنها را خواهد خرید. همچنین شوراتزنگر کامیون‌هایی داشت که آنها را از پیشرانه دیزل معمولی به «بیو دیزل» تبدیل کرده بود تا به این وسیله چهره خود را در میان دوست‌داران محیط زیست بهتر کند.

ولی در حال حاضر، به نظر می‌رسد که رابطه شوراتزنگر با خودروهایش به هم خورده است؛ چرا که مطابق گزارش‌ها وی چند سال قبل، تعداد زیادی از «هامر»هایش را به فروش رساند.

دولف لاندگرن: مرسدس کلاس G
دولف لاندگرن به خاطر صحنه‌های اکشن، استفاده از قدرت فیزیکی و معمولاً بازی در نقش شخصیت‌های خوب در فیلم‌هایش، البته منهای «راکی ۴» شناخته شده است. مرسدس کلاس G نیز یک خودروی سرسخت برای مشتریانی است که پول و البته میزان خوبی از آن را در اختیار دارند.

کلاس G می‌تواند به هر جایی برود و کارهای زیادی را انجام دهد؛ درست همانند لاندگرن.
سیلوستر استالونه: مرسدس یونیماگ
۴ دهه از حضور سیلوستر استالونه در فیلم‌های هالیوود می‌گذرد. ولی احتمالاً بیشتر شهرتش به خاطر سری فیلم‌های «راکی» و «رامبو» است. دوره بازیگری وی همانند یک قطار زغال‌سنگ با سر و صدای زیادی همراه بوده است.
یونیماگ نمادی کامل از شخصیتی است که وزن زیادی در سری «یک‌بار مصرف‌ها» دارد.
کریستین بِیل: شورولت کوروت استینگری ۲۰۱۴
کسی از شما از کنترل خارج شدن «کریستین بیل» و بد و بیراه گفتن به دیگر بازیگران و تولیدکنندگان فیلم را در هنگام ساخت «ترمیناتور: رستگاری» به خاطر دارد؟ احتمالاً پاسخ منفی است؛ چرا که این خبر تنها یک هفته بر سر زبان‌ها بود. ولی موفقیت سری «بتمن» چیزی است که همچنان به نام «بِیل» شناخته می‌‌شود.
همانند مدل برجسته و پر سر و صدای کوروت، بِیل نیز در جمع نماد‌های امریکا حاضر است.
مایکل کین: بنتلی لیموزین
وقتی صحبت از کریستین بیل و بتمن می‌شود، شاید بهتر باشد تا از «مایکل کِین» نیز یاد کنیم. کین حدود ۸۰ سال سنش است، بریتانیایی است و با توجه به لیست بلند نقش‌هایی که ایفا کرده، کاملاً شایسته مطابقت با یک خودروی وفادار انگلیسی است.
بیشتر چیزهایی که در مورد لیموزین‌های قدیمی‌تر بنتلی می‌دانیم، این است که آنها جثه‌ای بزرگ و سواری نرمی داشته‌اند. شاید هیچ خودروی دیگری مناسب شخصیت «کین» نباشد.
رابرت دووال: کادیلاک الدرادو ۱۹۷۲
دووال در اوایل دوره ۸۰ سالگی‌اش و یک امریکایی ثروتمند است. وی با وجود سن بالایش هنوز هم کارآیی خود را دارد و قابلیت‌های بازیگری‌اش با هیچکدام از بازیگران هم‌نسل‌اش قابل‌مقایسه نیست. نقش‌هایی که دووال در فیلم‌ها بازی کرده، گاه دوست‌داشتنی و گاه «عجیب» بوده‌اند. نقش «تام هاگن» در فیلم «پدر خوانده» یا نقش یک «واعظ ثروتمند و کادیلاک‌سوار» در فیلم «حواری» از جمله کارهای رابرت دووال هستند که در خاطرها مانده‌اند.
یکی از آخرین کارهای او، فیلم «قاضی» است که در آن در مقابل بازیگر نقش مقابلش، رابرت داونی جونیور، بحث و جدل‌های زیادی دارد. کادیلاک الدرادوی مورد اشاره، کاملاً بیانگر شخصیت وی در این فیلم است؛ انعکاسی از فلسفه اینکه «من در طول زندگی‌ام آن را ساخته‌ام و به آن افتخار می‌کنم».
جیمی فاکس: اسب!
جیمی فاکس، کسی است که نقش‌های خوانندگان غمگین بلوز، رئیس‌جمهور امریکا و یک تفنگدار دریایی را بازی کرده است، ولی یکی از نقش‌های اخیری که بیشتر در ذهن‌ها ماندگار بوده، مربوط به فیلم «جَنگوی رها شده» به کارگردانی تارانتینو بوده است.
تمام طول فیلم در مورد شخصیت «جنگو» است که خودش از بردگی آزاد می‌شود و برای آزاد کردن همسرش از یک مزرعه‌دار بی‌رحم تلاش می‌کند. شاید اسبی که جیمی فاکس در این فیلم با آن سواری می‌کند، یک نماد متمایز از دنیای وسترن باشد.
اسب چیزی است که «فاکس» به خوبی آن را هدایت کرده و تارنتینو نیز به‌ زیبایی از عهده کارگردانی فیلم برآمده است.