حرکت خلاف جهت خودروسازان ایرانی با مسیر جهانی

به گزارش پدال نیوز به نقل از خودروکار، در سطح جهانی صنعت خودروسازی به‌ جز چینی‌ها به سمت مدیریت واحد چند برند پیش رفته که این موضوع عاملی می‌شود تا هزینه تمام‌شده محصولات و شرکت کاهش یابد، به‌طور مثال شرکت آئودی به‌عنوان زیرمجموعه فولکس‌واگن از پلتفرم‌ های مشترک با این خودروساز آلمانی استفاده می کند که هزینه تحقیق و توسعه خودرو به‌شدت برای این دو برند کاهش می‌یابد و از سوی دیگر نوآوری در طراحی خودرو و امکانات جدید به‌صورت یک روح واحد در اکثر محصولات یک برند دمیده می‌شود که درنهایت تمام این مسائل باعث می‌شود که تنوع محصولی یک خودروساز افزایش یابد و سبد محصولات آن زیان ده نباشد.
 
در ایران شرایط فعالیت به صورتی است که هر روز بر تعداد خودروسازهای کشور افزوده می‌شود و این در حالی است که تعداد محصولات سبد شرکت‌ها به‌سختی به تعداد انگشت‌های یک دست می‌رسد و از سوی دیگر آن‌چنان نوآوری خاصی  در طراحی پلتفرم و خودرو در ایران رخ نمی‌دهد و نمی‌توان به‌راحتی خودروسازان ایرانی را خودروساز قلمداد کرد.
 
حال جای سؤال دارد که در ایران برای آنکه خودروسازان ایران سود ده باشند باید چه مسیری در پیش‌گرفته شود؟
 
در این رابطه امیرحسن کاکایی در گفت‌وگو با خبرنگار خودروکار، اظهار می‌کند: برخی از خودروسازان ایرانی به‌واسطه زیان انباشته گذشته خود که به‌موجب برخی سوء مدیریت‌ها رخ‌داده، زیان ده هستند و در برخی موارد این‌گونه زیان‌ها قابل جبران نیست و این در حالی است که بعضی از خودروهای تولیدی کشور به‌خصوص وانت‌ها زیان ده هستند.
 
او می‌افزاید: هر خودروساز یک سبد محصول دارد که در این سبد محصول، تعدادی از خودروها سود ده و تعدادی زیان ده هستند و نکته قابل‌توجه آن است که مدیریت محصول و بازار باید  به‌گونه‌ای باشد که مجموع سبد محصول خودروساز سود ده باشد.
 
این کارشناس صنعت خودروسازی، بیان می‌کند: در حال حاضر برخی از برندهای مطرح جهان زیان ده هستند اما به دلیل تجمیع و انجام مدیریت واحد و انجام تحقیق و توسعه یکپارچه خروجی شرکت و برند همراه با زیان نیست.
 
کاکایی یادآور می‌شود: در سطح جهانی روال بر آن است که زمانی یک شرکت خودروسازی توان ادامه فعالیت ندارد، صاحبان شرکت اعلام ورشکستگی می‌کنند و یک برند دیگر شرکت را خریداری می‌کند و از نمونه‌های بارز این موضوع در سطح جهانی می‌توان به شرکت کیا اشاره کرد.
او تصریح می‌کند: این روال در ایران وجود ندارد و با تصمیم‌گیری‌های غلط زیانی به زیان‌های گذشته افزوده و به‌ واسطه روبرو نشدن با واقعیت‌ها، خطرهای بزرگی برای خودروسازی‌ها ایجاد می‌شود.
 
این کارشناس صنعت خودروسازی بابیان اینکه در شرایط فعلی اضافه شدن شرکت‌های خودروسازی معادل، رقابت دانسته می‌شود، گفت: خودروسازان بزرگ کشور بدون مدیریت سبد محصولات خود بر افزایش تنوع محصولات توجه ویژه‌ای دارند و این گفته به معنای آن است که باید هزینه‌های تحقیق و توسعه و ارائه محصولات به‌ روز در بازار همراه با تیراژ اقتصادی باشد تا هزینه تمام‌شده کاهش یابد.
 
او تصریح می‌کند: طراحی و تنوع باید اقتصادی باشد و در چارچوب یک بسته کامل صورت گیرد تا درنهایت یک روح واحد در محصولات یک خودروساز باشد.
 
کاکایی خاطرنشان می‌کند: در یک سال گذشته خبر امضای تفاهم‌نامه پنج تا شش قرارداد همکاری، رسانه‌ای شده که تنها دو قرارداد به مرحله اجرا رسیده، که منعقد نشدن قرارداد نهایی در شرایط فعلی کاملاً به صلاح است زیرا با ورود قراردادهای جدید به‌واسطه نبود ظرفیت و گنجایش بازار، اکثر تولیدکنندگان کمتر از ظرفیت تولید خواهند کرد.
 
این کارشناس صنعت خودروسازی، در انتها خاطرنشان کرد: خودروسازان ایرانی برای آنکه سود ده باشند باید استراتژی‌های خود را درزمینه توسعه محصول بهبود ببخشند و درزمینه ارتقا بهره‌وری برنامه‌ریزی‌های منسجمی صورت گیرد.