خودروسازی؛ نماد توسعه یا شکست؟

به گزارش پدال نیوز به نقل از دنیای اقتصاد، افزایش برخی نارضایتی‌ها از عملکرد خودروسازان داخلی به‌خصوص در حوزهای کیفیت، قیمت و خدمات پس از فروش، کار را به جایی رسانده که حالا بسیاری از مشتریان خرید خودروهای تولید داخل را تحریم و حتی در گوشه و کنار از تعطیلی این نماد صنایع کشور سخن می‌گویند. هرچند شاید همه مشتریان ایرانی راضی به تعطیلی خودروسازی نبوده و خواستار اصلاح آن و برطرف کردن نقاط ضعفش هستند، اما به هر حال «نخریدن خودرو» خود به معنای از بین رفتن تدریجی دومین صنعت بزرگ کشور است و این یعنی نوعی «سرخوردگی صنعتی.» بر کسی پوشیده نیست که خودروسازی طی سال‌های پس از انقلاب، دردانه بیشتر دولت‌ها بوده و حمایت‌های زیادی (به‌خصوص در بخش تعرفه و ارائه تسهیلات مالی و سرمایه‌گذاری) از آن شده است تا بتواند به‌عنوان گل سرسبد صنایع داخلی و نماد توسعه، هم نیاز مشتریان را پوشش دهد و هم نماینده خوبی در آن طرف مرزها باشد. به‌عبارت بهتر، خودروسازی را باید عصاره سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و حمایت‌های مادی و معنوی کشور در دوران پس از انقلاب دانست، صنعتی که رد پای بزرگان و نخبگان صنایع کشور را می‌توان در شجره نامه آن دید.
 
 
با این حساب، اگر خودروسازی زمین بخورد و به خاطره‌ها بپیوندد، کل صنعت کشور دچار نوعی سرخوردگی خواهد شد، چه آنکه خیلی‌ها با خود خواهند گفت «وقتی خودروسازی با این همه حمایت و سرمایه‌گذاری، از بین رفت، دیگر وای به حال سایر صنایع کشور.» در این شرایط شاید بهتر باشد که مسوولان وزارت صنعت، معدن و تجارت و صد البته خودروسازان، خود پیشقدم اصلاحات شده و برای رفع عیوب و تامین نیاز و خواست مشتریان، اقدام کنند. بی‌تردید اکثر قریب به اتفاق شهروندان ایرانی راضی به تعطیلی خودروسازی و بیکاری هموطنانشان نیستند و از خرید خودرو داخلی نیز ابایی ندارند، منتها خودرویی که نیازشان را برآورده کرده و کیفیت و قیمت و خدمات پس از فروش مناسبی داشته باشد، نه خودروهای فعلی که به نماد کم کیفیتی و گرانی تبدیل شده اند. خودروسازان نباید فراموش کنند که ایرانی‌ها هنوز هم جزو نجیب ترین مردمان جهان به‌شمار می‌روند و وقتی کارد به استخوان شان می‌رسد، اعتراض می‌کنند و بدون شک حالا نیز همین اتفاق رخ داده که در مقابل غول‌های جاده مخصوص صف‌آرایی کرده اند. در این شرایط، خودروسازان باید با شنیدن صدای مشتریان، تهدید رخ داده را به فرصت تبدیل کنند و با تدبیر، خود را از مهلکه رکودی که دامن گیرشان شده، برهانند.