قطعه سازان چگونه به بازارهای صادراتی پا می‌گذارند؟

به گزارش پدال نیوز به نقل از خودروکار، با توجه به سند راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت و اصل هر فعالیت اقتصادی مبنی بر تولید کالا برای مصرف داخلی و صادرات، به نظر می‌رسد قطعه‌سازی کشور در سال‌های اخیر به مرحله‌ای رسیده که توانسته نیاز داخلی را مرتفع کند و باید به فکر گسترش بازارهای خود در دیگر کشورها باشد و از سوی دیگر با توجه به آنکه محصولات جدیدی به بازار ایران واردشده که قرار بر آن است طبق قراردادهای بین‌المللی محصول در ایران تولید و 30 درصد آن توسط شرکت‌های طرف قرارداد صادر شود، نیاز است تا قطعه سازان در این قراردادها سهمی را از آن خود کنند.
 
بررسی قراردادهای خودرویی نشان از آن دارد که مدیران وزارت صنعت، معدن و تجارت به این نتیجه رسیده‌اند که برای پیشرفت و دستیابی به بازارهای جهانی در صنعت خودرو باید با شرکت‌های به نام قراردادهای همکاری منعقد کرد تا با فعالیت‌های مشترک تبادل اطلاعات و دانش فنی رخ دهد.
 
 حال با این تفاسیر به نظر می‌رسد در راستای پیشرفت و دستیابی به بازارهای جهانی در حوزه قطعه‌سازی، نیاز است تا همکاری‌های بین‌المللی شکل بگیرد که در این رابطه ساسان قربانی در گفت‌وگو با خبرنگار خودروکار، اظهار می‌کند: برای ورود به بازارهای جهانی باید قوانین بازار هدف به‌درستی شناخته و رعایت شود که از این موارد می‌توان به استفاده از فناوری روز تولید، مدیریت به‌روز در واحدهای تولیدی، ارائه خدمات قابل‌اعتماد و انعطاف اشاره کرد.
 
او می‌افزاید: پیشرفت واحدهای تولیدی در بازارهای جهانی وابستگی شدیدی به قوانین و مدیریت نظام صنعتی کشور مبدأ دارد، زیرا اگر انضباط در فضای کلان صنعت و اقتصاد کشور نباشد، اختلال در چرخه تولید و صادرات رخ می‌دهد.
 
این فعال حوزه قطعه‌سازی خاطرنشان می‌کند: تأکید بر حضور پررنگ دولت درزمینه آماده‌سازی شرایط صادرات کالا از ایران به معنای آن نیست که واحدهای تولیدی تغییر و تحول در زمینه فعالیت را در دستور کار خود لحاظ نکنند و واحدهای تولیدی باید به‌روزرسانی را در واحدهای خود اجرایی کنند.
 
قربانی روش صحیح تسهیل در تولید استاندارد و صادرات محور را همکاری‌های بین‌المللی قلمداد کرد و می‌گوید: درزمینه فعالیت‌های بین‌المللی باید با فعالان کشورهای تراز اول وارد مذاکره شد و به سمت کشورهایی که به‌شخصه واردکننده قطعات هستند، سوق پیدا نکرد.
 
او یادآور می‌شود: اگر قراردادهای همکاری بین‌المللی به‌گونه‌ای منعقد شود، که در ایران تولید مشترک صورت گیرد، تربیت نیروی انسانی محقق خواهد شد و این موضوع در حالی مطرح می‌شود که شرکت‌ها آنچنان با مسائل به‌روز صادرات و تولید آشنایی ندارند.
 
این فعال حوزه قطعه‌سازی تأکید می‌کند: تبدیل ایران به پایگاه تولید و ساخت منطقه، مزایای فراوانی را برای اقتصاد کشور به همراه خواهد داشت و اگر شرکت‌های بین‌المللی در ایران فعالیت مستقیم داشته باشند وابستگی آن‌ها به بازار ایران رقم خواهد خورد که این موضوع کاملاً در رویه عکس فروش محصول نهایی در بازار ایران است.
 
او بیان می‌کند: در فعالیت‌های صادرات محور باید دانش‌افزایی صورت گیرد که این مهم تنها با ارتباط با شرکت‌های به نام بین‌المللی، تحقیق و مطالعه به دست می‌آیند.
 
قربانی در رابطه با مزیت‌های ایران برای تولید مشترک قطعه در کشور، خاطرنشان می‌کند: ایران دارای نیروی انسانی مناسبی است که باید با تجربه اندوزی صیقل مناسب ببیند تا در آینده فضای بهتری را ترسیم و ایجاد کند.
 
این فعال حوزه قطعه‌سازی تصریح می‌کند: ایران دارای جغرافیای مناسبی است که با تکیه‌بر این مزیت خدادادی ایران قابلیت تبدیل‌شدن به مرکز تولید و صادرات منطقه را برای شرکای غربی دارد.
 
او خاطرنشان می‌کند: سوخت و انرژی ارزان‌قیمت در کنار پیشینه مناسب تولید در ایران، شرایط مناسبی را برای تولید و صادرات در راستای همکاری با شرکای بین‌المللی ایجاد می‌کند که اگر مزیت‌ها به‌درستی مدیریت شود، قیمت تمام‌شده تولید پایین خواهد بود.