تیم فنی روزنامه «دنیایخودرو» برای اثبات تواناییهای این کراساوور فرانسوی، کولئوس را در سختترین شرایط آب و هوایی کشور که شامل مناطق سردسیر و گرمسیری کویر مرکزی ایران میشود، مورد تست و بررسی قرار داد.
همراه با کولئوس در کویر داغ مرکزی ایران
ریگجن یکی از خطرناکترین کویرهای دنیا محسوب میشود و بسیاری از
کویرنوردان آن را بهنام مثلث برمودای ایران میشناسند. جایی که افراد
زیادی ناپدید شدند و خودروهایی زیادی به آنجا رفتند ولی هرگز برنگشتند و به
این ترتیب شنهای کویر به گورستانی برای آنها تبدیل شده است. تپههای شنی
و شنزارهای آرامی که ناگهان زیر پای انسان خالی میشوند و اثری از انسان
باقی نمیگذارند. آری، ما با کولئوس به جایی رفتیم که اسرارآمیزترین نقطه
ایران و از طرفی نفرینشدهترین کویر است. در واقع ما خبرنگاران با
کراساوور فرانسوی به چنین جایی پا گذاشتیم. بعد از حدود ۷ کیلومتر رانندگی
در جادههایی میان تپههای شنی، سرانجام به محل کمپ مشخصشده رسیدیم. جایی
که هیچ خودرویی درآنجا تردد نمیکرد. ساعت حدود یکونیم ظهر بود. نگرانی
در تیم پشتیبانی موج میزد. به هر حال خودروهایی که قرار بود وارد رمل
شوند، آماده شدند.
ابتدا باد چرخهای کولئوس و خودروهای پشتیبان را کم کردیم. کم کردن باد
باعث شد از حد مجاز خارج شویم و اخطار کم بودن باد چرخها روی صفحه آمپر
خودروها روشن شود. اما چارهای جز این نداشتیم. باید باد چرخها را آن قدر
کم میکردیم تا سطح تماس را بالا ببریم و بتوانیم از تپههای شنی عبور
کنیم. برای شروع حرکت در کویر ابتدا میزان فشار باد تایرها را کم کردیم و
خودرو را در حالت دو دیفرانسیل قرار دادیم تا با تقسیم نیروی ۵۰/۵۰ میان دو
محور جلو و عقب از بروز هرگونه مشکل در مسیر جلوگیری شود.
با قرار دادن دنده در حالت تعویض دستی شروع به حرکت کردیم، با توجه به نوع
مسیر که نیازمند بالابردن دور موتور تا جای ممکن است، به خودرو فشار آوردیم
تا از پس پستیوبلندیهای رملهای شنی کویر دم ریگجن برآید. جالب است
بدانید کولئوس به خوبی از پس مسیر برآمد و توانست به لطف جعبهدنده
ایکسترونیک که با پیشفرض CVT دور موتور را ثابت نگه میدارد، با
هرزگردی کم چرخها از رملهای شنی بالا برود.
سیستم تعلیق پیشرفته این خودرو با وجود ناهمواریهای بسیار مسیر، تکانهای
شدید را به خوبی جذب میکند و اجازه نمیدهد بهرغم فشار زیاد، سرنشینان
دچار تنش شوند. البته باید به این نکته اشاره کرد سیستم تعلیق کولئوس و
داستر که در ادامه به آن نیز اشاره خواهیم کرد، در جذب تکان و شوکهای
لحظهای کمی ضعیف عمل کردند. گشتاور ۲۳۳ نیوتونمتری و توان خروجی ۱۷۰
اسببخاری پیشرانه چهارسیلندر ۵/۲ لیتری کولئوس، در رملهای شنی بسیار
ملموس هستند، بهگونهای که در بالا رفتن از شیبهای تند، با دور موتور
پیوسته نهایت قدرت را میتوانید زیر پای خود احساس کنید.
نکتهای که در خصوص آفرود با این خودرو بسیار حائزاهمیت است، ارتفاع زیاد
سپرهاست که زاویه ورود و خروج کولئوس را کم کرده است. همین موضوع سبب شد در
روز تست در کویر کمی احتیاط کنیم تا کمترین آسیب به آن وارد شود.
زیاد شدن فاصله میان دو محور به دلیل بزرگتر شدن ابعاد کلی خودرو نسبت به
نسل قبلی، موجب شده است از عملکرد کولئوس در آفرود کمی کاسته شود زیرا
ویلبیس یا همان فاصله میان دو محور یکی از ارکان اصلی در خودروهای آفرودی
بهشمار میرود. پس از حدود یک ساعت رانندگی مداوم در شرایط پرفشار آفرود
کویری، سیستم انتقال قدرت و دیفرانسیل کولئوس کمی داغ شد که البته باتوجه
به نوع کاربری اصلی این خودرو که یک کراساوور شهری است، طبیعی بود. اصولا
لذت رانندگی با یک خودروی شاسیبلند آفرود به دلیل تجهیزات مکانیکی است که
این اجازه را به شما میدهد تا هر مسیری را که میخواهید، بپیمایید اما
وجود تجهیزات و تکنولوژی الکترونیکی زیادی که در کولئوس وجود دارد، موجب
میشوند کمی از لذت سواری آفرود کاسته شود. در مجموع باید بگوییم کولئوس
فراتر از انتظار در این تست ظاهر شد، زیرا با توجه به فشار فوقالعادهای
که به آن وارد آمد، به کار خود ادامه داد و از این تست سربلند بیرون آمد.
یخنوردی با ژنرال بلندقامت رنو
برگزاری تستدرایو در شرایط سخت آبوهوایی توسط نگینخودرو یکی از
اتفاقات بسیار مهم در حوزه خودرو بهشمار میرود و همین موضوع باعث شده است
بسیاری از شرکتها برای انجام چنین تستهایی به تکاپو بیفتند. به همین
منظورتصمیم گرفتیم با بردن رنو کولئوس به ارتفاعات شهر تهران، توانایی و
عملکرد این کراساوور فرانسوی را بسنجیم.
برنامه تست خودرو از ارتفاع ۱۸۲۰ متر آغاز و قرار شد با توجه به مسیر، ۷
کیلومتر برای رسیدن به کمپ در جادههای گلی، برفی و گاهی یخزده رانندگی
کنیم و به ارتفاع ۲۰۴۰ متری برسیم. این مسیر ۷ کیلومتری از راههای
پرپیچوخم و شیبهای زیاد تشکیل شده بود. سفر از یک مسیر خاکی با
دستاندازهای زیاد آغاز شد و با سرعتی بین ۲۰ تا ۴۰ کیلومتر بر ساعت مسیر
را پیمودیم. یکی از نکات جالب، نرمی کولئوس در چنین مسیری بود و ضربات
نامتعارف به اتاق وارد نمیشدند. تکانهای ناشی از این دستاندازها هم بدون
صدا به اتاق منتقل میشدند و صدای ناهنجاری از سیستم تعلیق به گوش
نمیرسید.
صندلیهای بهنسبت مناسب باعث شده بودند تا نشیمنگاه ایمنی برای سرنشینان
کولئوس وجود داشته باشد. همچنین حرکات عرضی خودرو هنگام ورود و خروج به
دستاندازها مناسب و خوب بود. بعد از گذر از قسمتهای اولیه جاده، به
کنارگذر پرتگاهی رسیدیم که عمق زیادی را داشت و ما باید با کولئوس از روی
برفهای نکوبیده و مسیر یخزده عبور میکردیم. خودرو را در وضعیت چهارچرخ
ثابت قرار دادیم از کنار پرتگاه شروع به حرکت کردیم. با زیاد شدن سرعت
خودرو، فرمان شروع به بازی میکرد، سیستم کنترل پایداری وارد عمل میشد و
سعی میکرد خودرو را در مسیر نگه دارد. با آنکه پنج نفر سوار بر کولئوس
بودیم و تا حدی ارتفاع خودرو پایین آمده بود اما در کمتر قسمتی از مسیر،
زیر خودرو در برف گیر میکرد.
در این قسمت مسیر که شیب کمی داشت، میتوان گفت پایداری و عملکرد کولئوس
مناسب و قابلقبول بود. زیرا این خودرو اساسا برای آفرودهای سنگین و تردد
در چنین شرایطی ساخته نشده است. اگر بخواهیم مسیر تست خود را بیشتر شرح
دهیم، باید بگوییم اگر خودرویی مانند تویوتا پرادو در چنین مسیری حرکت کند و
راننده آن آشنایی چندانی به مسیر و نوع صحیح رانندگی نداشته باشد،
میتواند به راحتی خود را به دردسر بیاندازد. پس میتوانیم نتیجه بگیریم
ثبات در حرکت و قدرت کافی، باعث شدند تا کولئوس در کنار رانندگی حرفهای در
این مناطق به دردسر نیفتد.
جمعبندی
در نهایت میتوان گفت رنو کولئوس جدید سربلند از این تستها بیرون آمد و
توانست این موفقیت را به نام خود و نگین خودرو رقم بزند. هرچند باید گفت
رقبای کرهای و ژاپنی این خودرو که برخی از آنها از لحاظ عملکرد و مشخصات
فنی شباهت زیادی با کولئوس دارند، از پس چنین تستهایی نیز بر میآیند.
به هر حال میتوانیم جسارت حضور کولئوس و نگینخودرو را در چنین تستهایی
تحسین کنیم. همچنین برگزاری این تستها پیش از عرضه کولئوس به بازار موجب
شد تا نتیجه بهصورت تمام و کمال در اختیار علاقهمندان قرارگیرد تا با
آگاهی کامل اقدام به خرید این کراساوور جذاب کنند.