این محدودیتها باعث شد جریان اصلاحات برای ادامه حیات خود دست دوستی به سمت اصولگرایانی که بیش از آنکه با آنها اختلاف داشته باشند اشتراک داشتند دراز کند. حسن روحانی، ناطق نوری، علی لاریجانی و علی مطهری از جمله این اصولگرایان بودند.
این پشت یک میز نشستن باعث بوجود آمدن گفتمان جدیدی در سپهر سیاست ایران شد. اصلاح طلبان و برخی از اصولگرایان جریان اعتدال را در کشور تشکیل دادند.
بعد از تشکیل این گفتمان، تغییر در فضای دو قطبی سیاسی ایران ایجاد شد. جریان اعتدال در برابر کسانی قرار گرفت که رفتار افراطی در سیاست داشتند. کسانی که توانسته بودند دولت و مجلس را در اختیار خود بگیرند
میتوان گفت فضای کشور از اصلاح طلبی و اصولگرایی به اعتدالی و افراطی تغییر پیدا کرد. در این فضای رقابتی جدید این جریان اعتدال بود که توانست نهاد انتخاباتی را در اختیار خود بگیرد. حسن روحانی در دو انتخابات ریاست جمهوری 92 و 96 پیروز شد. مجلس از دست افراطیون خارج شد. اکثر کرسیهای شورای شهر در سراسر کشور نیز در اختیار گفتمان اعتدال قرار گرفت.
بعد از انتخابات ریاست جمهوری بخشی از جریان اصلاحات انتظار دارند به دلیل حمایتی که آنها از روحانی در انتخابات ریاست جمهوری داشتند. رییس جمهور سهم بیشتری از کابینه را در اختیار آنها قرار دهد. به زبان ساده میتوان گفت آنها به دلیل اخباری که از کابینه میرسد از حسن روحانی دلخور هستند.
این نگاه به کابینه روحانی، باعث میشود فضای کشور بازهم به سمت اصلاح طلبی و اصولگرایی سوق پیدا کند. باید به کابینه روحانی نگاه اعتدالی داشت. تمام کسانی که در کابینه آینده روحانی حضور دارند از این جنس هستند. دولت دوازدهم همچون دولت یازدهم اصلاح طلب یا اصولگرا نیست بلکه اعتدالی است.
نباید اجازه بدهیم گفتمان اعتدال که توانسته است افراطیون را حاشیه نشین کند، درگیر حواشی سیاسی شود. اعتدال اگر رنگ اصلاح طلبی یا اصولگرایی بخورد بازهم فضا برای ورود افراطیون به صحنه سیاست باز میشود. مردم با امید به جریان اعتدال رای دادند. روحانی و جریان اعتدال باید به گونهای رفتار کنند که گفتمان اعتدال سالها در کشور حاکم باشد.
در یک چشم برهم زدن انتخابات مجلس یازدهم و ریاست جمهوری سیزدهم در سال 1400 از راه میرسد. مردم اگر ببیند جوانههای امید در سال 92 تبدیل به درختهای امید شدهاند قطعا بازهم رای خود را به صندوق اعتدال میریزند. اما اگر مردم ببیند این جوانهها نه تنها رشد نکردهاند بلکه نابود شدهاند، با انتخابات ا قهر میکنند و بازهم زمینه به قدرت رسیدن افراطیون در کشور فراهم میشود.
در آخر این نوشتار بازهم تاکید میکنیم باید کابینه روحانی را اعتدال نگاه کنیم نه اصلاح طلبی و اصولگرایی.