مهره گمشده تسبیح خودروسازی کشور کجاست؟

به گزارش پدال نیوز به نقل از خودروکار، بررسی روند کاری شرکت‌های بزرگ خودروسازی نشان از آن دارد که با تکیه‌بر تحقیق و توسعه توانسته‌اند افتخارات بسیاری را در زمینه طراحی و تولید خودرو به نام خود ثبت کنند و از سوی دیگر می‌توان گفت که رشد و ارتقا جایگاه برندهای خودرویی در صنعت خودرو مدیون سرمایه‌گذاری و توجه به واحد تحقیق و توسعه است.
 
در این زمینه شاید روند کاری هیوندای کره جنوبی تائیدی بر این ادعا باشد، این شرکت زمانی که زمان سقوط دوو کره فرا رسید و هیوندایی آن‌چنان بازاری به نسبت دوو نداشت، به افزایش حجم تولید و بازار روی نیاورد و با سرمایه‌گذاری بلندمدت در بخش تحقیق و توسعه خود که در کشور آمریکا قرار داشت، به تحقیق و توسعه در راستای کیفی سازی، نوآوری و تولید محصولاتی با ویژگی‌های به‌روز در راستای گسترش بازارهای خوب پرداخت و نتیجه آن را در چند سال اخیر برداشت کرده است.
 
از سال‌های گذشته شرکت‌های خودروسازی ایران همچون ایران‌خودرو و سایپا به ایجاد واحد تحقیق و توسعه روی آورده‌اند اما آنچه که از این واحدهای انتظار می‌رفت، محقق نشد و حال با توجه به امضای قراردادهای اخیر تولید و انتقال دانش فنی خودرو در ایران جای سؤال دارد که تا چه میزان باید به موضوع تحقیق و توسعه پرداخت و دلیل مناسب نبودن خروجی واحدهای تحقیق و توسعه خودروسازان در صنعت خودروسازی ایران چه بوده است؟
 
در این زمینه امیرحسن کاکایی-کارشناس صنعت خودرو در گفت‌وگو با خبرنگار خودروکار، با اشاره به روند رشد و ارتقا خودروسازی کره جنوبی و چین، اظهار می‌کند: دلیل اصلی رشد صنعت خودروسازی کره جنوبی به‌واسطه تمایل شرکت‌های خودروسازی آمریکا برای سرمایه‌گذاری در این کشور بود و در کشور چین با مدل دیگری وارد عمل شدند و به بازار چین برای عرضه خودرو ورود کردند که چینی‌ها با کپی کاری و مونتاژ به تحقیق و توسعه پرداختند.
 
او می‌افزاید: شیوه ایران تا حدودی شبیه به شیوه چینی‌ها است، زیرا در قراردادهای اخیر خودرویی شرکت‌های طرف قرارداد مجبور شده‌اند تا میزانی از دانش فنی به ایران منتقل شود و تنها تولید در این قراردادها ملاک نبوده است که البته تولید خوب و بدون نقص خود تحقیق و توسعه است.
 
این کارشناس صنعت خودرو با شاره به اینکه یکی از دلایل درجا زدند صنعت خودرو کشور، عدم توجه به تحقیق و توسعه در مونتاژ و تولید است، بیان می‌کند: توجه به تحقیق و توسعه در قراردادهای اخیر خودرویی بسیار مهم است و در شرایط فعلی نمی‌توان در رابطه با انتقال دانش و تحقیق و توسعه اظهارنظر کرد، زیرا همواره در ابتدای چنین پروژه‌هایی به این موضوع تأکید می‌شود اما با گذشت زمان مشخص می‌شود که اتفاق خاصی در این زمینه رخ نداده است.
 
او می‌گوید: واحدهای تحقیق و توسعه در خودروسازی‌های بزرگ کشور وجود دارد که باید برای آن‌ها زمان و انرژی صرف شود و لازم به ذکر است که هزینه تحقیق و توسعه در صنعت خودروسازی هزینه بالایی دارد و در جهان برای کاهش هزینه تمام‌شده تحقیق و توسعه، شرکت‌ها بزرگ برای تیراژ تولید زیاد تشکیل‌شده‌اند.
 
کاکایی تصریح می‌کند: در کشورهای مختلف همچون کره جنوبی، فرانسه و آلمان که بازارهای مختلفی را در زمینه خودرو از آن خود کرده‌اند برندهای مختلفی وجود دارند اما در نهایت دو تا سه شرکت مادر وجود دارند که تمام برندهای کشور خود را در زیر پرچم حمایتی قرار داده‌اند و این در حالی است که در ایران مسیر حرکت کاملاً برعکس است.
 
او بابیان اینکه تعدد شرکت‌های خودروسازی با تیراژ کم در ایران وجود دارد، تأکید می‌کند: تحقیق و توسعه در ایران به‌خوبی شکل نگرفته و با توجه به شرایط اقتصادی و مسیر غلط خودروسازان که تعدد آن‌ها با میزان تیراژ تولید توجیه اقتصادی ندارد، عاملی شده تا تحقیق و توسعه رشد نکند و جایگاهی در صنعت خودروسازی کشور نداشته باشد.
 
کاکایی با تأکید بر اینکه در ایران باید در زمینه تحقیق و توسعه به یک جمع‌بندی و همکاری واحد دست پیدا کرد، می‌گوید: در دهه 60 و 70 شمسی در ایران‌خودرو و سایپا واحد تحقیق و توسعه راه‌اندازی شد اما به دلیل هزینه‌های بالای تحقیق و توسعه آن‌طور که باید خروجی مناسبی ارائه نشده است.
 
این کارشناس صنعت خودرو می‌افزاید: به نظر می‌رسد دولت باید در زمینه افزایش فعالیت بخش تحقیق و توسعه شرکت‌های خودروسازی با همکاری شرکت‌های دانش‌بنیان و واحدهای علمی، طرحی را اجرایی کند و باید دولت برخلاف آنکه در بازار و قیمت‌گذاری دخالت می‌کند در زمینه تحقیق و توسعه صنعت خودروسازی دخالت داشته باشد.
 
او با اشاره به شرایط اقتصادی خودروسازان که باوجود تعدد خودروسازی تیراژ تولید پایینی به ثبت رسیده است، یادآور می‌شود: برای نجات خودروسازان باید به سمت ایجاد واحد تحقیق و توسعه واحد در صنعت خودروسازی کشور پیش رفت و این در حالی است که در ایران به‌واسطه تفکر و فرهنگ فعالیت فردی، آن‌چنان شرکت‌ها علاقه‌ای به راه‌اندازی و سرمایه‌گذاری واحد ندارند.
 
کاکایی می‌افزاید: خودخواهی و ترس از همکاری گروهی در صنعت خودروسازی ایران عاملی شده تا تمام شرکت‌ها و بخش‌ها با یکدیگر رشد صنعت خودروسازی کشور را تجربه نکنند.
 
با این تفاسیر به نظر می‌رسد برای پیشرفت صنعت خودروسازی کشور نیاز به توجه و ارتقا واحدهای تحقیق و توسعه است اما باید توجه شود که برای کاهش هزینه تمام‌شده و داشتن خروجی مناسب و استفاده از این خروجی‌ها در صنعت خودروسازی کشور، یک واحد تحقیق و توسعه در صنعت خودرو کشور برای پشتیبانی از تمام شرکت‌های خودروسازی که بیش از 30 شرکت هستند، راه‌اندازی شود.