دوئل سخت ابرخودروهای آلمانی! +تصاویر

هر چند این قدرت کمتر نمی تواند برای راننده 911GT3  سُرخ آتشین، آنقدرها هم مهم باشد چرا که با پدال گاز تخته شده، کاملا در استراستفر دیوانه وار خود محصور است و با هر بار بالا رفتن دنده در ردلاین rpm 9.000، لبخندی حاصل یک رضایت خالص بر چهره اش می نشیند. برای سنجش عیار این ابرژرمن های پرسنین، آزمونی دو روزه را تدارک دیدیم که مسیرهای پهن و مستقیم، پهنه های لذت بخشی از بیراهه های اتریش، سربالایی و سرازیری های مملو از انواع پیچ های تند و ملایم و رانندگی در شهر را شامل می شد و پایان کار نیز یک ساعت رانندگی تحت فشار در پیست Wachauring در نزدیکی های ملک اتریش بود.

هر دو این ابرخودروهای آلمانی، محبوب جوانان شیک هستند. بالچه عقب های حچیم، چرخ های قطور و ژست پهن پیکر جای هیچ بحثی پیرامون پتانسیل های اسپرتی آنها باقی نمی گذارد. مخصوصا در مورد GTR که رخ جلو وحشی اش، به لطف طرح شبکه آبشاری جلوپنجره کلاسیک موسوم به پانامریکانا، سیار سلطه جو جلوه می کند، هر چند نمای عقب قوس دار و ظریفش، تناسبی با این رخ وحشی و سلطه جو ندارد.
همیار 911 GTR جدید در سریع تر راندن، گستره ای از پیشرفت های های‌تک مثل مکانیسم چرخ های عقب فرمان پذیر، فنربندی تطبیق پذیر، تایرهای بزرگ تر (245/35 ZR20 در محور جلو و 305/30 ZR20 در محور عقب)، اتصالات متحرک موتور و اجزای الکترونیکی پیچیده و پیشرفته است. به لطف بهره مندی از 20 درصد نیروی رو به پایین بیشتر روی بدنه به نسبت قبل، کوپه سرخ پورشه به مراتب باریک اندام تر و سبک تر از رقیب سبزپیکر احساس می شود. البته GT3 مجهز به گیربکس PDK این رقابت، روی کاغذ هم تقریبا 125 کیلوگرم و سبک تر از GTR است. فاصله دو محور و اوورهنگ های کوتاه تر و همچنین، توزیع وزن 40 به 60 روی محورهای جلو و عقب را هم که به اینها اضافه کنید، کاملا مشخص است که ساخته پورشه، ارائه دهنده چه سطح بالایی از توان عملکردی و مانورپذیری است.

هرگاه که یک انرژی بیش از اندازه، با یک چسبندگی نامطمئن به مسیر همراه می شود، پاسخگویی سریع بسیار ضروری خواهدبود و به محض اینکه آتش بازی آغاز شد، دیگر مهم نیست موتور نزدیک تر به چرخ های جلو است یا عقب. در دل پیچ و خم های مسیرهای نامسطح، سواری تهاجمی گرفتن از GTR بی قید و بندتر Mercedes-AMG، ساده تر از 911 قرص و محکم پورشه است که بخشی از آن، به لطف سیستم کنترل هرزگردی چند حالته ای است که هیجان را از عادی ترین، تا وحشی ترین حالت، در 8 سطح تنظیم می کند.

درواقع GTR به همان اندازه که یک مخلوق سفارشی AMG است، ذات تجمل گرای یک مرسدس بنز را نیز در خود دارد. کابین فضایی راحت و آسوده دارد و فضای بار هم نه تنها به سادگی و سهولت در دسترس است، بلکه تقریبا دو برابر فضای باری است که 911 GT3 ارائه می دهد. البته همچون GT3، ساخته Mercedes- AMG نیز با صندلی های رِیس گودرفته فاقد گرمکنی عرضه می شود که تنها دارای تنظیم فاصله طولی هستند. تا میانه های روز دوم این مقایسه، سوپراسپرت های آلمانی دو باک بنزین سر کشیده بودند و حمله فیلارمونیک وار بر پیچ ها، منجر به خورده شدن تایرها و نشستن لایه ای قطور از دوده روی آنها شده بود. در ضمن، کوچه های باریک بخش قدیمی وین نیز هم تهدیدی بود برای دیواره رینگ ها و هم آینه بغل های GTR پهن پیکر؛ اما خوشبختانه هیچ یک آسیبی ندیدند.

در نهایت، رسیدیم به پیست چالش برانگیزی که غیر از پیچ منتهی به مسیر مستقیم خط استارت- پایان که با دنده دوم باید گذراند، مابقی مسیرش، کار دنده سوم و چهارم است.
از دنیای AMG که وارد جو پورشه می شوید، حسی شبیه به ورود به جهانی کاملا متفاوت را خواهید داشت که البته به نظر با سرعتی تقریبا نزدیک به GTR حول ستاره اش در چرخش است. در ورودی لغزنده پیچ ها خودرو کاملا دچار بیش فرمانی می شود اما با یک لحظه نگه داشتن هر دو اهرم پشت فرمان، این فشاری که از پشت وارد می شود متوقف و سیستم چرخ های عقب فرمان پذیر برای تنگ کردن قوس چرخش درگیر می شود تا تایرهای جلو دوباره مسیری که باید را پیش رو بگیرند.