پدال نیوز: چینیها نیز حضورشان قویتر شد و شاهد بودیم که برندهای مطرح چینی چون بیوایدی و جیلی سرانجام به فکر احداث خط مونتاژ در کرمان افتادند و امروز فعالیت خط تولید آنها آغاز شده است. از طرفی سایک- امجی هم بهعنوان یکی از ۱۰ کمپانی برتر دنیا در تیراژ تولید خودرو به تبریز رفته است و روند تولید آزمایشی خودروهای خود را در ایران میپیماید.
به گزارش پدال نیوز،،بعد از برجام، دوره جدیدی در صنعت خودروی ایران آغاز شد و برندهای آشنا و ناآشنای جدیدی برای حضور در کشور اعلام آمادگی کردند. در میان صف ورود به بازار ایران، از همان ابتدا معلوم بود آلمانیها بهسختی برای راهاندازی خط تولید به کشور میآیند و معمولا قصد دارند محصولات خود را به صورت وارداتی در بازار ایران بفروشند. با گذشت ماهها هنوز تکلیف عرضه فولکسواگنهای مونتاژی در ایران مشخص نیست و خبر دقیقی از پیشرفت روند فعالیت احداث خط تولید این برند در ایران شنیده نمیشود.
چینیها نیز حضورشان قویتر شد و شاهد بودیم که برندهای مطرح چینی چون بیوایدی و جیلی سرانجام به فکر احداث خط مونتاژ در کرمان افتادند و امروز فعالیت خط تولید آنها آغاز شده است. از طرفی سایک- امجی هم بهعنوان یکی از ۱۰ کمپانی برتر دنیا در تیراژ تولید خودرو به تبریز رفته است و روند تولید آزمایشی خودروهای خود را در ایران میپیماید.
در این میان برندهای غیرچینی دوباره به بازار ایران برگشتهاند. هیوندای، پژو، سیتروئن و رنو جزو برندهای نامآشنا در بازار دنیا هستند که امروز پا به صنعت خودروی کشور گذاشته و با شرکتهای قوی داخلی کار خود را آغاز کردهاند. طبق قراردادهای امضاشده با این برندها، قرار است خودروهای روز آنها در ایران مونتاژ و تولید شوند تا دیگر خبری از ورود خودروی جدید ولی از رده خارج و قدیمی به ایران نباشد. پژو موظف شده است مدلهای ۲۰۰۸، ۲۰۸ و ۳۰۱ را به خط تولید ایرانخودرو بیاورد و به صورت تولید داخل آنها را عرضه کند. سیتروئن هم قرار است که با خودروهای C4 و کراساوور به خط تولید سایپای کاشان برود و احتمالا از اواخر سال ۹۶ نخستین دستاوردهای این برند در ایران رویت میشوند.
از سوی دیگر رنو با قرارداد متفاوت خود قصد دارد داستر و سیمبل جدید را در ایران مونتاژ کند و حضورش را در بازار خودروهای تولید داخل ایران بالا ببرد. امروز این برند در بازار خودروهای وارداتی خوش درخشیده و صعود چشمگیری را پیش چشم رقبا داشته است. همچنین محصولاتی که امروز رنو در خط تولید پارسخودرو و ایران خودرو تولید میکند، به مراتب از سایر رقبای فرانسوی خود بهروزتر و توانسته است استقبال خوبی را از جانب مصرف کننده برای خود تدارک ببیند.
هیوندای هم چند ماهی است کار خود را در کرمانموتور آغاز کرده و فعلا i10 و i20 را در آنجا مونتاژ میکند. نوع فعالیت این برند کرهای در ارگ جدید بم نشان میدهد ماهانه رشد خوبی برای تولیدات هیوندای در ایران اتفاق میافتد و از طرفی با عرضه محصولات جدیدی مانند النترا AD و اکسنت میتواند سهم بازار خود را افزایش دهد. با اینکه حضور این برندها در ایران نگاه مثبت کارشناسان را به دنبال داشته است، ولی برخی افراد که تعداد آن ها هم کم نیست، مساله جدیدی را مطرح کردهاند. به این ترتیب، خودروهای جدید و نامآشنایی که به بازار ایران معرفی شدهاند، همگی قیمتی بیش از ۶۰ میلیون تومان دارند و این سبک فعالیت عملا قشر کمدرآمد را از خودروهای روز دنیا دور کرده است.
بهعنوان مثال خودرویی مانند رنو سیمبل، پژو۳۰۱ و حتی i10 با قیمتی بیش از ۶۰ میلیون تومان در بازار کشور عرضه شدهاند. البته پژو ۳۰۱ سال ۹۴ قیمتی کمتر از ۶۰ میلیون تومان را برای خود انتخاب کرده بود ولی با توجه به اینکه ۲۰۰۸، قیمتی حدود ۹۸ تا ۹۹ میلیون تومان را به دست آورده است، بعید نیست ۳۰۱ هم قیمتی حدود ۷۰ میلیون تومان را برای خود جایگزین کند. با توجه به قیمت جهانی رنو سیمبل نمیتوان احتمال داد این خودرو قیمتی کمتر از ۵۰ میلیون تومان را در خطوط مونتاژ به خود اختصاص دهد و احتمالا این خودرو قیمتی بیش از ۵۰ و حتی شاید ۶۰ میلیون تومان خواهد داشت.
با نگاه کلی میتوان فهمید اگر خودروسازان ایرانی، محصولات دهه ۹۰ پژو، کیا و… را در ایران مونتاژ نکنند، عملا بازار خودروهای کمتر از ۵۰ میلیون تومان در ایران از بین میرود. برخی معتقدند سمند، سورن، دنا، تیبا، ساینا و کوییک میتوانند بازار این بخش را به خوبی کنترل کنند. ولی در جواب باید گفت تمام خودروهای نامبرده بر مبنای محصولات قدیمی برندهای نامآشنا در ایران هستند و در عمل شاهد خواهیم بود که برخی نتوانند یک خودروی بهروز را با قیمت کمتر از ۵۰ میلیون تومان خریداری کنند. اگر به مبنای مهندسی خودروهای ملی نگاه کنیم، در اصل آنها همان خودروهای پژو و کیای قبل از قرن ۲۱ هستند که تنها بهروز شدهاند و این بهروزرسانی شرایط رقابت آنها را با محصولات جدید بازار جهانی فراهم نکرده است.
در این بازار که رنو محصولات بهنسبت بهروزتری را در خطوط مونتاژ ایران دارد، همچنان فناوری قبل از ۲۰۱۰ میلادی را در ایران راهاندازی کرده است و به همین دلیل خودروهایش قیمتی کمتر از ۵۰ میلیون تومان در ایران دارند. البته ساندرو استپوی قیمتی بیش از ۵۰ میلیون تومان در پارسخودرو دارد که شاید کمی عجیب باشد.
به این ترتیب میتوان به این نتیجه رسید که پژو، سیتروئن، هیوندای و… محصولاتی را در سبد خود ندارند که بتوانند با توجه به سبک قیمتگذاری خودروسازان داخلی بهایی کمتر از ۵۰ یا ۶۰ میلیون تومان را در ایران به دست آورند. تنها رنو با خودروی کویید میتواند با یک محصول بهروز در بازار جهانی با قیمتی کمتر از ۴۰میلیون تومان در ایران حضور داشته باشد و همچنان کویید تنها یک خودرو است و خبری از رقبای بنام برای آن در صنعت خودروی کشور دیده نمیشود.
پس اگر دنبال راه چاره برای احیای بازار خودروهای کمتر از ۵۰ میلیون تومان در ایران باشیم، به ناچار باید محصولات بهروز خودروسازان چینی را در ایران بپذیریم. با این کار میتوان حداقل بخشی از عقبماندگی صنعت خودرو را در بازار خودروهای ارزانقیمت جبران کرد تا حداقل خریداران خودرو بتوانند خودروهایی با ظاهر، امکانات، ایمنی و آلایندگی بهتر خریداری کنند. ولی برای جایگزینی خودروهای چینی به جای محصولات قدیمی خودروسازان فرانسوی، ابتدا باید اعتماد مردم را نسبت به محصولات چینی بالا برد و بیش از هر چیز خدمات و کیفیت آنها را ارتقا داد. در صورت قدم برداشتن در راه این فرایند میتوان امیدوار بود بازار خودروهای ارزان در آینده نزدیک با خودروهای چری، لیفان، امجی، بیوایدی، جک، جیلی و… قوت بگیرد. با اینکه باید صنعت داخلی و ملیسازی خودرو را در ایران جدی بگیریم، ولی تا امروز نتیجه شگفتانگیزی در این زمینه ندیدهایم. طرحهای خودروسازان ایرانی با شرکای خارجی برای تولید خودروهای ملی جدید هم چیزی نیست که در یک یا دو سال آینده نتیجه آن برای خریداران خودروهای داخلی مشهود باشد و باید از ۳ تا ۵ سال آینده منتظر نتیجه همکاری با صنایع مطرح خودرویی جهان باشیم.
در آخر نظر شما را به جدولی جلب میکنیم که نام خودروسازان جهانی و پسابرجامی در آن آمده است و اینکه احتمالا محصولات آنها با چه قیمتی در بازار کشور بهصورت مونتاژ داخل عرضه میشوند. در این فهرست نام خودروها و شرکتهایی آمده است که احتمال عرضه آن به صورت تولید و مونتاژ داخل تا دو سال آینده در کشور داده میشود.